เข้าสู่ระบบแชร์
MGA AKTINGAN
ปรับปรุงล่าสุด:
2023-09-05 12:43:26บทที่เกี่ยวข้อง
OUR THING LUMABAS NG WALANG TSENELAS
"Tinawagan kita many times, but naka out of coverage ka, what happened ba?" boses ni Alexa na unti unting lumalapit. Naririnig ko ang mga kalaskas ng sapatos niya habang naglalakad ito papunta kay Jonathan. "I'm sorry hindi ko napansin ang phone ko. Kakarating ko lang din, galing ako sa casino anong balita?" pagtatanong ni Jonathan. Sumilip ako sa kanila at habang nakatalikod si Alexa ay dahan dahan akong lumabas sa cabinet, tumayo ako at napatingin sa akin si Jonathan. "So, nakausap mo na si Sante the king? kailan ang susunod na hakbang?" sunod na tanong ni Alexa habang hinuhubad nito ang kanyang soot na sapatos sa gilid na may shoe rack.Habang si Jonathan ay sumenyas sa ibaba nito, ang kanyang kaliwang kamay ay kumakaway, senyalis niya na pinapaalis na niya ako, kaya agad akong naglakad ng marahan at may dobleng pag iingat upang wala akong magawang ingay, o masagi na ano mang bagay sa loob ng condo. Sa aking paglabas ay hindi ko na ini-lock ang pinto, bahagya lang itong nakabuk
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-09-07OUR THING ANG PASENSYA NI OLIVER
Ang lahat ay nagtinginan sa akin na may pagtataka. Ganon din si Oliver na napalingon sa akin."What did you do?"Lumapit si Oliver sa akin para lang itanong ang tungkol sa sinabi ko."I already reported this cargo directly to NBI""Why?" Deretsong tanong ni Oliver na mas lalo kong ikinabahala."I want to help the government to suppress drugs cases here in the Philippines. You have to stop now" Malakas ang loob ko na inamin sa kanya ang bagay na ito. Sa isip ko, hindi tamang magpatuloy ang ganitong negosyo, kung may binalak na masama si Oliver sa akin, unahan ko na. Nagpatuloy siya sa kanyang paglalakad palapit sa akin."Ti importava del tuo paese, non di te stesso ( You cared for your country, not for yourself ), What if I kill you this time and burn your body? No one will look for you." Galit na sinabi ni Oliver sa akin. Dahil dito nagsipag alisan ang ibang taohan sa sala. Nararamdaman nila ang tension sa pamamagitan naming dalawa ni Oliver."You're right, no one will find me. But yo
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-09-11OUR THING A NIGHT WITH OLIVER
Napabuntong hininga ako bago pumasok sa malaking banyo ni Oliver. The tiles are all well design in black, may tub sa gilid at may hot shower sa kabilang sulok kung saan andoon siya nakatayo ngayon.May nakita akong oil, bath lotion and shampoo sa tabi, kinuha ko ang oil upang gamitin pang hilod sa likod niya. Nag soot na rin ako ng gloves para hindi ako m*****d ng matagal sa tubig. Lumingon si Oliver sa akin nang maramdaman niyang nasa likuran na niya ako, saka sinabing,"This room is already clean, then why are you wearing that gloves? do you want to kill me?" kunot-noo niyang tanong."No, you ask me to give you a massage""Yeah but I want you to use your hands, remove that gloves or else I will make the worst night of yours"Hindi naman makitid ang utak ko, pero naninigurado din ako . Gosh! ano bang gagawin ko sa tigre na to?"Ok, I will remove it." sagot ko naman bilang masunuring alagad. Pero ang aking mga mata ay umiikot sa paligid. Iniisip na kailangan ko ng panangga oras na may
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-09-16OUR THING TULAK NG BIBIG
