AMARA POV Habang abala akong nag-aayos ng mga dapat na gagamitin ni Lance para sa kaniyang quick visit sa aming mga business next week ay siya namang pagtunog ng kaniyang cellphone mula sa tukador sa gilid ng aming kama. Pagsilip ko kung sino ito ay walang pangalan ang rumehistro. Numero lang ito kaya dali dali akong nagtungo sa aming banyo para sana iabot ang aking telepono kay Lance. "Love may tumatawag sayo!" sigaw ko kay Lance para marinig ako dahil sa lagaslas ng tubig mula sa gripo. "sino yun Love?" tanong naman niya sa akin habang patuloy ito sa kaniyang paliligo. "hindi ko din alam, wala kasing pangalan na nakalagay, number lang!?" tugon ko sa kaniya "sagutin mo na Love baka importante" sabi niya sa akin. Ganito talaga kami ni Lance magmula pa nuon . Kada iniiwan lang namin ang mga cellphone naman kahit saan sa kwarto namin dahil wala naman kaming tinatago sa isa’t-isa kaya naman hindi big deal samin pakielaman ang
"ako nga ang dapat humingi ng pasensya. Hindi ko naman talaga intesyon na manggulo sa araw ng libing ni Founder. Gusto ko lang talagang makita ni Jasper ang kaniyang Papa sa huling sandali ng kaniyang buhay." sagot ni Veronica sa amin. "Sorry to ask ah, kung anak ni Founder si Jasper bakit hindi mo siya ipinunta sa mansyon ng Eduardo nung nabubuhay pa si Founder? ang tanong ko alam ba ni FOunder ang tungkol kay Jasper?! at pano mo nalaman ang tungkol sa impormasyon sa libing ni Founder? dahil sa pagkakaalam ko hindi sina-publiko ang tungkol sa kaniyang libing." nagtatakang tanong ni Lance. "oo alam ni Founder ang tungkol kay Jasper, kagustuhan niya din ang hindi namin pagpunta sa mansyon ng Eduardo dahil sa ayaw niyang ma eskandalo ang mga legal niyang anak. Isang beses kaming nagpunta sa mansyon noong bata pa si Jasper at matinding gulo ang nangyari, doon ko din unang nakita ang babaeng iyon na nagwala sa libing ni Founder. At sa tanong mo kung pano ko nalaman
AFTER 1 WEEKLANCE POVNagulat ako sa pagpapatawag sa akin ng mga Elders sa bahay ng Eduardo. Wala akong ideya kung bakit ako pinatawag ng mga ito. Hindi na ako in contact sa kanila kahit pa bago mawala si Founder. Pero dahil sa pakiusap ng aking mga pinsan na si Tristan at Elissa ay pumayag na ako. Pagdating ko sa Mansyon ay naabutan kong kumpleto ang mga elders. Nandun din sila Aunt Cora. Alam kong gulo ang haharapin ko dito sa mansyon. Naupo na kami sa harapan ng dining table. Sa oras na ito ay hindi ko na sinama si Amara uang hindi na siya masali pa at hindi na niya masaksihan ang kadramahang mangyayari sa mga sandaling ito."Lance , gano katotoong tutulungan mo daw ang bastardong anak na iyon ni FOunder?" naka-halukipkip na tanong ni Aunt Cora habang nakataas ang kaniyang kilay. Hindi pa nga ako nakakasagot ay sinundutan na ito kaagad ni Uncle Jude."sobra na ata ang pagiging suwail mo sa mga Eduardo. Hindi mo na binigyan ng karangalan ang pangal
