Naglalakad ako ngayon, papasok sa bahay. Bit-bit yung ibang mga gamit ko, sa kompanya.
Matamlay kung nilapag sa sahig ang mga dala ko. Alas singko na ng hapon ako, dumating. Mamayang 7 o'clock, pa kaming pupunta sa bar.Bonding daw naming lahat na magkakaibigan. Lalo na at lilipat na daw ako sa ibang kompanya."Mano po, 'nay,"Humawak si Inay sa dib-dib niya, halatang na gulat. "Juskong, bata ka. Bakit ka ba nanggugulat!" tinapik n'ya ng mahina ang braso.Kumamot ako, sa batok."Gan'un ko ba si Inay nagulat?" Tanong ko sa isip."Sorry, naman," sabay peace sign." 'Wag munang uulitin 'yon, aatakihin ako ng maaga sa 'yo eh." tumango lang ako."Mag-ga-gabi napo 'nay, 'di po maaga ngayon.""Aba! Lokong bata, ka ah! Pinipilosopo muna ba 'ko ngayon ha?" taas kilay n'yang tanong."Peace po, 'nay. Mwuah." halik ko sa pisnge n'ya."Ang mo naman ata umuwi ngayon?" tanong n'ya with curiosity on her face.Tumingala ako, bago malakas na napa buntong hininga."Inilipat po ako, sa ibang kompanya 'nay." mahina ang boses ko."Oh, ano naman ang problema n'un? At least 'di ka natanggal sa trabaho 'di ba."Nag pakawala naman ako ng isa pang buntong hininga." 'Yon na nga po ang problema ko po. Ay sa Magallanes ako na assign. Walang kilala o anuman." nguso kong sabi.Pinitik ni Inay ang nguso ko. "Taas ng nguso mo. 'Di importante kong may kilala ka du'n o wala."Tumingin ako kay Inay. "Okay, lang po sa 'yo? Malayo po ang Magallanes, wala kang kasama dito." malungkot kong saad."Ano kaba, 'wag mo 'kong alalahanin. Kaya ko sarili ko, okay lang sa'kin. May matutuluyan ka naman siguro d'un 'di ba? Marunong ka rin naman mag luto. Kayang kaya mo ang sarili mo d'un. Basta umuwi ka lang dito, pag wala kang trabaho." ngumiti si Inay, kaya ngumiti na lang rin ako."Sige po, 'nay. Sabi mo 'yan 'nay ha. Mag iimpake na muna ako sa damit ko 'nay." nag simula na 'kong, mag lakad papunta sa kwarto ko. "Nga po pala 'nay, sama po ako kila Lesley mamaya pwede?" huminto ako sa gitna ng hagdan, ng tanungin si Inay. "Bonding daw naming mag kaibigan, dahil daw lilipat na daw ako. Pwede 'nay?""Oh, basta maaga kang uuwi mamaya. Aalis ka bukas, baka ma late kapa." napatalon ako sa kinatatayuan ko, dahil pumayag si Inay."Yes" ani ko sa isip.Nagmamadali akong nag tungo sa kwarto. Para mabilis akong matapos sa pag iimpake ng damit. 'Di naman lahat ng damit ang dadalhin ko eh, magtitira ako ng k'unti.Natapos ako sa pag impake, mga alas sais emedya na ng gabi. Nag stretch muna ako sa katawan, bago napag pasyahan na maligo.Lumabas ako sa banyo, at dumiritso sa kabinet ko. Pumili ako ng dress, 'yong mga 'di ko na dadalhin. Agad kong sinuot ang napili ko.Tumingin ako sa body size mirror, na nasa harap ko.Hindi ko maiwasang tutukan ang sarili, at bumulong bulong. "Masyadong sexy, but super bagay sa skin mo self." umiikot pa 'ko sa harap ng salamin.I was wearing a maroon bodycon dress. Isang tuwad mo lang kitang kita na ang singit mo, but I'm wearing a cycling para 'di masilipan. Crisscross ang likod."Dalaga na talaga ang, anak ko." masayang sabi niya. "Kain ka muna, bago ka umalis." kumuha siya ng plato, kutsara, pati narin ang baso."Oh, sige po 'nay. Saktong gutom na rin po, ako." umupo ako, bago nag sandok ng kanin at ulam."Sexy, naman ng dress mo 'nak. 