Kabanata 1947

Sinara ni Morton ang kanyang pamaypay. “Ano ang karapatan ko para tawanan ka? Ito ay dahil sa mas malakas ako kaysa sayo, syempre. Kaya may karapatan ako para tawanan ka.”

Malamig na tumawa si Gerald. “Asa ka pa. Bakit hindi ikaw ang sumunod? Tapusin na natin to.”

Suminghal si Morton at malumanay na naglakad papunta sa obsidian na para bang hawak-kamay na niya ang tagumpay. Kapag tiningnan mo siya, para siyang isang paboreal na naghahanap ng mapapangasawa.

Ang mga tao ay pinanood silang magsagutan ng tahimik. “Kaya ba talaga ni Morton na pailawin hanggang sa limang ilaw,” bulong ng isa sa mga tao.

“Kaya naman niya siguro. Hindi siya isang hangal. Hindi niya sasabihin ang bagay na yun kung wala siyang tiwala sa sarili niya. Mas mahalaga sa kanya ang kanyang ego.”

Maraming tao ang tumango bilang pagsang-ayon sa sinabi ng pangalawang taong nagsalita. Oo, mayabang man si Morton pero hindi niya hindi siya gagawa ng kahit na ano na makakasira sa kanyang reputasyon. Kapag sinabi niya na