Dahan dahan na naglakad si Lance papalapit sa aking kinatatayuan. Sa mga sandaling ito ay napapangiti ako habang tuloy ang pagtulo ng luha sa aking pisngi. Napapakapit ako sa aking bibig sa tuwa. Tumayo si Lance sa aking harapan kung san naruruon ang mga PWD person na nakasuot ng T-Shirt na may nakasulat na WIll You Marry Me na salita. Nagsilabasan na din ang aking mga kaibigan na isinama pala ni Lance para makasaksi ng importanteng kaganapang ito. Nagulat din ako dahil sa mga camerang nagco-coverage ng espesyal na event na ito. Kinapitan niya ang mikropono na inabot sa kaniya ng isang farmer at saka ito nagsimulang magsalita. "Hi Hon! i know (napapangiting sabi ni Lance nang pabulong sa hangin ko siyang tinanong kung ano ito. Napapalibutan na kasi kami ng mga taong nakiki-osyoso sa ngyayari). Amara, Hon. Its been two years magmula ng araw na binigay mo ang matamis mong OO sa akin and i Thank God everyday for that. Mahal kita at alam mo yun. Salamat sa pagpapakita mo sakin ng tot
LANCE POV Nang matapos ang kasiyahan ay nagkanya-kanya na kaming tungo sa aming mga silid. Sanay kami ni Amara na magkatabing matulog pero itong gabing ito ay may kakaibang kilig ang hatid sakin dahil sa ginawa kong proposal. Nauna akong matapos kay Amara'ng maligo . Sinadya ko ito para sa nais kong ihanda. Sinilip ko pa ito sa CR at siniguradong hindi pa ito tapos maligo saka ko hinanda ang aming kama. Nilagyan ko ito ng red rose petals at sa gitna nito ay pinuwesto ko ang regalong hinanda ko para sa kanya . Alam kong gustong gusto ni Amara ang Rolex Lady-Datejust 26 (69178) 18k yellow gold watch. Lagi ko itong nakikitang tumitingin online tungkol sa relong ito. Kaya lamang ay lagi siyang nanghihinayang sa pagbili nito para sa kaniyang sarili dahil mas pinipili niyang ibigay as donation sa mga orphanage ang kaniyang pera. May mga regular itong charity na tinutulungan. Palagi kasi niyang naalala ang ngyari sa kaniya noon 20 years ago ng iwanan siya ng kaniyang tunay na ina sa isang
AMARA POV THE DAY AFTER THE PROPOSAL Maaga akong nagising dahil nais kong tulungan ang mga lokal farmers na maghanda ng almusal. Hindi lang kasi ang pamilya namin ang kanilang naging bisita kundi pati mga kaibigan namin ni Lance na nakidalo sa mahalagang event na ito sa aming buhay. Lingid sa aking kaalaman na kumalat na pala sa online ang proposal ni Lance sa akin. Kaya naman ang daming messages ang natanggap ko mula sa aming mga kaibigan at kamag anak. Isa isa ko silang pinasalamatan ang iba nga ay tumatawag pa sa akin at kinakausap ko habang nagluluto kami. Matapos ang aming pakay ay agad na kaming bumalik sa Pilipinas para paghadaan ang nalalapit na kasal namin ni Lance. Naisipan naming gawin na namin ito sa lalong madaling panahon. Nais naming within 6months ay mairaos na namin ang aming kasal. Ayaw na din ni Lance patagalin na maging legal ang aming pagsasama. Masaya kaming nagsalo salo sa huling araw namin sa Thailand. Natapos na din naming i check ang mga produktong