Pagdating ko sa bahay ay dumiretso na ako kaagad sa aming banyo para magpalamig ng nag-iinit kong ulo. Naghubad na ako ng aking damit at tumapat sa mainit na buga ng aming shower. Nakayuko ako habang hinihimas ko ang aking ulo. Gusto kong i-relax ang aking sarili at mawala sa aking isipin ang mga naganap na komprontasyon sa mansyon kanina. Nadidismaya ako sa pagiging mukhang pera ng aking mga kamag anak. Napapapikit ako habang lumalagaslas ang tubig sa aking katawan. " Love are you okay?" nagulat ako sa biglang pagsulpot ng aking asawa sa aking likuran , malambing niyang hinaplos haplos ang aking dibdib. Bigla akong nanghina at isinandal ko ang aking ulo sa kaniyang hubad na katawan. "Love bakit kaya may mga taong sobra ang nagiging ugali pagdating sa pera?! Kailan pa ba matatapos ang gulong ito sa aming pamilya?! (Malungkot kong sabi) Hindi ko alam kung bakit masyado na silang nilamon ng kanilang kasakiman. Hindi ba pwedeng maging masa
Bumaba ang kaniyang paghalik sa aking utong . Pababa sa aking puson hanggang sa marating niya ang galit na galit kong sandata. Halos mabaliw ako sa ginawang pagkain ni Amara sa aking sandata. Malandi niyang nilaro ang kaniyang dila sa ulo nito. Taas, baba ang pagkain na ginawa niya sa aking sandata. Napaiktad ako sa sarap. Ilang minuto niyang paulit ulit na ginawa ito bago siya bumalik ng halik sa aking noo at malandi siyang pumaibabaw sa akin. Napaka sexyng talaga ng aking asawa. Lalo akong nanggigigil at nahahayok sa kaniya sa ginagawa niyang paggling sa aking ibabaw. Paminsan minsan ko siyang pinipiit dahil pakiramdam ko ay lalabasan na ako. Bawat paghampas ng kaniyang hiyas sa aking sandata ay nagdudulot ng kakaibang tunog dahil sa mamasa masa niyang perlas. “AH LOVE SIGE PA” mga halinhin namin sa isat isa , kinapitan ko ang kaniyang bewang at ma awtoridad ko itong tinulungan para ikiskis pa ng mas madiin ni Amara ang aking sandata sa loob ng kaniyang kweba. Sarap na
AMARA POV Nagpatuloy kami sa pagpasok ng sasakyan sa masikip na lugar na iyon. Sa totoo lang takot na takot na talaga ako kanina pa magmula ng may mga lalaking humarang sa amin. Akala ko talaga ay may gagawin iyong hindi maganda, which is ayon nga kay Mang Jun ay maaring ngyari kung kaming dalawa lang ni Lance ang nagtungo duon. Ilang minuto lang ang nakalipas ay nakarating na kami sa kanilang basketball court . "Mam/Sir hanggang dito na lang po pupwede ang sasakyan tapos lalakarin na lang natin papasok papunta sa bahay nila Veronica. tatawid kasi tayo sa kawayang tulay para marating natin yun. Magtakip na lang po kayo ng ilong kasi mabaho talaga sa estero. Sapa kasi iyon, kaya lang alam niyo naman ang ibang mga pinoy, ginawa na nilang basurahan at yung iba pa may mga dumi ng tao kaya iba po talaga ang amoy!" sabi sa amin ni Mang Jun "Ee pano tong sasakyan natin okay lang ba to dito?" tanong naman ni Lance sa kaniya "Okay l
VERONICA POV Walang paglagyan ang aking kaligayahan sa sinabing iyon ng mag-asawang Amara at Lance, alam kong magandang balita ang sasabihin nito sa amin. Agad kaming nagbihis ni Jasper, lumabas naman muna sila Amara, dahil ang maliit naming barong barong na din ang nagsisilbi naming bihisan. Nakakahiya man ay excited kaming sumama sa kanila. Napag-alaman ko din na si Mang Jun pala ang kanilang driver. Kilala si Mang Jun bilang sanggano sa aming lugar nuon. Napa rambol siya noon kaya nakulong ng ilang taon ng mabigyan ng parol at makalaya ay nabalitaan ko na lang na nagbagong buhay na siya. Hindi ko lang inaasahang na ang mga taong ito pala ang kaniyang napasukan ngayon ay naiintidnihan ko na kung bakit siya nagtagal sa kaniyang trabaho. Tinawagan na siya ni Lance at inabisuhang hintayin na lang kami sa sasakyan. Maririnig naman ang pang aasar sa akin ng mga kapitbahay naming walang magawa sa buong maghapon nila kundi ang tumambay sa labas
