Mag-log inShare
Kabanata 16
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56"Coffee, Shiyuri?"
Isang tango ang isinagot ko kay Erica, isa sa mga kasama kong staffer sa university nang inalok ako ng kape. Gusto kong makipag-usap sa kanya sa paraang nakagawian ko pero alam kong hindi p'wede. I need to remind myself that I am Shiyuri.
"With sugar?"
Tumango ulit ako. Mula rito ay naririnig ko ang tunog ng tubig sa labas at ang pagbagsak ng katawan dito, hindi malayo sa kinaroroonan namin. There's a swimming pool outside the kitchen. I think it is perfect to swim this morning. I'll do it when everyone is eating their breakfast. Ayaw kong may kasabay, ang sarap mag-float sa malawak na espasyo.
"Magkamukhang-magkamukha pala talaga kayo ng kapatid mo," ani Erica habang binubuksan ang lalagyan ng asukal. "Akala ko nga, ikaw siya. You are really identical in person. Iba ang itsura mo sa mga magazines at internet pero kapag sa personal na, you look elegantly humble. Your eyes reminds of Sarina."
Napangiti ako. Erica loves my eyes eve
Kaugnay na kabanata
Once Upon a Field Trip Kabanata 17
Walang pasabing hinablot ko ang cell phone mula kay Third at agad na pinatay ang tawag. Sasabihan ko na lang si Shiyuri kapag wala nang ibang p'wedeng makarinig."Sino 'yon?" walang-buhay na tanong niya, ang mata ay nakatingin sa cell phone na hawak ko.I can't manage to say a lie anymore, so I chose to simply shut up. Tumalikod ako habang inaayos ang tuwalyang siyang tanging tumatakip sa akin. Dali-dali kong pinihit ang seradura ng pinto niya at walang pasabing linisan ang silid. Narinig ko pa siyang tinawag ang pangalan ko pero hindi na ako lumingon.There are times that I can't lie anymore. The words I myself is saying are suffocating me. They are slowly choking me to death. And the fact that I'm deceiving the only man I love are like multitude of punches on my stomach. Nakakapagod ding maging masama.Wala na akong pinalampas na oras. Kinuha ko ang mga gamit kong panligo at pumasok sa banyo. I still need to properly wash my body. I chose one of my twin
Huling Na-update : 2024-10-29Once Upon a Field Trip Kabanata 18
Halos lumuwa ang mata ko nang mapagtantong hindi siya imahinasyon lang.Tumakbo siya at agad akong dinambahan ng yakap. "Sisssssyyyyy!" Sa gulat ay napipi na lang ako, hindi na napansin ang halos nananakal na niyang yakap. Humiwalay siya at ngumiti nang pagkalaki-laki. "I miss you, Sissy."I blinked a couple of seconds before I finally absorbed it. "I miss you too. Bakit ka nandito?" Not that I don't want her to be here. It's just that . . . this isn't a part of the plan. I was not expecting her to appear here, in this place, and in this kind of situation.Humagikhik siya. "Tapos na ang photoshoot ko and I miss you all. Ikaw, si Ami, and my boyfriend. Speaking of which, where is he?"Para akong kinapos ng hininga nang bigla niyang binanggit ang kasintahan. "N-nasa mall. Makikipagkita ka sa kanya?" Hindi ko alam pero parang may estrangherong emosyon na dumaan sa dibdib ko. Ayaw ko silang magkita gayong isa lang naman akong ekstra sa k'wento nilang dalawa.
