“Please don’t judge me. Isa akong entertainer noon sa Casa. Hindi talaga ako nag-ta-table ng lalaki pero dahil sa mabait noon sa akin si Jarred at tinulungan niya ako sa pinansyal para saportahan ang aking pamilya kaya napapayag niya ako sa kaniyang offer na huminto na ako sa Casa para siya na lang ang serbisyuhan ko. Mabait siya nagbago lang ugali niya ng maingit siya kay Lance dahil sa kakaibang trato ni Founder which is yung lolo nga nila sa kaniya. Hindi din niya matanggap na hindi man lang pinarusahan ni Founder si Lance ng suwayin niya ito dahil sa pagmamahal niya kay Amara. Hindi ko din maintindihan kung bakit galit na galit si Founder kay Amara. (Walang tigil ang pagpatak ng aking mga luha) inalok nila ako nng malaking halaga kapalit ng pagpapatay kay Amara at sa mga anak nito. Inaamin ko nuong una ay nasilaw ako sa pera pero hindi pala kaya ng kunsensya ko na patay*n sila Amara . Nagpanggap akong nagawa ko na ang aking misyon tutal naman hindi gumagamit ng kahit na anong so
AMARA POV Sinalubong ko ng yakap si Zaira ng makarating kami sa bahay. Nag-iyakan na kaming dalawa. Awang-awa ako sa kaniyang itsura halatang stress ito dahil nangangalumata siya at bumagsak ang kaniyang katawan. Para din itong laging takot sa paligid. Kaya naman kinomfort ko siya. Nagpapasalamat ako sa kaniya dahil hindi niya tinuloy ang pinapapagawa sa kaniya ng pamilya ni Lance. Kahit na hindi pa namin napapatunayan kung may katotohanan nga ba ang sinasabi ni Zaira ay napagdesisyunan naming lahat na mag doble ingat kaya naman hindi namin pinaalam kahit kanino ang tungkol sa aming pag uwi. Malaking pasasalamat ko kay Daddy sa pagbibigay niya ng security sa aming bahay. Hindi namin alam ang mga susunod na gagawin ng mga taong may binabalak na hindi maganda laban sa amin ng mga bata. Maayos naming nakakaharap at nakakausap si Jarred pero ngayon ganun ang malalaman namin. Kaya naman hindi na kami maaring magtiwala kanino man. Lalong lalo na sa kung sinumang kamag anak ni Lance.
Kahit anong pagpapahinahon sa akin ni Mommy ay hindi ako mapakali. Gustong gusto kong makita si Jarred at masapak ito. Hindi ko ito palalampasin ng ganun ganun lang. Mabilis akong umalis ng bahay nila Mommy ng walang paa-paalam. Pinaharurot ko ang sasakyan at nagtungko ako sa mansyon. makalipas ang ilang taon ngayon na lamang ulit ako nagbalik sa mansyon. "Hi SIr Lance nagbalik ka! matutuwa si Founder" anas ni Manang. Habang tuwang tuwa ito sa pagkakakita kay Founder. Ay sumigaw naman ako na umalingawngaw sa buong mansyon. Lingid sa aking kaalaman ng mga sandaling iyon ay may salo salo ang pamilya sa mansyon. "Lance bakit ka ba sumisigaw?! why is that attitude!" galit na sabi sakin ni Uncle Simon. "Isa pa yang anak mong si Jarred! Tawagin mo si Jarred ngayon din Uncle!." nanlilisik ang aking mga matang sabi kay Uncle Simon "Ano bang ngyayari Lance!" tanong naman ni Aunt Nancy
LUKE POV Ang katotohanan sa pagkatao ni Lance. "Lance pakinggan mo ang sasabihin ko, gusto kitang makausap. Importante ang aking sasabihin pero huwag dito. Ayokong may ibang member ng Eduardo Clan ang makakita o makarinig sa pag uusapan natin." pakiusap ko kay Lance. "Sige Uncle pagbibigyan kita. Sakay na!" pag aya ni Lance sa akin. Kahit alam kong galit na galit si Lance sa aming angkan , alam niyang ako lang ang tanging tao na mapagkakatiwalaan niya, alam niyang kakampi niya ako sa lahat ng bagay. Suportadong suportado ko ang kanilang pagmamahalan nila ni Amara. Ilang minuto ding nagtagal ang aming byahe papalayo sa Mansion ng Eduardo. Alam kong galit pa rin ito dahil sa mga ngyari. Hindi ko naman siya masisisi dahil walang ideya ang young generation ng Eduardo kung gano ka halang ang kaluluwa nitong si Founder. Nang huminto ito sa isang coffee shop ay pumweto kami sa labas at dulong bahagi ng coffee shop para makapag usap kami ng masinsinan. Pagbali
