Nagising ako na talaga namang napakasakit ng ulo ko. Hindi dahil sa alak kung hindi dahil sa kunsumisyon na naganap sa akin kagabi.
Inayos ko ang sarili ko at lumabas na ng silid ko. I wore my thick and big eyeglasses. Naabutan ko sina Lyka at Leyva na nagkakape sa kusina ko.
"Hindi pa kayo umuuwi?" tanong ko saka kumuha ng tasa at nagtimpla ng sarili kong kape.
"Dapat ka ba naming iwan sa manyak na 'yan?" taas-kilay na tanong ni Leyva habang nakaturo sa boss ko na nakahiga ngayon sa couch.
"Leyva..."
"Sanay ka na ba sa ugali niyan, Ate? Base kasi sa mga pinagsasasabi mo kagabi parang sanay na sanay ka na sa istilo at ugali niyang boss mo," putol ni Lyka sa dapat na sasabihin ko.
"Leyva!"
"Sa bagay, kung hindi ka nga naman sanay."
"Can I talk first?" seryosong putol ko sa sinasabi ni Lyka. Kulang na lang ay hindi nila ako hayaan na dumepensa sa mga paratang nila.
"Lagot na, Ate Lyka. Seryoso na siya," bulong ni Leyva na dinig na dinig ko naman. "Ang lupet kasi niyong ginawa mo kagabi. Just imagine, alam mong pasunurin ang boss mo kahit lasing?" manghang baling sa akin ni Leyva.
"WHAT THE HELL IS THIS!?" sigaw ni Leyva nang makita nilang nakasubsob sa dibdib ko ang mukha ng boss ko.
"Could you please help me first?" malamig na tugon ko saka ako nagpatulong na alisin ang mga braso ng boss ko sa bewang ko.
"Oh!" hiyaw ng boss ko na talaga namang animo naka-drugs habang nakasubsob pa rin sa dibdib ko.
"Hayst!" d***g ni Lyka habang patuloy pa rin ang paghila sa akin.
"Grabe to, Ate! Ito ang nanghalik sa 'yo noong kasal ni ate Aidell, hindi ba?"
Tumango ako at ipinagpatuloy lang nila ang paghatak sa akin. Sa bawat hatak nila paalis ay siyang hatak naman ng boss ko pabalik. Para na akong goma sa estado ko ngayon.
Pinakalma ko ang sarili ko, nagbuntonghininga at nag-isip ng tamang gawin. Ganito ako kaya't madalas nilang isipin na may mali sa akin.
"Bitawan n'yo ko," awat na utos ko sa dalawa na mabilis naman nilang sinunod.
Lalo akong hinatak ng boss ko palapit sa katawan niya na mas lalong ikinadikit ng dibdib ko sa mukha niya. Ramdam ko ang sadyang pamumula ng mukha ko dahil sa nangyayari.
Relax lang, Sonya. Everything's gonna be alright. Sanay ka na sa ginagawa niya , kaya mag-relax ka, pagpapakalma ko sa sarili ko. Iniyuko ko ang ulo ko patungo sa tainga niya na agad namang inalmahan ng dalawa.
"Ate, anong gingawa mo?" nag-aalalang anas ni Lyka.
"What the fuck are you doing, Sonya? Makikipag-make out ka ba sa harap namin?" inis na wika naman ni Leyva sa akin.
Tinapunan ko lang sila nang malamig na tingin at itinuloy ang ginagawa ko. Inilapit ko ang mga labi ko sa tainga niya at bumulong.
"Mr. Montealegre, sa loob ng tatlong segundo at hindi mo pa rin ako binitawan, sisiguraduhin ko pong bukas, matatagpuan mo na lang na putol na ang iyong kinabukasan," bulong na pananakot ko rito at sa mangha ng mga pinsan ko ay agaran itong kumalas sa akin. Hindi ko maman talaga siya pinasunod. Siguro alam ko lang talaga kung anong kahinaan niya.
"Bakit hindi ka pa magresign? Hindi ko gusto ang paran ng trato niya sa 'yo. You deserve a more decent job with a much decent boss," nakataas ang kilay na anas ni Lyka.
"Hindi ko na kailangang sagutin iyan, Lyka. Alam mo naman sa sarili mo ang sagot," walang ganang sagot ko sa kaniya saka ako humigop ng kape ko.
"But—
"Hindi ako gaya n'yo. Oo, sinasabi n'yong matalino ako but unlike her, you, Lyka and ate Aidell, hindi ako talented sa ibang bagay. I couldn't act and be a model like what you could do. I couldn't be funny like what Leickel could do. I couldn't be a handsome man and a gorgeous woman both at the same time like what Leyva could do, and I couldn't be as strong and as gorgeous like Ate Aidell. I'm just this plain and simple, and... I couldn't do anything about it."