Napakalaki ng bahay na to. Nakakamangha ang itsura nito napaka swerte naman ng nakatira sa ganito kagandang bahay at nasa village pa. Lumapit na din sa amin ang agent na kinontak nila Lance para sa trippings naming ito. “Good Afternoon Sir Lance, Mam Amara. Kagaya nga po ng istruction ninyo pina-ayos na namin ang magiging shop sa ibabang bahagi at kinumpleton na namin ang kagamitan sa loob ng bahay, ito na po ang susi para sa single dettached house na ito. Tara pasok po tayo (binuksan niya ang gate , pinakita niya ang minit store na naka assemble sa ibabang bahagi ng bahay na iyon.) as i was informed po gusto ninyo yung business type na bahay at ito po ang perfect. Honestly Mam Veronica (sabay baling nito sa akin) ito po ay isang commercial lot kaya mas mataas ang market value ng lupaing ito. Maganda po itong location na ito dahil malapit kayo sa mga amenities. Sa kabilang side din po ang park natin kaya daanin talaga ito ng mga tao, naka corner lot pa siya. 2 bedroo
ETHAN POV Dumating na ang mga bisita isa-isa, at ang saya sa paligid ay hindi maipaliwanag. Ang mga halakhakan at kwentuhan ng mga tao ay nagbigay saya sa buong lugar. Nagsimula na rin ang program, at hindi ko akalain kung gaano ka-organized at ka-saya lahat ng mga planong ito. Lahat ng tao ay abala sa mga palaro at mga jokes ng host na nagpapatawa sa lahat. Tuwang-tuwa sila, at kahit kami din ni Kayline, masaya kaming nakikisali sa kakulitan ng aming host. Habang abala ang mga bisita, sinubukan kong mag-relax at tingnan ang lahat ng nangyayari, ngunit hindi ko maiwasang mapansin si Kayline. Ang saya sa mga mata niya, nakikita ko ang genuine na ngiti mula sa kaniyang mga labi. Nang dumating ang isang intermission number, nagulat ako sa nangyari. “Huh? Si Kayline, anong ginagawa nila?” tanong ko sa sarili ko habang nakatingin sa stage. Halos mapapalakpak ako sa tuwa. Sina Tristan, Lander at ang ilang mga kaibigan ni Kayline ay nagsimulang sumayaw, at biglang nagulat ako nang maki
Pagkatapos ng misa ay oras naman para sa pagkuha ng mga pictures. “Ethan, ito na talaga ‘yon. Magkasama na tayo… habang buhay.” habang nakatingin ako kay Ethan ang puso ko ay punong-puno ng saya. Ngumingiti naman si Ethan habang hawak ang mga kamay ko “Oo, Kayline. Sayo lang umiikot ang buhay ko.” Nagkaroon ng sandaling katahimikan habang nagkatinginan kaming dalawa. Napalapit ako kay Ethan, at sabay namin naramdaman ang hindi maipaliwanag na damdamin. Lumapit si Kayline sa akin at naglapat ang aming mga labi. Pagkatapos ng halik bilang mag-asawa “Parang ang tagal nating inantay ‘to, Ethan. I mean ang buhay na kakaharapin natin bilang mag-asawa” Tumango siya sa akin at punong-puno ng emosyon “Sobra, Kayline. Pero sulit ang lahat. Ngayon, ikaw at ako na talaga. Akalain mong matapos ang pinagdaanan natin sa huli ay humantong din tayo sa kasalan.” Naputol ang paglalambingan namin nang biglang nagsigawan ang mga bisita. “Wooo! Sana all!” “Mabuhay ang bagong kasal!” "congratula
