SA CACAO FARM SA THAILAND LANCE POV Nakakatuwang pagmasdan si Amara. Habang tumatagal lalo akong nahuhulog sa kaniya. Hindi lang sa taglay niyang kagandahan at kasexyhan kundi dahil na din sa galing niya sa larangan ng pagnenegosyo at pakikisama. Mula sa pagbaba namin ng eroplano sa airport sa Thailand ay sinalubong na kami ng grupo ng mga lokal farmer. Meron silang kasamang translator mula sa kanilang nayon na kasama ng mga ito pero sa aking pagkabigla ay hindi na ito kailangan dahil marunong pala si Chloe ng kanilang lokal na lengwage. Mahigpit na yakap at malalaking ngiti ang sinalubong ng mga ito kay Amara. Nagsasayaw pa sila habang paikot na naglulundagan kasama si Amara. Lumapit siya sa akin at pinakilala ako sa miyembro ng mga tribung ito. “Ito si Lance, isa sa mga kasamahan ko sa trabaho.” Nabilib ako kay Amara dahil marunong na din siyang magsalita ng Thailander language. Sumagot naman ang mga ito at nagtawanan, sinagot din sila ni Amara. Hindi ko nga lang maintindihan ku
AMARA POV Mahimbing ng natutulog si Lance ng lumabas ako mula sa CR. Nalate na din akong matapos maligo dahil sa tinapos ko muna ang pag-aayos ng aking mga gamit. Tinitigan ko siya habang himbing na himbing siyang natutulog. Naupo ako sa sahig at inilapit ko ang aking mukha sa kaniyang mukha. Mas charming pala ito sa malapitan sa isip isip ko. Hindi ko lang gusto si Lance pakiramdam ko ay nagsisimula na akong mahalin ito dahil sa pinapakita niyang consistent na panliligaw sa akin. Nataranta naman ako at napatayo ng bigla itong kumilos at tumalikod sa akin, halos magkanda-dapa dapa pa ako sa pagbalik sa aking kama. Nagsinungaling ako kay Lance kanina sa aking sinabi ng tanungin niya ako kung ano ang sinabi ng mga farmer tungkol sa kaniya noong nasa airport kami. Sa totoo lang inaasar kami ng mga ito na bagay kami. Akala daw nila ay asawa ko ito na sinagot ko na hindi, panong magiging asawa ay napaka-babaero niyan. Kaya kami nagtawanan dahil sa sinabi ng isa sa mga farmer na kung gus
PAGBABALIK SA PINAS AMARA POV Sa ilang araw na pananatili namin sa Thailand ni Lance naramdaman ko ang paglalim ng aming samahan. Na appreciate ko ang pagiging dedikado niya sa kanyang mga ginagawa. Hanga din ako kung paano niya pinakisamahan ang mga lokal farmer na aming supplier . Hindi ko inaasahan na ganun niya yayakapin ang mundong ginagalawan namin. Habang tumatagal ay napagtatanto kong mali ang mga kwento at sabi sabi kung sino nga ba si Lance Eduardo Enriquez . Nakita ko din ang kakaibang determinasyon niya para matutunan ang lahat ng tungkol sa pagnenegosyo. Mabuti na lang pala at sinama ko siya sa lakad kong ito. Mas nakilala ko ang totoong pagkatao ni Lance bilang isang normal na tao at napatunayan kong hindi totoo ang sinasabing spoiled ito at walang direksyon ang “Kamusta ang iyong Thailand trip?!” Malambing na tanong sakin ni Daddy James ng dalawin ko sila sa kanilang bahay para ibigay ang pasalubong ng mga ito. “Si Lance kamusta ang performance niya?! Malapit
