"Oliver..!" please... please forgive me.. I will return all your money. Please don't do this to me, I don't want to take this pain anymore."Pagmamakaawa ni Alexa kay Oliver. Gumapang ito na lumuhod sa harapan ni Oliver. Nakikinig ako sa pag uusap nila habang nakatayo lang ako sa pinto. Kasama ni Oliver Monro sa loob ang tatlo sa kanyang mga taohan."If you want me to forgive you, answer my question, where is my money?" "I deposit it to the bank, it's safe there. Oliver please. I am still your.....""Stop, you're useless!" Hindi pa man natapos ang sasabihin ni Alexa ay inunahan na siya ni Oliver."I will give you more time to think. it depends on you if you want to die here," sinabi ni Oliver na upang hindi pansinin ang kanyang sinabi. Patunay lang ito na hindi na siya naniniwala pa kay Alexa. Nang napansin ito ni Alexa ay ibinaling niya ang kanyang tingin sa akin, at sinabing,"Talya, please tell Oliver that I am telling the truth. I deposited all his money to the bank!" "Oliver li
Bumuhos ang malakas na tubig galing sa malaking bilog na host ng shower, sa gulat ay napasigaw ako, habang nakatayo sa banyo. Kaharap ko pa si Oliver habang hinahabol ko ang aking paghinga."Stop it!" sigaw ko sa kanya. Ngunit nagbingi-bingihan lang ito na nakatingin sa akin.Para akong nahimasmasan sa nangyari. Hanggang sa wakas ay penindot niya ang switch kaya huminto ang paglabas ng may kalakasang pressure ng tubig."Why did you do that?" tanong ko sa kanya pagkatapos kong mapahiran ang mukha ko gamit ang aking kamay para alisin ang natirang tubig sa mukha ko.Imbis na magpaliwanag, ay ngumiti lang siya, ngunit ang ngiting iyon ay hindi nagpapakita ng anumang pag aalala. Syempre, hindi ko na rin inaasahan pa na sasagutin niya ako ng maayos. Sa halip, inulit lang niya ang kanyang ginawa. "Bweeee....! Ag! ag." Nabulunan ako nang pinasukan ng tubig ang aking bibig."Hindi mo ba ako titigilan?" sunod kong paninigaw sa kanya. Ngunit mabilis kong naisip na kung magpapatuloy ako ay bak
(POV-3) "Sir, lumabas na ang resulta ng DNA test ng isang taong pumatay sa kilalang Drug Lord na nagtatago sa isang Isla ng Mindanao. Si Kwago." Ang nagsalita ay si SPO2 Alfred dela Cruz. Dalawampu't walong taong gulang. Mabilis siyang kumilos, matalino at magaling sa pag gamit ng mga makabagong technology sa kasalukuyang henerasyon. Mabilis siyang nakitaan ng kakaibang husay at galing, bukod dito, ay tapat siya sa kanyang tungkulin sa lumipas na limang taon, kaya mabilis niyang nakuha ang naturang rank bilang pulis."Anong findings?" Tanong ng isang lalaking nakatalikod. Hindi ito humarap sa pulis na dumating na nagsasalita."I'm sorry Sir, pero it's clear na kilala mo ang taong ito""What? Inaakusahan mo ba ako?" pagkatapos marinig ng pulis ang sagot ng lalaki ay napalunok na lang siya sa sarili nitong laway."No Sir! I'm sorry.. what I mean is baka kilala mo ang taong ito, dahil pagkatapos ng masusing investigation, I found out na nagmatch ang DNA test result sa dugo mo""Huh? ka