JAMES POVNag-aalala na ako sa ngyayari. Batay sa aking nakikita ngayong mga sandaling ito mukhang alam ko na ang pupuntahan nito. Isang malaking heartbreak na naman ito para sa anak namin. Lumapit ako kay Sanjo para tanungin ito dahil padating na si Amara ay wala pa ito.“What happen Sanjo?! Bakit hanggang ngayon wala pa rin si Lance?! Nagmessage na si Amara kay Kate papunta na siya ngayon!" iritable kong tanong sa kaniya"hindi ko nga din alam kumpadre sabi naman ng mga bata bago sila umalis ng bahay ni Lance ay nakahanda na ito, pinauna lang sila at pasundo na din sana. Alam mo naman kung gano kamahal ni Lance ang anak ninyo kaya kung ano man yang nasa isip mo hindi niya yun magagawa kay Amara." sagot naman nito sa akin. Ilang minuto din akong nakatayo sa harapan ni Sanjo at mga pinsan nitong si Lance naghihintay na baka sumagot ito. Aligaga na ang mga ito sa kakapa ring lang sa cell phone ni Lance. "sumagot na ba sa inyo ELissa?" tanong ni Sanjo sa mga pamangkin ."hindi pa rin
Para akong bingi. Wala na akong marinig na kahit na anong pagsasalita nila sa aking gilid. Hindi ko na pinapansin ang mga sinasabi sa akin nila Mommy. Pakiramdam ko ay gumuho ang aking mundo sa ginawa sakin ni Lance. Napapatanong ako sa aking sarili. Ano bang nagawa kong pagkakamali?! Ano bang naging kasalanan ko at ginanito ako ni Lance?! Okay na okay naman kami kahit hanggang kahapon, hindi ko man lang nakita na mangyayari ito. Puro kabaitan at ka sweetan ang kaniyang pinapakita sa akin. Ano yun?! ibig bang sabihin puro lang kasinungalingan lahat ng iyon? Ang sakit sa dibdib. Hindi ko matanggap. Sana sinabihan na lang niya ako na ayaw niya ng ituloy ang kasal kesa pinahiya niya ang pamilya ko. Hiyang hiya ako kila Mommy sa ginawa niyang hindi pagsipot sa aming kasal. Kaya kong harapin ang kahihiyang inabot ko pero ang madamay pati ang pamilya ko ay hindi ko kaya. Habang nag-iimpake ay para akong baliw na walang tigil sa kakaiyak. Pigilan ko man ang aking mga luha ay kusa naman ito
Malalim na bumuntong hininga si Daddy bago ito nagsalita. "Amara anak , makinig ka kay Daddy. Kung ano mang ngyari ngyaong araw. Tandaan mo wala kang kasalanan dito. At hindi ka nagdala ng kahihiyan sa amin anak. Tandaan mo na si Mommy at Daddy ay laging proud sayo dahil sa lahat ng ginagawa mo ay alam naming iniisp mo kami ng Mommy mo. Ito tatandaan niyong magkakapatid, kami ng Mommy niyo ay laging nandito para sa inyo achievements man yan o failure. Magkakasama nating haharapin kung ano man ang pagsubok na pagdadaanan niyo. Anak , Amara! itong pangyayaring ito sa buhay mo alam kong masakit, walang kasing sakit. Pero anak malaki ang matutunan mo dito. Lagi mong iisipin na hindi tayo bibigyan ng pagsubok ng nasa itaas ng hindi natin kayang lagpasan. Ito anak try to think on a positive way. Bakit sa kinadami dami ng tao sa mundo ikaw ang binigyan niya ng ganitong pagsubok?" makahulugang tanong sa akin ni Daddy "Because He knows that i am strong. Kaya ko to Dad! ngayon lang ako nalulun
AT EDUARDO’s MANSION ELISSA POV Isang pagpupulong ang agad na ipinatawag ni Tito Sanjo matapos ang pagkakagulong ngyari sa simbahan dahil sa ngyaring pagkawala ni Lance sa araw mismo ng kaniyang kasal. Lahat kami ay dumiretso sa mansyon pagkagaling sa simbahan.Galit na galit ito at hindi siya naniniwalang nawawala si Lance ng walang dahilan. Lahat kami ay saksi sa matinding pagmamahal ni Lance para kay Amara. Hindi siya natakot mawalan ng mana kahit anong pagpigil ang gawin sa kaniya ni Founder .Hindi siya nagdalawang isip na sagutin ito at iwan ang lahat lahat alang-alang kay Amara. Pero dahil nga sa paborito siya ni Founder hindi niya tinotoo ang kaniyang sinabing pagtatakwil dito. Nakita namin kung paano nito pinaglaban kay Founder ang kaniyang kasal kaya kahit kami ay nagtataka kung bakit hindi ito sumipot sa kanyang kasal lalo na at ng araw na yun ay nakasama pa namin ito sa kaniyang bahay. Alam naming nakahanda na ito , sana pala ay pinilit na lang namin itong sumabay samin