Ngumiti siya sa akin, at naramdaman ko ang init sa puso ko. Kinuha ko ang singsing mula sa pari at marahang sinuot ito sa daliri niya. Habang ginagawa ko ito, tinignan ko siya at ngumiti. “Mahal kita, Ethan,” bulong ko Hinawakan ko ang singsing sa kamay ko, ramdam ang kabigatan ng bawat pangakong nakapaloob dito. Tumingin ako kay Ethan, at sa mga mata niya nakita ko ang pagmamahal na walang pag-aalinlangan. Huminga ako nang malalim at ngumiti. “ Ethan Anderson,” sabi ko, malumanay ngunit puno ng emosyon. “Kaya naman, Please wear this ring as a sign of my love and loyalty to you. For richer, for poorer, in sickness and in health, till death do us part. I, Kayline Eduardo are asking you to accept me as your lawfully wife?! Sa mata ng Diyos at sa nata ng tao?” Tumango siya, at biglang nagsalita ng malakas at malinaw. “I do!” sagot ni Ethan, punong-puno ng sigla at pagmamahal. Isinuot ko ang singsing sa daliri niya nang marahan, ramdam ang init ng kamay niya habang hinahawakan n
Ngunit paano? Paano ako kakalma kung narito sa harap ko ang babae ng buhay ko, papunta sa akin? Napailing ako, pilit pinipigilan ang namumuong luha, pero huli na. Pumatak ito, at hindi ko na nagawang itago pa. “Ang ganda niya,” bulong ko ulit, halos hindi ko marinig ang sarili ko. Ngumiti si Mommy, halatang naiiyak din. “Oo, anak. Ang ganda niya. At ikaw ang maswerteng lalaki na hinihintay niya sa altar. Masaya akong nakikita kang masaya” Nang magsimulang maglakad si Kayline, tumunog ang unang nota ng piano, at ramdam kong mas bumagal pa ang oras. Ang bawat hakbang niya ay parang sinadya para itatak sa isip ko ang araw na ito. Nakatingin siya sa akin, at sa mga mata niya, alam kong naroon ang parehong pagmamahal na nararamdaman ko. Hindi ko maalis ang tingin sa kanya. Sa bawat hakbang niya papalapit sa akin, parang tumitigil ang oras. Ngumiti siya, at sa sandaling iyon, alam kong siya ang tamang desisyon. Hindi ko napigilang mapaluha ulit. Ito na iyon, sabi ko sa sarili ko. Walang
KAYLINE POV Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Parang kahapon lang, napakaraming pagsubok ang pinagdaanan namin ni Ethan. Pero ngayon, ito na—ang araw na pinapangarap ko. Araw ng kasal namin. Habang nasa loob ng sasakyan, naririnig ko ang tibok ng puso ko, parang kasing lakas ng tunog ng makina. Hinawakan ni Mommy ang kamay ko at nginitian ako. “Congratulations, anak,” sabi niya, puno ng pagmamahal ang boses. “Finally, ito na iyon. Napakaganda mo, at sigurado akong magiging napakaganda rin ng araw na ito para sa inyo ni Ethan. Wag kang kabahan, mag-relax ka lang.” Napangiti ako kay Mommy, kahit nararamdaman kong nangingilid ang luha ko. “Salamat, Mommy. Kung hindi dahil sa inyo, hindi ko alam kung kakayanin ko ang lahat ng ito.” Pinisil niya ang kamay ko nang mahigpit. “Kayline, karapat-dapat kang maging masaya. Ngayon, huwag mo nang isipin ang iba. Enjoyin mo ang araw na ito.” Tumingin ako sa salamin at inayos ang belo ko. Pinipigilan kong maiyak dahil ayokong masira a
ETHAN POV Ito ang pinakahihintay na araw sa buhay ko, pero sa totoo lang, hindi ko alam kung paano ko maalis ang kabang nararamdaman ko. Rinig na rinig ko ang pintig ng puso ko. Kaninang umaga pa lang paulit-ulit kong tinitingnan ang cellphone ko. Tinawagan ko si Mommy ng maraming beses, pero palagi niyang binababa ang tawag ko. Hindi niya sinasagot kahit ang mga text ko. Huminga ako nang malalim at tumitig sa screen ng phone ko. Nabasa ko ang seen sa huling message ko: “Mommy, 4 PM sa St. Michael’s Church. Hihintayin kita, sana dumating ka.” Parang kinurot ang puso ko. Alam kong nasaktan siya sa mga nakaraang pangyayari, pero hindi ko maitatanggi na umaasa pa rin akong dadalo siya sa pinakamahalagang araw ng buhay ko. Pagdating ko sa simbahan, nauna akong bumaba ng kotse. Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko habang pinagmamasdan ang tahimik na paligid. Madami na ding bisita ang nasa loob ng simbahan. "sir within 10 minutes magsisimula na po tayo" sabi sa akin ng
