"What's with the face? Are you upset that I am not moving yet?" he asked, trying to piss me even more. "Do you want me to start?"
"Will you please shut up? Naiinis na ako sa 'yo, ha!"
He chuckled as he stood up. Mabilis naman akong nag-iwas ng tingin dahil alam kong makikita ko ang ano niya. "Hindi ka naiinis sa akin. You're mad at yourself since you cannot accept the fact that you're really hungry for sex."
"That's not true! I'm—" Hindi ko natapos ang dapat sana'y sasabihin ko nang maramdaman ko ang kaniyang presensya sa likuran ko. I can feel his warm breath burning my nape. Natuod ako. I want to push him away but I'm scared he might do something crazy.
"Keep on denying it and it'll consume you. The more you repress that thought, the more lust you'll gather. And mind me, you'll not only attract a single incubus, some might come to feed from you, too," aniya dahilan para manlaki ang mga mata ko.
"A-Are y-you sure?"
Lumayo siya sa akin bago hinila ang comforter ko. When I looked at him, nakabalot na ang ibabang parte ng katawan niya ng comforter. And with that, I can look at him without any worries.
He sat down at the edge of my bed and nodded. "That's true. You'll not just attract one, two, but more."
Napalunok ako. Kung ang presensya nga lang niya ay hindi ko na kaya, what more kung madadagdagan pa?
"But of course, I won't let that happen. You're made just for me," aniya at kinindatan ako. "I can't even stand the thought of you having a warm night with another incubus. It's making me mad."
"Wala pa ring pinagkaiba. You're just like them," halos pabulong kong sambit at tumalikod sa kaniya. "You're just here to feed from me."
"You're wrong," aniya. And for a second, I've heard his playful voice shift into a warm one. "Or maybe you're right," bawi niya at tumawa.
Inis akong napalingon sa kaniya pero kinindatan lang niya ako. He crossed his well-build arms in front of his perfectly shaped abdomen. "Ganito na lang, I won't force you to have sex with me. I'll just have to wait for the right time to come." Bigla akong nabuhayan ng loob sa sinabi niya. Bumabait na ba siya? "But..." Napasimangot ako dahil may 'but', meaning may kondisyon.
"But what?"
Ngumisi siya at lumapit sa akin. "Give me a name."
Matapang ko siyang hinarap. "That's it? Bibigyan lang kita ng pangalan? How easy!"
Ngumisi siya kaya biglang umurong kompiyansa ko. "Giving name to a demon means you're forming a bond or shall I say, a contract that will only end when both achieve the desired goal."
Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. I don't have any single idea on what he's talking about.
He heaved a sigh. "It's like an act of ownership. When you give me name, you'll own me and I'll own you, too. We will be each other's property. Matitigil lang ito kapag wala na ang curiosity mo about sex. And with that, I'll leave you alone. I'll be gone forever." Ngumiti siya sa akin pero I somehow felt that it's not real. "Isn't it nice?"
Saglit akong napaisip. Wala na rin naman akong choice, e. He will stick with me until he gets satisfied with the lust he can get from me. Maybe I just have to deal with him until the time comes when I'm ready to give in. Hindi naman siguro ako made-deverginized sa reality, 'di ba?
"Will I be deverginized in reality?" wala sa sariling naitanong ko.
"Nope. You will remain a virgin. But there's a possibility that you'll get pregnant." Nanlaki ang mga mata ko kaya natawa siya. "Don't worry. I'll include that in our deal. I'll make sure you'll not get pregnant. I won't shoot you inside," he said chuckling then gave me a wink.
Namula naman ako at hindi na nagsalita pa. I'm weighing things.
"Come on, give me a name already. Kapag ako nainip, I'll surely force you and get you pregnant." Natuod ako sa sinabi niya. Nang tingnan ko siya ay seryoso lang siyang nakatingin sa akin. "Come on, call me by my name, Hannah."
Napalunok ako bago siya tiningnan sa mata. "O-Okay. From now on, you'll be Kiel. Yes, your name will be Kiel."
I saw his eyes flickered as I felt a searing pain in my chest then everything went black.
🎬
HINDI KO magawang tumingin kay Abi. Nakatayo siya sa pintuan ng kwarto ko at nakapameywang. She's grinning while shaking her head. She then crossed her arms and raised an eyebrow while looking at me.