JARRED POV ILANG ORAS MATAPOS MAG DISAPPEAR NI LANCE Hindi ko inaasahan na ganuon pala kabigat ang ginawang ito ni Founder. Ngayon ay nakukunsensya ako sa ginawa ko para sa buhay ng aking pinsan. Hindi ko alam na ganuon pala ang plano ni Founder. Nagulat na lang din ako ng magkagulo na sa simbahan. Hindi ko din alam kung saan niya dinala si Lance. Bago ang araw ng kasal ni Lance ay sinuhulan ako ni Founder para itago ang kaniyang ireregalo kay Amara ng sa gayon ay mapilitan itong bumalik sa kaniyang bahay mag isa. Hindi naman sinabi sakin ni Founder ang susunod nilang gagawin basta gawin ko lang ang task na iyon at bibigyan niya na ako ng pinapangarap kong sports car. Naiinggit din ako kay Lance dahil lahat ng gustuhin niya ay nakukuha niya. Bakit pag kami bawal kumontra sa sinasabi ni Founder pero bakit si Lance na sumuway na sa kaniyang kagustuhan ay binigyan niya pa rin ng napaka gandang regalo. Binigay niya kay Lance ang pinapangarap naming magpipinsan na resort property sa Si
"Hon, patawarin mo ako. Matinding galit ang naramdaman ko noon kaya nagpadala ako sa mga taong gusto lang sirain tayo, imbes na magtiwala sa’yo bilang asawa ko. Mali ako. Hindi ko ginusto ang mga nangyari. Habang nasa mansion pa ako, ang dami nang nangyari. Ang mommy mo at si Annie, laging kinakampihan si Pearl. Nang masampal ko siya, hindi ko iyon sinadya. Nabigla lang ako. Sinabi nilang umamin ka raw kay Pearl na mas mahal mo siya kaya nananatili siya sa mansion kahit hiwalay na sila ni Jeff.“Dahil sobrang nasasaktan na ako, napagdesisyunan kong pumunta sa US para sundan ka. Miss na miss na kasi kita, kaya binalewala ko ang pride ko. Pero pagdating ko, nakita kita sa kama na may ibang babae. Napakasakit nun, Hon! Pero imbes na kausapin ka, umalis ako at dumiretso kina Mommy. Hindi ko inaasahan na sa pagbisita ko, mas malaking kawalang-hiyaan pa pala ang gagawin nila Jasmin sa akin."Malungkot ang naging reaksyon ni Haime. "Hon, sorry. Hindi ko rin alam kung paano napunta ang babaeng
“Okay. Tungkol ito kay Pearl at Jessie, ‘yung babaeng kasama niya sa restaurant na nakuhaan mo ng picture. Si Jessie ay nakababatang kapatid ni Pearl na lumaki sa Amerika. Isang kaibigan niya ang nagkumpirma na lahat ng nangyari kay Haime at Jessie ay pinagplanuhan. Sinundan ni Jessie ang bawat galaw ni Haime, mula sa disco bar hanggang sa makuha niya ang tiwala nito. Sinadya niya itong akitin dahil sa utos ni Pearl. Pati ang pagkuha ng litrato sa kwarto kasama si Haime ay plano nila para tuluyan mo siyang hiwalayan,” paliwanag ni Detective.“Sabi ko na nga ba, Natalie. Kilala ko si Haime. Hindi niya kayang gumawa ng ganitong kasamang bagay,” sabi ni Nicholai.“Kaya pala may pagkakahawig ang dalawang bruha! Sarap sabunutan,” inis na sabi ni Ryan.Ramdam ko ang galit na unti-unting lumalabas. Puno na ako ng inis at pagkadismaya sa nalaman ko. Ngunit iyon pa lang ang magandang balita. Kailangang maghanda ako sa masamang balita.“Ano naman ang masamang balita, Detective?” tanong ko, kina