'Di ka ba masisilipan n'yan? Napaka fit pa sa 'yo, kitang kita ang magandang kurba ng 'yong katawan. Kaya 'di na 'ko mag tataka, kung bakit napaka dami mong manliligaw. Mula noon, pati ngayon. Pero ni re-reject mo lang." pang bubola ni Inay."Binobola mo lang ako, 'nay." lokong ngumisi lang ako."Ako na mag huhugas n'yan, 'nak" kuha ni Inay sa platong ginamit ko."Alis, napo ako 'nay." paalam ko, pag ka tapos kong mag sipilyo."Oh, s'ya mag iingat ka. Lagot ka sa'kin pag umuwi ka ditong may kasamang lalaki. Kukurutin kita sa singit." banta niyang sabi."Makakaasa ka 'nay. Bakla nalang po iuuwi ko." tumatawa kong biro bago kumaripas ng takbo.Pinara ko ang isang taxi na, papalapit. Naramdaman kong nag vibrate ang phone ko. Kinuha ko 'to, sus si Lesley lang pala tumatawag."Oh?" tanong ko agad ng masagot ang tawag"Nasaan kana? Kanina pa kami nandito, hinihintay ka." kung nasa harap ko lang 'to 100%, akong sigurado nag dadabog na 'to kakahintay."On the way na, tsaka sabi n'yo seven o'clock eh." bawi kong sabi.Seven o'clock yung pinag usapan naming lahat."Palagi ka nalang late, 'no ba yan. Dito nalang kami sa entrance mag hihintay sa 'yo." huling salita bago pinatay ang linya.Napailing na lang ako. Ang babaeng 'yon, wala na talagang magawa sa buhay. Kun'di ang mag bar, trabaho, then uwi sa bahay. 'Di s'ya pinapagalitan ng magulang n'ya, hinahayaan lang ito. Dahil minsan pag 'di nagawa ang gusto, 'di uuwi sa kanila.Buti nga ay na pilit nila si Rex. Pero may isang kondisyon, ang akla nyo, hati daw silang dalawa. Kaya yun silang dalawa ang mag babayad, dahil kong si Rex lang daw ang magbayad. Masmabuting 'di na lang daw mag bar."Keep the change, na lang po mamâ." aniya ko, ng sabihin ng driver na wala s'yang sukli."Sa wakas, nakarating ka rin. For how many years." salubong sa'kin ni Lesley."Maka years, ka naman. Minutes siguro, oo." reklamo ko."Anong iinumin mo, Elle?" si Rex, mukang siya ang mag oorder ng alak."Wag na, ako na. D'un lang ako sa counter bar." sabay tayo kong sabi."Isang san miguel beer, nga po kuya yung maliit po." sabi ko sa bartender, bago tumingin sa mga taong sumasayaw sa dance floor.Agad kong ininum ang beer, ng mabigay na sa'kin. Napapikit ako ng malasahan ang lamig, na may kasamang pait sa lalamunan."Mas mabuti pa 'tong beer, 'di ako masyadong nalalasing." sabi ko sa mahinang boses."'Di naman masyadong, matapang ang beer. Para sa'kin pang ladies lang 'yan, lalo na sa mga low tolerance" napalingon ako sa bandang kaliwa ko ng may nag salita.Isang lalaki ang nagsalita. Diritso at mariin ang tingin sa'kin, mukang kanina pa siguro n'ya 'ko tinignan.Napataas ang isa kong kilay. "Excuse me? No one ask, Mr. who you are!" inirapan ko lang 'to.Aba! Anong akala n'ya, mabait ako? Masungit rin ako noh, pero minsan lang, oo minsan lang ako masungit.Nakita ko namang yumogyog ang balikat niya.Anong nakakatawa?Feeling ko talaga anumang segondo, tutubuan ako ng dalawang sungay."Kung maka Mr. who you are, wagas. Parang 'di umungol noong inararo ko ah." iling iling n'yang bulong sa sarili.Epekto siguro to ng tatlong bote na naubos ko. Mas lalo akong naasar sa kan'ya."Anong binubolong bolong, mo d'yan huh? Ano suntukan na lang." hamon ko sa kan'ya.Umiling iling siya, sabay taas ng dalawang kamay. Na para bang sumusuko.Tinaliman ko ito ng tingin. He's familiar, lalo na 'yong buhok n'ya. Parang nakita ko na s'ya dati, pero 'di ko matandaan."Nag kita na ba tayo dati, Mister?" turo