“Lance madaming kahayupang ginawa si Founder at kaming mga anak niya ay nalaman namin lahat ng iyon ng mamatay ang Mama. Dahil noong nabubuhay pa si Mama hinding hindi ito papayag sa mga ginagawa ni Founder. Aaminin ko, nakikita ko din ang iba sa pag torture na ginagawa ni Founder sa mga suwail niyang runner. May mga babae din siyang kinukulong sa kaniyang secret place at isa nga dito ang ina ni Amara na si Charlotte. Hindi naman kasi magagalit si Founder kay Amara kundi niya nalamang anak ka ni Charlotte at inampon ka ni Kate. May isang lugar siyang pinagdadalhan sa kaniyang mga biktima. Iyon ang kaniyang rest house sa liblib na lugar sa Cebu.” Sabi ko pa kay Lance. Titig na titig lang ito sa aking mga sinasabi , marahil ay hindi nito ma sink ink sa kaniyang utak lahat ng sinasabi ko sa kaniya. “At alam mo ba ang tunay na dahilan kung bakit biglang namatay si Mama 5 years ago?! (Umiling si Lancesa akin) ito ay dahil sa matinding sama ng loob kay Founder. Nalaman n
LANCE Naiwan akong tulala ni Uncle Luke sa harapan ng coffee shop na aming hinintuan. Alam kong lahat ng sinabi nito sa akin ay totoo pero pilit ko itong winawaksi sa aking utak. Hindi ko kayang sikmurain na ang tunay na dugong nananalaytay sa akin ay ang dugo ni Founder. Ang taong mahigpit kong kinamumuhian. Nasusuklam ako sa kaniya. Hindi ako makaramdam ng kahit na kaunting awa sa kaniya. Tumayo ako sa aking pagkakaupo at nag drive ako pabalik sa bahay nila Mommy Rochelle. Nang makarating ako sa bahay ay agad akong sinalubong ng mga ito sa pintuan pa lang halata ang pag iyak sa mga mata ni Mommy. "Anong ngyari sayo Lance?! okay ka lang ba?!" tanong sakin ni Daddy "Daddy totoo ba?! totoo bang hindi niyo ako tunay na anak? totoo bang si Founder ang totoo kong ama?!" nanghihina kong tanong. Napasandal si Daddy sa haligi ng kanilang bahay. Hindi siya kaagad nakasagot sa akin. Nakita kong napapisil si Mommy sa braso ni Daddy at oarang matutumba siya
AMARA PROLONGUE Narinig ko na ang pagparada ng sasakyan ni Lance. Nagmadali na akong lumabas para salubong ito. Kasama ko ang mga batang sumalubong sa kanilang Daddy Lance dahil hinihintay nila ito para sa pasalubong na dala ni Lance para sa kanila. Pare-parehas kaming excited sa pagdating nito. "DADDY!!!! YEHEY nandito na si Daddy." napapatalong sabi ni Anthony. Sabay na humihiyaw at nagtatatalon si Kayline at Anthony. Nang makababa na si Lance ay nakita ko sa mukha niyang hindi okay ang mood ng aking asawa. "Mommy bakit po parang walang dala si Daddy para samin?!" nakasimangot na tanong naman ni Kayline. Nang makalapit sa amin si Lance ay humalik siya sa akin ng may malungkot na mga mata, Pilit siyang ngumiti sa aming mga anak ng kargahin niya ang kambal. "Ay Daddy! bakit po wala yung Jollibee namin ni Kayline?!" nagmamaktol na sabi ni Anthony. Napakagat labi si Lance saka siya bumulong sa hangin sa akin. "Sh*cks nakalimutan ko Love" anas
JARRED POV 1 DAY EARLIER Walang tigil ang kaka ring ng aking cellphone. Wala sana akong balak sagutin ito ng makita kong nagmumula kay Daddy ang tawag. Nagtataka ako dahil halos kakababa lang ng aming pag uusap. "Oh Dad napatawag ka uli?!" nagtataka kong tanong kay Daddy habang nagmamaneho na ako papunta sa mansyon. “Malapit na ako. Around 20minutes makakarating na ako sa mansiyon. (Panay ang salita nito pero hindi ko maintindihan dahil sa lakas ng hangin na nagmumula sa labas) Nagda-drive ako teka lang hindi kita marinig . Give me a minute para maintindihan kita” ang daming sinasabi ni Daddy. Inangat ko ang salamin sa aking bintana para magsara ito upang maintindihan ko ang sinasabi niya sakin. “What are you saying again Dad?! Hindi talaga kita maintindihan” Anas ko sa kaniya. Halos matulilig ang tainga ko sa lakas ng pagkakasigaw ni Daddy sa akin “You B*stard! ano na namang katarantaduh*ng ginawa mo?" galit na tanong sakin ni Daddy. “Anong katarantad*han?! Tungkol saan?!”
