LOGINShare
CHAPTER 24
Last Updated:
2024-11-16 20:00:20Wow! Long time no see. Buti naman at naalala mo pa ako. Buong akala ko nakalimutan mo na ako," madrama na bungad sa akin ni Patrick at tinapik ko siya sa balikat.
Ngayon lang ulit kami nagkita mula noong magkasama kami sa car show. Sobrang naging busy kasi ako sa trabaho. Madalas akong out of town or overseas at kapag may time naman ako ay kay Althea ko naman iyon nilalaan. Ewan ko ba pero gustong-gusto kong laging makasama ang dalaga kahit pa nga sa konting oras lang. Hindi sapat sa akin ang makausap lang siya sa phone o makita siya sa screen. Ilang buwan na kami nasa dating and getting to know stage pero pakiramdam ko ay konting oras ko pa lang siya nakakasama."You sound like a jealous girlfriend," biro ko bago umupo at umakto siyang nasasaktan habang hawak ang dibdib.Sinenyasan ko ang bartender para umorder ng alak. Natigilan ako ng ipatong na ang baso sa tapat ko na may lamang alak at napangiti ako. Ngayon ko lang na realize na ang tagal ko na palang
Related chapters
Never let you go CHAPTER 25
"Wow! Anong meron? Ang bongga naman ng almusal natin. Kailangan pala talaga na may lovelife para masarap ang almusal," biro ni Nikka bago umupo.Kadalasan kasi siya ang nagluluto ng almusal namin dahil mahilig siya magluto. Mula ng pumasok ako sa kumpanya ni Axel ay bawing-bawi talaga ako sa tulog. Minsan ay nauuna gumising si Nikka kaysa sa akin. "Tse! Tumigil ka nga dyan at kumain ka na lang," kunwari ay galit na sabi ko."Ikaw naman pinupuri na nga kita ganyan ka pa. Nanibago lang naman ako dahil madalas ay pandesal lang hinahanda mo," malambing na tugon niya at napangiti ako."Kumain na nga tayo at baka lumamig na ang pagkain," aya ko at inabot ko ang kape niya.Sinangag na kanin, scramble egg at tocino ang niluto ko. Wala namang kakaiba sa niluto ko kaya natatawa ako sa pinsan ko."Kumusta naman ang lovelife este buhay pala, Bakla?" natatawa na tanong ni Nikka bago sumubo."Okay naman," nakangiti na sagot ko."Nakikita ko nga mukhang okay nga naman kasi malapit ng mapunit ang la
Last Updated : 2024-11-18Never let you go CHAPTER 26
Halos isang buwan na ang lumipas mula ng huli ko na kasama si Axel at ang huling beses na iyon ay noong araw na sinamahan niya ako sa probinsya. Kung dati hindi ko alintana ang paglipas ng araw at oras ngayon pakiramdam ko ang bagal-bagal ng pag-usad nang oras. Hindi ko pa rin siya makontak kahit ilang beses ko na sinubukang tawagan at tinext pero walang response mula sa kanya. Hindi pa siya nakabalik ng bansa at nag-umpisa na akong mag-alala. Higit sa lahat ay unti-unti ko na rin siya namimiss. Hinahanap ko na ang presensya niya."Oh! Bakit ganyan ang mukha mo? Para kang nawalan ng pera," narinig ko na tanong ni Nikka."Hoy! Venus Althea Mendoza malapit ng matunaw ang telepono mo!" sigaw niya at muntik ko na mabitawan ang telepono sa gulat."Bakit ka ba sumisigaw? Ang aga-aga beastmode ka na agad diyan. Mahiya ka naman sa mga kapitbahay natin," saway ko sa kanya."Paano po ako hindi sisigaw eh kanina pa po kita kinakausap pero para pong wala kang naririnig diyan. Ano bang nangyari sa
Last Updated : 2024-11-20Never let you go CHAPTER 27
"Sige na Althea sumama ka na sa amin minsan lang magyaya si Queen Sebastian kaya samantalahin na natin. May bagong jowa kasi ang Lola mo kaya good mood. Sige na huwag ka naman KJ diyan at saka ngayon ka lang namin makakasama sa mga ganitong ganap," pangungumbinsi ni Chino at napangiti ako.Mula pagpasok ko hanggang sa break namin kinukulit niya ako. Wala ako balak na sumama pero ngayon naisip ko na wala rin naman akong gagawin sa bahay pag-uwi ko. Sa bahay ng boyfriend ni Nikka siya matutulog kaya solo lang ako sa bahay. Nagmumukmok lang naman ako sa bahay at maghihintay."Oh sige na nga Bakla, sasama na ako," natatawa na sabi ko at nagtatalon siya sa tuwa."Mabuti naman at hindi nasayang ang laway ko sa iyo," sabi niya at napailing lang ako habang nakangiti.Bumalik na siya sa table niya at ipinagpatuloy na namin ang mga ginagawa namin. Nagkasundo ang lahat na sa isang KTV kami pupunta. Buong akala ko ay kami-kami lang sa department namin pero meron din pala na galing sa ibang depart