Marahan kong tinulak si Oliver papalayo sa akin. Parang galamay ng isang kugita ang kanyang mga braso na siyang pumupulupot sa akin. Habang ako ay naiinis sa ginagawa niya ay siya namang ikinalaki ng ngiti niya.Sa kakaiwas ko sa kanya ay natapilok ako, at nakikita kong babagsak ako sa pader na may malaking frame na nakapinta ang isang malawak na kapatagan, at may malayang mga ibon na lumilipad. Ngunit sa ibaba nito ay nakatayo ang isang banga na may disenyong matutulis ang bibig na gawa sa bato. Mabuti na lamang at agad akong nahila ni Oliver dahil kung hindi, ay talagang babagsak ang ulo ko sa matulis na bagay na iyon."Get off from me!" ang sigaw ko sa kanya. Akmang hahampasin ko na siya sa mukha, ngunit mabilis niyang nasalo ang aking kanang kamay."You still have unsettled things to me that I deserve, an explanation" sinabi pa niya.Sumunod ay sapilitan kong hinila ang kaliwa kong mga kamay na hawak hawak pa niya. Kasalukuyan akong nakasimangot at talagang kumukulo ang dugo ko sa
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-09-24OUR THING A HEART ON FIRE
Mahigpit ang pagkahawak ko sa kanya, habang hinahayaan ko siyang halikan ako. Naririnig ko ang malambot at nakakaakit na mga tunog. Habang ginagawa ito ni Oliver, ay dumating ako sa punto na naramdaman ko ang matigas na gulod ng soot nitong pajama, nang igulong niya ang pang-ibaba niya. Pakiramdam ko ay nanghina ang aking katawan. Sa pagkakataong ito, may bulag na pag-asa, at sinubukan ko ibaling sa kanya. Bumalikwas si Oliver at agad hinubad ang kanyang pang itaas na kasootan. Muli siyang lumapit, at bumulong ng isang bagay na mababa at nakapapawi. Idiniin niya ang kanyang katawan sa akin, at itinaas niya ang kanyang mga kamay upang hawakan ang pagitan ng aking mga pisngi. At muli niya akong hinalikan.Narinig ko ang naka-mute na kalampag ng isang zipper, ang aking mga tuhod ay panandaliang itinutulak sa pagitan ng kanyang bewang, na ikinagulat ko sa isang pigil na sigaw, pagkatapos ay wala na akong nalalaman maliban sa kanyang napakasakit sa unang pagkayod at ang mabigat na presyon
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-09-27OUR THING ANG PERANG NAWALA
"There are no messages from the bank, it's impossible," sabi ni James. Habang nakatingin sa laptop ni Oliver. Matapos niyang magsalita ay tumayo si Oliver mula sa pagkahiga sa kama at lumapit. "Get out!" ang saad ni Oliver na may kataasan ang boses. Agad naman tumayo si James at naglakad palabas ng kwarto. Nakita ko siyang napakalmot sa kanyamg ulo bago mahawakan ang pinto saka lumabas at isinara ito. "I didn't receive an email even though my bank account is active," nag-snap si Oliver. "If this is true, I will be the one to call the bank first to clarify, because I didn't transfer any money today. How much are we talking about?" sunod sunod na sinabi ni Oliver. Habang ako naman ay parang taong invisible sa kanyang harapan. "Ah... Five million pesos," Parang sasabog ang ulo ni Oliver ng makita ang malaking amount na nabawas sa kanyang bank account. Ang ganitong sitwasyon ay wala akong idea, pero kung epapa-trace niya ang taong ito ay malamang kaya niya itong gawin. Ano nga ba ang
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-09-30OUR THING ANG PAGPUNTA SA DAVAO
"Boss, I've got the location of Alexa, she's in Davao"Sinabi ni James, ng pumasok ako sa opisina ni Oliver. Masyado pang maaga pero ito na ang usapang nadatnan ko. Bukod sa akin, narito din sa loob si James at Alpanto. Nakita nila akong pumasok ngunit hindi lang nila gaano pinapansin ang pagdating ko."With who?" "There's a man she used to talk with; I saw this guy around. If I'm not mistaken, it is Jonathan, one of your father's trusted person before." paliwanag pa ni James. Kung ganoon, kasama pa rin ni Alexa si Jonathan ngayon matapos niyang pagnakawan si Oliver."Talya, did you know this man?" Tanong ni Oliver at pinakita ni James sa akin ang larawan ng lalaki sa screen ng kanyang laptop. "Yes, it's true his name is Jonathan" sagot ko sa kanya. Matapos ay napatahimik si Oliver at pinag-krus ang mga daliri, sa ganitong posisyon, siya ay nag iisip."What is the possible connection between this man and Alexa?" Tanong ni Oliver. Gusto ko man aminin sa kanya ang totoo, pero baka mag