"Mind explaining why I found you half-naked in your room?" she interrogated. Daig niya pa ang mama ko. "Kung hindi pa ako sinabihan ni Tita na wala siya rito, hindi ko pa malalaman. You should've spend the night at our house! Pero ngayon, alam ko na kung bakit hindi mo ako in-inform."
Mabilis na namula ang magkabilang pisngi ko. "N-No! It's not what you think. Hindi totoo 'yang iniisip mo."
Bigla na lang siyang tumawa kaya napabuga ako ng hangin. Nawala ang bigat na nararamdaman ko. "My gee, Hannah, are you giving yourself a finger job?"
"F-Finger job?"
Mas lalong tumawa si Abi kaya alam ko na ang tinutukoy niya. At bago pa man ako makapagsalita ay pinigilan na niya ako. "I'm just kidding. I know you won't do stuff like that." Itinuro niya ang dibdib ko at ngumisi. "But in all fairness, gifted ka ha!"
"Abi!"
Tumawa lang siya bago tumalikod. "I'll give you twenty minutes to prepare. Sa kotse lang ako maghihintay. I'll be waiting for your explanation, too."
Matapos niyang sabihin 'yon ay lumabas na siya. Kaya naman mabilis akong kumilos para makapaghanda. I know Abi, kapag sinabi niyang twenty minutes lang, 'yon talaga. She'll leave me kapag natapos na ang oras at hindi pa ako handa.
Kaya ko namang mag-commute, but nothing beats going to school with yout friend. At isa pa, makakalibre din ako ng pamasahe.
Nang matapos na akong mag-prepare ay lumabas na ako ng bahay. Kaagad akong tumungo sa kotse and saw her looking at her watch.
"You're almost late," aniya.
Ngumiti lang ako bago pumasok. Pagkatapos ay sinalubong niya ako ng may nakataas na kilay, pero hindi ko siya pinansin. Ano na naman kasi ang problema niya?
"Aren't you gonna say anything?"
Tiningnan ko siya at inilingan. Ano naman kasing sasabihin ko? E, halos naman ng ganap ko sa buhay ay sinasabi ko sa kaniya.
"Wala ka ba talagang sasabihin? Final na?"
Tumango ako bago ibinaling ang tingin ko sa labas. Pero nabigla na lang ako nang hilain niya ang buhok ko kaya napaharap ako sa kaniya. Sinimangutan niya ako at inirapan.
"I told you I'll be waiting for your explanation."
Doon lang nag-sink in sa akin ang ibig niyang sabihin. Magsasalita na sana ako pero natigilan ako dahil kasama namin si Mang Danny. Ang inappropriate naman kung mag-uusap kami tapos nandiyan siya, 'di ba?
"Can we talk in a more private place?"
Tumango siya bago tiningnan ang wristwatch niya. "We still have thirty minutes before the class starts. Let's drop by the nearest food chain first. Hindi ka pa kumakain, right?"
Tumango ako at napahawak sa kumakalam kong sikmura. Ngayon ko lang napansin na gutom na gutom na pala talaga ako.
Huminto kami sa isang sikat na fast food chain. Kaagad akong pinahanap ni Abi ng mauupuan habang umo-order siya. But since the line is a bit long, alam kong matatagalan pa siya. Kaya naman nag-isip na ako ng mga puwede kong sabihin sa kaniya. I'll just skip the sensitive parts dahil ayokong tuksuhin niya ako.
Habang abala ako ay may biglang lumapit sa aking bata. She has this black, pigtailed hair and ocean blue eyes. Tumayo lang siya sa harapan ko habang nakatingin sa mata ko. I can't even read any emotion from her eyes. Poker face.
"Hi, kiddo, anong pangalan mo?" I tried to sound nice since kids are really sensitive. "Who's with you?"
Imbes na sagutin ako ay mas lumapit siya sa akin. She sat on the seat I've reserved for Abi. She leaned towards me and narrowed her eyes, making me feel uneasy. I don't know, but there's something from this kid that makes me feel something weird. I am neither comfortable nor uncomfortable.
"A broken soul hiding in a tough skin," aniya bago bumaba ang tingin niya sa dibdib ko. "You're tainted but can still be saved."
Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. How can a kid utter such deep metaphoric words? Para tuloy siyang matanda kung magsalita.
"What do you mean by that, kid?"
She flashed a smile as her response. She then stood up and looked at my eyes again. "Answers will find its way to you. The time is yet to come."
Mas lalo akong naguluhan sa sinabi niya. Pero bago pa man ako makapagsalita ay bigla na lang tumakbo palayo ang bata. Mabilis akong tumayo para habulin siya. Pero mabilis siyang nawala sa paningin ko. I was left confused. Why would such a kid say those words to a complete stranger like me? At ano ang gusto niyang i-point out?
Nasabunutan ko na lang ang sarili ko dahil sa inis. Ang dami ko na ngang iniisip, dumagdag pa siya. Napagdesisyunan ko na lang na bumalik sa table namin.
Naabutan ko si Abi na inilalapag ang order namin. Nang makita niya ako ay pinangunutan niya ako ng noo. "Where have you been? Sit down na and eat."
Tumango lang ako bago umupo at nagsimula nang kumain. And I'm glad that Abi did not bother me. She's just observing me, seems like waiting for the perfect timing to ask.
At tama nga ako. Dahil nang maubos ko na ang in-order niya ay ngumisi siya. She leaned towards me and widen her grin. "Now, spill the tea, girl."
Huminga ako nang malalim, thinking of which part should I start. Hindi ko kasi alam kung saan talaga magsisimula dahil natatakot ako na baka madulas ako at may masabi akong mali. Ayoko namang ipahamak ang sarili ko.
"Come on, bilisan mo!"
Napanguso ako bago bumuntonghininga. Tiningnan ko siya sa mata at hindi ko mapigilang mamula sa hiya. I am hesitant. Bukas-sara ang bibig ko. But when I saw Abi's pissed off face, wala akong nagawa kundi ang magsalita na lang, "The reason why I was half naked is...uhm, I..." Huminga ako nang malalim at sinalubong ang mata niya. "I had a wet dream."
Inabangan ko ang magiging reaksyon niya. At hindi ko mapigilang mahiya nang humalakhak siya nang malakas, catching everyone's attention. Pero wala siyang pakialam. She even slam the table with her hands while laughing out loud.
"O-Oh my...gee!" Pilit niyang pinigilan ang sarili niyang tumawa but she failed. "Y-Youre dalaga na!"
Mas lalo akong namula sa sinabi niya. Lalo na nang mapansin na natatawa rin ang ibang nanunuod sa amin. For that moment, I thought of slamming Abi's head against the table. I felt so embarrassed!
Natigil lang siya nang tumunog ang phone niya. When she checked it, biglang nagbago ang timpla niya. Nawala ang saya sa mukha niya at napalitan ng lungkot. She's on the verge of crying. And with that, alam ko na kung ano ang problema niya. It's her family again.
"I need to go home. Please take a cab na lang."
Tumango ako bilang tugon. "I understand. Basta, kung hindi mo na kaya, come to me and we'll deal with that together."
Ngumiti siya bago tumango at patakbong umalis. I watched her back as she took her way out. Nang hindi ko na siya makita ay nawala na rin ang ngiti sa labi ko.
I'm worried. Ano na naman kaya ang problema ng mga magulang niya. I'm aware that her parents are not in good terms. It started when Abi's father lost a lot of money at the casino and began flirting with much younger girls. And now, base sa mga kuwento ni Abi, almost araw-araw na nag-aaway ang parents niya.
I can't help but to feel sad. Abi had been through a lot. Her ex, whom she thought would be her first and last, left her after claiming her virginity. She's always been the talk of the crowd, in a negative way. She have been called a bitch, slut, whore, and any other degrading words you could imagine.
She's just a fragile girl wanting to cover up every wound she have with a smile and a fake persona. No one really understands her the way I do. That's the reason why I never thought bad things about her even just for a second. In my eyes, she's still the Abi I used to know.
Hindi ko namalayan na naiiyak na pala ako. Nagmukha tuloy akong tanga. Mabilis kong inayos ang sarili ko para pumasok na sa klase.
Pagkalabas ko ng building ay naghanap kaagad ako ng cab. Nang makasakay na ay saktong tumunog ang phone ko. Nang tingnan ko ito ay nakita kong may message si Jenny.