ko dito.Ngumiti lang ito ng mapaglaro."Tse! Maka alis na nga." tumayo ako, dala ang dalawang bote ng beer. Sakto lang sa'kin ang limang bote."Oh, buti naisipan mong lumapit dito. Nakita namin kong pa'no mo sungitan ang lalaking 'yon." sabi ni Rex, na may hawak na baso. Inaabot n'ya sa isa naming kasamahan.Umiling lang ako bago umupo.Nag salita ulit si Rex. Pero 'di naka ligtas sa'kin ang paraan ng pag tingin, n'ya sa'kin. Para s'yang nang aasar. "Gwapo 'yong lalaki dzai, tapos sinungitan mulang.""Gwapo mo mukha mo! Pangit kaya nun." umakto pa 'kong nandidiri.Palihim akong lumingon sa lalaki, kanina. Tama s'ya gwapo nga, lalo na ngayon at naka sideview dahil kausap ang bartender.Tumayo ako, ng maubos na ang dalawang bote kung dala kanina.Muntik pa 'kong natumba, kung 'di lang ako nahawakan sa braso ng kasamahan namin."Thanks. Kaya ko, kaya ko. Okay." asar kong sabi ng akma n'ya akong alalayan."Mga beh! May share ako, sa inyo." pumipikit ang mata ko, dahil sa ilaw."Alam n'yo ba-"" 'Di namin alam." si Rex, pinutol ang sasabihin ko.Inirapan ko s'ya "Panira ka talaga noh... Ito na nga last month nung nag bar tayo. D'un kasi ako kela Lesley, pauwi na 'ko saamin. Kaso hinatid ako ni Lesley, eh dakilang tamad 'yan kahit sa pagpara tinutulak pa 'ko. Kaya nag bangayan kaming dalawa kong sino ang papara. Na hinto lang kami sa pag babangayan, ng may nag salita sa likod namin. Sabi nung dalaga na, ako na lang po ang papara.Grabe nakakahiya 'yon." tumawa ako ng makita ang panlilisik na tingin ni, Lesley sa'kin."Beh, kanina ko pa 'to napansin. 'Yong lalaking sinungitan mo, kanina pa tumitingin dito saatin o sa 'yo ba. 'Di ko rin masasabi kong saamin, naka tingin. Dahil nung tumayo ka ay sinusundan ka niya ng tingin. Lalo na nung nag salita ka, para talaga s'yang sa 'yo tumingin dahil palakad lakad ka. At sinusundan ka niya ng tingin." mahabang aniya ni Pinocchio.Pinocchio, tawag namin sa kan'ya dahil sa matangos n'yang ilong. 'Di n'ya totoong pangalan 'yan, palayaw lang namin sa kan'ya.Agad akong tumingin sa direksyon ng lalaking, sinungitan ko kanina. Halos 'di ako maka galaw, ng magtagpo ang tingin naming dalawa. Mariin n'yang pinaikot ikot ang alak na nasa baso n'ya. Masama ang tingin sa'kin, na para bang may 'di nagustuhang nakita. Habang madilim ang awra na, bumabalot sa kan'ya base sa titig n'ya sa'kin.Nilihis ko ang tingin ko sa kan'ya."Ah, comfort room muna ako guys." paalam ko, 'di kona hinintay ang sagot nila at agad na umalis."Hay," buntong hininga ko. "Sana pala nag pa sama, nalang ako kay Lesley." bulong sa sarili, habang nag huhugas ng kamay."Hmp-" palag ko ng may tumakip sa bibig at ilong ko. Dinala ako sa madilim na parte ng bar. 'Di ko makita ang mukha, ng humila sa'kin."Anong kailangan mo sa'kin?" sa wakas na ka pag salita na rin ako."Who's that boy?" imbes na sagutin, tinanong niya ako."Sinong lalaki ba? Maraming lalaki- "" 'Yong umalalay sa 'yo?"Si Pinocchio, ba ang tintukoy niya?"Si Pinocchio ba? Paki alam mo ba kong lumapit ang kaibigan ko, sa'kin." masama kong tinignan ito, kahit 'di ko masyadong nakikita ang mukha."Si Pinocchio ba? Paki alam mo ba kong lumapit ang kaibigan ko, sa'kin." masama kong tinignan ito, kahit 'di ko masyadong nakikita ang mukha.Itutulak ko na sana siya, ng hinila n'ya ang dalawa kong kamay. At idiniin sa uluhan ko. Nag pupumiglas na 'ko ngayon, ng maramdaman ang higpit sa hawak n'ya."Bitiwan mo 'ko. 