AFTER 2 DAYS AMARA POV Matapos ang mahabang kumbinsihan sa wakas ay napapayag ko din si Zaira na magpatingin sa doctor. Ilang araw ko na kasing napapansin ang kakaibang ngyayari kay Zaira. Hindi ko alam kung dala ito ng matinding takot sa ngyari sa kaniya kaya nagdesisyon kami ni Lance na kausapin ko na at pilitin si Zaira. Nang makarating kami sa ospital ay natungo kami sa aking kaibigan na si Doctor Christian . Naipalaiwang ko na kay Doc Christian ang lahat ng ngyari para may back ground na siya sa gagawin kay Zaira. Madaming pasa ang nakatago sa katawan ni Zaira na ikinagulat ko. Hindi ko iyon nakikita dahil nasa tagong bahagi iyon ng kaniyang katawan. Nagkatinginan kami ni Doc Christian ng ipataas niya ang kaniyang damit at doon na bumungad samin lahat ng pasang natamo nito dala ng pang maltrato sa kaniya nung nakulong siya sa isang sikretong silid. Naluluha na si Zaira sa hapdi nito sa kada pagkapit ni Doc Christian. Ilang minuto din niyang sinuri si Zaira. "Amara! can i talk t
"Hon, patawarin mo ako. Matinding galit ang naramdaman ko noon kaya nagpadala ako sa mga taong gusto lang sirain tayo, imbes na magtiwala sa’yo bilang asawa ko. Mali ako. Hindi ko ginusto ang mga nangyari. Habang nasa mansion pa ako, ang dami nang nangyari. Ang mommy mo at si Annie, laging kinakampihan si Pearl. Nang masampal ko siya, hindi ko iyon sinadya. Nabigla lang ako. Sinabi nilang umamin ka raw kay Pearl na mas mahal mo siya kaya nananatili siya sa mansion kahit hiwalay na sila ni Jeff.“Dahil sobrang nasasaktan na ako, napagdesisyunan kong pumunta sa US para sundan ka. Miss na miss na kasi kita, kaya binalewala ko ang pride ko. Pero pagdating ko, nakita kita sa kama na may ibang babae. Napakasakit nun, Hon! Pero imbes na kausapin ka, umalis ako at dumiretso kina Mommy. Hindi ko inaasahan na sa pagbisita ko, mas malaking kawalang-hiyaan pa pala ang gagawin nila Jasmin sa akin."Malungkot ang naging reaksyon ni Haime. "Hon, sorry. Hindi ko rin alam kung paano napunta ang babaeng
“Okay. Tungkol ito kay Pearl at Jessie, ‘yung babaeng kasama niya sa restaurant na nakuhaan mo ng picture. Si Jessie ay nakababatang kapatid ni Pearl na lumaki sa Amerika. Isang kaibigan niya ang nagkumpirma na lahat ng nangyari kay Haime at Jessie ay pinagplanuhan. Sinundan ni Jessie ang bawat galaw ni Haime, mula sa disco bar hanggang sa makuha niya ang tiwala nito. Sinadya niya itong akitin dahil sa utos ni Pearl. Pati ang pagkuha ng litrato sa kwarto kasama si Haime ay plano nila para tuluyan mo siyang hiwalayan,” paliwanag ni Detective.“Sabi ko na nga ba, Natalie. Kilala ko si Haime. Hindi niya kayang gumawa ng ganitong kasamang bagay,” sabi ni Nicholai.“Kaya pala may pagkakahawig ang dalawang bruha! Sarap sabunutan,” inis na sabi ni Ryan.Ramdam ko ang galit na unti-unting lumalabas. Puno na ako ng inis at pagkadismaya sa nalaman ko. Ngunit iyon pa lang ang magandang balita. Kailangang maghanda ako sa masamang balita.“Ano naman ang masamang balita, Detective?” tanong ko, kina