"Tantan, Luciana..."Tumakbo ako ng makita ko ang dalawa kong kaibigan. Si Tantan at Luciana ay malapit din noon sa matalik kong kaibigan na si Lilly. Katulad ko ay wala rin silang nagawa para iligtas si Lilly mula sa mga kamay ng mga taohan ni Don Geralt Monro. Ganon pa man ay hindi ko sila masisisi kung naunahan na sila ng takot. Sa muli naming pagtatagpo ngayon, ay hindi na namin napigilan ang maging emosyonal at mayakap ang isa't isa.Ang dalawa ay kasama ko na lumaki sa "safe house" noon na itinayo ni Don Geralt Monro sa Isla ng Siargao. Si Tantan, nagbago na ang kanyang itsura, ang maitim niya na buhok ay may kulay na dilaw, matangkad at maputi siya, dahil ayon sa kanya isang German ang kanyang ama na iniwan ang kanyang Ina hanggang sa mamatay ito dahil sa depression. Ang palatandaan ko sa kanya ay putol ang isang daliri sa kaliwang bahagi ng kanyang kamay. Pinutol ito ng isa sa mga taohan ni Don Geralt noon, nang mahuli siyang kumuha ng pagkain sa ref sa oras ng hating gabi."Ma
"Napakagaling mo talaga, pinahanga mo ako sa ginawa mo laban kay Oliver Monro. Dahil doon dinagdagan ko ang hinihingi mong pera," sambit ni "Black hawk" nang makausap ko sa telepono. Tinawagan ko siya para sa financial naming pangangailangan."Kung may magaling man sa atin, ikaw iyon. Kung di dahil sa tulong mo malamang pinag-pyestahan na ako ng mga bulate ngayon sa lupa""Of course, ako lang naman ang the "legendary spy" sa buong Pilipinas. Nakakalungkot lang dahil ikaw lang ang nakaka alam niyan," matapos niyang sabihin ito ay tumawa siya."Hindi ka pa rin nagbabago," saad ko sa kanya."Get the money in any LCB encashment center near you" huling sinabi niya at ibinababa ang tawag, ngunit bago iyon ay narinig ko pa ang pagtawa niya matapos magsalita."Hanggang ngayon ba nagtitiwala ka pa rin sa matandang iyon?" tanong ni Luciana."Oo, alam ko tutulungan niya tayo at hindi niya ako bibiguin." "Sana nga lang, dahil kung hindi hahanapin ko siya sa buong Pilipinas pag gumawa siya ng kalo
"Hindi mo ako anak. Dahil kong ikaw ang aking Ina, hindi mo dapat ako hinahayaang mawala" Tumulo ang aking luha ng bigkasin ko ang bawat letrang ito. Kahit kaunting pagmamahal ay wala akong nararamdaman ngayon. Nananaig ang kirot sa puso ko, na parang gusto kong sumigaw."Kung alam mo lang anak...""Hindi ko alam, at hindi kita kilala. Isa pa, hindi ko hinahanap ang aking magulang. Dahil alam ko na patay na sila." pagmamatigas kong sabihin ito. Hindi ko alam kung maniniwala siya o may epekto ang sinabi ko. Pero ito ang totoo. Pinatay na nila ako noon, na kahit humihinga pa ako hanggang ngayon. "Talya... patawarin mo ang mama..." mahinahon niyang salita ngunit may kalakasan, lakas na nakakapanghina sa akin. Bakit hindi sing-tigas ng bato ang puso ko, katulad ng ginawa nila sa akin noon?Humakbang siya kasabay ng pag agos ng mga luha mula sa kanyang mga mata. Itinaas ang dalawang kamay na parang may sinasalubong na isang mahigpit na yakap, saka sinabing..."Talya anak.. miss na miss n
"I thought I would never see you again..." Sinabi ko habang nakatingin sa bintana. Nang maramdaman ko ang isang mainit na paghinga ay napalingon ako kay Oliver, na nagbukas nang napakaganda niyang mga mata. Mahinhin ang kanyang mga tingin na may senyalis ng pagka-antok matapos ang pangyayari. Hindi na ito bago sa akin, aminado ako sa aking sarili na nagpaubaya ako di dahil sa gusto ko. Sa isip ko, ay namimiss ko lang siya. Pero sa puso ko ay may pighati, at may pangungulila akong nadarama. "I know that I will find you here. Mom told me that you liked to stay near the sea" sagot niya sa akin. Sumunod ay bumangon siya at umupo kung saan siya nakahiga kanina, saka muling nagsalita. "There are so many things that I want to do. I want to leave the Philippines and start all over in Italy, the only place where I belong." Nang marinig ko ang huli niyang sinabi ay parang tinutusok ng isang matulis na kutsilyo ang aking puso, ang sakit. Napatulala ako. Hindi ko sukat akalain na mararam