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-10-08OUR THING PANGALAWANG ARAW SA DAVAO
Maaga ako dinala sa isang magarbong bahay, ngunit ang spasyo ng paligid ay hindi gaanong malaki, di katulad sa mansyon ni Oliver. Ang bahay na ito, ay napaligiran ng maraming antik na mga dekorasyon sa bakuran, at puro tiles ang buong sahig. Ang hagdan ay gawa sa marmol na may design na kulay kape sa pinaghalong zigzag line na kulay puti. Sa pagpasok ko pa lang ay namangha na ako, hanggang sa napansin ko na ang bahay na ito ay walang sofa o upuan sa loob."Sh*t!" napamura ako. Itinulak ako ng kasama kong lalaki, at muntik na akong mapasubsob sa sahig. Lumingon ako sa kanya at nagawa pa nitong ngumiti, matapos ng ginawa niya sa akin. Gigil ako na gustong sipain siya sa mukha, ng makita ko ang itsura nito na natutuwa sa kanyang ginawa. Kahit naiinis ako sa kanya ay wala akong magagawa, sapagkat nakatali ang dalawa kong kamay. Mabuti na lamang at, mabilis kong naihakbang agad, ang aking kaliwang paa."Pagbumaliktad ang sitwasyon, sisiguradohin ko na kayong dalawa naman ang itatali ko, a
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-10-23
บทล่าสุด
OUR THING KAI TANASHI
"Talya! gising!" Boses na tatlong beses kong naririnig. Tila isa itong panaginip. Ngunit nagbukas ang aking memorya sa nakaraan, nawalan pala ako ng malay ng iniwan ako ni Oliver sa kawalan. Iniunti-unti kong binuksan ang aking mga mata kahit na may panghihina at sakit na nararamdaman sa buo kong katawan. Ngayon nagising na naman ako sa katotohanang pagkakamali ko sa taong pinagkatiwalaan. "Saka ka na magpaliwanag, ilalayo na muna kita dito" sabi niya na hindi ko pa maklaro ang kanyang pagmumukha. "Tulungan mo ako.." sinabi ko na parang nasusuka at hilong hilo pa sa nangyari. Nahimasmasan na lamang ako at bumalik ang aking katinuan, ng magising ako kinaumagahan na. Unang tumambad sa aking harapan ang mukha ng dalawa kong kaibigan. Si Tantan at Luciana, ang tumulong pala sa akin para makaalis ako sa lugar na iyon. "Buti nalang talaga! hindi ka na puruhan doon" pagaalalang sinabi sa akin ni Luciana. Hindi ako makaimik. Ang katotohanan ay bukod sa nakatulog ako ay pinagtatadya
OUR THING PAGNANASA
“Oliver stop..” pakiusap ko ngunit tila hindi nito naririnig ang aking sinabi. Sa aking pagsisikap na makaiwas sa pagkakahawak nito, hindi sinasadyang naidiin ko ang sarili laban sa aking pagpukaw, na pilit na pinipigilan ang sarili mula sa pagiging marupok. Isang malalim na paghinga ang kumawala sa kanyang mga labi, habang ako ay likas na umatras, ngunit handa na siya sa aking mga reaksyon. Tanging isang ngiti lang ang ipinakita niya sa kanyang mukha. Sa isang sinasadyang paggalaw, ang kanyang daliri ay nakipagsapalaran sa nagiinit kong katawan, at ito ay nagdulot ng isang tugon na nagpapataas ng tensyon sa pagitan naming dalawa. Pinagod ni Oliver ang kanyang daliri sa kanyang pagnanasa. “My father, hid something from me. It is the most important thing I want to have before I leave the Philippines.”sinabi niya na pansamantalang tumigil. “What are you talking about?” tanong ko at kagat-labing napapikit ang mata saglit dahil sa muling pagmasahe ng kanyang kamay sa aking mga u***g.