"Alam n'yo naman na pagkatapos kong maka-graduate ng college ay naghirap akong maghanap ng trabaho dahil sa itsura at pananamit ko. Alam n'yong kung hindi dahil kay Lola ay hindi ako makakapasok sa Montealegre Empire, kaya't hindi ko bibitiwan nang ganoon lang ang trabaho ko nang dahil lang sa ugali at istilo ang boss ko. In the first place, he's not doing anything to me, maaaring may hindi maganda sa ugali niya pero maayos naman ang trato at pakikitungo niya sa akin," sagot ko sa mga ito.
Kung hindi dahil sa tulong ni Lola Cassandra, malamang ay wala pa rin akong trabaho ngayon. Nakita n'yo naman kung paano ako ibully sa office, hindi ba? Ganoon din ang ginawa ng mga empleyado sa mga naunang pinag-apply-an ko.
"We understand. Basta 'pag may ginawa 'yang boss mo sa 'yo, sabihin mo lang, Ate. Sasabihin ko kay, ipakakatay namin sa tito n'yang matador," nakangiting anas ni Lyka na ikinangiti ko rin.
"Minsan ang hirap n'yong intindihin ni Leyva dahil madalas kayong magsalita nang matalinhaga, pero ngayon na-gets naman kita. Basta 'wag mo lang pababayaan ang sarili mo, and please never dare fall in love with that kind of man, masasaktan ka lang. Huwag mong hayaan na mapalapit ka sa kaniya nang todo," mahabang sabi ni Leyva na ikinangiti at tango ko sa kaniya.
"I won't. I don't wanna be hurt."
"Alis na kami, Ate. May kaniya-kaniya kaming appointment," paalam nilang dalawa bago tuluyang lumabas ng unit ko.
Pagkaalis na pagkaalis nila ay hinarap ko ang bahay ko. Alas kuwatro pa lang naman ng umaga at hindi ko kailangang magmadali dahil alas otso pa naman ang pasok ko.
Niligpit ko ang mga dapat iligpit. Pati ang vase na nabasag ng boss ko dahil sa kalasingan niya kagabi ay iniligpit ko na rin.
Mag-aalas singko y media na ako natapos sa pagliligpit at tulog pa rin ang boss ko kaya't napagdesisyonan ko na maligo na.
Nagtuloy ako sa kuwarto ko kung nasaan ang nag-iisa kong banyo. Inilabas ko na ang mga damit na susuotin ko maging ang mga underwear ko. Hinubad ko na ang damit ko bago pa man ako pumasok ng banyo dahil hindi ko naman ugaling maligo nang may anumang saplot. Hindi na rin ako nagdala ng towel dahil kuwarto ko naman ito.
Pumasok na ako ng banyo at nagsimulang maligo. Puro lagaslas lang ng shower ang naririnig ko nang... makarinig ako nang biglang pagbukas at pagsara ng pinto na hindi ko na pinansin.
Guni-guni ko lang iyon. Imposibleng ang boss ko iyon. Tulog na tulog iyon sa couch kanina, pagkumbinsi ko sa sarili ko kaya't itinuloy ko na ang paliligo.
Biglang kumabog ang dibdib ko nang may pumasok sa banyo at nakita ko na ang boss ko ito habang nakapikit at nagtuloy sa toilet bowl.
Sleep walking?
Napatakip ako ng mga mata ko nang tangka niyang inilabas ang pag-aari niya para umihi. Unti-unti ko ring hinihinaan ang shower dahil baka matalsikan siya ng tubig o marinig niya ang lagaslas at magising siya. Kakatanggal ko pa man din ng shower curtain ko kaya't kung magising man siya ay expose na expose ang katawan ko.
Bawat galaw ko ay tila binubundol ang dibdib ko ng kaba. I've never been in this kind of situation before.
Narinig kong nag-flush ang toilet bowl kaya't ipinagpalagay ko na tapos na siyang umihi. Narinig ko rin ang pagbukas-sara ng pintuan ng banyo kaya't alam kong umalis na siya. Inalis ko na ang pagkakatakip ko ng mga mata ko at huminga nang malalim.
Ano ba 'tong pinasok ko?
Natapos akong maligo at lumabas na ako ng banyo. Ramdam ko pa ang pagtulo ng tubig mula sa katawan ko dahil hindi pa ako nakakapagpunas.
Gayon na lang ang gulat ko nang tangkain kong kukuhanin ang towel ko na nakapatong sa kama, ay nakita ko ang boss ko na nakahiga rito. Dinadaganan niya hindi lang ang towel ko kung hindi maging ang mga damit ko. Pambihira! Wala pa man din iyong mga damit ko rito dahil nasa condo ni Ate Aiyell ang mga iyon nang tumira ako roon. Iyong iba naman ay nasa labahan. Bakit ang malas ko?
Lumuhod ako at nagsimulang gumapang sa gilid na kama para kahit magising siya ay hindi niya makikita ang hubad kong katawan.
Dinungaw ko siya at nakita kong maaari kong sungkitin ang panty ko dahil kaunting parte lang naman ng balakang niya ang nakadagan dito.