Halos gabi gabi kaming lumalabas ni Lance para mag date magmula ng magpaalam ito kila Mommy ng panliligaw sa akin. Hindi man opisyal na kami na pero masasabi kong committed na kami sa isa’t isa.. Inaasahan kong magbabago na ito ng pakikitungo sa akin sa pag-alis niya pero lahat ng iyon ay pinatunayan niyang mali ako. Naging mas magalang at malambing sa akin si Lance kahit pa natapos na nito ang kaniyang training sa aming kumpanya. “Hi Lance napatawag ka?! (Kausap ko siya sa phone habang may mga pinapa-pirmahan si Xyrille sa akin.) “ “sige na Xyrille. Ito na yun lahat noh? “ mahina kong sabi na halos pabulong na lang. Yes Mam” sagot ni Xyrille saka siya tuluyang umalis na. “Saan na nga tayo?! “baling kong tanong kay Lance “Susunduin sana kita mamaya sa bahay mo, may family dinner kasi kami gusto kang makilala ng founder ng mga Eduardo’s.” sabi ni Lance natigilan ako sa aking pagkaabala sa mga paper works na niru-rush ko. “Naku naman Lance hindi ba nakakahiya?!” naiilang kon
Lahat ng atensyon ay natuon sa pagbaba ng matandang sinasabi nilang Founder. "Andiyan na si FOUNDER! " sigawan ng mga batang pamangkin ni Lance habang nagtatakbuhan papasok sa entrada ng mansyon."Founder? sinong founder?!" nagtataka kong tanong sa kanila"hahaha! Si Lolo yun, gusto niya kasing tinatawag siyang Founder dahil ang lagi niyang kinukwento sa amin na noong kabataan niya ay isa siya sa pinakamalupit pagdating sa babae at founder siya ng isang negosyo na namayagpag noon early 80's kaya mayroong ganito ang pamilya namin. Kung anong business iyon?! yun ang walang nakakaalam. Hahaha!" pagku-kwento ni Jarred na sinang ayunan naman ng iba pa niyang mga pinsan.bumulong naman sakin si Elissa "prepare yourself Amara!, wag kang matatakot sa lolo namin at sana hindi ka madala matapos kang ipakilala ni Lance mamaya sa kaniya." napatingin naman ako sa kaniya. Nginitian ako nito lalo naman akong kinakabahan at hindi ko alam kung pano ko siya haharapin mamaya. Pagbaba nito ay inangat
AFTER 2 YEARSNgayong araw ay maagang gumising si Lance para sa isang importanteng plano na kanyang gagawin. Magmula ng makilala niya si Amara ay malaki na ang pinagbago nito hindi lang sa larangan ng trabaho kundi pati sa personal niyang buhay. Natutonan niyang pahalagahan ang mga taong nasasakupan niya at ang kahalagahan ng pagsunod sa tamanag oras. Hindi na ito nalalate sa kaniyang mga appointments. Alam na din niya ang ibig sabihin ng commitment. Iniwasan na din niya ang magpunta sa Bar at gumimik ng hindi kasama si Amara. Una niyang ginawa matapos niyang maligo ay tinawagan niya si Amara para tanungin kung nakapasok na ito sa kaniyang opisina. Nang masiguro niyang wala na ito sa bahay ng kaniyang mga magulang ay sya namang hangos ng kaniyang pagmamaneho papunta sa ancestral home nila Amara.A day before“Dad! Hindi muna ako makakapasok ngayon sa opisina may mahalagang lalakarin lang ako. Kayo na lang din pong gumawa ng dahilan kay Founder kung bakit hindi ako makakapunta sa meet
Ilang segundong nanahimik si Tito James ng matapos akong magsalita. "hmmm Lance, una sa lahat masaya ako na ikaw ang naging karelasyon ni Amara, una sa lahat bukod sa nakataya ang pagkakaibigan namin ng magulang mo sa bawat desisyong ginagawa niyo ay mahalaga samin si Amara, kahit na hindi siya nagmula kay Kate. Buong puso namin siyang tinanggap bilang samin kaya kung masasaktan ang aking anak ng dahil sayo, tandaan mo to Lance! Ako ang unang ha-hanting sayo. Nagkakaintindihan ba tayo?!" naninindak na sabi ng kaniyang Daddy"opo wala pong problema! Hindi ako mangangako pero gagawin ko ang lahat para sa ikaliligaya ni Amara." sagot ko naman"THEN in that case our answer is Yes!. binabasbasan namin ang gagawin mo." nakangiting sabi niya. "Naku thank you po talaga Tito/Tita" masayang sabi ko sakanila. Nilatag ko din ang aking plano kung kelan at saan ako mag po-prose, kinutsaba ko na din ang kaibigan ni Amara na si Jeric para sa lahat ng aming gagawin. Kinagabihan pagkatapos ng pagpayag