Let's meet at the school gate after class. I have something important to say.
###
BUONG araw akong hindi nakapag-concentrate sa klase. I've been thinking about Jenny's message. Hindi na kasi siya nag-reply matapos niyon. At nang sinubukan ko siyang kausapin kanina, hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin. She's completely ignoring me and I really hate it. Idagdag mo pa ang hindi pagre-reply sa akin ni Abi. Mas lalo tuloy akong nag-alala sa kalagayan niya.Malapit nang matapos ang klase at heto ako, walang natutunan. Mabuti na lang at nakapag-take down notes pa ako. Magre-review na lang ako mamaya sa bahay.Nang tumunog ang bell ay kaagad kong tiningnan ang kinaroroonan ni Jenny but she's no longer there. Napanguso na lang ako at napakamot sa ulo. Minsan hindi ko rin siya maintindihan, e. Ang gulo niya. Puwede naman siyang makipag-usap sa akin kaninang recess at lunch break pero hindi talaga niya ginawa.
HANGGANG ngayon ay hindi pa rin mawala sa isipan ko ang sinabi sa akin ni Jenny. I wanted to believe her but I can't. Hindi ko kasi nakikita sa aming dalawa ang epektong sinabi ni Francince sa kaniya. I wanted to cast that demon away, yes, but there's a part of me that wants to make him stay—to keep him. And I don't understand why.Nang makasakay ako ng taxi ay kaagad kong tinawagan si Abi but she did not answer. Ilang beses ko pa siyang tinawagan until I can no longer call her. Kaya naman mas lalo akong nag-alala. Hindi na ako mapakali sa upuan ko.When it comes to her family, Abi is nothing but a fragile glass. She cannot keep her act up. Ang bilis niyang bumigay kapag mama at papa na niya ang nag-aaway."Dito lang po," sabi ko at nagbayad. Nang makalabas ako ng taxi ay r
HINDI KO pinansin ang incubus. Humiga ako sa kama dahil gusto kong magpahinga. I even covered myself with my comforter. Pero napabuntong-hininga na lang ako nang maramdaman kong lumubog ang kama ko. Nang tingnan ko ay nakahiga na sa tabi ko ang incubus."Are you ready?""Please, give me a break, demon. I'm not feeling well," diretsong sabi ko sa kaniya. I stared at his crimson eyes. "I'm really troubled right now.""What did you just call me?" tanong nito habang magkasalubon ang kilay. "Demon?"Tumango ako. "You're a demon, right? Bakit, ano bang gusto mong itawag ko sa 'yo?"He puffed an air before he removed my comforter and pointed my chest where I the mark is located. Napatitig a
HINDI PA RIN mawala-wala sa isip ko ang mga sinabi sa akin ni Kiel kagabi. Hindi ko alam kung seryoso ba siya na hindi na muna siya magpapakita sa akin o kung totoo ba ang sinabi niya na kapag nakipag-date ako at ginawa ang mga bagay na 'gusto' ko raw gawin ay tuluyan na siyang mawawala sa buhay ko. Napabuga na lang ako ng hangin. How am I going to believe a word from a demon's mouth?Bumangon na lang ako at naligo na. I still need to attend school. Kailangan ko ring agahan dahil walang Abi'ng susundo sa akin. Speaking of her, I haven't heard anything nor updates about from Tita or even Nanay Sita. Dadalawin ko na lang siya mamaya.Pagkarating ko ng school ay nadatnan ko sa gate si Daniel. He's been pursuing me for a year already. Kahit ilang beses ko na siyang itaboy ay hindi pa rin siya tumitigil. Hindi naman sa ayaw ko sa kaniya, he's really good looking, kind, and a gentleman. He's the son of the number one councillor in our city. He
IT'S BEEN three days already and I can already see the gradual change in my environment. Abi's back on school. Mang Danny is still her driver pero hindi ko na siya pinapansin. Simula kasi nang araw na 'yon nang umakto siyang kakaiba ay natakot na ako sa kaniya. Sa tingin ko naman ay alam niya na ayaw ko nang mapalapit sa kaniya.On the other hand, naging magkaibigan na talaga kami ni Daniel. Minsan, kung wala si Abi ay siya ang naghahatid sa akin pauwi ng bahay. Minsan nga akala ni Mama na boyfriend ko na siya pero hindi.Pinapakisamahan ko na rin paunti-unti ang mga lalaki sa room. Paunti-unti lang dahil sinasanay ko pa ang sarili ko. Kay Daniel lang talaga ko komportableng makisama.Isa pa sa napansin ko ay tuluyan na ngang hindi nagpakita sa akin si Kiel. Mukhang seryoso talaga siya sa sinabi niya. I'm somehow grateful, pero hindi ko pa rin maiwasang malungkot. At bawat gabi, alam kong may pag-asang babalik pa siya dah