"Talya....a. anak.." Sigaw niya na hirap sa paghabol ng hininga. Nagawa pa nitong ngumiti na alam ko na napipilitan lang itong ipakita sa akin, na wala siyang nararamdaman. Namumula ang kanyang pisngi mula pa kanina, ngunit sa bawat sigundong lumipas, ang kanyang labi ngayon, ay unti unting namumutla. Pakiramdam ko, huminto ang mundo ko habang tinititigan ko siya. Hindi ako maka-react agad, batid ko na naunahan ako ng pagkamuhi, galit, at ngayon ay gulat na gulat. Hanggang sa nasaksihan ko ang pamu-muo ng mga luha mula sa kanyang mga mata, dumadaosdos sa kanyang pisngi, hanggang sa pumatak ito sa lupa. "Mm..maaa..." "Ma..ma....." aking sigaw. Tumakbo na ako para lapitan siya. Hanggang sa bumagsak sa lupa ang katawan ng aking Ina, mabuti na lamang at nasalo ko pa ang ulo niya. Marahan kong ini-angat ang ulo niya at niyakap ko siya ng mahigpit. Saka ko pa lang nararamdaman ngayon, ang bigat mula sa kaloob loob ko. "Ma..." sambit ko. Naluluha na ako habang pinagmamasdan ang
Ito ang pangatlong pagkakataon na nakaramdam ako ng labis na kalungkutan, ang mawala siya muli sa paningin ko. Lumabas ang mga luha sa aking mga mata habang isinara ang pinto papunta sa emergency exit na iyon. Nagtitiwala ako na kaya niyang malampasan ang pagkakataon na ito.Bumalik ako sa aking kwarto at nagbihis, pinunasan ang luha at nagsoot ng pants at sumbrero. Hinagis ko sa kama ang nakatagong baril at isinok-sok sa ilalim ng aking bewang. Sa aking paglabas ng kwarto ay inunahan ko ang group ni Alexa na umakyat papunta sa eka-22 na palapag gamit ang elevator. Tumayo ako sa harap ng pinto, ang pintuan kong saan nagtatago si Oliver, tinititigan ko ito habang inaalala na dito kami sabay lumabas ng oras na iyon. Maya maya pa dumating ang group ni Alexa. "Talya!" sigaw ni Alexa. Sumunod sa kanya ang ilang mga taohan na puro mga lalaki."Sa tingin ko nandito siya.." matapos ko itong sabihin ay lumabas din ang matanda na si "Big boss""Find him!" paguutos ni "Big Boss" at agad nag sw
Simula sa aking panloob na mga hita, halos itinaas niya ang makapal na tela aking balat bago itakbo ito sa pagitan ng aking mga binti sa parehong masiglang paraan. Pigil ang hininga ko, pinipigilan ang pag-ungol habang ang mga galaw niya ay dumidikit sa aking clit. Kinapa ko ang aking mga kuko sa kanyang mga balikat at hindi ko makontrol ang aking mga balakang habang bumagsak ang mga ito sa kanyang palad. Maya maya pa ay huminto na siya, naiwan akong nasasaktan."Oliver," mahinang ungol ko, ngunit hindi niya ako naririnig o hindi niya pinapansin ang aking pakiusap.Gamit ang isang kamay ay ibinuka niya ang aking mga panlabas. Nararamdaman ko ang aking sarili na basang-basa habang sinisimulan niya akong linisin nang marahan at pamamaraan, pinataas at pababa ang tela, sa magkabilang gilid ng aking clit, isang beses, dalawang beses,tatlong beses.Ang magaspang na dulo ng tela ay nagpapadala ng mga shockwaves ng kasiyahan sa buong katawan ko habang patuloy niyang binabalewala ang aking pu