LANCE POVAT THAILAND AIRPORTDumating na ang araw na aking pinakahihintay. Kahit itakwil ako ng aking angkan ay itutuloy ko pa rin ang aking plano. Nakareceive din ako ng messages mula kay Mommy at Daddy pagkalabas ko sa pintuan ng mansyon ng Eduardo.“Im proud of you son! For standing for your happiness” Maiksing mensahe ni Daddy pero napakalalim ng kahulugan. Napangiti ako ng makita ko ito kaya lalo akong ginanahan sa aking gagawin.Makalipas ang dalawang taong panunuyo ko kay Amara sa wakas nakuha ko na din ang matamis niyang OO. July 14,2022 at 7pm sa Antonio’s Restaurant sa tagaytay ang petsa, oras at lugar kung saan ako sinagot ni Amara. Hinding hindi ko makakalimutan ang araw na iyon dahil iyon ang araw na nagpabago ng lahat ng pananaw ko sa buhay. Sa loob ng dalawang taon bilang magkasintahan kami ay masasabi kong sapat na ang panahong iyon para hingin ko ang kamay ni Amara sa kaniyang mga magulang. Mahal ko si Amara at handa kong gawin ang lahat para sa kanya. Makalaban ko m
"Hon, patawarin mo ako. Matinding galit ang naramdaman ko noon kaya nagpadala ako sa mga taong gusto lang sirain tayo, imbes na magtiwala sa’yo bilang asawa ko. Mali ako. Hindi ko ginusto ang mga nangyari. Habang nasa mansion pa ako, ang dami nang nangyari. Ang mommy mo at si Annie, laging kinakampihan si Pearl. Nang masampal ko siya, hindi ko iyon sinadya. Nabigla lang ako. Sinabi nilang umamin ka raw kay Pearl na mas mahal mo siya kaya nananatili siya sa mansion kahit hiwalay na sila ni Jeff.“Dahil sobrang nasasaktan na ako, napagdesisyunan kong pumunta sa US para sundan ka. Miss na miss na kasi kita, kaya binalewala ko ang pride ko. Pero pagdating ko, nakita kita sa kama na may ibang babae. Napakasakit nun, Hon! Pero imbes na kausapin ka, umalis ako at dumiretso kina Mommy. Hindi ko inaasahan na sa pagbisita ko, mas malaking kawalang-hiyaan pa pala ang gagawin nila Jasmin sa akin."Malungkot ang naging reaksyon ni Haime. "Hon, sorry. Hindi ko rin alam kung paano napunta ang babaeng
“Okay. Tungkol ito kay Pearl at Jessie, ‘yung babaeng kasama niya sa restaurant na nakuhaan mo ng picture. Si Jessie ay nakababatang kapatid ni Pearl na lumaki sa Amerika. Isang kaibigan niya ang nagkumpirma na lahat ng nangyari kay Haime at Jessie ay pinagplanuhan. Sinundan ni Jessie ang bawat galaw ni Haime, mula sa disco bar hanggang sa makuha niya ang tiwala nito. Sinadya niya itong akitin dahil sa utos ni Pearl. Pati ang pagkuha ng litrato sa kwarto kasama si Haime ay plano nila para tuluyan mo siyang hiwalayan,” paliwanag ni Detective.“Sabi ko na nga ba, Natalie. Kilala ko si Haime. Hindi niya kayang gumawa ng ganitong kasamang bagay,” sabi ni Nicholai.“Kaya pala may pagkakahawig ang dalawang bruha! Sarap sabunutan,” inis na sabi ni Ryan.Ramdam ko ang galit na unti-unting lumalabas. Puno na ako ng inis at pagkadismaya sa nalaman ko. Ngunit iyon pa lang ang magandang balita. Kailangang maghanda ako sa masamang balita.“Ano naman ang masamang balita, Detective?” tanong ko, kina