Huling Na-update : 2024-10-29Once Upon a Field Trip Kabanata 19
For me, acceptance is harder than letting go. As a matter of fact, it's the aftermath of it.May mga bagay na napakawalan mo na pero hindi mo matanggap na napakawalan mo na. May mga bagay na nagawa mo na pero hindi mo matanggap na nangyari na.And it seems like there's no problem with that after all. It doesn't matter if you can't accept the reality, as long as it already happened, we probably have no choice with that. However, people came to know that you will never feel the real happiness if you don't accept the whole of it—the reality. And as what Aristotle have stated, the purpose of human being is to be happy. We need to learn the art of acceptance then, but it is easier said than done.Gamit ang kaliwa kong kamay ay ibinaba ko ang laylayan ng damit na suot ko. It's already six o'clock in the evening, and we're heading to the entrance of the mansion.Shiyuri and I switched off again. Me and Ami are now walking together, acting innocent an
Huling Na-update : 2024-10-29Once Upon a Field Trip Kabanata 20
"Interpretative literature is written to provide understanding and pleasure. It is a fiction that is designed to take the reader deeper into the real world and provoke thought, broadening our awareness of life." A perfect introduction for discussion. "Take down the characteristics."As Sir Tejada ordered, we opened our lecture notebooks, clicked our pens, and readied ourselves in writing."First, the character is complex, multi-dimentional that are not always sympathetic. Second, the plot may focus on internal conflict that is more emotional and psychological. Third, the outcome or ending may be tragic or indeterminate, and fourth, the themes are broader, and may challenge our view of the world or suggest deeper insights; leaves us thinking."We are currently having a lecture in Creative Writing. A week passed after the field trip, I busied myself writing my updates on my on-going story and reading the pending novels on my shelf . I wonder how words flow r
Huling Na-update : 2024-10-29Once Upon a Field Trip Kabanata 21
My lips pressed together. Sa lakas ng kaba at pagkataranta ay halos sabay magtaas-baba ang balikat namin ni Shiyuri."The fuck?!" she hysterically cussed. "What will we do? What will we do?!"Pareho naming gindi alam ang gagawin habang tuloy pa rin ang pagkatok ni Third sa pinto."Hey, baby. I saw you. You don't need to change your clothes anymore. You look good in everything you wear, ain't that right? Your simplicity is beauty and I love it."Natigilan ako mula sa pagkataranta. Simplicity? Is he referring to me? Third loves my simplicity? Just my simplicity?"Fuck, Sarina, what now?!" may diin na bulong ni Shiyuri sa akin na mukhang ayaw lumapit sa pintuan."Let's not panic, okay?" Alam kong walang magagawa ng pagni-nerbiyos. Instead of asking hows, I better make a move."Ikaw na bahala rito. We will just hide for the mean time. Inform us once he's gone," utos ko kay Shi. Linapitan ko si Mr. Model at hinila siya sa kamay. "Follow me
Huling Na-update : 2024-10-29Once Upon a Field Trip Kabanata 22
My heart is beating so fast. I can feel my knees shaking, my lips trembling, and my uneven breathing. I can feel their presence behind me and I could not even look back."Mabuti naman at naisipan mong mag-take ng exam dito, Third? La Villora is very glad that you are a part of it now."Kitang-kita ko kung paano lumipad ang tingin ng mga estudyante lalong-lalo na ang mga kababaihan sa likuran ko, sa gawi ni Third. Hindi na ako magtataka. His overall feature can definitely catch everyone's eye. Whether a glimpse or a gaze, his image can always satisfy them."It's a pleasure to be here, Sir. Your well-known standard piqued my interest. Besides, there's a rumor that La Villora students are highly trained and educated to be responsible and respected individuals. And the most famous rumor about here is that . . . thia school consists the best of the writers. I can't wait to work with them soon."Halos nahigit ko ang aking hininga sa sinabi niya. Fish tea. He ca