'Yong kamay ko. Damn you!" 'di ko mapigilan ang sarili, na mag mura.Halos hindi ako, makahinga. Ng 'nilapit n'ya ang mukha sa'kin, at kinagat ang pang ibabang bahagi ng tenga."I really regret that. I'm not the first, who see you beautiful tonight." nanayo ang bahahibo ko, sa sunod na binulong n'ya. "And that's make me, jealous. And one more thing I know, is to punish you. So rough, deep, hard, and faster that will scream you my name so loud." He's voice, was husky and full of authority.Mabilis ang pag hinga ko, dahil sa kaba. Napatingala ako, ng mas inangat n'ya ang dalawang kamay ko. Ngayon sa leeg ko s'ya, pumwesto. Malayang malaya na maamoy ang leeg ko. Kahit na nak
" 'Nay, 'di ka ba talaga sasama?" pangungulit ko dito.Kanina ko pa tinatanong si Inay, na gusto n'ya bang sumama pero ayaw daw nito. Hanggang ngayon ay kinukulit ko, pa rin 'to."Oh, sige po. Kung 'di po kayo sasama sa'kin, tatawagan na lang kita dito. Okay, ba 'yon 'nay?" tumango ito, kaya mas lalong bumigat ang pakiramdam ko.'Di ako sanay na umalis sa malalayong lugar. Lalo na't 'di kasama si Inay."Ano kaba, anak! 'Wag kang mag alala sa'kin dito." ngumiti ito ng matamis. "Ikaw nga ang inaalala ko. Walang mag aalaga sa 'yo pag may sakit ka. At wala na rin akong gigisingin sa umaga't wala ng lulutuan ng pag-kain.""Oh, s'ya. Ang drama mo! Halika na, kanina pa nag hihintay 'yang driver sa labas." hinatid n'ya ko sa labas ng sasakyan." 'Nay, baka mag bago pa ang isip mo." biro ko dito, pero 'di mawala sa tono ang lungkot.Pa'no ba yan? Nanay's girl ako."Sus. Bata ka sumakay kana d'yan, baka mamaya ka pa dadating dun dahil sa traffic... Basta pag uwi huh, wala kang lalaking dala. Ma
Pauwi na kami ngayon, s'ya ulit nag mamaneho. Alangan naman ako'di ako marunong, tapos'di sa'kin ang sasakyan. Habang bumabyahe, paminsan- minsan tinatanong n'ya 'ko. "Tagasaan ka pala? Natatandaan ko kanina na nabanggit mo, na sa anak ng boss mo yung condo na tinutuluyan mo? " his voice was full of curiosity.Bahagya akong napa tawa, dahil sa pag kunot ng noo n'ya at pag tagpo sa kilay.Talagang curious s'ya!Napailing ako sa naisip ko. Di naman s'ya isang sindikato 'no? Baka dun s'ya sa bahay namin magtatago pag hahanapin s'ya ng NBI o PDEA."Taga Carmen ako, na-assign lang ako dito. Sa kaibigan ng anak ng boss ko temporary lang naman hanggang makahanap sila ng empleyado nila." mahabang wika ko.Tumango s'ya, na para bang naka kuha ng example sa math."Salamat, pala sa pag sama sa'kin mag grocery ha!" pasalamat ko sa kan'ya.Buti na lang at 'di traffic.Ngumiti ito. "Your welcome!" "Tulungan na kitang dalhin yang pinamili mo. Tutal sa condo ko rin naman ako didiritso," "Nako 'wa
Halos isang linggo na 'ko dito sa kompanya ni Zachary.'Di naman marami ang mga gawain ko. Dahil meron naman akong mga kasama na tumutulong minsan.Pero nga lang!Napakalaking pero! Palagi akong inuutusan ni Zach na mag timpla sa black coffee n'ya.Araw-araw, ko talaga ginagawa yon!Okay lang naman sa'kin na ako, pero once in a day. Kaso nga lang sa isang araw, nakaka-tatlo o apat akong timpla.Eh, sa ayaw ko na nga ng amoy nun. Tinitiis ko na lang. Tapos pag 'di mo naman susundin ang utos n'ya, ay tatawagan ka naman. Kaya nga minsan pinipigilan ko nalang na humatsing sa harap n'ya. Pag nakaalis na 'ko sa opisina n'ya, didiritso ako sa comfort room.Minsan rin nakikita ko s'yang dumadaan dito o 'di kaya bumibisita daw kuno. Pero ang tingin nasa akin! Tulad na ng ngayon, tumatawag na naman. Tinanggihan ko kasi na ako ang mag timpla.Hindi ko ibinigay ang cellphone number ko sa kan'ya. Sadyang inagaw n'ya lang sa'kin ang cellphone ko nung araw na yon.Sinagot ko nalang ang tawag nito