Kailangan kong protektahan si Kayline, lalo na sa mga banta ni Sofia. Pero alam ko rin na kailangan ko munang harapin ang mommy ko. Alam kong hindi magiging madali ang pag-uusap namin, pero hindi ko na rin kayang tiisin ang pananahimik niya tungkol sa mga ginagawa ni Sofia. Kinabukasan, sa bahay ng mommy ko Pagdating ko sa bahay, tahimik akong sinalubong ng kasambahay. “Sir Ethan, nasa veranda po si ma’am.” “Salamat,” sagot ko, saka ako dumiretso. Sa totoo lang, ayoko na talagang makipag-usap kay mommy tungkol sa gulong ito, pero kailangan kong malaman kung bakit tila siya kampi kay Sofia sa kabila ng lahat. Pagdating ko sa veranda, nakita ko siyang nakaupo habang iniinom ang paborito niyang tea. Napansin niya agad ang presensya ko, pero hindi siya nagsalita. “Mommy,” panimula ko, habang naupo sa harap niya. “Kailangan nating mag-usap.” Hindi siya tumingin sa akin. Patuloy lang siyang umiinom ng tea niya, pero halatang naghihintay siya sa susunod kong sasabihin. “Bakit
ETHAN POV Sigurado ako sa sarili ko. Hindi ako ang ama ng pinagbubuntis ni Sofia. Wala akong ginawa sa kanya noong gabing sinasabi niya. Pero syempre, mahirap ipilit ang katotohanan kung puro kasinungalingan ang binibigay niya. Kaya heto ako, dinala siya sa kaibigan kong doktor para matapos na ang lahat ng drama niya. Pagpasok pa lang namin sa clinic, halatang aligaga si Sofia. Panay ang hawak niya sa tiyan niya na parang gusto niyang magpaniwala agad na totoo ang sinasabi niya. Pati ang mommy ko, nasa tabi niya at mukhang nagdududa rin. “Ethan, ano ba to? Bakit mo pa kailangang dalhin dito? Hindi mo ba ako pinapaniwalaan?” ani Sofia, halatang naiinis. “Sinong maniniwala sayo , alam ko at sigurado akong walang ngyayari satin,” sagot ko nang diretso. “Isa pa gusto ko ng kasiguraduhan. Ayokong basta basta magpadaan sa kalokohan niyo.” Nagulat ako sa biglang pagdating ni Mommy “At ano naman ang gusto mong patunayan?” singit ni mommy, halatang kampi na kay Sofia. “Simple lang,
Hindi pa lumilipas ang ilang minuto nang makita ko siyang dumating sa opisina. Agad niyang napansin si Sofia na nakatayo roon. Tuwang tuwa ang mukha ni Sofia ng makita niya si Ethan, ang ngiti niyang nagpapakita ng kayabangan, na parang may laban siyang napanalunan na ako lang ang hindi nakakaalam. “Hi, Ethan,” bati ni Sofia sa kanya, matamis ang tono ng boses niya. Lumapit siya kay Ethan, pero nakikita kong mayroon siyang intensyon sa bawat galaw niya. Akmang yayakapin niya ito, ngunit agad kong nakita ang pagkakaiba sa reaksyon ni Ethan. Para siyang biglang naging yelo, malamig at puno ng galit. "baby anong ngyayari dito?" tanong ni Ethan sa akin na punong puno ng pagtataka. Tinitignan kong mabuti si Ethan pero nakita kong kahit siya ay naguguluhan sa maaring ginagawa ni Sofia sa loob ng opisina ko. Lumapit si Sofia kay Ethan na ngayon nakatayo sa gilid ko. Nilingkis ni Sofia ang balikat ni Ethan "ano ka ba naman, Ethan hindi mo ako dapat ini-stress. Buntis ako. Nung gabing ma