Huling Na-update : 2024-10-29Once Upon a Field Trip Kabanata 23
What the freak . . ."H-hi..." Shiyuri's smile is shallow.Her face has always been chill, always been fierce. But now, horror and fear is evident in her eyes. Even the curve of her smile seems so fake. Isa siyang hinahangaang babae sa larangan ng pag-aartista pero sa sandaling ito, hindi niya kayang umakto at magpanggap. Indeed, even the most talented person has a weakness, usually it's their talent itself—their own happiness.Dinig na dinig ko ang lakas ng tibok ng puso ko habang nakatingin sa kanilang dalawa. There is no escape for me now. Nakita na niya ako. Nakita na ako ni Third Montecarlo, hindi bilang isang Shiyuri kun'di bilang ako . . . bilang Sarina CruzI am completely clueless on what to react or, or what to do next. Kung aalis ba para maiwasan ang gulo, o mananatili na lang para hindi masyadong halatang ilag ako sa kanya. The latter is acceptable, but the former is easier to do. What's easier than running away, anyway? You don't
Huling Na-update : 2024-10-29Once Upon a Field Trip Kabanata 24
"Totoo, bakla?! Oh my God! Dapat talaga hindi ka na umuwi, naku!" As expected, Werdy got into explosion as I told him what just happened. "Paano na ngayon?"Huminga ako nang malalim at tinapik siya sa balikat. "Gusto ko ang nangyari, Werdy. Mabuting nakilala na niya ako nang sa gano'n ay hindi na ako magtatago. Although I'm not well-prepared, things went well. Tingnan mo ngayon, alam na niya ang existence ko kaya malaya na akong magpakita at magsalita. I'm now Sarina Cruz in his eyes."I can see sympathy on Werdy's reaction. "You deserve to be known, my bestfriend. You deserve the world.""Everybody deserves it." Ngumiti ako sa kanya. "Every living organism in this vast universe deserves the world. No one is an outcast. Sana matagal ko na iyong na-realize.""But it's not too late." Inakbayan ako ni Werdy. "I'm so proud of you, Sarina. Real talk 'to."Tumawa ako at mahina siyang hinampas. "Alam ko na 'yon, 'no. Proud din naman ako sa'yo, bestfriend.
Huling Na-update : 2024-10-29
Pinakabagong kabanata
Once Upon a Field Trip Epilogue
"Ang laki nitong Sunrise Mansion para sa ating dalawa lang," hindi ko napigilang isatinig pagdating namin sa nasabing lugar.Agad na isinayaw ng hangin ang mga hibla ng aking buhok sa segundong tumapak ako palabas sa salaming dingding na naghihiwalay sa bedroom at teresa. Bumungad sa aking paningin ang pamilyar na imahe sa aking harap.The endless horizon, the clear sand, they never fail to soothe me from exhaustion. The view of the dancing waves as they eagerly reach the surface has never lose its beauty. I'm still fascinated and I'll love to watch it whenever possible.We just finished putting our things on their places. We travelled for almost a day. It's a good thing that we took the night trip. Alas nuebe pa lamang ng umaga ay nandito na kami.Hindi nagtagal ay naramdaman ko ang presensiya ni Third sa likod ko. He snaked his arms around my waist as he rested his chin on my shoulder. The warmth of his body, the tingles that his breathing gives me, and
Once Upon a Field Trip Kabanata 42