Halos dalawang araw akong nasa condo lamang. Buti na lang at nandito si Zain, siya ang nag-alaga sa 'kin. Umabsent siya sa trabaho niya, gusto niya daw na siya ang mag-alaga sa'kin.Sinabihan ko naman siya na kaya ko ang sarili ko. Pero matigas pa sa matigas ang ulo nito, at parang isang bata nagmamaktol pag 'di pinayagan sa gusto. No choice!Nakaharap ako ngayon sa full length mirror. Tinitignan ang sarili kong bagay ba sa 'kin ang damit. I'm wearing now, a stripe blue long sleeve, and dark blue pencil skirt. Papasok na ako sa trabaho, okay na yong dalawa't kalahating araw na absent. Sinuot ko rin ang anti-rad, na eye glass ko. Hinayaan ko na lang rin ang buhok ko na naka lugay lang. Nilagyan ng hairpin, tagtatatlo. Mahaba na rin ang buhok ko lagpas bewang ko na, at straight s'ya pero sa dulo medyo may pagka kulot na "Okay, na siguro 'to." nag mirror selfie pa 'ko sandali. Pampalit lang ng profile sa facebook. Habang nasa elevator, inopen ko muna ang facebook account ko. Select t
Mag-aalas dose na pala, 'di ko manlang namalayan. Hanggang ngayon iniisip ko parin, kong ano ang pag uusapan namin ni Zach.Tinawag ako ni Aljeck, Aljean pala. Sabay na daw kami kakain."Elle, tara sabay na tayong kumain. May malapit na kainan d'yan sa labas." iniipit pa nito ang boses n'ya. Para maging tunog babae ito. Sinabihan ko rin s'ya na Elle nalang tawag sa'kin, masyadong mahabang pakinggan ang Zhanielle.Pumayag rin naman ako. May canteen sa baba, pero nakakasawa namang kainin ang naka display dun. Gusto ko namang maiba naman, sa ngayon."Doon tayo sa may, nagbibinta ng bulalo. Yung malaking karenderya don at may balot nabinibinta... Gusto ko don," I suggest, na sinang-ayonan n'ya.Nilakad lang namin. Hindi naman masyadong malayo. Pagkarating palang namin ay kinikilig na kumapit si Aljean sa'king braso. Sobrang higpit ang kapit n'ya don, at mahinang hinihila ang buhok ko gamit ang isang kamay. Na nasa likod ko. Maraming mga tao dito. May mag kasintahan, magbarkada, at higit
Iritado akong nagmulat ng mata. Kakatulog ko lang, tapos may dididturbo sa'kin. Inis kong inabot sa side table ang cellphone ko. Akala ko text lang tumatawag pala.Hindi nako nag abalang tignan ang caller. Dahil sa kaantokan. Ano bang problema ng isang 'to? Hating gabi talagang tumawag."Oh? Kailangan mo?! Disturbo ka sa tulog!" pikit mata kong sabi."Hmm..." Kaagad akong napabangon mula sa pagkakahiga. Binalot ko ang sarili sa sa comforter. Dahil sa nararamda- mang kaba. Mali ang narinig kong boses, 'di ba? Hindi siya 'to. . . At mas lalong hindi niya rin alam ang number ko.Tinignan ko ang caller, unregistered number ito. Kinakabahan kong tinapat sa tenga ang cellphone. Mahigpit ang kapit ko sa comforter na nakabalot sa'kin. Pa'no kong siya 'to? Saan niya naman nakuha ang number ko?Tanga! Malamang sa details ng background mo!Kinagat ko ang pang ibabang bahagi ng labi ko. Saka tanongin ang caller."Sino ka?" halos mautal na 'ko. Kinukurot ko minsan ang kabilang braso ko dahil
