Bumaba ng dyip si Emerald at napatitig sa matayog na gusali. Lahat ng tao sa kanilang lugar ay nangangarap na makapasok sa LM Corporation. Malaki ang sweldo at todo ang benefits ng kumpanya. Idagdag pa ang gwapo at bilyonaryong CEO nito na si Lucian Monteverde.
Habang naglalakad palapit sa gusali ay muli siyang napatigil. Naalala niya ang unang araw sa kumpanya. Lahat ay nanghula na hindi siya tatagal sa pagiging mainitin ng ulo ng CEO. Pero siya lamang ang tumagal na assistant nito.
Naging malapit si Abby sa kanya na kasintahan ni Lucian. Alam naman niyang gusto lamang siya nitong gawing spy sa CEO.
“Emerald, ang gwapo talaga ni Lucian ano?”
“Yes, Ms. Abby. Agree po ako.”
“Don’t you find him attractive? I mean, madalas kayong magkasama.”
“Ms. Abby, assistant lang po ako ni Sir Lucian. Wala pong anumang namamagitan sa amin maliban sa pagiging boss at assitant. Huwag po kayong mag-alalala.”
Naging mailap ang mata niya dahil alam niya sa sariling may lihim siyang pagtingin sa boss. Ngunit ang lihim na pagtingin niya dito ay mananatiling sikreto na isasama niya sa hukay. Wala siyang planong ipakita ang pag-ibig sa CEO na alam niyang may kasintahan na. Bukod pa sa langit at lupang pagitan nila.
“May sasabihin ako sa’yo,” hinila siya ni Abby sa sulok.
“Ano po ‘yun?”
“I will go abroad. Alam mo na fashion shows at may kasama akong ibang boyfriend.”
Nalaglag ang panga niya sa nadinig. Nagtataksil si Abby sa amo niya. May bumabangong inis sa kanyang dibdib.
“Yes, magpapakasal sana ako kay Lucian for security ng buhay at pamilya ko kaso na-in love ako sa iba,” anitong ipinakita pa ang larawan ng nobyo sa cellphone na isa ding modelo. Pero hindi hamak na mas nakakahigit si Lucian.
“Bakit po ninyo sinasabi sa akin ang mga bagay na ‘yan?”
“Tulungan mo akong sirain ang engagement namin. Masamang magalit ang mga Monteverde, pero kung si Lucian ang magkakamali, makakalaya ako sa relasyon namin ng walang hirap,” anito.
“Pasensya na po, hindi ko magagawa ang inuutos ninyo.”
“Anong mahirap sa pang-aakit kay Lucian? Maganda ka at sexy. Makipagrelasyon ka sa kanya ng lihim. At kunwari ay matutuklasan ko tapos ay makikipag-break ako.”
“Baka magalit si Sir Lucian sa akin. Mahal ka niya.”
“Nasa ospital ang tatay mo hindi ba? May tubig sa baga? Hindi maituloy ang gamutan dahil sa mahal? Ako ang sasagot sa pagpapagamot niya. Pati pagpapaaral ng kapatid mo.”
“Pag-iisipan ko po muna. At mas mainam na pag-isipan din ninyong mabuti.”
“Buo na ang pasya ko. Ngayon kung ayaw mo, gagawa ako ng paraan na maalis ka sa trabaho para mapalitan ka ng babaeng papayag sa gusto ko. Alam mong hindi madaling lumapit sa isang Lucian Monteverde. Kaya kita binabayaran ay dahil ikaw ang nasa posisyon na madaling makakagawa ng inuutos ko.”
Nasindak siya. Hindi niya kayang mawalan ng trabaho sa panahon ngayon.
“Sige po, payag po ako. Pero magpirmahan po tayo ng kasulatan,” sagot niya kahit puno ng agam agam ang dibdib.
“Hindi na kailangan, marunong akong tumupad sa usapan. Ipapaayos ko na ang hospitalization ng tatay mo at scholarship ng kapatid mo. Papadalahan kita ng gamit upang maakit mo si Lucian. Hindi mo siya maaakit sa mga cheap mong kasuotan.”
Nang araw din na iyon ay dinala siya sa spa at salon ni Abby. Binilihan din siya ng mga damit at pabango.