Side Story (Shiyuri)"Okay, nice!"Flash!"Alright, alright. Good."Flash!"Bend over. Tilt your head to the right. A bit. No no no, that's too much. Konti lang. Ayan, ayan. Okay, 1, 2, 3!"Flash!"Great! Next pose!"There had been a lot of clicks really. Strange. Is the photographer knows what she's doing? Kanina pa ako pabago-bago ng post habang suot ang bagong lingerie na ina-advertise ng Sexy Modest, isa sa mga pinakapaborito kong brand ng lingerie items. When they offered me to be a model of their newly released lingerie designs, I accepted it without hesitation.It's not a simple opportunity! And today is my photoshoot. I'm done with the first two designs --- there are actually three --- and it took us almost two hours already. Hindi pa kasali roon ang pag-se-set up sa studio at pag-aayos sa make-up ko. My goodness! It will be featured in a magazine but but they won't put me in every freaking pa
Once Upon a Field Trip Kabanata 41
"He's really good in soccer."Isang tango na may kasamang ngiti ang pinakawalan ko habang pinagmamasdan ang ekspertong paggalaw ni Gray sa soccer field kasama ang ibang grade 12 mula sa STEM strand."Naaalala ko noong una ko siyang napanood na maglaro ng soccer, tinamaan ako noon ng bola. Hindi man lang siya nag-sorry."Natawa si Shiela sa sinabi ko. Malutong siyang tumawa at matinis ang boses niya. Kung sa hitsura, mas mature akong tingnan pero mas childish pa rin akong mag-isip kaysa sa kanya."Bakit hindi ko nakita ang side niyang iyon?" parang may patatampo sa tono ng boses niya. "Ang daya naman."Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. May parte sa akin na naiinis kapag naaalala ko kung paano niya ako asarin noon, kung paano niya ako paiyakin dahil sa mga kagagawan niyang nagpamukha sa aking hindi ako karapat-dapat maging prinsesa. Pero may parte rin sa puso ko na natutuwa kapag naaalala ko ang dahilan kung bakit niya nagawa ang lahat ng iyon
Once Upon a Field Trip Kabanata 40
[Disclaimer: The following lyrics are taken from the movie "Cinderella"]In a perfect storybook, the world is brave and goodA hero takes your hand, a sweet love will followBut life's a different game, the sorrow and the painOnly you can change your world tomorrowLet your smile light up the skyKeep your spirit soaring high"Trust in your heart and your sun shines forever and ever. Hold fast to kindness— ano ba?!" asik ko nang may biglang humila sa earphone kong nasa kaliwang tainga. Naputol tuloy ang aking pagkanta.Kumibot lamang ang labi ni Ivy bago niya itinaas ang cell phone niya sa harapan ko. I saw in her screen my latest status."#TragicFairyTale," basa niya rito. "What is it all about?"Simple akong nagkibit-balikat. "Wala lang." At muling ibinalik ang earphone sa aking tainga. "Masakit ang ulo ko. Nahihilo ako. Umayos ka riyan."Halos lumipad ang kamao ko sa makulit kong pinsan nang muli
Once Upon a Field Trip Kabanata 39
Narinig ko ang pagtunog ng door bell. Pababa pa lamang ako ng hagdan nang makitang pinagbuksan na ito ni nanay Rosing. Nakamasid lamang ako roon hanggang sa makita ko ang pagpasok ng pinaka-guwapong lalaki na nasilayan ko sa balat ng lupa — si Gray Rhodes.He's on his pair of dark slacks and grayish long sleeves covered with black tuxedo. He looks so masculine and chiseled. Pakiramdam ko nagkakasala na ako sa paninitig sa kanya.Nasa kalagitnaan ako ng pagroromansa sa kabuoan niya nang dumako sa akin ang mga mata niya. Wala akong mabasa sa paraan ng panunuri niya, pero isa lang ang alam ko: Hindi pa siya kumukurap."Jesus, what is an angel doing here?" bakas ang pagkamangha sa boses niya. Ako na mismo ang nailang sa sobrang lagkit ng paninitig niya sa'kin."Angel ka riyan!"Nagbaba ako ng tingin at binilisan ang paglalakad. Nang makalapit ako sa kanya ay agad akong nagpasalamat sa damit na suot ko. He has a good taste in fashion."Nagu
Once Upon a Field Trip Kabanata 38