Habang naghihintay na kumulo Ang niluluto kong ulam. Pinakain ko muna ang pusa.Buti nga at may nakita akong cat food para may ipapakain ako. Kong wala lagot talaga sa'kin ang may ari nito. Itatapon ko talaga tong pusa to sa bintana. Para wala na s'yang mababa- likan na russian cat.Hinaplos ko ang ulo ng pusa. Sobrang lambot ng balahibo. Halatang alagang-alaga mabango rin ito." 'Wag kang pasaway ah. Kakalbuhin talaga kita, pag nagkataon." tumayo ako at tinignan ang niluluto.Napangiti ako habang nakatingin sa kumakaing pusa. Ilang taon na rin pala ang lumipas ng mamatay ang pusa ko. Mahilig ako sa mga hayop. Pero pusa lang ang naalagaan ko simula nong 13 years old, ako. Dalawa ang pusa ko dati. 'Yong isa kulay orange na may kasamang puti, at kulay itim. Ang kulay itim kong pusa iwan ko kong nasan na. Hindi na umuwi pagkatapos makalabas ng bahay. Ang natira naman 'yong pusang may dalawang kulay. Pero nakita ko na lang wala ng buhay.Halos hindi na 'ko tumigil kakaiyak dati. Dahil la
I silently cursed when my pregnant ark are not here. Palagi na lang! Nagiging makulit! Nawawala pag bago akong gising o malilingat ako ng tingin. Mabilis pa siya kay flash kumilos. This always happens, everyday. As the months passed, lumalaki ang tiyan niya. Ganoon rin ang pagiging sutil. Nagiging matigas at ayaw paawat. Iiyak kung hindi masusunod.Pikit mata kung hinilot ang sintido bago bumangon. Sumasakit ang ulo ko. Hindi pa lumalabas ang anak ko sa mundo na ito pero hindi ko na kaya ang kakulitan ng Ina. Sana lang talaga hindi mamana ng anak ang pinaggawa ng Ina. I really don't understand kung ano ang tumatakbo sa isipan ng mga buntis. Are they happy doing that thing? Hindi ko hawak ang isipan nila para malaman ang susunod na gagawin. Ito ba ang sinasabi nilang 'don't let them know your next move,'? I don't have any idea, at nanatiling may malaking tanong sa isip. Kahit gano'n, hindi ako nagrereklamo. Why would I? Gusto at ginusto ko ang nangyari. Walang pumilit. And besides i
I walked slowly as I reach our house gate. Using my free hand I opened the gate. Iniwan ko itong nakabukas dahil papasok rin naman si kuya. Galing kami sa isang bagong bukas na malaking tindahan dito. Hindi naman gaanong kalayo kaya nilalakad lang namin. And nanay always scolding me. Dapat mag-exercise ako at maglakadlakad. And I do. Abala ako sa pagkain ng fita tuna spread habang may nakaipit sa braso ko. A pack of biscuits. Si kuya ang nagdala sa iba dahil hindi na kaya ng mga daliri ko. As usual pagkain lagi ang inaatupag ko. Wala ng iba. Even my phone, once in a day lang ako nakakahawak dahil nagsasawa na ako. Kahit na tumawag si Zach ay hindi ko sinasagot kaya kay kuya na lang siyang tumawag. Hindi pa kita ang baby bump ko dahil nga ilang weeks pa ito. At ipinagsasalamat ko 'yon. This coming Christmas ang plano kung sabihan ang lalaki. And that will be happen this midnight. Zach, decide na dito siya magpapasko. Sinabihan ko pa nga na 'paano ang kaniyang pamilya?' But he answe