Napasulyap ako kay Annie, na tila naintindihan ang tingin ko.“Kuya, wala kaming pinalayas. Kusa siyang umalis! Sinampal pa niya si Pearl bago siya umalis. Narinig ko rin sa mga kaibigan ko na nakatira na raw siya sa condo ni Mark,” sabi ni Annie habang si Pearl ay tahimik na nakatayo sa likod niya.“Annie, tigilan niyo na ang kakagawa ng kwento tungkol kay Natalie,” mariin kong sabi, napapadiin ang mga bagang ko.“Hindi kami gumagawa ng kwento. Tawagan mo si Mark para malaman mo,” sagot niya nang matapang. Hindi siya natatakot kahit galit na galit na ako.“Sige, tawagan mo, Haime. I-loud speaker mo para marinig ng lahat ang katotohanan,” dagdag pa ni Mommy, tila naghahamon.Kahit galit na galit ako, kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Mark. Sinunod ko ang gusto nila at niloud speaker ito.“Hello, Haime? Napatawag ka?” tanong ni Mark sa kabilang linya.“Mark, may gusto akong malaman. Sabihin mo sa akin ang totoo. Nakatira ba sa condo mo ang asawa ko?” tanong ko, puno ng tensyon
HAIME POVSa wakas, natapos din ang back-to-back meetings at branch visits namin dito sa US. Finally, makakauwi na rin ako. Makikita ko na si Natalie. Magkakausap na rin kami tungkol sa mga isyung nagdulot ng gulo sa amin, pati na rin kung bakit halos isang buwan na niyang hindi sinasagot ang mga tawag at mensahe ko.Habang naglalakad ako papunta sa lobby para isauli ang keycard ng hotel, naramdaman ko ang mga tingin at bulungan ng mga receptionist na kapwa Pilipino. Parang may gustong sabihin, pero hindi ko na sila pinansin. Gusto ko na lang talaga makauwi. Nang papaalis na ako, isa sa kanila ang mahina akong tinawag.“Sir, may gusto lang po sana kaming sabihin,” alanganing sabi ng receptionist. Nagtinginan pa sila at nagtuturuan kung sino ang magsasalita.Dahil sa pagkamausisa ko, napahinto ako. Lagi ko silang nakikitang nagbubulungan tuwing dumadaan ako, kaya hindi ko napigilang bumalik sa harapan nila.“Yes? Ano ’yun, Miss?” tanong ko sa babaeng receptionist.“Sir, kasi po, last m
malakas na tumawa si Jeff. "Kapatid ko si Haime, I'm his older brother," sagot niya, sabay tawa. "So you mean yung boss na sinasabi mong naiinis ka ay si Natalie?" tanong pa niya."MY GAWD! I think I'm in trouble!" sabi ko, napayuko sa gulat.Itinaas ni Jeff ang mukha ko para mawala ang pagkahiya ko. "It's ok. Hindi naman ako close sa hipag ko, at yung kapatid ko, dating live-in partner yun ng asawa ko. Ngayon finally na annuled na ako dahil kay Haime. Ayun, nagpapakasaya na naman ang malanding babaeng yun sa mansion." Mahabang paliwanag niya, hindi ko alam kung lasing ba siya o nagsasabi ng totoo.Napatingin ako sa kanya, hindi ko alam kung anong mangyayari. Sa tagal ng pagkakaibigan namin ni Natalie, hindi niya naikwento sa akin ang mga bagay na ito. Kaya siguro siya umalis sa bahay ng mga Rodriguez."Wohhhh! Cheers natin yan! Parehas pala tayong bwisit sa buhay!" nag-toast kami. Tapos may inilabas si Jeff na parang sigarilyo."Ok lang bang mag-smoke ako dito sa loob ng cubicle?" ta
JASMIN POVNakakainis talaga si Natalie, ang yabang, akala mo kung sino na. Akala niya kasi dahil nakapang-asawa ng mayaman, may karapatan na siyang magmataas. Kung hindi lang dahil kay Haime, hindi siya makikilala ng mga malalaking tao. Hindi siya dapat nandiyan, lumalago lang ang negosyo dahil sa tulong ng asawa niya. Tapos ngayon, ganyan ang mga ugali. “Bakit, nagagalit siya kasi hindi ko siya pinatira sa bahay nung tumawag siya? Aba, kasalanan ko ba na ang buong pamilya ko nakatira sa amin? Akala ko hindi na siya magche-check ng mga finances, kaya nga nila ako kinuha. Naiirita na talaga ako. Isa pa tong si Brett, puro abala na lang sa buhay ko. Bwisit na buhay!” naiinis kong bulong habang papasok sa office.Pinatawag ko ang isa sa mga tauhan ko at nagpaalam na uuwi muna ako, sila na lang ang bahala sa office. Ayokong dagdagan pa ang stress ko. Pero naiisip ko lang, bakit sila Natalie naging maayos ang buhay? Tapos ako, eto, ang daming problema. Naisipan kong dumiretso sa paborit