NAKATITIG LANG ako sa bultong nasa harapan ako. I keep on calling him pero hindi siya gumagalaw. He's just there. And I know he's been eyeing me the whole time. Hindi ko alam kung ano ang gusto niyang mangyari but I somehow felt wierd. Parang may mali."W-Who are you?"I tried to hide the fear that slowly crawls all over my body. Then I swallowed the lump on my throat. I don't know but I feel danger. This is not what I always feel whenever Kiel's around."K-Kiel, i-is that you?"Muli, ay wala akong nakuhang sagot. Mas dumoble ang kaba ko. I took several deep breaths to calm myself. Marahan akong tumayo mula sa kama. I will go out. Ayoko nang mamalagi muna sa kuwarto ko.But right before I could reach the door, I heard the stranger talked, "A virgin soul."His voice was deep and hoarse. When I turned around to see him, I was taken aback when I saw a gorgeous man grinning devi
ANG GAAN ng pakiramdam ko sa hindi ko maipaliwanag na dahilan. It seems like my day started right. Maaga akong natapos maghanda para sa klase na siyang ikinagulat ni Mama. Hindi siya makapaniwala na nagawa ko pa siyang tulungang maghanda ng almusal."Himala yatang maaga ka ngayon?" puna ni Mama habang naglalatag ng plato sa lamesa. "Anong nakain mo?"Napanguso ako. "Bawal na bang magising ako nang maaga, 'Ma?"Tumawa lang siya sa sinagot ko. "Biro lang. Ito naman sobrang seryoso."Natigil lang kami sa asaran namin nang marinig namin ang isang busina sa labas ng bahay."Ang aga rin ni Abi, a?" sabi ko na lang bago tinungo ang pinto ng bahay para pagbuksan siya.Pero pagkabukas ko ng pinto ay hindi si Abi ang nakita ko. It was Daniel. Nakangiti siyang kumaway sa akin. At dahil natagalan ako sa pinto ay pinuntahan na rin ako ni Mama. Isasara ko na sana ang pinto para hindi niya
MORNING CAME and this is the first day so far na sobrang ganda ng gising ko. Kiel stick to his promise na hindi muna ako bisitahin. Nang magising ako kagabi sa mundo ng mga panaginip ay wala nga siya pero ramdam kong nasa paligid lang siya. And I'm glad na seryoso siya sa sinabi niya.Isa pa sa rason kung bakit maganda ang gising ko ay dahil inaabangan ko ang sinasabi ni Jenny sa akin kahapon. I can't wait to see her and ask about any updates about her and Ma'am Russell being an angel.Nang matapos akong maghanda para pumasok ay lumabas na ako ng kuwarto at dumiretso sa kusina. Nadatnan ko roon si Mama na naghahanda ng almusal. Nang makita niya ako ay inaya na niya ako."Kumusta ang pag-aaral mo, Hannah?" tanong niya habang pinapaikot ang kutsara sa loob ng tasa ng kape niya. "Lovelife mo?" pahabol nito na naging dahilan para hindi ko masagot ang nauna niyang tanong.Napatingin ako sa kaniya bago ngumuso. I di
HINDI ako kaagad na nakasagot sa tanong ng Diyosa. Tila nabuhusan ako ng malamig na tubig. Hindi ko napigilan ang pamumuo ng mga butil ng malamig na pawis sa aking noo.“Helleia, ayos ka lang?” tanong nito dahilan para matauhan ako. Napalunok ako ng laway bago pilit na ngumiti, ngiting sinadya kong paabutin sa aking mga mata para magmukhang totoo.“W-Walang nangyari sa amin, diyosa. Kung meron man, iyon ay naganap sa aking panaginip noong hindi pa tuluyang bumabalik ang aking mga alaala,” sagot ko na may katotohanan naman. “Kung kaya’t hindi nawala ang aking pagkadalisay at pagka-birhen,” dagdag ko, at ito ang kasinungalingan.Napatingin ako kay Diyosa Cashmir at hindi ko mapigilang hindi mapalunok nang makita ang mataman niyang pagtingin sa akin.“Mabuti naman kung gano’n,” nakangiting saad nito dahilan para makahinga ako nang maluwag. “Dahil alam mo naman kung ano ang maaaring mangyari, Helleia, maaaring magdulot ito ng sigalot,” dagdag nito hab