Hindi naman ako Kiss 'n Tell na tao. But I cannot say it isn't a good story to tell, that's why I wasn't able to stop myself from telling my friends what have exactly happened on that particular night."Posible pala 'yun? Akala ko sa movies at books lang nag-e-exist ang ganoong mga lalaki. Pa-fictional character naman pala ang peg nitong si Gray, e." Nakahawak pa sa baba niya si Aela habang sinasabi iyon."Hindi rin naman siya hashtag FameWhore, 'no?" mataray na segunda ni Raine. "Pagkatapos ng lahat ng ginawa niya sa 'yo?"Natawa na lamang ako sa mga komento dalawa. Pawang hindi sila saludo sa eksplanasyon ni Grat sa akin nang gabing iyon. Dalawang araw na rin ang nagdaan mula no'n, at sa dalawang araw na iyon ay lagi akong nilalapitan ni Gray at nakikipag-usap sa akin ng kung anu-ano. Napansin iyon ng tatlo kaya naman hindi na ako naglihim at kinuwento sa kanila ang nangyari at mga pinag-usapan namin noon.But then, when here I am, expecting them to fee
Once Upon a Field Trip Kabanata 37
"Anong nangyari, Ma'am Ylona?" tanong sa akin ng driver kong kadarating lang."M-manong," nanginginig ang boses ko at para na akong nawawalan ng hangin sa dibdib. "Alalayan ninyo po siya papasok ng sasakyan, please. M-may pilay yata siya." May luha nang namumuo sa gilid ng mata ko habang pinagmamasdan si Gray na may dugo sa gilid ng labi, may sugat sa braso, at halos hindi na makatayo."Sige na, Princess. Umuwi ka na. Masakit lang naman ang paa ko, ayos na 'to mamaya. Kailangan ko lang umupo."I was shocked when I heard him call me Princess, but I did not have pay too much attention to it."No! You will come home!" pagpupumilit ko in response to what he has said. "At saka baka bumalik ang walanghiyang 'yun at saksakin ka na nang tuluyan." I couldn't afford to let that happen!Matagal pa bago ko napapayag si Gray na sumama sa bahay. Sabi niyang ihatid na lang namin siya sa bahay nila pero hindi naman ako ganoong tao. Hindi ko hahayaang umuwi siyang
Once Upon a Field Trip Kabanata 36
Days have passed so quickly. Hindi ko namalayang nakalahati ko na pala ang isang buwan. Being in this school is just simply priceless. Kung magiging mabuti ang lagay ko rito hanggang sa matapos ang isang buwan, may posibilidad na papayagan na akong mag-aral dito sa susunod na school year.Kasalukuyan akong nagpapahangin ngayon dito sa aking teresa. Ginawan ako ni Ivy ng Facebook account kahapon, ngayon parang hindi ko na mapatay-patay ang cell phone ko. Sunod-sunod ang friend requests na naipadala sa akin, karamihan sa kanila ay ang mga classmates ko lang din. I accepted all of them after all. Wala akong makitang dahilan para hindi.I suddenly thought of changing my profile picture. Ang nilagay kasi ni Ivy ay picture ng bulaklak, hindi ako nagmumukhang tao.I chose a photo that screams beauty and elegance. Something that is a princess ideal because that's what I supposed to be.Ilang segundo pa lamang ang dumaan ay ang dami nang reacts ang display picture
Once Upon a Field Trip Kabanata 35
Hindi mapigilan ang aking labi ang magsilay ng ngiti habang sumasabay ako sa malamyos at masayang tunog na nanggagaling sa malalaking speaker dito sa loob ng auditorium. Napapa-indak ako sa bawat bitaw ng beat at napapapikit ako sa bawat high pitch ng musika.Pinaghalong palakpak at sigaw ang namayani nang umabot kami sa pinakamagandang parte kung saan biglang bumilis ang kilos ng aming mga paa at galaw ng aming mga kamay.It is our final performance in our PE3. The ballroom dance we've been practicing is now being performed with audience from lower grades. Kanina ay kinakabahan ako, but music can really remove stress and helps the heartbeat calm and equal, so now I'm enjoying like I own the dancefloor.Masigabong palakpakan ang naghari sa loob ng malamig at maliwanag na auditorium ng paaralan nang sa wakas ay natapos ang kanta. Nakakatuwa. We did the performance perfectly, I guess. Ilang beses namin itong inensayo."Good job, HUMSS-Peridot. May nagawa ri
