DIEGO POVI could'nt stop saying sorry to Vianna May. Hindi ko inakala na ang simpleng paglapit sa kan'ya, would cause her so much pain. Ang gusto ko lang naman ay makasama at makausap siya kahit sandali. Kung alam ko lang na iyon ang mangyayari sa huling gabing pagkikita namin, sana ay hindi ko na lang siya nilapitan. Sana hindi na lang ulit ako nagpaalam. Sana naglaho na lang akong bigla gaya noon. "Diego... " I heard Dorry's calm voice, but there were traces of suppressed sobbing. Hinawakan niya ang balikat ko at bahagyang niyugyog. Nanatili akong nakayuko at hindi magawang tumingin sa kanya.Bumitiw siya sa paghawak sa balikat ko, at bumaling kay Vianna May. "Tara na, Mia, bumalik na tayo sa kubo," inalalayan niya na tumayo si Vianna May. "Diego, halika na...""Mauna na kayo," matamlay kong tanggi. Pinilit kong ikalma ang sarili, kahit puso ko ay halos bumigay na. Nagpunas ako ng mga luha pero nanatiling nakayuko. I kept my head down even though Dorry and Vianna May had already
"Nahihibang ka na ba Diego?!" Napataas ang boses ko, ngunit hindi ko naman maiwasan ang mag-alaala. Naalala ko 'yong gabing naglasing siya. Paano kung gawin niya ulit iyon. "Matagal na akong, hibang!" tugon niya at napahilamos ng mukha. "Nakakapagod na kasi, Vi! Sagad na sagad na ako. Wala akong ibang ginawa kun'di ang mahalin ka. Ginawa ko na kasi ang lahat. Pero wala pa rin. Ang sakit-sakit na. Kahit ang maging kaibigan ako, ayaw mo na!""Diego... hindi ko naman sinasabi na ayaw na kitang maging kaibigan! Ayaw ko lang talaga na mapaha...""Tama na, Vi, tumigil ka na!" Napakagat labi ako nang pinutol niya ang pagsasalita ko. "Isa lang naman ang patutunguhan ng sinasabi mo, iyon ay ang ipagtutulakan ako!"I sighed and took a step closer, gripped his arm, and fixed my gaze on him. Pero ayaw niyang salubungin ang mga tingin ko. "Diego, makinig ka na lang kasi. Umalis ka na, please!"He glanced at me and nodded, then headed for the door and walked out. Hindi man lang siya nagpaalam. Nap
Malakas na tili ang gumising sa akin kasabay ang pagbasak ko sa sahig. Parang saglit na humiwalay ang kaluluwa ko sa malakas na pagsipa sa akin ni Vianna May."Aray...." d***g ko, kasabay ang pagkapa sa balakang ko. Nabalian yata ako. "Vi, naman kababae mong tao ang hilig mong manakit!" Hindi kaagad ako nakatayo, ngunit nang makita ang matalim na tingin ni Vianna May, na gusto na naman yata ako hampasin ay dahan-dahan akong tumayo. "Hilig manakit! E, gago ka! Nagtiwala ako na wala kang kagaguhan na gagawin!" Duro niya ako. Parang gusto niya rin yatang tusukin ang mga mata ko.I rubbed my eyes. Oo gago nga ako. I took advantage of her deep sleep and did what I wanted."Anong ginawa mo sa akin kagabi?!" Nanggagalaiti niyang tanong, halos bumuga na ng apoy. May kasama pang talsik ng laway.Hinayaan ko lang siya na duru-duruin ako at talsikan ng laway."Grabe ka naman, Vi! Anong akala mo sa akin, hayok sa laman?! Wala akong ginawa sa'yo! Ikaw pa nga ang may ginawa sa akin!" Halos pabulong
VIANNA MAY POV"Mia, okay ka lang?" nag-aalalang tanong ni Dorry. Tinapik nito ang likod ko."Oo naman. Bakit naman hindi ako magiging okay?!" patay malisya kong tanong. May patawa-tawa pa akong nalalaman. Labas naman sa ilong."Kasi bigla ka na lang umalis nang makita mo 'yong kanina. Talaga ba, na okay ka lang?" "Dorry, paulit-ulit talaga?! "Hindi naman ako umalis do'n dahil sa nakita natin. Umalis ako dahil ayokong maisturbo ang moment ng dalawa." Todo tanggi ko! Pero nag-iinit na ang singit ko sa inis."Sana hindi na lang tayo nagpunta rito! Hindi sana natin nakita 'yon! Kakainis ang Diego na 'yon. Mahal ka raw pero may kayakap namang iba!" pamaktol na sabi nito. "Talaga ba, na wala lang sa'yo ang nakita nating 'yon, Mia? Ako nga, gusto kong sugurin ang babaeng 'yon at isasaw sa dagat!" "Dorry, kalma! Binata ang kaibigan natin. Syempre hindi bawal sa kan'ya ang lumandi!"Talagang malandi. Loko-lokong 'yon! May paiyak-iyak pang nalalaman ang gago. Tapos lumandi naman pala sa iba.