OUR THING HULI KA NA SILVER SKY
Sa kagustohan kung lumayo kay Oliver Monro, hinarang naman ako sa lobby ng kanyang dalawang taohan na ngayon ko lang nakita. Pareho silang nakatingin sa akin. Ngunit agad akong nabahala ng mapansin na tumatagal ang titig nila sa dibdib ko. Napakunot-noo ako at sinabing, “Padaanin ninyo ako..” Nagtinginan ang dalawa sa isa't isa. “Nawawala po ata kayo Miss..” sagot ng isang lalaki sa bandang kanan, sabay himas sa kanyang bewang kung saan naka-pwesto ang kanyang baril. “Paano ka nakapasok dito..?” Tanong naman ng isang lalaki na nakatayo sa bandang kaliwa ng aking harapan. “Hindi ko na kasalanan kung mahina ang seguridad ninyo sa pagbabantay, kaya pala madali kayong malusob ng mga kalaban.” deretsahang sinabi ko. "Anong ginagawa mo dito?" maangas na tanong ng isa sa kaliwa. Sinubukan niyang lumapit sa akin at itinaas ang kanang kamay. Mabuti na lang at ako ay mabilis na nakailag bago paman niya maabot ang hibla ng aking buhok. "Malamang! ang amo nyo ang kailangan ko, at wal
OUR THING GALIT AT POOT
"Talya....a. anak.." Sigaw niya na hirap sa paghabol ng hininga. Nagawa pa nitong ngumiti na alam ko na napipilitan lang itong ipakita sa akin, na wala siyang nararamdaman. Namumula ang kanyang pisngi mula pa kanina, ngunit sa bawat sigundong lumipas, ang kanyang labi ngayon, ay unti unting namumutla. Pakiramdam ko, huminto ang mundo ko habang tinititigan ko siya. Hindi ako maka-react agad, batid ko na naunahan ako ng pagkamuhi, galit, at ngayon ay gulat na gulat. Hanggang sa nasaksihan ko ang pamu-muo ng mga luha mula sa kanyang mga mata, dumadaosdos sa kanyang pisngi, hanggang sa pumatak ito sa lupa. "Mm..maaa..." "Ma..ma....." aking sigaw. Tumakbo na ako para lapitan siya. Hanggang sa bumagsak sa lupa ang katawan ng aking Ina, mabuti na lamang at nasalo ko pa ang ulo niya. Marahan kong ini-angat ang ulo niya at niyakap ko siya ng mahigpit. Saka ko pa lang nararamdaman ngayon, ang bigat mula sa kaloob loob ko. "Ma..." sambit ko. Naluluha na ako habang pinagmamasdan ang
OUR THING PIGHATI
"I thought I would never see you again..." Sinabi ko habang nakatingin sa bintana. Nang maramdaman ko ang isang mainit na paghinga ay napalingon ako kay Oliver, na nagbukas nang napakaganda niyang mga mata. Mahinhin ang kanyang mga tingin na may senyalis ng pagka-antok matapos ang pangyayari. Hindi na ito bago sa akin, aminado ako sa aking sarili na nagpaubaya ako di dahil sa gusto ko. Sa isip ko, ay namimiss ko lang siya. Pero sa puso ko ay may pighati, at may pangungulila akong nadarama. "I know that I will find you here. Mom told me that you liked to stay near the sea" sagot niya sa akin. Sumunod ay bumangon siya at umupo kung saan siya nakahiga kanina, saka muling nagsalita. "There are so many things that I want to do. I want to leave the Philippines and start all over in Italy, the only place where I belong." Nang marinig ko ang huli niyang sinabi ay parang tinutusok ng isang matulis na kutsilyo ang aking puso, ang sakit. Napatulala ako. Hindi ko sukat akalain na mararam
OUR THING PUSONG LIGAW