Kinabukasan ay napansin ni Lucian ang pagbabago sa kanya.
“Emerald, akala ko ba kaya ka nag-advance ng sahod mo ay dahil nasa ospital ang tatay mo pero mukhang bago lahat ng gamit mo at mamahalin pa,” sita nito.
“Bigay lang po ito sa akin.”
“Anyway, anong schedule today?” anitong napatagal ang titig sa kanya. Nakahapit at maiksi siyang dress, bakas ang magandang hubog ng kanyang katawan. Nataranta siya at nahulog ang hawak na ballpen sa paanan ng boss kaya napayuko siya at bago pa ma-out of balance at napahawak siya sa tuhod nito.
“Are you seducing me? Tigilan mo ako. Alam mo ang nangyayari kapag lumagpas ka sa boundaries.”
“Hindi po, Sir Lucian. Alam ko po kung saan ako dapat lumugar,” aniyang mabilis na tumayo ngunit napatid sa sariling mga paa kaya nahulog siya sa kandungan ng amo.
Lihim niyang kinurot ang sarili. Mag-uumpisa pa lamang ay palpak na siya. Dapat ay maakit ang boss sa kanya ng hindi nito namamalayan. Ngunit paano? Wala naman siyang alam sa flirting.
Binuksan niya ang laptop at nag-search. Libre na lamang ang matuto ngayon. Aaralin niya ang art of flirting. Madami siyang manliligaw pero dahil si Lucian Monteverde ang target niya, kailangan niyang galingan.
“Tama bang ubusin mo ang oras mo sa ganyang bagay?” anang baritonong tinig sa likuran! Naihagis niya ang mouse sa gulat!
“Art of flirting? Magaling ka na diyan. Simpleng galaw ng balakang at titig mo sa akin. Alam kong pinagnanasaan mo ako,” anitong bumulong sa kanyang tenga. Tumama ang mabangong hininga nito sa kanyang pisngi. Tila siya naparalisa.
Kailangang gamitin niya ang pagkakataong ito. “Sir Lucian, busy po si Ms. Abby sa kanyang career. Baka kailangan po ninyo ng reserba. Kaya kong punan ang pagkukulang niya,” matatag at mapang-akit ang kanyang tinig kahit pa tila may naghahabulang daga sa kanyang dibdib.
Humarap siya sa CEO at hinila ang necktie nito. “Walang nakakaalam. Ikaw at ako sa paraiso. Bayaran mo ako at nakahanda akong pagsilbihan ka hindi lang sa loob ng opisina kundi maging sa kama.”
“Disguting! Ulitin mo pa ‘yan at tanggal ka sa trabaho!” anitong itinulak siya.
Hindi niya inasahan na ganito kahirap akitin si Lucian. Inilaan niya ang mga araw sa simpleng pang-aakit dito at pag-alam ng lahat ng gusto nito na pinagsisihan niya dahil sa bawat araw ay mas lalo siyang nahuhulog sa CEO. Huli na upang iahon ang sarili. She’s crazy in love na handang gawin ang lahat sa ngalan ng pag-ibig.
Natauhan lamang siya ng mabangga siya ng isang empleyadong nagmamadaling pumasok sa loob. Tulala ang lahat ng makita siyang pumasok sa loob ng ML Corporation. Sinalubong siya ni Luna at sinamahan sa opisina ni Lucian.