The laughter of the two echoed while they followed me. Hindi na rin takot si Diego sa mga sea squirts; he couldn't even stop giggling as he looked at them."Vi, hintayin mo kami!" Tawang-tawa pa rin na tawag ni Diego. Hindi ko nga siya pinansin. Lalandi-landi sa iba, tapos ngayon bubuntot-buntot. "Ano ba, Diego!" singhal ko, kasabay ang pagtama ng siko ko sa sikmura niya. Bigla ba namang umakbay."Bakit ba ang sungit mo, Vi?" Padaing ngunit, may lambing na tanong nito. Kapa niya ang simukra. Kahit nasaktan na nga nakuha pang ngumiti. Pinisil pa nito ang pisngi ko."Gusto mo ng isa pang siko?!" Umiling siya. " 'Yong pinagawa ko sa'yo ang asikasohin mo!" Tumango-tango siya at walang humpay ang ngiti, walang humpay naman ang pagtataray ko."Oh... Mia, sumisid ka pala 'di ka man lang nag-aya!" salabuong ni Dorry."Hi, Dorry!" Biglang singit ni Diego. Ngising-ngisi pa rin. Mukha na tuloy siyang baliw. "Anong ginagawa mo rito?! Nasaan na 'yong kahabhaban mo ng nguso!" inis na tanong ni Do
Kasabay ng malambing na tawag sa pangalan ko ang yakap mula sa likod. Yakap na napakahigpit. Yakap na naramdaman ko noon mula kay Diego. Ito 'yong naramdaman ko noong high school kami. Ang yakap na nagsasabing ito na ang huli, hindi mo na ako makikitang muli. Talaga bang iiwan na niya ako? Talagang susundin niya ang sinasabi ko, at tuluyan na siyang mawawala sa buhay ko."Diego... " Sinubukan kong baklasin ang mga kamay niyang nakahawak sa tiyan ko, ngunit lalo lang iyong humigpit."Vi, talaga ba na hindi mo ako mahal, hindi mo ako gusto. Kaya mo ba talagang hindi na ako makita kahit kailan, " sabi niya sa garalgal na boses.Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. Alam ko, at ramdam ko, na gusto ko na ulit siya. Mahal ko na ulit siya. Hindi ko alam kung paano. Kung bakit napakabilis nanumbalik ang damdamin ko para sa kan'ya. Siguro, talagang hindi iyon nawala, natatakpan lang dahil kay Romeo. Natatakpan lang ng inis at hinanakit dahil sa bigla niyang pagkawala.Naipikit ko ang mga ma
Halo-halo ang nakikita kong emosyon sa mukha ni Diego. Nanginginig habang nakatitig na lang sa akin at animo'y nakagat ang dila at hindi na magawang magsalita.Hindi ko alam, ginawin pala itong si Diego. Oo nga pala mayaman siya at sigurado akong may heater ang shower nila. Kaya pati ang fresh talong niya na tayong-tayo kanina ay kaagad na tuyot. Lamig lang pala ang kailangan nang mahimasmasan ang kahayukan."Bilisan mo na nga d'yan nang makauwi ka na sa resort." Kaagad ko na siyang iniwan matapos maligo."Vianna May... ang lupit mo!" Nanginginig pa rin na reklamo niya habang takip na ang mga palad sa nalanta nitong talong at kuyupos na itlog.I can't stop laughing every time I hear him yell, sa kada buhos niya ng tubig. Talaga kasing sobrang ginaw ang imbak na tubig ulan sa drum. Kapag hindi ka sanay, parang naliligo ka sa ice tubig.Bihis na ako nang matapos siya. His eyes were piercing, and his quivering lips turned purple. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maaawa sa sa hitsura n
Hindi ko na mapigil ang mga kamay kong humagod na rin sa likod niya, eyes closed, along with a soft moan. I am ready to give him everything tonight. Pero habang patuloy sa pag-igting ang init sa aking katawan, bumagal naman ang paggalaw niya. He gently pressed his face against my neck and a soft snoring followed.Hindi ko mapigil ang mapamura. Bakit naman ganito?! "Diego, naman, e!" Wala na talaga siyang kagalaw-galaw. Ginawin na nga. Antukin pa. "Diego..." Sinubukan ko pa siyang gisingin. Pero wala na talaga, tulog na lahat ng parte ng katawan niya.Pinagsawa ko na lang ang mga mata ko sa kakatitig sa guwapo niyang mukha na ngayon ay nakanganga na. Kaagad din naman akong napapangiti, at napayakap na lang sa kaniya.Ang saya ko. Sa kabila ng mga nangyaring hindi maganda sa buhay ko, hindi ko inaasahan na mangyayari pa ang ganito—ang sumaya, kapiling ang lalaking tunay na mahal ako. Ngayon ang unang gabi na matutulog akong panatag ang loob at may ngiti sa labi. ***Sabay kaming napab