Last Updated : 2024-11-22Never let you go CHAPTER 28
Hindi ako makapaniwala na makikita ko si Althea sa hindi inaasahang pagkakataon. May mga scenario na akong na imagine kung paano kami magkikita ng dalaga pero hindi sa lugar na ito. Kakabalik ko lang galing sa isang conference abroad at inimbitahan ako ni Patrick na uminom. Noong una ay tumanggi pa ako dahil may gusto sana akong gawin pero dahil sa pangungulit niya ay napilitan na rin akong sumama. Naisip ko rin na hindi magandang timing kung pupuntahan ko si Althea sa bahay nila ng alanganin na oras. Sa isang KTV Bar ako dinala ni Patrick dahil ang may-ari noon ay ang bagong prospect niya."God! How I missed her," sabi ko sa sarili pag-upo sa table namin.Hindi ko alam kung bakit umiwas ako nang makita ko siya Althea kanina. Nagulat ako nang makita ko siya na lumabas ng VIP Room at ng makita ko siya na pumikit ay agad akong umalis. Sa palagay ko ay hindi pa talaga ako handa na makita at makausap siya. May part kasi sa sarili ko ang nakaramdam ng takot na baka hindi niya ako harapin.
Last Updated : 2024-11-24Never let you go CHAPTER 29
"Nasaan ka na ba?" inip na tanong ni Nikka pagsagot ko sa tawag niya."Malapit na po ako Mahal na Reyna. Pasensya na po kung na late po ako kasi naman po late mo na rin ako ininform Bruha ka!" sagot ko at tumawa siya nang malakas.Kalalabas ko lang mula sa trabaho ng nakatanggap ako ng message mula sa kanya. Nakalagay doon ang buong address ng isang Restaurant at pinapapunta niya ako. Manlilibre kasi siya dahil malaki ang naging commission niya sa pinapabentang lupa sa kanya. Ilang sandali lang ay tumigil na ang taxi na sinakyan ko. "Edu?" nagtataka na tanong ko ng makita ko siya at lumingon siya sa direksyon ko.Medyo nagulat ako na makita siya dahil expected ko ay tatlo lang kami si Nikka, ang boyfriend niya at ako. Nararamdaman ko na may pinaplano ang pinsan ko kaya nandoon si Eduard. Hindi kasi naniniwala na bakla si Eduard at sinasabi niya na mali ang hinala ko. Sa tingin din niya ay may gusto si Eduard sa akin na sa tingin ko ay imposible. Tiningnan ko siya mula ulo hanggang pa
Last Updated : 2024-11-27Never let you go CHAPTER 30
Nagpaalam na ako sa dalawa na mauuna ng umuwi dahil biglang sumakit ang ulo ko. Gulong-gulo ang isip ko sa mga nangyari kanina. Hindi pa rin kasi ako makapaniwala sa mga sinabi ni Eduard. Hindi naman mawala sa isip ko ang pamilyar na boses ng lalaking nakasalubong ko kanina. Noong una ay ayaw pumayag ni Nikka dahil nag-aalala siya pero sinabi ko na kailangan ko lang itulog at magiging okay din ako. Hindi na ako tumutol ng hinatid ako ni Nikka sa labas ng Restaurant para maghintay ng taxi. Lumipas ang ilang minuto at sinabi ko sa kanya na bumalik na sa loob at kaya ko na."Going somewhere?" tanong ng isang pamilyar na boses mula sa likuran ko habang nag-aantay ako ng taxi."Axel!" gulat na bigkas ko ng makita ko siya paglingon ko. Nagulat ako dahil inaasahan ko ay pinaglalaruan na naman ako ng guni-guni ko. Saglit ako pumikit para lang makasigurado at pagmulat ko ay siya pa rin ang nakikita ko. Sa pagkakataon na ito ay hindi na imagination o guni-guni ko lang ang lalaking nasa harap k
Last Updated : 2024-11-28Never let you go CHAPTER 31