Napasulyap ako kay Annie, na tila naintindihan ang tingin ko.“Kuya, wala kaming pinalayas. Kusa siyang umalis! Sinampal pa niya si Pearl bago siya umalis. Narinig ko rin sa mga kaibigan ko na nakatira na raw siya sa condo ni Mark,” sabi ni Annie habang si Pearl ay tahimik na nakatayo sa likod niya.“Annie, tigilan niyo na ang kakagawa ng kwento tungkol kay Natalie,” mariin kong sabi, napapadiin ang mga bagang ko.“Hindi kami gumagawa ng kwento. Tawagan mo si Mark para malaman mo,” sagot niya nang matapang. Hindi siya natatakot kahit galit na galit na ako.“Sige, tawagan mo, Haime. I-loud speaker mo para marinig ng lahat ang katotohanan,” dagdag pa ni Mommy, tila naghahamon.Kahit galit na galit ako, kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Mark. Sinunod ko ang gusto nila at niloud speaker ito.“Hello, Haime? Napatawag ka?” tanong ni Mark sa kabilang linya.“Mark, may gusto akong malaman. Sabihin mo sa akin ang totoo. Nakatira ba sa condo mo ang asawa ko?” tanong ko, puno ng tensyon
HAIME POVSa wakas, natapos din ang back-to-back meetings at branch visits namin dito sa US. Finally, makakauwi na rin ako. Makikita ko na si Natalie. Magkakausap na rin kami tungkol sa mga isyung nagdulot ng gulo sa amin, pati na rin kung bakit halos isang buwan na niyang hindi sinasagot ang mga tawag at mensahe ko.Habang naglalakad ako papunta sa lobby para isauli ang keycard ng hotel, naramdaman ko ang mga tingin at bulungan ng mga receptionist na kapwa Pilipino. Parang may gustong sabihin, pero hindi ko na sila pinansin. Gusto ko na lang talaga makauwi. Nang papaalis na ako, isa sa kanila ang mahina akong tinawag.“Sir, may gusto lang po sana kaming sabihin,” alanganing sabi ng receptionist. Nagtinginan pa sila at nagtuturuan kung sino ang magsasalita.Dahil sa pagkamausisa ko, napahinto ako. Lagi ko silang nakikitang nagbubulungan tuwing dumadaan ako, kaya hindi ko napigilang bumalik sa harapan nila.“Yes? Ano ’yun, Miss?” tanong ko sa babaeng receptionist.“Sir, kasi po, last m
malakas na tumawa si Jeff. "Kapatid ko si Haime, I'm his older brother," sagot niya, sabay tawa. "So you mean yung boss na sinasabi mong naiinis ka ay si Natalie?" tanong pa niya."MY GAWD! I think I'm in trouble!" sabi ko, napayuko sa gulat.Itinaas ni Jeff ang mukha ko para mawala ang pagkahiya ko. "It's ok. Hindi naman ako close sa hipag ko, at yung kapatid ko, dating live-in partner yun ng asawa ko. Ngayon finally na annuled na ako dahil kay Haime. Ayun, nagpapakasaya na naman ang malanding babaeng yun sa mansion." Mahabang paliwanag niya, hindi ko alam kung lasing ba siya o nagsasabi ng totoo.Napatingin ako sa kanya, hindi ko alam kung anong mangyayari. Sa tagal ng pagkakaibigan namin ni Natalie, hindi niya naikwento sa akin ang mga bagay na ito. Kaya siguro siya umalis sa bahay ng mga Rodriguez."Wohhhh! Cheers natin yan! Parehas pala tayong bwisit sa buhay!" nag-toast kami. Tapos may inilabas si Jeff na parang sigarilyo."Ok lang bang mag-smoke ako dito sa loob ng cubicle?" ta
JASMIN POVNakakainis talaga si Natalie, ang yabang, akala mo kung sino na. Akala niya kasi dahil nakapang-asawa ng mayaman, may karapatan na siyang magmataas. Kung hindi lang dahil kay Haime, hindi siya makikilala ng mga malalaking tao. Hindi siya dapat nandiyan, lumalago lang ang negosyo dahil sa tulong ng asawa niya. Tapos ngayon, ganyan ang mga ugali. “Bakit, nagagalit siya kasi hindi ko siya pinatira sa bahay nung tumawag siya? Aba, kasalanan ko ba na ang buong pamilya ko nakatira sa amin? Akala ko hindi na siya magche-check ng mga finances, kaya nga nila ako kinuha. Naiirita na talaga ako. Isa pa tong si Brett, puro abala na lang sa buhay ko. Bwisit na buhay!” naiinis kong bulong habang papasok sa office.Pinatawag ko ang isa sa mga tauhan ko at nagpaalam na uuwi muna ako, sila na lang ang bahala sa office. Ayokong dagdagan pa ang stress ko. Pero naiisip ko lang, bakit sila Natalie naging maayos ang buhay? Tapos ako, eto, ang daming problema. Naisipan kong dumiretso sa paborit