"Hindi mo ako anak. Dahil kong ikaw ang aking Ina, hindi mo dapat ako hinahayaang mawala" Tumulo ang aking luha ng bigkasin ko ang bawat letrang ito. Kahit kaunting pagmamahal ay wala akong nararamdaman ngayon. Nananaig ang kirot sa puso ko, na parang gusto kong sumigaw."Kung alam mo lang anak...""Hindi ko alam, at hindi kita kilala. Isa pa, hindi ko hinahanap ang aking magulang. Dahil alam ko na patay na sila." pagmamatigas kong sabihin ito. Hindi ko alam kung maniniwala siya o may epekto ang sinabi ko. Pero ito ang totoo. Pinatay na nila ako noon, na kahit humihinga pa ako hanggang ngayon. "Talya... patawarin mo ang mama..." mahinahon niyang salita ngunit may kalakasan, lakas na nakakapanghina sa akin. Bakit hindi sing-tigas ng bato ang puso ko, katulad ng ginawa nila sa akin noon?Humakbang siya kasabay ng pag agos ng mga luha mula sa kanyang mga mata. Itinaas ang dalawang kamay na parang may sinasalubong na isang mahigpit na yakap, saka sinabing..."Talya anak.. miss na miss n
OUR THING MULING PAGTATAGPO
"Napakagaling mo talaga, pinahanga mo ako sa ginawa mo laban kay Oliver Monro. Dahil doon dinagdagan ko ang hinihingi mong pera," sambit ni "Black hawk" nang makausap ko sa telepono. Tinawagan ko siya para sa financial naming pangangailangan."Kung may magaling man sa atin, ikaw iyon. Kung di dahil sa tulong mo malamang pinag-pyestahan na ako ng mga bulate ngayon sa lupa""Of course, ako lang naman ang the "legendary spy" sa buong Pilipinas. Nakakalungkot lang dahil ikaw lang ang nakaka alam niyan," matapos niyang sabihin ito ay tumawa siya."Hindi ka pa rin nagbabago," saad ko sa kanya."Get the money in any LCB encashment center near you" huling sinabi niya at ibinababa ang tawag, ngunit bago iyon ay narinig ko pa ang pagtawa niya matapos magsalita."Hanggang ngayon ba nagtitiwala ka pa rin sa matandang iyon?" tanong ni Luciana."Oo, alam ko tutulungan niya tayo at hindi niya ako bibiguin." "Sana nga lang, dahil kung hindi hahanapin ko siya sa buong Pilipinas pag gumawa siya ng kalo
OUR THING SI TANTAN AT LUCIANA
"Tantan, Luciana..."Tumakbo ako ng makita ko ang dalawa kong kaibigan. Si Tantan at Luciana ay malapit din noon sa matalik kong kaibigan na si Lilly. Katulad ko ay wala rin silang nagawa para iligtas si Lilly mula sa mga kamay ng mga taohan ni Don Geralt Monro. Ganon pa man ay hindi ko sila masisisi kung naunahan na sila ng takot. Sa muli naming pagtatagpo ngayon, ay hindi na namin napigilan ang maging emosyonal at mayakap ang isa't isa.Ang dalawa ay kasama ko na lumaki sa "safe house" noon na itinayo ni Don Geralt Monro sa Isla ng Siargao. Si Tantan, nagbago na ang kanyang itsura, ang maitim niya na buhok ay may kulay na dilaw, matangkad at maputi siya, dahil ayon sa kanya isang German ang kanyang ama na iniwan ang kanyang Ina hanggang sa mamatay ito dahil sa depression. Ang palatandaan ko sa kanya ay putol ang isang daliri sa kaliwang bahagi ng kanyang kamay. Pinutol ito ng isa sa mga taohan ni Don Geralt noon, nang mahuli siyang kumuha ng pagkain sa ref sa oras ng hating gabi."Ma
OUR THING KADUGO
(POV-3) "Sir, lumabas na ang resulta ng DNA test ng isang taong pumatay sa kilalang Drug Lord na nagtatago sa isang Isla ng Mindanao. Si Kwago." Ang nagsalita ay si SPO2 Alfred dela Cruz. Dalawampu't walong taong gulang. Mabilis siyang kumilos, matalino at magaling sa pag gamit ng mga makabagong technology sa kasalukuyang henerasyon. Mabilis siyang nakitaan ng kakaibang husay at galing, bukod dito, ay tapat siya sa kanyang tungkulin sa lumipas na limang taon, kaya mabilis niyang nakuha ang naturang rank bilang pulis."Anong findings?" Tanong ng isang lalaking nakatalikod. Hindi ito humarap sa pulis na dumating na nagsasalita."I'm sorry Sir, pero it's clear na kilala mo ang taong ito""What? Inaakusahan mo ba ako?" pagkatapos marinig ng pulis ang sagot ng lalaki ay napalunok na lang siya sa sarili nitong laway."No Sir! I'm sorry.. what I mean is baka kilala mo ang taong ito, dahil pagkatapos ng masusing investigation, I found out na nagmatch ang DNA test result sa dugo mo""Huh? ka