Real quick. Back to normal after that celebration happened. I scolded the person who sleeped in my room. Matinding suyuan ang naganap. Hindi ko na alam ang sarili at panay na ang pagiging mainitin na ulo ko. Kaunting maling galaw ay galit. Hindi na rin alam ni nanay at kuya ang gagawin sa akin. Maski si Zach ay parang susuko na. Hindi pa naman napuputol ang manipis na pisi sa pasensya niya. Palagi kaming magkatawag ni Zach dahil nasa trabaho siya. Which is kasalungat sa akin. Palagi akong nasa bahay ni nanay at ayaw kung lumabas. Hindi ko na rin gustong magtrabaho dahil tinatamad na akong bumangon ng maaga. Hindi ko na rin gustong maligo na siyang kinabahala ko. Ayaw kung maligo pero umiiyak ako pagpinapawisan. Nag-iiba ang amoy ko sa sarili. Para bang ilang buwan akong walang ligo sa tuwing pinapawisan ako. Hindi na maintindihan ni nanay ugali ko. Madalas akong nakahiga at kahit sa pagkain, gusto ko ito mismo ang lalapit. Kapal ng mukha ko 'di ba? Dati'y gusto kung uminom ng gata
Maaliwalas na kapaligiran. Mapayapang katahimikan tila paghinga lang namin ang maririnig sa buong lugar. Kalmadong dagat na walang alon na sumisira nito. Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko na bang sinabi na gusto ko ang sunsets. It's my obsession. From the beginning until the end. Nothing's gonna stop me. Nothing's gonna change.I felt arm possessively wrapped around my small waist. Pulled me closer and kiss my head. I can't let my self but close my eyes and feel the unfamiliar feelings he's giving.I hold his hand and squeeze it. The sky are now red and orange. Ang kalahati ng araw na lang ang makikita mo. It's waving, saying goodbye and see you tomorrow. I felt Zach gripping me tightly. Kaming dalawa lang ang narito. Hindi na sumunod si kuya at mga kaibigan niya. I don't know, mukhang naasar ang mga 'yon sa 'di ko malamang dahilan. Pinagsawalang bahala ko na rin."You really love sunset, didn't you? And I'm started love it because you do." he said, hoarse but firm voice.I
Sinalubong ko si kuya ng may nagtatakang tingin sa akin. Hilaw na ngumiti ako at yumakap sa braso nito. Masaya ako para sa aming dalawa ni Zach. Maghihintay lang muna ako ng panahon para sabihin sa parents ko ang lahat. Pati na kay kuya na paniguradong hindi agad sasang-ayon. Hindi naman masisisi, bago pa lang ako nakilala ng nila tapos babawiin agad. Saklap!Iniwan ko na si Zach, kasama ang mga kaibigan nito. 'Yong mga kasama niyang nakita ko kahapon. Hindi na rin naman umangal. "Kuya, volleyball tayo." sabi ko at hinila siya palapit isang grupo na naglalaro.Wala akong balak na maligo ng dagat ngayon. Hindi matutuloy dahil mabubura ang panakip kung concealer sa mga kiss marks ni Zach. Nakisali kami at hindi kami magka-grupo ni Kuya. Simula pa lang at nagpapakitang gilas na ito. Puro pasikat sa akin at nagyayabang na magaling siya.He didn't know...Volleyball is my favorite sports. Naman, varsity ako sa larong ito! Libero at spiker ang role ko. Talagang buwis buhay sa pagiging li
I walked in the white sand, feeling the cold wind embracing my warm body. We arrive in the beach earlier. This is a private. Kaya, kaming mga bisita at celebrant lang ang mga tao dito. Marami namang bisita, hindi ko alam kung ilan. I wore my bikini but nakasuot ako ng denim shorts short, pero 'di kuna ziniper at binutones. May manipis na tela akong pinatong sa balikat para panakip sa tama ng init ng araw. Iniwan ko sila kuya sa isang cottage at naglakad mag-isa sa dalampasigan. Walang saplot sa paa. I hummed my favorite song while looking at the calm sea. The calmness that I always needed, wanted, and missing for this life of my own. There's no more things I want in this world, to be with my family and my love ones in future, with love in calmness. The blue clear water, napakagandang tingnan. Para bang inaanyayahan kang kalimutan lahat ng problema kahit sandalian man lang. Kahit sandali... I sat in the sand ang let my foot reach the surface of sea. Now, that I already back here, h