TWO MONTHS AFTER;Ilang minuto bago mag alas 10 ng gabi, nag doorbell ako sa pinto. Binuksan naman agad ito ni Oliver at ako ay pumasok. May bouquet siya ng makukulay na rosas, ang mga paborito ko at ngumiti siya na nakatingin sa akin, abot pa hanggang taenga.Namangha ako sa kanya kung gaano niya binibigyang pansin ang mga detalye at naaalala ang lahat ng sinabi ko. Halos araw-araw niyang pinaparamdam sa akin na mahal niya ako. Niyakap at hinagkan niya ako sa pintuan bago pinapasok sa loob at inalok ako ng upuan sa sofa. Ngumiti si Oliver habang kinukuha ang quaint living room space. Ang plush, sienna kulay sofa, loveseat, ottoman, at oversized chair ay mukhang komportable at nakaka-relax. Lahat ng bagay sa kuwarto mula sa lugar ng alpombra at coffee table sa malaking TV at makulay na mga mask sa pader ay kumakatawan sa isang bahagi ng personalidad ko. Natutuwa si Oliver na makitang natapos lahat ng effort niya para bigyang kahulugan ang natitirang bahagi ng bahay, at hindi ko maint
Nilapag ko muna ang pamunas sa mesa at tumakbo papunta sa pinto ng aking kwarto. Pumasok si Kuya Jayson at Alexa na hindi man lang ako inaantay. "Ah, Teka lang! Teka lang!" sinabi ko kahit hindi pa ako nakapasok sa loob. Ang akala ko ay nahuli na ako, ngunit isang kahihiyan ang nadatnan ko. Nagkalat ang mga damit ko, ang tuwalya ko ay nakahiga sa upuan at magulo ang kama ko. I see, matalino si Oliver, Kinalat niya ang mga gamit ko upang hindi maghinala. Napabuntong hininga ako. "Ee. Kasi wala pa akong time.. pasensya na. Pero aayusin ko muna ha? saglit lang to." agad akong kumilos, aligagang kinuha ang tuwalya at sa pag hila ko nito ay nakita ko ang isang pirasong brief na nakaipit doon. Brief ni Oliver? sisigaw na sana ako, sapagkat diring-diri na ako, pinulot ko ang kanyang brief sabay balot sa ilalim ng tuwalya ko. Napapikit ang aking mga mga mata, sa isip ko, sa dami ng nahawakan ko brief pa talaga niya? "It's okay Talya, sa labas nalang kami matulog. I think hindi rin ta
Ang aking mga saloobin at damdamin ay nakikipaglaban sa isa't isa."Let me go!" pakikiusap ko uli sa kanya. Imposibleng hindi ako magkagusto sa lalaking ito. Ako dapat ang matakot sa kanya. Ngunit ang kanyang haplos ay nagpapadala ng isang nakakapagpakalmang init sa pamamagitan ko, at ang gusto ko lang gawin ay mawala sa kanyang mga titig, sa kanyang paghipo, pabango, at panlasa. Ngunit siya ang bumihag sa akin, ang aking kaaway. Isang maliit na boses sa aking ulo ang nagtatalo ngayon, Mahal mo siya bakit mo susukuan? gusto mo sya bakit mo aayawan?. Siya ang dahilan kung bakit ako nandito. Kinidnap niya ako without a ransom, nandito ako para pahirapan, maghigante at gawing katatawanan, ano pa ba? ganoon ba ang taong nagmamahal. Para sa akin, hindi ugali ng taong nagmamahal na gawing hayop ang taong minamahal nila. "Did you say 'No"?" follow up niyang tanong. Masama ba akong babae kung tatangihan ko ang alok niyang pagpapakasal? Alam ko na hindi ko pweding ipilit ang sarili ko
"Do you regret not succeeding in killing me?" pangatlong tanong na mas lalong nakapag-panginig ng buo kong kalamnan. Oo nga, totoo siya, buhay siya!"O.. Oliver.." pautal utal kong sinabi ang pangalan niya."Talya.. the silver sky." Mas lalo pa akong kinakabahan ngayon."Paanong-?" "For at least you survive on my test!" nakangisi siya, kaplastikan na pag-ngisi na may masamang binabalak.Bahagyang ipinilig ni Oliver ang aking ulo na sinusubukang baliwalain ang tanong ko."Silver sky, silver sky!," paulit-ilit niyang binabangit ito. Ang code name na itinalaga sa akin ni Don Geralt Monro noon."Now I know you are the last of my father's will. That's why he wanted me to marry you instead. How pitty I am.""Your Father wants me only dead. He didn't care of me, the same as you. He didn't care all of us.""And why did you not telling me the that?!" sigaw niya."Because.. because I care.." sinabi ko sa kanya."All you wanted is your friends to send them back here in the Philippines. That's