"Okay ka lang ba Axel?" tanong ni Jay ng mapansin niya na nagbago ang mood ko. Hindi mawala sa isip ko ang imahe ni Althea habang kasama ang lalaking iyon. Pinigilan ko ang sarili ko na lapitan sila at pilipitin ang leeg ng lalaking kasama niya. Kinontrol ko ang sarili ko dahil ayaw ko na malagay si Althea sa hindi magandang sitwasyon. Hindi ako pwedeng magalit sa kanya dahil pumayag ako na ilihim ang relasyon namin pero deep inside ay para akong bulkang na malapit na sumabog. "Ano ang schedule ko ngayong araw?" tanong ko at agad siya tumingin sa hawak niya na tablet."Nevermind. Cancel them all," sabi ko at hindi makapaniwala nakatingin siya sa akin.Tiningnan ko siya para sabihin na seryoso ako sa sinabi ko. I never cancel my appointment ever but this time I know I can't work in this state I'm in. Ayaw ko magsayang ng oras ko at sayangin ang oras ng iba kung alam ko na hindi rin naman ako makapag-concentrate."Okay, Sir!" tugoj niya at lumabas na siya ng opisina ko.Umupo na ako a
Last Updated : 2024-11-30Never let you go CHAPTER 32
"Kumusta, Bakla?" tanong ni Nikka habang kumakain kami ng almusal.Kahapon ay nagpaalam ako kay Axel na kakausapin ko si Carlo. Ramdam ko ang alinlangan niya na payagan ako pero ipinaliwanag ko sa kanya na kailangan ko iyon gawin dahil ayaw ko na umasa si Carlo. Ayaw ko rin kasi na magkaroon pa kami ng misunderstanding sa susunod. "Okay naman dahil nakahinga na ako ngayon ng maluwag. Syempre tinanong niya kung ano ang dahilan at kung ano ang pwede niya gawin. Tinanggap naman niya ang mga sinabi ko na hanggang kaibigan lang ang pwede ko maibigay sa kanya. " nakangiti na tugon ko."Kumusta naman ang boyfriend mo na ubod ng seloso?" tanong niya at natawa ako.Naikwento ko kasi sa kanya ang reaksyon ni Axel nang makita niya ako kasama si Carlo sa hallway. Pagbalik ko kasi sa table ko ay nakita ko ang message niya at pinapababa niya ako sa basement kung saan siya maghihintay. Sakto naman na lunch break kaya pinuntahan ko siya. Nagulat ako dahil pagsakay ko sa sasakyan ay siya ang nakita k
Last Updated : 2024-12-01
Latest chapter
Never let you go CHAPTER 49
"Wala ka na ba nakalimutan, Babe?" tanong ni Axel bago niya buhatin ang malaking kahon. Tumingin ako sa paligid para siguraduhing wala na akong naiwan na gamit. Hindi ko naman totally dinala lahat ng mga gamit ko. Wala rin balak si Nikka na tumanggap ng ibang makakasama at sinabi niya na iiwan niyang bakante ang kwarto ko kahit anong mangyari. Nangako naman ako sa kanya na bisitahin ko siya. Masaya siya ng sabihin ko na pumayag ako na magsama na kami ni Axel pero nalungkot din siya dahil ibig sabihin ay kailangan namin maghiwalay. Ilang taon din kasi kami magkasama sa bahay at sanay na sanay na kami sa isa't isa. Sa loob ng mga taon na magkasama kami ay naging sandigan namin ang isa't isa sa hirap at saya. Kahit ako ay nalulungkot din dahil iba pa rin kapag nasa isang bahay lang kami. Iba't ibang emosyon ang nararamdaman ko sa paglipat ko sa bahay ni Axel. Excited at masaya ako dahil araw-araw na kami magkasama pero kinakabahan ako sa pwedeng gawin ng Papa niya. Sa palagay ko kasi ay
Never let you go CHAPTER 48
"Mr. Jay, kindly finalized the schedule of site visit in Highland Golf and Country club with Mr. Salazar. We need to finish the layout for the clubhouse and other facilities," utos ko habang binabasa ang report. Kadarating ko lang kagabi at halos wala pa akong tulog pero kailangan ko pumasok dahil maraming trabaho ang naghihintay sa akin. Hindi pa ako dapat pabalik pero ng malaman ko na pupunta si Papa ay bumalik na ako. Originally ay siya naman talaga ang kausap ng investor na pinasa niya sa akin. Lately ay may kutob ako sa mga nangyayari pero hindi ko pa naman kumpirmado. "Okay Sir, how about the project in Cebu? The client would like you to be there for the site visit because of the changes he wants to discuss," sabi niya at huminga ako nang malamin. Nitong mga nakalipas na linggo ay sobrang naging busy ako sa trabaho. Hindi pa nakalipat si Althea sa bahay ko dahil gusto ko ay magkasama kami sa paglipat ng mga gamit niya. Ang sabi ko sa kanya ay pagbalik ko pero mukhang hindi pa