Napasulyap ako kay Annie, na tila naintindihan ang tingin ko.“Kuya, wala kaming pinalayas. Kusa siyang umalis! Sinampal pa niya si Pearl bago siya umalis. Narinig ko rin sa mga kaibigan ko na nakatira na raw siya sa condo ni Mark,” sabi ni Annie habang si Pearl ay tahimik na nakatayo sa likod niya.“Annie, tigilan niyo na ang kakagawa ng kwento tungkol kay Natalie,” mariin kong sabi, napapadiin ang mga bagang ko.“Hindi kami gumagawa ng kwento. Tawagan mo si Mark para malaman mo,” sagot niya nang matapang. Hindi siya natatakot kahit galit na galit na ako.“Sige, tawagan mo, Haime. I-loud speaker mo para marinig ng lahat ang katotohanan,” dagdag pa ni Mommy, tila naghahamon.Kahit galit na galit ako, kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Mark. Sinunod ko ang gusto nila at niloud speaker ito.“Hello, Haime? Napatawag ka?” tanong ni Mark sa kabilang linya.“Mark, may gusto akong malaman. Sabihin mo sa akin ang totoo. Nakatira ba sa condo mo ang asawa ko?” tanong ko, puno ng tensyon
HAIME POVSa wakas, natapos din ang back-to-back meetings at branch visits namin dito sa US. Finally, makakauwi na rin ako. Makikita ko na si Natalie. Magkakausap na rin kami tungkol sa mga isyung nagdulot ng gulo sa amin, pati na rin kung bakit halos isang buwan na niyang hindi sinasagot ang mga tawag at mensahe ko.Habang naglalakad ako papunta sa lobby para isauli ang keycard ng hotel, naramdaman ko ang mga tingin at bulungan ng mga receptionist na kapwa Pilipino. Parang may gustong sabihin, pero hindi ko na sila pinansin. Gusto ko na lang talaga makauwi. Nang papaalis na ako, isa sa kanila ang mahina akong tinawag.“Sir, may gusto lang po sana kaming sabihin,” alanganing sabi ng receptionist. Nagtinginan pa sila at nagtuturuan kung sino ang magsasalita.Dahil sa pagkamausisa ko, napahinto ako. Lagi ko silang nakikitang nagbubulungan tuwing dumadaan ako, kaya hindi ko napigilang bumalik sa harapan nila.“Yes? Ano ’yun, Miss?” tanong ko sa babaeng receptionist.“Sir, kasi po, last m
malakas na tumawa si Jeff. "Kapatid ko si Haime, I'm his older brother," sagot niya, sabay tawa. "So you mean yung boss na sinasabi mong naiinis ka ay si Natalie?" tanong pa niya."MY GAWD! I think I'm in trouble!" sabi ko, napayuko sa gulat.Itinaas ni Jeff ang mukha ko para mawala ang pagkahiya ko. "It's ok. Hindi naman ako close sa hipag ko, at yung kapatid ko, dating live-in partner yun ng asawa ko. Ngayon finally na annuled na ako dahil kay Haime. Ayun, nagpapakasaya na naman ang malanding babaeng yun sa mansion." Mahabang paliwanag niya, hindi ko alam kung lasing ba siya o nagsasabi ng totoo.Napatingin ako sa kanya, hindi ko alam kung anong mangyayari. Sa tagal ng pagkakaibigan namin ni Natalie, hindi niya naikwento sa akin ang mga bagay na ito. Kaya siguro siya umalis sa bahay ng mga Rodriguez."Wohhhh! Cheers natin yan! Parehas pala tayong bwisit sa buhay!" nag-toast kami. Tapos may inilabas si Jeff na parang sigarilyo."Ok lang bang mag-smoke ako dito sa loob ng cubicle?" ta
JASMIN POVNakakainis talaga si Natalie, ang yabang, akala mo kung sino na. Akala niya kasi dahil nakapang-asawa ng mayaman, may karapatan na siyang magmataas. Kung hindi lang dahil kay Haime, hindi siya makikilala ng mga malalaking tao. Hindi siya dapat nandiyan, lumalago lang ang negosyo dahil sa tulong ng asawa niya. Tapos ngayon, ganyan ang mga ugali. “Bakit, nagagalit siya kasi hindi ko siya pinatira sa bahay nung tumawag siya? Aba, kasalanan ko ba na ang buong pamilya ko nakatira sa amin? Akala ko hindi na siya magche-check ng mga finances, kaya nga nila ako kinuha. Naiirita na talaga ako. Isa pa tong si Brett, puro abala na lang sa buhay ko. Bwisit na buhay!” naiinis kong bulong habang papasok sa office.Pinatawag ko ang isa sa mga tauhan ko at nagpaalam na uuwi muna ako, sila na lang ang bahala sa office. Ayokong dagdagan pa ang stress ko. Pero naiisip ko lang, bakit sila Natalie naging maayos ang buhay? Tapos ako, eto, ang daming problema. Naisipan kong dumiretso sa paborit
