CHAPTER 107:

Kagat-kagat ko ang kuko ko habang pinapanood ang pag t-therapy ni Well.

Kitang-kita ko sa'kanya ang determination, gustong-gusto niya talaga makapaglakad.

Kinuha ko ang towel. Pinunasan ko ang pawis sa mukha ni Well

"You can do this, honey. Magpahinga ka muna"pahayag ko.

Pati kasi ako nahihirapan habang pinapanood ko siyang nahihirapang maglakad.

Tipid na ngiti lang ang isinagot niya sa'kin. Inalalayan ko siyang umupo sa wheelchair niya.

"Uminom ka muna"sabi ko sabay abot sa'kanya ng mineral water.

"Susunduin ko nga pala si Alle sa school ngayon. May meeting 'din kasi ang mga parents kaya mag a-attend na ako"paalam ko sa'kanya.

Nandito naman sila Mama at Mommy para bantayan ang mga bata.

"Okay"maikling tugon niya.

Ngumiti ako bago ko siya hinalikan sa pisngi at niyakap.

Si Well ang nasa isip ko kahit nasa kalagitnaan ako ng meeting parang may nag-iba sa'kanya. Dala siguro ng aksidente.

Frustrated na frustrated siya, alam ko iyon dahil palagi siyang nakatingin sa mga paa niya.

Ano ba a