Never let you go CHAPTER 47
"Ate, sabi ni Papa ipasok mo na raw po si Kuya Axel kasi lasing na," sabi ni Aliaza at napalingon ako para tingnan siya. Kasalukuyan akong naglalagay ng ulam sa plato para ilabas sa mga bisita. Nagulat si Papa ng dumating kami kanina dahil hindi niya inaasahan na makakarating si Axel. Tuwang-tuwa siya na ipinakilala sa iba pa namin kamag-anak ang boyfriend ko. Hindi na lang niya binanggit na boss ko ang boyfriend ko dahil ayaw din niya na may masabi ang mga ito. Bago kami pumunta kanina ay dumaan muna kami sa isang bake shop para bumili ng cake. Marami rin bisita si Papa at nagulat ako dahil maraming handa. "Ako na bahala rito Thea puntahan mo na si Axel," sabi ni Tita Liza at nakangiti na tumango ako. Paglabas ko ay naabutan ko sina Papa nagkakatuwaan sa may kubo kung saan sila nag-iinuman. Natawa ako ng makita ko ang itsura ni Axel. Kanina ng tanungin siya ni Papa kung umiinom ba siya ng lambanog ay tumingin siya sa akin. Sinabi naman ni Papa na pwede siya magpabili ng alak na g
Never let you go CHAPTER 46
"Let's live together," sabi ko at nakita kong nagulat siya. "Ha?" tugon niya at hinaplos ko ang pisngi niya. "Mahal na mahal kita Althea at hindi pa ako naging ganito ka-sigurado sa buhay ko. Wala akong pakialam kung ano man ang mangyari sa atin sa hinaharap dahil ang alam ko ikaw lang ang babaeng gusto ko makasama ngayon. Gusto ko na ikaw ang una kong makita paggising ko sa umaga araw-araw. Hindi na ako sanay na wala ka sa tabi ko. Please, pumayag kang magsama na tayo. Ngayon na alam ni Papa ang tungkol sa atin alam kong hindi siya titigil. Gagawa at gagawa pa rin siya ng paraan para paghiwalayin tayo kaya gusto ko na protektahan ka," paliwanag ko habang nakatingin siya sa mga mata ko. Iyon ang naisip kong paraan para protektahan ko siya laban kay Papa. Isa pa matagal ko na rin gusto sabihin iyon sa kanya pero natatakot ako na baka hindi siya pumayag at isipin niya na masyadong maaga pa. "Please say something, Babe. Kung hindi ka pa handa ay maintindihan ko at hindi kita pi
Never let you go CHAPTER 45
Nakaramdam ako ng kaginhawaan ng maramdaman ko ang pag-lagaslas ng malamig na tubig sa buong katawan ko. Kahit paano ay nabawasan ang init na nararamdaman ko. Kung hindi ako pinigilan ni Althea kanina ay malamang mas uminit pa ang katawan ko at Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Sobrang miss na miss ko na siya at kahit hindi pa ako dapat umuwi ay ginawa ko para makasama ko siya. Gulong-gulo ang isip ko dahil sa dami ng problema pero si Althea lang ang tanging nagpapakalma sa akin. Hindi lang sa kumpanya pero pati na rin si Papa ay dumagdag sa mga isipin ko. Nalaman kong kinausap ni Papa si Althea at sinadya niya na wala ako. Hindi na ako nagtataka dahil alam kong naghihintay lang siya ng pagkakataon. Hindi naman ako nangamba sa pag-uusap nila dahil alam kong mahal ako ni Althea at hindi siya ang tipo ng tao na basta lang nasisindak. Sigurado ako na inalok siya ni Papa ng malaking halaga para layuan ako pero kilala ko siya hindi siya ganun na klase ng babae. Wala man sinabi si Althea
Never let you go CHAPTER 44