Mabigat ang bawat hakbang ni Emerald. Akala niya ay hindi na siya makakarating sa lugar na nagpabago ng buhay niya.Nakatalikod si Lucian ng pumasok sila ni Luna. Tinatagan niya ang tayo. Hinding hindi niya ipapakita ang takot sa asawang kinawawa siya noon. Matapang siya. Matapang siya.Humarap ito. Muntik mahulog ang panty niya sa labis na kagwapuhang nasilayan pero kakainin muna siya ng lupa bago aminin ang hindi mapigil na paghanga sa mala-adonis na lalaki sa harapan. Pilit niyang iniisip kung gaano ka-halimaw ito noon!“Makakaalis ka na, Ms. Luna. I’ll handle this,” ani Lucian.“Balita ko, kailangan mo daw ng tulong ko.”“LM Corporation is offering you a decent job. Malayo sa pagiging kahera mo sa coffee shop.”“Okay, I’ll sign the contract dahil sa kaibigan ko. Pipirma lang ako on my own terms.”“Mayabang ka na talaga ngayon.”“Mr. Monterverde, I just know my worth. Makinig ka. Una, six months lang ang contract. Pangalawa, I will work at home. Pangatlo, triple the payment.”“Brav
Ramdam ni Emerald ang pagkulo ng kanyang dugo.“Kapag hindi ka tumigil, ikaw ang susunod na paglalamayan,” aniyang inirapan si Mitch at naglakad palapit sa mga pagkain.Ngunit hinablot nito ang buhok niya. Mabilis ang kamay nitong lumipad pasampal sa kanya. Ngunit bago pa ito dumapo sa pisngi niya ay naawat ito ni Lucian.Nagulat ang lahat ng empleyado sa pagdating ng CEO. Hindi ito nagpupunta sa canteen. Ito ang unang pagkakataon.“Anong gulo ‘to Mitch?”“Si Emerald ang nagsimula. Kakabalik lang nananakot na agad.”“Walang kahit sino ang mambubuly kay Emerald. Tandaan ninyo ‘yan!”Ano naman ang nakain ng amo at ipinagtanggol siya sa unang pagkakataon na hindi naman niya kailangan. Mas malala pa sa sampal ang mga naranasan niya sa mga kasamahan noon.Lumayo na siya at kumuha ng pagkain. Nawala ang mahabang pila. Kumuha siya ng ilang slices ng tinapay, egg, bacon and salad. Naupo siya sa pinakadulo.Nanlaki ang mga mata niyang mabilog namang talaga ng makita ang CEO na may hawak na tray
Tila pumasok sa time machine si Emerald ng maalala ang unang karanasan niya kay Lucian. Malakas ang ulan noon, may bagyo. Pinapunta siya sa condo unit nito. Kilig ang ferson kahit pa halos lumangoy siya makarating lang sa condo nito. Naabutan niya itong umiinom ng alak at naninigarilyo. Why he looked so hot? Wala itong damit pang-itaas. ‘Yung tipong kahit demonyo ito ay willing siyang sumama sa impyerno.Unti-unti siyang pumasok sa loob ng kwarto. Nagwawala ang puso niya.“Lumapit ka dito.”Hindi siya makatingin ng deretso sa boss dahil sa halip na sa mukha nito siya tumingin ay napapasulyap siya sa dibdib at six packed abs nito.“Pirmahan mo ‘yan,” anitong hinagis ang dokumento sa kama.Dinampot niya ang ilang piraso ng papel. Isang kasunduan para sa pagiging bed partner niya. Tinanggap nito ang alok niya. Hindi na niya binasa ng buo. Kinuha niya ang ballpen sa bag at agad na pumirma.“Bakit hindi mo man lang binasa?”“Okay na po Sir Lucian. Tiwala po ako sa’yo.”“Walang dapat makaal