NAG-USAP pa kami ni Viann nang ilang minuton at hindi napigilang pag-usapan ang mga karanasan at nangyari sa amin noong kami ay nasa katawan ng mga mortal pa lamang. Para tuloy akong bumalik sa buhay ko bilang si Hannah, dahilan para muli ko na namang maalala ang buhay ko kasama si Casmon.Napag-alaman ko ring may lihim na pagtingin si Viann sa kaibigan kong si Lyo. Tandang-tanda ko pa ang sinabi niya na, “I like Lyo so much, Helleia, but he likes you not me. I don’t want to plant a grudge against you for it will pollute my heart, that’s why I'll tell you this...don’t hurt him, for you’ll hurt me, too."“I know it’s impossible to own a heart who already belongs to someone else. That’s why rather than hating you and getting jealous, I’ll just support you both, just remember, don’t hurt him.”Akmang lalabas na sana ako ng aking silid para ikutin ang buong palasyo nang biglang dumating si Lyo. Medyo basa pa ang kaniyang kulay mais na buhok. May mga b
“CASMON,” madiing saad ko bago marahas na inalis ang kaniyang mga kamay na nakahawak sa aking balikat.Mabilis kong pinagalaw ang aking kanang paa at sinipa nang pagkalakas-lakas ang incubus dahilan para tumilapon ito. Naghalu-halo na ang naramdaman ko: galit, lungkot, at saya. Hindi ko na maintindihan…hindi ko na maintindihan ang sarili ko.“Hannah,” tawag nito sa akin dahilan para mas lalo akong magalit.Marahas kong tiningnan ang lalaking may sungay na nakaturo paibaba, pulang mga mata, matikas na pangangatawan na nababalot ng itim na marka, may matatalas na mga kuko na kulay itim, at ang tanging suot lang ay itim na pang-ibaba na hanggang sa kaniyang bukong-bukong.“Hindi ako si Hannah, ako si Helleia,” malamig ngunit may diin kong pagkakasabi kasabay ng pagpapadaloy ng hangin sa aking mga kamay.“Hannah, kailangan nating mag-usap, hindi mo alam ang buong pangyayari,” nagsusumamong saad nito ngunit hindi ko pinansin.He turned my heart into a
UNTI-UNTING pumasok sa aking tainga ang sipol ng hangin mula sa labas kasabay ng marahang pagmulat ng aking mga mata. Nang una ay wala akong maaninag dahil sa labo ng aking paningin, pero nang masanay ang aking mga mata ay natagpuan ko ang aking sarili sa loob ng isang silid na kung saan sa gitna ng kisame ay nakasabit ang isang magarang gintong aranya na pinalamutian ng diyamante’t iba pang mamahaling bato. Marahan akong bumangon mula sa aking kinahihigaang puting malambot na kama at tinungo ang tanging kagamitan sa kuwarto—ang isang aparador na yari sa kahoy. Pagbukas ko nito ay bumungad sa akin ang isang malaking salamin at mga nakahilerang puting bestida.Pinagmasdan ko ang aking sarili sa salamin. Hindi ko mapigilang humanga sa aking sariling wangis—aking totoong wangis. Kulay kape at maalon na buhok, mala-kastanyas na kulay ng mga mata, matangos na ilong, mapupulang mga labi, at isang pares ng puting pakpak. Bagay na bagay sa akin ang suot kong puting bestida
THE RAYS of the sun woke me up. I groaned when I felt my whole body hurts. My eyes feel too heavy as if I was awakened from a long slumber.I got up and walked my way to the mirror to comb my hair. And with the rays from the sun and the white dress I am wearing, the color of my hazelnut hair became more prominent.I stared at myself. Up until now I could not believe that I am an angel trapped inside a human's body. If it weren't for Eulla, maybe, I won't be able to return here and will be stuck in a human's body until I die.I don't know the exact time I got here, since I was already unconscious when Eulla brought me here.I tried remembering the last things I saw before I lost consciousness but it was all blurry, and some parts seem to give me a headache. Kaya naman hindi ko na lang 'yon pinansin. I shook my head to clear my thoughts.Muli kong binalingan ang sarili ko sa salamin. At kahit ala