"Babe, may problema ba?" narinig ko na tanong ni Axel at napatingin ako sa kanya. Sinundo namin si Axel sa airport at on the way na kami ngayon papunta sa probinsya. Sinabi ko sa kanya na kahit bukas na na lang para makapagpahinga siya o sa ibang araw. Kung tutuusin ay pwede naman na hindi siya sumama kasi nakausap ko na si Papa kahapon at sabi niya na okay lang. Nagulat ako kanina paglabas ko sa office ng tawagan ako ni Mr. Jay at sinabi na susunduin na namin si Axel sa airport. Dumaan muna kami sa bahay para kunin ang gamit ko para diretso na ako sa terminal mamaya. Nagulat talaga ako dahil buong akala ko ay matatagalan pa siya umuwi. Noong huli kami nag-usap Wala siyang nabanggit na uuuwi na siya at ang pagka-intindi ko pa nga ay nagkaproblema sila. "Don't tell me Babe nagtatampo ka pa rin dahil hindi ko sinabi sa iyo? I just want to surprise you kaya hindi ko na sinabi sa iyo Babe," malambing na sabi niya at napatingin ako sa kanya ng akbayan niya ako. "Hindi naman sa ganun Ba
Never let you go CHAPTER 43
"Hello Venus Althea Mendoza!" sigaw ni Nikka at napaigtad ako sa gulat. "Ano ka ba Nikka ang aga-aga sumisigaw ka diyan. Mahiya ka nga sa kapitbahay baka kung ano isipin nila," saway ko sa kanya at nilakhan niya ako ng mata. "Nakakahiya? Sa kanila nahihiya ka pero sa akin hindi? Kanina pa ako salita ng salita rito para akong baliw nakikipag-usap sa hangin. May problema ka ba, Althea?" inis na tugon niya at huminga ako nang malalim. Hindi agad ako nakatugon sa tanong niya dahil kahit na itanggi ko ay alam ko na kukulitin pa rin niya ako. Ilang araw na ang lumipas mula ng nakausap ko ang Papa ni Axel. Sa totoo lang pilit ko man itago at kalimutan ay apektado talaga ako sa mga sinabi niya. Kahit si Axel ay napansin na may bumabagabag sa akin pero sinabi ko na lang na dahil namimiss ko na siya. "Hoy! Huwag mong subukang na magdahilan o itanggi dahil kilalang-kilala kita. Alam kong hanggang kaya mong itago ay itatago mo iyan hanggang sa huli," pagbabanta niya sa akin nang umiwas ako ng
Never let you go CHAPTER 42
Gusto ko matawa dahil bigla ako may naalala sa sinabi niya. Marahan kong yinuko ang ulo ko para pigilann dahil aya ko isipin niya na bastos ako. Noong una kong narinig kay Axel ang katagang iyon halos umakyat ang lahat ng dugo ko sa ulo pero ngayon iba ang tumatakbo sa isip ko."Mag-ama nga talaga sila," bulong ko bago tumingin sa kanya. "Hindi mo naman kailangang mahiya sa akin Ms. Mendoza. I will make sure he will never know about this. Just name the price and leave him, simple as that. Don't worry, no one will know about this," sabi niya at marahan napailing ako. Speechless ako sa mga narinig ko kahit pa nga inaasahan ko na rin ito. Ang hindi ko lang inaasahan ay mas masakit pala kung marinig ko ng personal. Hindi ko mapigilan ang masaktan at manliit dahil may punto naman siya. Alam kong malayo ang agwat namin sa buhay pero hindi na niya kailangan na ipamukha pa sa akin. Naiintindihan ko rin na concen lang siya kaya pinoprotektahan niya si Axel. Ayaw niya na mangyari ulit ang n
Never let you go CHAPTER 41
"Miss Mendoza!" tawag ni Ms. Sebastian sa akin. Saglit ko tinigil ang ginagawa ko at tumingin ako sa kanya. Sa tuwing naririnig ko ang boses niya ay hindi ko maiwasan na kabahan. Pakiramdam ko kasi ay nasa highschool ako at siya ang guidance counselor. Lahat ng kasama ko sa department ay takot sa kanya dahil bukod sa mataray na boses ay napaka-seryoso ng mukha niya. Kailangan lahat ng ipagawa niya ay perfect dahil sa konting pagkakamali lang ay sangkatutak na sermon na aabutin mula sa kanya. Mabait naman siya at nakikisama rin pero kapag nasa labas ng kompanya. "I don't know what you did but the President wants to see you now," sabi niya at nagtataka nakatingin ako sa kanya. "Ang Presidente po ng kumpanya?" paglilinaw ko at tinaasan niya ako ng isang kilay. "Hindi Ms. Mendoza, Presidente ng Pilipinas po ang nagpatawag sa iyo," mataray na sagot niya at yumuko ako. "Bakit naman kaya niya ako pinapatawag? Ano kaya ang posibleng kailangan niya sa akin?" bulong ko. "Okay po M