Hindi pa handa si Emerald, pisikal at emosyonal. Hindi ganito ang mga napapanood niya sa drama na puno ng pagsuyo ang unang karanasan. Ngunit si Lucian Monteverde ang lalaking nasa ibabaw niya. Handa siyang gawin ang lahat para sa binata.“Wait, masyadong malaki ‘yan. Parang braso ko na.” Hindi siya makagalaw dahil nasa ilalim siya ng boss. Amoy niya ang pabango, alak, at sigarilyo na nakakaadik. She’s under his spell. Pangarap niya ang ganitong eksena at heto na at nagkakatotoo na. Napalitan ng excitement ang kanyang kaba.“Ssshhhhhh. Kasya ‘to. Akong bahala.”Ipinilit nitong idiin ang kalakhan. Ngunit pikit na pikit pa ang kanyang pussy kaya’t bigo itong maipasok.Nanlaki ang mata niya ng basain ni Lucian ng laway ang ulo ng pagkalalaki nito at ikiskis sa kanyang biyak.Bumaon ang ulo. Pakiramdam niya ay bumuka ang kalamnan niya. Nakagat niya ang labi. Nakita niya ang ekspresyon ng mukha ni Lucian na nananabik at nasasarapan. Bahagyang nakaawang ang labi nito. Handa siyang tiiisin a
Inilapit ni Lucian ang tenga sa pinto upang madinig ang sagot ni Emerald.“Matagal na kaming wala. Hindi ako mahal ni Lucian. Dalawang taon niya akong naging sekretarya at limang taong naging asawa. Kilalang kilala ko siya. Alam mo, may makapal na notebook ako na puro impormasyon niya ang nakasulat. Lahat ng gusto at ayaw niya. Hahanapin ko lang kung naitabi pa at ibibigay ko sa’yo, just in case kailanganin mo.”Pinigil niya ang ngiting sumilay sa labi.“Bakit ipinapamigay mo na si Lucian, ang pinakamayamang negosyante sa bansa. Parang imposible namang ayawan siya ng kahit sinong babae.”“Hindi kailanman naging akin si Lucian. Hindi mo ako kailangang kausapin pa. Huwag kang mag-alala. Tatapusin ko lang ang napirmahang kontrata. Pupunta ako sa canteen, baka gusto mo ng coffee?”“Hindi na, kakatapos ko lang. Can I get your contact number?”“Sure. Kapag may kailangan ka, magsabi ka lang.”Nadinig niya ang palayong hakbang ni Emerald. Pumasok sa loob si Nathalie.“Lucian, kilala kita sa s
Parang may sumuntok sa sikmura ni Lucian. Selos ba ang tawag doon? Yung tipong gusto niyang sugurin at gulpihin ang lalaki at sakalin hanggang malagutan ng hininga. Hindi. Never. Galit ang nararamdaman niya para kay Emerald sa hantarang pagtataksil nito. Kitang kita niya ang ngiti nitong hindi ibinibigay sa kanya.Makakatikim ang magaling niyang asawa. Papasok pa lamang siya ng harangin siya ng staff.“Sir, sorry po at maaga po ang closing namin ngayon. Birthday po kasi ni Ma’am Emerald. Balik po kayo bukas.”Napaatras ng ilang hakbang ang kanyang paa. Muli siyang tumingin sa loob na ang walls ay yari sa salamin.Nakapalibot na ang mga empleyado ng coffee shop kay Emerald. Katabi nito ang lalaki na may dalang cake. Kumakanta ang mga ito ng birthday song. Emerald closed her eyes to make a wish. Ano kaya ang wish nito? Ipinilig niya ang ulo. Hindi niya ito gustong makitang masaya.Pumasok siya sa loob ng kotse at nag-park sa hindi kalayuan. Dinampot niya ang cellphone at tinawagan ang s
Iniwas ni Emerald ang mukha sa tangkang paghalik ni Lucian.“Lasing ka ba? Nakalimutan mo bang hindi mo ako hinahalikan? Never. Not even once,” malamig niyang sabi. Ungas na ito may balak pa siyang halikan. Ibinaon niya ang mukha sa unan.Napapikit siya ng maalala ang kapangahasang ginawa noon. Lucian was her first kissed. Tapos na silang magsiping ng nakatulog ito. Bago siya umalis sa kwarto nito ay dinukwang niya ang labi nito at dinampian ng halik. Marahan lamang dahil takot siyang magising ito. Ngunit sa tamis ng labi ng asawa ay natangay siya at lumalim ang halik. Hanggang sa magising ito. Itinulak siya ng nagulat na si Lucian. Sa lakas ng tulak nito ay tumama ang ulo niya sa dulo ng mesa at dumugo. Muntik siyang himatayin ng makita ang dugo sa ulo ng kanyang hawakan. Putok ng ulo ang kapalit ng halik niya.“Hindi ba sabi ko sa’yo, no kissing! You’re disgusting!” bulyaw nito.Natulala na lamang siya. May dumating na duktor upang gamutin siya. Magmula noon ay hindi na niya inulit a
