Share

Chapter 4

Mage’s POV

S

aan naman kaya dinala ng babaitang ‘yon ang secretary ko? Sana naman ay wala s’yang gawing kalokohan sa kanya. Baka kasi bigla na lang ito mag-resign at iwan na naman ang 'sang katutak na trabaho. Fuck, I can't work without a secretary. I sipped on my coffee to keep me calm.

Nakarinig ako ng pag-ring. Napatingin ako sa aking cellphone na nakalapag sa may lamesa. I loosen my tie. I saw Xyan's name on the caller, I smile and answer the call.

"What's up? Did Ate Thana go there?" he immediately asked when I picked up the call, as usual he was looking at his Ate again.

Xyan was also my cousin and he is the younger brother of Thana pero mas matured pa mag-isip kaysa sa huli.

"She was here earlier but when she saw my secretary, she immediately dragged her somewhere," I said, sighing. What the fuck is she thinking anyway?

"She never changed. That's usual, and you need to be used to it, Kuya Mage." Sa tono ng boses ni Laz it's sound like na sinasapo na niya ang kanyang noo. Sobrang pasaway kasi ng ate n’ya at mas mukha matured pa si Laz sa kanya kahit na ang laki ng tanda n’ya rito.

"Bakit mo pala s’ya hinahanap?" I asked and take a sip on my coffee again. I heard him sigh deeply. Mukhang may problema.

"Ayaw ni ate na sabihin ko kahit kanino 'to but I can't take this anymore. Leto is cheating on her and she keeps on loving that bastard!" inis na sabi ni Laz. Sabi na nga ba at tama ako. That shit really getting to my nerves. I sigh and leaned on my chair.

"So, it was true. Ang lakas naman ng loob n’yang manloko sa isang Del Russo, didn’t he know that if he mess with a Del Russo his messing the whole Del Russo clan already? He doesn't know what we capable of," I said with a full of confidence. Well, it's true. Walang hindi kayang gawin ang pamilya namin.

"She even told me that she'll take care all of this mess at saka sinabi niya pa na babalik rin daw naman sa kanya si Leto." Xyan clapped sarcastically

"I wanted to kill that man but I couldn't, I'd told you this to inform you about Ate Thana's Situation." I know how mad Laz is right now but we can't make a move na sisira sa ano mang plano na iniisip ni Thana. All we have to do is wait.

"I Hope she fix this right away. Thank you for informing me, Laz. Ang kailangan na lang natin ay ang magtiwala sa ate mo." I sigh and rest my back on the chair.

"You have a point. She's old enough to handle those stuff but I'll support her still, kahit na m*****g pa ang kapatid kong 'yun. Ayoko lang na nasasaktan ang mga babaeng malalapit sa buhay ko," he said, sighing. Knowing Laz, nagtitimpi lang din s’ya ng galit para hindi n’ya masugod si Leto. A moment of silence suround us. I just waiting for Laz to speak again but I guess he was spacing out again and thinking of something.

"Wala ka bang deliver ngayon?" basag ko sa katahimikang naghahari sa aming paligid.

"Huh? Kailan pa ako naging delivery man?" nagtatatakang tugon n’ya sa ‘kin. I just chuckled and brush my hair.

"You must hurry up and deliver your goods or else, wala ng oorder sa ‘yo," I said while smiling. I put my hand on my table. Sandali pa siyang nag-isip.

"Oh, c'mon, kuya, you're making fun of my name again," he said with a mix of irritation. I just laughed at lalo pa siyang inasar. Ilang sandali lang din ay nagpaalam na siya at binaba ang tawag.

I sigh when I realized na ako na lang mag-isa ang nasa loob ng aking opisina. Thana snatched my secretary and leave her paper works again. Napakamot na lang ako ng ulo at muli nagsiyasat ng mga papeles. I was browsing the papers when I realized na ilang minuto na rin akong nakaupo at umaasang ibabalik ni Thana secretary ko. I have to call her. I immediately dial her number na agad naman niyang sinagot, thank goodness.

"Please, Thana, pakibalik naman ng Secretary ko, I need her, at please lang bumalik ka na rin ang dami pang dapat gawin dito.”