THREE days had pass since my heartfelt talk with Casmon. And during those days, I did nothing but cherish every moment I spent with him. We did all the things we want to do together. Even some random things we saw from TV commercials.We went to malls to shop for couple items, went to park and played like kids, and even went to seaside to watch the sun set while eating ice cream.All those times, all we had were precious memories worth to treasure and be remembered."Hindi ka ba manonood ng Dora ngayon?" I asked when I saw him peeking from the door of my room. Kasalukuyan akong nakaupo sa kama at nagtutupi ng mga damit namin.Umiling siya bago tuluyang pumasok. He went at my back to hug me. He rested his chin on my shoulder before he answered, "I can't. Masyado akong excited sa lakad natin."I can see him pouting from my vision.Saglit akong natigilan. Pero agad akong ngumiti nang makabawi. "Are
IT'S BEEN days since Eulla appeared in my dream and gave me memories I am unfamiliar with. And since then, I've been having headaches due to the sudden surge of scenes in my head. Naging suki na ako ng school infirmary dahil sa araw-araw na pagsakit ng ulo ko.Dahil doon, the school decided to give me a week of rest, which happened to be a bad idea.Magmula nang mamalagi ako sa bahay, the surge of memories became even worse.Kiel has been worried about me. Ilang beses niya akong tinanong kung okay lang ba raw ako. But I can't gather even a single word to answer him. Maging ako sa sarili ko, hindi ko alam kung okay lang ba ako.I wanted some answers, but Eulla is nowhere to be found. Mula rin kasi ng araw na nagpakita siya sa panaginip ko, hindi ko na siya nakita pa. When I asked my classmates and adviser about her, they only gave me weird gazes and told me they do not know her, even heard of her.
NAGISING ako dahil sa matigas at mainit na bagay na sumusundot sa tagiliran ko. I tried moving my body only to realize I am in Kiel's arms. Agad akong namula at pasimpleng inangat ang tingin ko. And there, I saw him peacefully sleeping.Ngayon ko lang siya nagawang titigan nang ganito. And I got to admit-ang cute niya kahit natutulog siya. I can't stop myself from smiling. Paano ba naman kasi, nakakunot ang noo niya at nakanguso ang labi niya. I somehow felt the urge to pinch his nose and kiss him. Pero pinigilan ko ang sarili ko.I was about to close my eyes and try to get back to sleep when I felt that warm and hard, twitching thing on my waist. Pasimple kong sinilip ang ilalim ng comforter at kamuntik na akong mapasigaw sa gulat nang makita kong hubo't hubad pala kaming dalawa.Umakyat yata lahat ng dugo ko papunta sa mukha ko. Biglang uminit ang paligid. Nanuyo rin ang lalamunan ko. At mas lalong lumala ang nararamdaman k
Buong biyahe ay wala akong ibang ginawa kundi ang tumingin sa labas. Kahit na pilit akong kinakausap ng driver ay hindi ako sumagot. Masyadong abala ang isip ko para magsalita pa. My thoughts are swallowing me whole.Pagkababa ko ng taxi ay napakapit na lang ako sa poste ng gate upang suportahan ang katawan ko. I'm too exhausted. My head feels like crumbling into pieces. And I don't know how to stop it.Gulong-gulo ako ngayon. Gulong-gulo sa lahat ng nangyayari sa akin. I can't even think of any answers to the why's and how's that are slowly clouding my head.I need some rest. I badly do. I want to feel the warmth of my bed as it slowly swallows my weight, freezing yet comforting embrace of the air conditioning, and the safety my room gives me. I want to feel it all.Pumasok na ako sa bahay at kaagad na hinanap si Kiel, hoping he prepared something to eat. At kung wala pa ay uutusan ko siya. But, he's nowhere