“At kung titignan ang credibility ni Emerald Diaz na kaklase ko noong high school. Cheater ‘yan, ilang beses nahuli ng teacher namin. Anyway, hindi din kaila na wala itong credibility dahil sa mga isyung kinasangkutan habang nasa LM Corporation. Nakakapagtakang nakabalik ito sa kumpanya at kasali pa sa prestigious competition,” banat pa nito na namukhaan niya ng lumapit siya. Ito si Rachel Sanchez, halos hindi niya nakilala dahil tumangos ang ilong nito at naging hugis bigas ang dating bilugang mukha.Hinintay niyang matapos ito sa pagsasalita. Ibinigay ng judge ang mic sa kanya.“Rachel Sanchez, ikaw pala iyan, hindi kita nakilala kung hindi ko nakita ang name plate mo. Ang layo ng itsura mo noong high school. Iba na talaga ang nagagawa ng technology ngayon. Anyway, pwede namang ipaulit ang design at kung sino ang may pinaka-accurate na design at sukat, siya ang original. Bigyan ninyo kami ng papel at lapis ngayon din.Nagsimula silang dalawa ni Rachel na magdrawing. Fifteen minutes
Nakahanda na papasok si Lucian sa opisina. “Em, tinatamad akong pumasok.”Natatawang inayos ni Emerald ng kurbata nito. “Ayusin mo muna ang mga problema tapos ay tsaka ka magpahinga. Bawal tamarin”Napatitig siya sa gwapong mukha nito na nakasimangot. “Ayusin mo ang mukha mo,” aniyang hinawakan ang dalawang pisngi nito. Dinmapian niya ito ng halik sa labi.Hindi pa siya makahanap ng timing upang kausapin ng masinsinan si Lucian at ipaliwanag dito ang lahat ng nangyari pati na ang problema sa kalusugan ng kanilang anak. Ayaw muna niya makadagdag sa bigat ng dalahin nito.“Teka, tulog pa ba si Zoey?” Nakita niya ang kislap sa mga mata nito.“Oo, mamaya pa gising noon.”Pagkasabi ay sinunggaban siya ng halik nito sa labi. “Hoy! Ma-le-late ka na,” aniya ng magsimulang maglikot ang kamay nito sa kanyang katawan.Ngunit tila ito bingi at sarap na sarap sa paglaplap sa labi niya.“Quickie lang ‘to. Please, I need you now,” anitong muling lumapat ang labi sa kanya na mas mapusok at maalab.In
“Sa totoo lang siya din ang pinaghihinalaan ko. Huwag ko lang malaman at papalayasin ko siya sa kumpanya. May sarili ng negosyo at hindi ko alam kung bakit nagsisiksik pa din sa LM Corporation ‘yan si Elton.”Bumalik siya sa ospital upang magbantay kay Lolo Fernando at busy daw ang lahat. Hinahanap niya ang nurse na nagsabing hindi si Abby ang nagligtas sa kanya. Gusto niyang malaman kung sino upang bigyan ng pabuya. Nagtanong siya ngunit resign na daw ang nurse. Tinawagan niya si Kiel upang hanapin ang nurse.Naabutan niya ang abuelo na kausap ang isang abogado at may pinipirmahang papel.“Lucian, tamang tama at andiyan ka. Heto ang ilang mahahalagang dokumento kasama ang last will ko. Babasahin ng abogado ko sa sandaling---”“Lo, ano ba ‘yang sinasabi ninyo. Huwag ‘yan ang intindihin ninyo. Ang dapat ninyong unahin ay ang magpagaling.”“Lucian, apo. Halika dito at makinig ka,” mahina ang tinig, pero malinaw.“Lolo, huwag kang masyadong magsalita. Kailangan mong magpahinga,” aniyang