POV NATALIEIlang minuto lang ang nakalipas at dumating na ang doktor at ibinigay sa akin ang discharge papers. Mali ang pagkakakilala ko kay Mr. Tan—akala ng lahat, isa siyang babaero. Pero nagulat ako sa naging kilos niya nang maaksidente ako. Mabait pala siya at marunong rumespeto sa isang relasyon. Alam niya kung saan siya lulugar. Simula nang pumayag akong mangupahan sa isa niyang condo unit, ni minsan ay hindi siya pumunta rito. Malaya akong nakakagalaw at walang nararamdamang pressure mula sa kanya.Iniwasan ko ang pamilya ni Haime, pati na rin siya mismo. Kahit si Mayet na paulit-ulit na nangangamusta, hindi ko pa rin sinasagot ang mga tawag at emails ni Haime. Tuwing binabasa ko ang mga mensahe niya, wala man lang akong nakikitang paghingi niya ng tawad. Siguro, hindi niya alam na nahuli ko siya noong araw na iyon—o baka naman, nalason na ng pamilya niya ang isip niya.Ayos lang naman ako, lalo na ngayon na nalaman kong magkaka-baby na ako. Kaya ko namang buhayin mag-isa ang
Pagdating namin sa ospital, agad na sinuri ng doktor si Natalie."Doc, kumusta na siya?" tanong ko habang pinupunasan ang sarili kong basang damit dahil sa ulan. Ramdam ko ang pag init ng katawan ko, tila sinamaan ako dahil naulanan ako pero hinayaan ko na lang."Mabuti naman siya, Mr. Tan," sagot ng doktor. "Buti na lang at nakasuot siya ng seatbelt nang mangyari ang aksidente. Bibigyan na rin kita ng gamot para sa sipon mo, baka lumala pa."Habang nag-uusap kami ng doktor, unti-unting dumilat si Natalie. Napatingin siya sa suwero na nakakabit sa kanya, tapos nilinga-linga ang paligid na tila naguguluhan. Halata sa mukha niya ang pagkalito kaya nilapitan ko siya para pakalmahin."Natalie, nasa ospital ka. Nakita ka namin sa kalsada kanina at naaksidente ka," mahinahon kong paliwanag."Ahhh... salamat," sagot niya nang may halong pagkalito.Nagpatuloy naman ang doktor sa pagsasalita. "At isa pa, Mr. Tan, mabuti na lang at hindi naapektuhan ang sanggol sa sinapupunan niya. Malakas ang
Kaagad kong ini-start ang makina ng kotse at pinaharurot ito sa kalsada. Sa totoo lang, wala akong ideya kung saan ako pupunta. Naibenta ko na ang townhouse ko, at ang condo ni Haime na dati naming tinirhan ay okupado na ng mga estudyante. Wala akong ibang matakbuhan kaya naisipan kong tawagan si Jasmin."Jasmin, pwede ba akong humingi ng pabor?" Pilit kong pinipigilan ang aking luha, ayokong malaman niya agad ang pinagdadaanan ko."Ano yun, Natalie?" tanong niya, may bahid ng pag-aalala sa boses niya."Pwede bang makituloy muna ako sa inyo?" mahina kong tanong."Bakit? May problema ba? Okay lang naman, kaya lang nandito rin ang pamilya ni Ate ngayon. Di ba nasunugan sila? Siksikan kami dito sa bahay. Okay lang ba sa'yo?" paliwanag niya."Aah, ganun ba? Sige, wag na lang, magho-hotel na lang ako para hindi ako makadagdag sa abala, nakakahiya din sa Ate mo. Nandiyan pala sila ngayon." sagot ko, pilit na pinapatawa ang sarili."Sigurado ka, sis? Ayos ka lang ba?" tanong niyang muli, ram