"I'll send my secretary, kuya. Bukas na papasok si Yuki. ‘Wag kang magreklamo, matutuwa ka naman sa ginawa ko."

Napahilot na lamang ako sa aking noo dahil sa sinabi nya.

"I hired Yuki para maging secretary ko, hindi shopping buddy mo." She's such a pain to me. She always leaves her work here at pupunta kung saan-saan kaya hindi agad natatapos ang ginagawa n’ya, saka lang s’ya gagawa after n’ya magpakalunod sa alak.

"Ngayon lang naman, bukas talaga tatapusin ko na yung mga pinapagawa mo---" biglang naputol ang pagsasalita ni Thana, nagtaka naman ako dahil hindi na n’ya natapos ang sinasabi nya.

"Hello? Thana? Still there?"

Bigla niya namang binaba ang tawag. Agad akong napalingon sa screen ng aking cellphone. May problema kaya. Hindi ako basta-basta binabaan ng tawag ni Thana, except na lang kapag nasa bar s’ya. Did she bring Yuki to the bar? What the? Sumanda talaga ‘to sa ‘kin bukas. But now kailangan ko munang problemahin ang mga gabundok na papeles na kailangang i-reveiw at pirmaham as soon as possible.

After ko pirmihan ang iba sa mga papel. I immediately go home at agad na dumiretso sa mini bar dito sa bahay namin. Nagsalin ako ng brandy sa aking baso at umupo sa isa sa mga stool dito. I loosen my tie and remove my suit and leave the polo. I sigh when words of Hestia came out from my mind. I want to know why they blaming me for such thing like that.

I sip the last drop of the brandy on my glass and hurry up and go to bed. Hindi ako pwedeng magpakalasing dahil maaga pa akong papasok bukas and I hope Athanasia will come early too.

Kokonyatan ko na talaga yung batang ‘yon. Dagdag pasakit sa buhay. I slowly closed my eyes para makapagpahinga. I'm so stress and I want to have a good rest.

I WOKE UP early para maaga ring makapasok, hindi sa excited akong pumasok para makita ang ginawa ni Thana kay Yuki. Maaga ako para masermunan ko sila pareho. As soon as I stepped on the building, staff greeting me good morning. I just nodded bilang tugon ko sa kanila. I heard some of them murmuring about my secretary Yuki. I just pass them at diretso lang sa paglalakad hanggang makarating ako sa aking opisina. Agad naman akong sinalubong ng isang magandang babae na singkit ang mga mata at mala-rosas ang pisngi at labi. She was smiling awkwardly to me. Bakit nakakatakot ba ako tingnan?

"Good morning, Sir Mage," the girl said and bow. Lumaglag naman ang mahaba niyang itim na buhok. I know that voice.

"Yuki, is that you?" I asked, she looked at me and awkwardly nooded. Bahagyang Napaawang ang aking mga labi sa aking nakikita. Yuki was totally different from Yesterday. She was so beautiful to the point na hindi ko na s’ya nakilala.

"Y-yes, sir. Ma'am Athanasia said that I should be more presentable as your secretary," nahihiya niyang wika at pilit na hinihigit ang kanyang suot na black halter dress. I was stunned by her looks today, it felt like she was shimmering in my eyes. Lalo pang gumanda ang mga mata niya nang mawala ang salamin nya. "Sir Mage?" pukaw niya sa akin.

"You look gorgeous, Yuki."

"Sir?" I snapped out when Yukie looked into my eyes. She was blushing, may nasabi ba ako? Oh shit? Why did I say those words? Tsk… this is your fault Thana.

" I-I said get me a double brewed black open, and be careful of handling it, ayoko matapunan uli ng kape," istriktong na utos ko upang matakpan ang aking kahihiyan at agad siyang nilagpasan.

"Y-yes, sir!" she shouted. She doesn't need to shout I can hear her. Agad akong pumasok sa aking opisina at umupo. I covered my face ng muli kong naalala ang aking kahihiyan.

Ano bang nangyayari sa ‘kin? Tsk... I swear to God na pagdating ni Thana makakatikim sya ng malutong na konyat muli sa ‘kin.

I sigh at inayos ang mga papel sa lamesa ko. I wear my glasses at nagsimulang magsiyasat ng mga papel.

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status