“Wala kang utang na loob! Magpasalamat ka at nabuhay ka dahil sa amin! Wala ka sa mundong ito kundi dahil sa aming magulang mo!” bulyaw ni Don Mateo.“Hindi ko sinabing ilabas ninyo ako sa mundong ito. Kung papapiliin, hinding hindi ko kayo gugustuhing maging ama!”Mag-aabot na sana ang mag-ama ng umawat si Elton. “Dad, tama na ‘yan. Pinapatawag tayo ng duktor.”“Ha? Bakit mamamatay na ba ang matanda? Hindi maaari, hindi pa niya naisasalin ang ari-arian kay Lucian!”Tinignan niya ng matalim ang ama at tumakbo na papasok ng ospital.Sa loob ng silid ni Lolo Fernando. Tahimik ang paligid, may tunog ng heart monitor sa background. Nandoon sina Donya Leticia, Don Mateo, Lucian, Abby, at Elton.Dahan-dahang dumidilat ang mga mata ni Lolo Fernando.Agad kumilos ang nurse at tumawag ng duktor. Nanlaki ang mata ni Lucian at agad lumapit sa kama.“Lolo? Lolo Fernando? Naririnig n’yo po ba ako?” aniyang naluluha.“Lucian,” anitong garalgal ang boses.Naluha siya pero may bahid ng tuwa at ginhaw
Kinabukasan ng umaga, maliwanag ang araw, may tunog ng cartoon show sa background. Amoy pancake sa buong bahay. Sa maliit na dining table, nakaupo si Zoey na naka-braids habang ginuguhit ang isang larawan gamit ang krayola.Masayang tumawag si Zoey. “Mommy! Tingnan mo oh! Ginuhit ko tayo. si Mommy, si Daddy Lucian, tapos ako! May crown ako kasi princess ako lagi!”Nakaluhod si Lucian sa tabi ni Zoey, nakangiting nakatingin sa drawing ng paslit.“Wow! Ang ganda naman, anak. Pero parang mas mahaba ‘yung buhok ni Daddy kaysa kay Mommy?” aniyang inilapag ang luto ng pancake na may hugis puso at bituin. Umupo siya sa tabi ni Lucian at nilapag ito sa harap nila. Si Zoey ay napatalon sa tuwa.Excited na dinampot ni Zoey ang heart pancakes. “Mommy, ikaw ang best chef sa buong mundo! Yummy!”Biglang naging seryoso si Zoey. “Mommy, happy ako na may daddy na ako. Happy family tayo,” habang ngumunguya.Natigilan sandali silang dalawa. Nagkatitigan. Ngumiti si Lucian, hinalikan si Zoey sa ulo. Niy
“Matagal ko na 'tong alam. Matagal ko na rin 'tong tinanggap. Pero sa tuwing pinipili ka ng mundo. Ng ama natin na piniling pakasalan ang mommy mo at ngayon, si Emerald. Kumukulo ang dugo ko, bilang kapatid mo at bilang taong hindi kailanman pinili,” ani Cayden at itinulak siya.“Anong pakay mo sa pagpapakilalang anak ka ng daddy ko sa labas? Pera? Magkano ang kailangan mo?” tanong ni Lucian.“Hindi ko kailangan ng pera ninyo. Kaya kong kumita at magtayo ng sariling kong negosyo. Hindi ako kagaya mong nakatago sa anino ng mga magulang mo!”“Monteverde ka nga, mayabang ka!” aniyang tumaas ang sulok ng labi.“Anyway, wala namang mababago kahit kapatid kita. Si Em ay sa akin lang,” patuloy niya na may tono ng pagbabanta.“Ang tanong hanggang kailan mo siya kayang ipaglaban? Alam mo ang sagot. Hindi kailanman magkakaroon ng tahimik na buhay si Em sa piling mo! Sa akin pa din siya tatakbo sa dulo,” anitong nakakalokong nakangisi bago siya iniwan.Napaupo siya sa upuang iniwan nito. Bukod k
Agad naagaw ni Kiel ang hawak na baril ni Abby. Dinaluhan nila Emerald at Lucian si Lolo Fernando na hawak ang dibdib. Mukhang inatake ito sa puso.Tumawag sila ng ambulansya. Ilang saglit lang ay nasa ospital na sila at isinugod sa emergency room si Lolo Fernando. Lahat sila ay nakaabang sa labas. Napatingin siya sa mga tao sa paligid. Andoon si Don Mateo at Donya Leticia.Kung si Don Mateo ang nag-uutos kay Abby, ibig sabihin ay kalaban ito. Ngunit bakit? Tatay ito ni Lucian kahit pa halatang hindi nito mahal ang anak at palaging pinapaboran si Elton.At bakit nga pala ipapasa agad kay Lucian ang kayamanan at hindi kay Donya Leticia muna. Tapos ang mga ito ang magpapamana kay Lucian. Naputol ang pagmumuni niya ng may lumabas na nurse at nagpapirma ng waiver sa pamilya.“Ikaw talagang babae ka! Pahamak ka!” ani Don Mateo na lumapit sa kanya. Mukhang sa kanya pa ibabagsak ang sis isa nangyari.“Dad, si Abby ang nanutok ng baril kaya natakot si Lolo Fernando,” ani Lucian upang ipinagta