Mangha akong nakatingin sa mga magagandang tanawin dito. Napaptingala pa ako sa mataas na estilo ng mga gusali. Hindi na rin kasing lamig ang panahon tulad noong unang dating ko dito. Halos dalawang buwan na kami dito ngunit hindi pa rin ako nasanay hanggang ngayon sa mga ganitong tanawin. Tulad na lamang ngayon, nasa isang sikat na park kami dito sa bansa. Nakasunod lamang ako kila Kuya na nauuna. Para akong isang bata dito na ignorante. Namamasyal kami ngayon sa 'The Land of Legends Theme Park', hindi talaga ako makapaniwala sa mga tanawin. Akala ko sa panaginip lang ang mga ito. Ang kaibahan lang nila sa park sa Pilipinas ay walang masyadong street foods akong nakikita. Nasa malayo sila. Habang sa Pilipinas naman ay nakikita mulang sa tapat. Wala ngang fish ball at kwek kwek dito. Mga expensive type kasi street foods nila. Saka hindi ako sure sa lasa kung masarap ba o hindi. Iba-iba kasi taste natin. Sa susunod na araw rin ay ipapasyal nila ako sa Aktur Park. Kasama ang iba pan
Marahan kung kinurap ang mata. Tinapat ko ang kamay sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. Napa-ungot ako at mabilis na iniba ang pwesto. Sa left na ako ngayon ng kama nakahiga. Muli kung pinikit ang mata at hinayaang bumalik ang sarili sa tulog. Ngunit dumating ang ilang minuto hindi ako dinalaw muli ng antok. Inis kung tinadyak ang paa sa kama. Nakaka-irita!Ilang oras lang ba ako natulog? Mukhang maaga naman iyon. Tatlong araw ang lumipas nang dumating sila mama, at tatlong araw na rin akong absent. Si kuya kasi! Sabi ko isang linggo lang ako aabsent, tapos nagulat na lang ako na may pinirmahan na raw si boss na papel ko sa pag leave. Kulang pa nga daw sabi ni kuya ang 1 buwan kaya pinagresign ako. Kapal ng mukha! Ilang sahod ko rin iyan! May pera pa akong makukuha, kesa dito walang gagawin kundi tutunga at makikinig sa mahanging kuya ko.Hindi na nga need ng air-conditioning or electric fan, siya pa lang. Hindi ka lang lalamigin, pati bahay niyo liliparin. Kung payabangan sig
Natapos ang fiesta at ngayon ay prosesyon na ng mga imaheng Santos. Dahil malapit lang ang dagat dito at nasa huling purok lang ito ng barangay, doon isasagawa ang prosesyon na magaganap. Dadalhin ang mga imaheng Santos doon at bebendisyonan n ito ng pari. Sasakay ka ng bangka pagkatapos at ililibot niyo ito sa malalim na parte ng dagat. They called it, 'sakay-sakay' dahil sa dagat ito gaganapin at hindi sa daan. Kaya marami ang pumupunta at nakikisali. Maaga pa lang ay umalis na kami nang bahay. Maaga ang mass ngayon, at dahil sa prosesyon. Mas mabuting sa umaga ito gaganapin dahil hindi pa masyadong masakit ang init ng araw sa balat. Mabuti na lang at hindi nagrereklamo si Zain. Baka ihulog ko ito sa bangka. Mukhang naaaliw naman ito. Kinuha nito sa akin ang hawak ko. Isinayaw- sayaw niya ito nang magsimulang magpatugtug ng music para sa prosesyon. Ang bangkang sinakyan namin, ay sinusundan ang malaking bangkang de motor, kagaya rin ng iba. Marami kaming nakasunod at may kanya ka