POV NATALIEIlang minuto lang ang nakalipas at dumating na ang doktor at ibinigay sa akin ang discharge papers. Mali ang pagkakakilala ko kay Mr. Tan—akala ng lahat, isa siyang babaero. Pero nagulat ako sa naging kilos niya nang maaksidente ako. Mabait pala siya at marunong rumespeto sa isang relasyon. Alam niya kung saan siya lulugar. Simula nang pumayag akong mangupahan sa isa niyang condo unit, ni minsan ay hindi siya pumunta rito. Malaya akong nakakagalaw at walang nararamdamang pressure mula sa kanya.Iniwasan ko ang pamilya ni Haime, pati na rin siya mismo. Kahit si Mayet na paulit-ulit na nangangamusta, hindi ko pa rin sinasagot ang mga tawag at emails ni Haime. Tuwing binabasa ko ang mga mensahe niya, wala man lang akong nakikitang paghingi niya ng tawad. Siguro, hindi niya alam na nahuli ko siya noong araw na iyon—o baka naman, nalason na ng pamilya niya ang isip niya.Ayos lang naman ako, lalo na ngayon na nalaman kong magkaka-baby na ako. Kaya ko namang buhayin mag-isa ang
Pagdating namin sa ospital, agad na sinuri ng doktor si Natalie."Doc, kumusta na siya?" tanong ko habang pinupunasan ang sarili kong basang damit dahil sa ulan. Ramdam ko ang pag init ng katawan ko, tila sinamaan ako dahil naulanan ako pero hinayaan ko na lang."Mabuti naman siya, Mr. Tan," sagot ng doktor. "Buti na lang at nakasuot siya ng seatbelt nang mangyari ang aksidente. Bibigyan na rin kita ng gamot para sa sipon mo, baka lumala pa."Habang nag-uusap kami ng doktor, unti-unting dumilat si Natalie. Napatingin siya sa suwero na nakakabit sa kanya, tapos nilinga-linga ang paligid na tila naguguluhan. Halata sa mukha niya ang pagkalito kaya nilapitan ko siya para pakalmahin."Natalie, nasa ospital ka. Nakita ka namin sa kalsada kanina at naaksidente ka," mahinahon kong paliwanag."Ahhh... salamat," sagot niya nang may halong pagkalito.Nagpatuloy naman ang doktor sa pagsasalita. "At isa pa, Mr. Tan, mabuti na lang at hindi naapektuhan ang sanggol sa sinapupunan niya. Malakas ang
Kaagad kong ini-start ang makina ng kotse at pinaharurot ito sa kalsada. Sa totoo lang, wala akong ideya kung saan ako pupunta. Naibenta ko na ang townhouse ko, at ang condo ni Haime na dati naming tinirhan ay okupado na ng mga estudyante. Wala akong ibang matakbuhan kaya naisipan kong tawagan si Jasmin."Jasmin, pwede ba akong humingi ng pabor?" Pilit kong pinipigilan ang aking luha, ayokong malaman niya agad ang pinagdadaanan ko."Ano yun, Natalie?" tanong niya, may bahid ng pag-aalala sa boses niya."Pwede bang makituloy muna ako sa inyo?" mahina kong tanong."Bakit? May problema ba? Okay lang naman, kaya lang nandito rin ang pamilya ni Ate ngayon. Di ba nasunugan sila? Siksikan kami dito sa bahay. Okay lang ba sa'yo?" paliwanag niya."Aah, ganun ba? Sige, wag na lang, magho-hotel na lang ako para hindi ako makadagdag sa abala, nakakahiya din sa Ate mo. Nandiyan pala sila ngayon." sagot ko, pilit na pinapatawa ang sarili."Sigurado ka, sis? Ayos ka lang ba?" tanong niyang muli, ram