JCM CONDOMINIUM sa davao city ang kilalang gusali na tinitirhan ko sa ngayon. Si Kuya Jayson ang tumulong sa akin para makapagtrabaho ako. Ang namamahala ng gusali ay kinausap lamang niya, at pumayag naman ito, ayon sa kanilang kasunduan. Magkakilala ang dalawa dahil sa tanyag na kilala si Kuya Jayson na isang anak ng nagmamay ari ng banana plantation, higit pa doon ay matagal na niyang nabili ang condo na ito. Malakas talaga ang kapangyarihan kapagka may pera ang isang tao.Nagtatrabaho ako bilang cashier, sa isang maliit na minimart grocery store sa ground floor, at kung minsan tumutulong ako mag ayos ng mga item at mag hatid ng mga pinamili ng customer papunta sa car park, kung hindi naman ay naglilinis ng store. Nasisiyahan ako sa pang araw-araw kung pinagkaka abalahan, kahit na sa una ay nahirapan ako. Sa totoo lang, ayaw ni Kuya Jayson na magtrabaho ako doon, ang gusto lamang niya ay parati niya akong makakasama. Ako lang ang nagpupumilit nito, dahil gusto ko bumawi at magbago.
"Yes Father.." mahinang sagot ni Kuya Jayson. Isang katahimikan na naman ang sumunod na nangyari matapos niyang magsalita. "I can't do anything if you are the truly one. Well, let's celebrate! A warm welcome to our family! haha.ha" Pareho kaming tatlo na nagulat sa reaksyon ng matanda. Hindi ko akalain na ganito siya tumanggap ng isang tao na taga labas at natawa pa. Kung kaya nagka-tinginan na lamang kami. "Let's eat.." at muli nagsasalita siya ng pag aaya. Kinabukasan ay inutusan ni Kuya Jayson ang kanyang dalawang taohan na dalhin ako sa kanyang tirahan, kung saan 24 kilometro at 43 minuto ang byahe mula sa banana plantation. “Nandito na po tayo, Miss Talya." Nagising ako mula sa pagkatulog. Sapagkat ang akala ko ay malayo pa ang pupuntahan namin. Inilabas ng lalaki ang isang set ng mga susi at iginiya ako sa elevator nang nakangiti. Nang makalapit ako sa kanya, inilahad niya ang kamay niya sa akin. “Ako si Clark Patty, isa sa mga tagapamahala ng gusali. "Ikinagagalak kit
Sinagot naman agad ni kuya Jayson ang katanungan ng aking isip, kahit di ko pa naitanong. "My Stepfather is Japanese. Pero huwag kang mag aalala dahil somehow nakakaintindi siya ng tagalog. He is a business man here in the Philippines and sa Japan mayroon lang kaming maliit na restaurant na pinapatakbo. Comfortable na ako sa buhay na iyon but he has his broad mind, kaya lumaki ang negosyo niya habang abala ako sa restaurant na pinapatakbo namin" pagkekwento niya. Sumunod sa kanya ay nagkwento na rin sa akin si Alexa."Sa banana plantation, nagkataon na dito ako napadpad tatlong araw matapos mo akong tinulungang makatakas Talya. Sa sobrang gutom, nakapasok ako dito. Sa maniwala ka at sa hindi. Nagnanakaw ako ng saging para may maisubo sa nagugutom kong sikmura. Hanggang sa mahuli ako ng isang harvester.""Nahuli ang isang unggoy na kagaya mo?" malokong sagot ko." At nagtatawanan kaming tatlo matapos kung magsalita."Alexa is my new assistance sa banana plantation. How about you, gust