Nagkatinginan sina Lucian at Emerald. Hindi pa man sila nagsisimulang muli ay mukhang magwawakas na agad ang relasyon nila.“Diyan ka lang. Ako ang bahalang humarap kay Lolo Fernando.”Tumango si Em na hindi maitago ang pangamba. Nilapitan niya ito at hinalikan sa noo.“Akong bahala,” aniyang lumabas na ng kwarto.“Lolo, bakit napasugod kayo? Kinakabahan ako,” aniyang niyaya ang matanda sa study area.“Hindi ba at ikaw ang ilang beses ng naghahanap sa akin? Trenta ka na sa susunod na buwan. Binabalewala mo ba ang utos ko na kailangan mong mag-asawa kung gusto mong makuha ang kabuuan ng mana? Asawa at anak ang hinihiling ko sa’yo kapalit ng bilyong ari-arian.”“Lolo, hindi po sa ganoon. Sino ba ang tatanggi sa kayamanan? Kaya lang po ay –”“Alam mong ikaw ang lehitimong tagapagmana. Anak ko si Leticia at mas mayaman ang pamilya namin kaysa sa mga Monteverde na side ng daddy mo. Alam kong nais hatian ni Mateo ang mga anak niya sa labas. Ipamigay niya ang kakarampot nilang yaman ngunit hu
May gyera sa pagitan ng puso at isip niya. Lahat ng plano niya ay nagbago sa isang iglap.Ngunit naglaho ang anumang gumugulo sa isip niya ng ilapat ni Lucian ang labi sa kanyang labi. Sa sarap ng halik na ipinagkaloob nito ay wala ng kahit anong pagdadalawang isip. Tumugon siya sa mainit na halik. Kusa niyang ibinuka ang labi ng igiit ni Lucian ang dila sa loob ng kanyang bibig. Nagsipsipan sila ng dila. Nag-aalab ang kanilang mga damdamin.Inihiga siya ni Lucian sa sofa. Hinila nito ang tirante ng kanyang bestida. Lumuhod ito sa gilid at nilantakan ang malusog niyang dibdib. Pinaikutan nito ng halik ang kanyang mga bundok. Nilaro ng dila ang dunggot. Dumede ito sa isa habang nilalamas naman ang isa pa. Ilang minuto itong nagpakasawa sa kanyang dibdib bago bumaba ang palad sa kanyang hiyas na basa na.Iniupo siya ni Lucian. Dahil naka-dress ay madali lang nitong nahila ang kanyang panty. Hinalikan muna nito ang kanyang singit at hita bago sumisid. Pinasadahan ng dila nito ang kanyang
“Bitawan mo si Em,” ani Lucian na hinila si Emerald ngunit hindi siya pinakawalan ni Cayden! Literal na pinag-aagawan siya ng dalawang lalaki.“Em, sumama ka sa akin at ilalayo kita sa lalaking ito!”“Gago ka ba?! Si Em ang lumapit sa akin. Bumalik siya ng kusa at maayos na kami. Huwag mo kaming guluhin!” bulyaw ni Lucian na matigas ang mukha.“She’s my wife!” hila ni Cayden sa kanya. For the first time, nakita niyang magalit ito. Tila ito torong manunuwag. “You’re not married! Let her decide!” Natulig siya sa nadinig. Alam ni Lucian na hindi sila kasal!Napatingin sa kanya ang dalawang lalaki. Bumaha ng kalituhan ang kanyang isip. Alam ng puso niya kung sino ang dapat piliin. Ngunit tumututol ang isip niya.“Cayden, umalis ka na. Mag-usap tayo bukas,” aniyang nanginginig ang labi.“Hindi ako aalis dito ng hindi kayo kasama ni Zoey! Em, mapanganib ang lalaking ito,” ani Cayden na pilit siyang sinasakay sa kotse.Inundayan ito ng suntok ni Lucian at gumanti si Cayden. Ang mga suntok at