POV NATALIEIlang minuto lang ang nakalipas at dumating na ang doktor at ibinigay sa akin ang discharge papers. Mali ang pagkakakilala ko kay Mr. Tan—akala ng lahat, isa siyang babaero. Pero nagulat ako sa naging kilos niya nang maaksidente ako. Mabait pala siya at marunong rumespeto sa isang relasyon. Alam niya kung saan siya lulugar. Simula nang pumayag akong mangupahan sa isa niyang condo unit, ni minsan ay hindi siya pumunta rito. Malaya akong nakakagalaw at walang nararamdamang pressure mula sa kanya.Iniwasan ko ang pamilya ni Haime, pati na rin siya mismo. Kahit si Mayet na paulit-ulit na nangangamusta, hindi ko pa rin sinasagot ang mga tawag at emails ni Haime. Tuwing binabasa ko ang mga mensahe niya, wala man lang akong nakikitang paghingi niya ng tawad. Siguro, hindi niya alam na nahuli ko siya noong araw na iyon—o baka naman, nalason na ng pamilya niya ang isip niya.Ayos lang naman ako, lalo na ngayon na nalaman kong magkaka-baby na ako. Kaya ko namang buhayin mag-isa ang
Pagdating namin sa ospital, agad na sinuri ng doktor si Natalie."Doc, kumusta na siya?" tanong ko habang pinupunasan ang sarili kong basang damit dahil sa ulan. Ramdam ko ang pag init ng katawan ko, tila sinamaan ako dahil naulanan ako pero hinayaan ko na lang."Mabuti naman siya, Mr. Tan," sagot ng doktor. "Buti na lang at nakasuot siya ng seatbelt nang mangyari ang aksidente. Bibigyan na rin kita ng gamot para sa sipon mo, baka lumala pa."Habang nag-uusap kami ng doktor, unti-unting dumilat si Natalie. Napatingin siya sa suwero na nakakabit sa kanya, tapos nilinga-linga ang paligid na tila naguguluhan. Halata sa mukha niya ang pagkalito kaya nilapitan ko siya para pakalmahin."Natalie, nasa ospital ka. Nakita ka namin sa kalsada kanina at naaksidente ka," mahinahon kong paliwanag."Ahhh... salamat," sagot niya nang may halong pagkalito.Nagpatuloy naman ang doktor sa pagsasalita. "At isa pa, Mr. Tan, mabuti na lang at hindi naapektuhan ang sanggol sa sinapupunan niya. Malakas ang
Kaagad kong ini-start ang makina ng kotse at pinaharurot ito sa kalsada. Sa totoo lang, wala akong ideya kung saan ako pupunta. Naibenta ko na ang townhouse ko, at ang condo ni Haime na dati naming tinirhan ay okupado na ng mga estudyante. Wala akong ibang matakbuhan kaya naisipan kong tawagan si Jasmin."Jasmin, pwede ba akong humingi ng pabor?" Pilit kong pinipigilan ang aking luha, ayokong malaman niya agad ang pinagdadaanan ko."Ano yun, Natalie?" tanong niya, may bahid ng pag-aalala sa boses niya."Pwede bang makituloy muna ako sa inyo?" mahina kong tanong."Bakit? May problema ba? Okay lang naman, kaya lang nandito rin ang pamilya ni Ate ngayon. Di ba nasunugan sila? Siksikan kami dito sa bahay. Okay lang ba sa'yo?" paliwanag niya."Aah, ganun ba? Sige, wag na lang, magho-hotel na lang ako para hindi ako makadagdag sa abala, nakakahiya din sa Ate mo. Nandiyan pala sila ngayon." sagot ko, pilit na pinapatawa ang sarili."Sigurado ka, sis? Ayos ka lang ba?" tanong niyang muli, ram