Sinimulan kong iumang ang kamay ko para maabot ang panty.
Konti pa. Malapit na.
Nahawakan ko na iyong garter ngunit kabadong-kabado ako. Unti-unti ko na itong hinuhugot nang bigla na lamang siyang tumagilid at nadaganan niya pati ang kamay ko!
"Sonya..." ungol nito na kumabog sa buong pagkatao ko! Ayaw gumana ng utak ko ngayon, hindi ako makapag-isip ng dapat gawin at parang gusto ko na lang sumigaw.
Nagbuntonghininga ako bago ko unti-unting hinugot ang kamay ko. Malapit na sana itong mahugot nang bigla niya itong hinawakan at inamoy!
"Fresh from the bath," anito nang nakapikit.
Hindi ko na alam ang gagawin ko dahil pakiramdam ko, ano mang oras ay magigising na siya at ako ay naka hubo't hubad pa.
Nagulat ako nang bigla niya akong hatakin paakyat ng kama at idinapa sa ibabaw niya habang ang dalawang kamay niya ay pumalibot sa bewang ko.Pambihira! Nakahubad po ako at alam kong ramdam na ramdam niya ngayon ang katawan ko."Never been touch," anito habang nananatiling nakapikit."M-Mr. Montealegre?" utal na anas ko saka ko tinapik ang pisngi nito."Kanina pa ako gising, Sonya, alam kong nasa banyo ka kanina pero ihing-ihi na ako. Nagpanggap akong natutulog para hindi mo masabi na sinisilipan kita. Masakit ang ulo ko kaya ako humiga sa kama mo. Nagpanggap na naman akong tulog habang nakahiga para hindi mo isipin na may balak akong masama. Hinatak kita hindi para bastusin ka. Hinatak kita dahil alam kong nilalamig ka na. Nakapikit ako ngayon habang kausap ka, dahil ayokong isipin mong binabastos kita," mahabang turan nito na halos nakapagpatanga sa akin.Seryoso ba talaga siya?"Mr. Montealegre-""Randall. Randall ang itawag mo sa akin kapag wala tayo sa kompanya," putol nito sa ak
"Sonya, paki-fax na lang din ito, ha? Kailangan na kasi 'yan sa district office," untag na pakisuyo ni Mia. She's my best friend-my only friend even here at the office, not because I'm not friendly, but because other people find me creepy. I couldn't live up to their expectations and standards. People tend to hate someone who's different from them.I nodded at Mia and she smiled in return.Ginawa ko na ang mga dapat kong gawin saka naglakad na papunta sa elevator. Nasa ground floor ang fax machine samantalang ang office ko at ng boss ko ay nasa 32nd floor kaya't sa araw-araw ay talaga namang ramdam ko ang pagod ko.Habang naglalakad ako patungo sa elevator ay iyan na naman ang kuro-kuro ng mga tao sa paligid ko."I do really wonder kung bakit siya ang kinuhang secretary ni Mr. Montealegre?""I agree! She's a freak. She doesn't have the face and the curve.""In short, she's a total pathetic. Well, mas pabor iyang ganiyang itsura. Alam na lang natin na hindi siya papatulan ni Mr. Montea
Abala habang ako ay nakamasid lang sa mga naggagandahan at nagse-sexy-han na damit na nakikita ko. Dinala niya ako rito matapos ang oras ng trabaho kanina.Mia was my childhood friend and she knows everything about me. Nang magdesisyon akong mag-apply ng trabaho sa kumpanya ni Sir Randall ay nagpasa agad siya ng resume para hindi raw ako malungkot.I want this and those but I cannot wear those clothes anymore. Wala namang nagbabawal o kung ano pa man sa akin. Basta simula nang bumalik ako sa pagiging ako ay parang mas naging komportable na ako sa usual na sinusuot ko. Mahabang palda na hanggang sakong o jeans at blouse o long sleeves lang. Mas komportable rin ako na nakaladlad ang natural na wavy na buhok ko na hanggang bewang at nakasalamin ako kaysa suot ko ang mga contact lense ko na may grado."Wala kang nagustuhan?" tanong ni Mia sa akin nang makalapit siya dala-dala ang basket na punong-puno ng napili niyang mga damit."Marami, pero hindi ko gustong bilhin. Hindi ko rin naman su
Nagulat ako nang bigla niya akong hatakin paakyat ng kama at idinapa sa ibabaw niya habang ang dalawang kamay niya ay pumalibot sa bewang ko.Pambihira! Nakahubad po ako at alam kong ramdam na ramdam niya ngayon ang katawan ko."Never been touch," anito habang nananatiling nakapikit."M-Mr. Montealegre?" utal na anas ko saka ko tinapik ang pisngi nito."Kanina pa ako gising, Sonya, alam kong nasa banyo ka kanina pero ihing-ihi na ako. Nagpanggap akong natutulog para hindi mo masabi na sinisilipan kita. Masakit ang ulo ko kaya ako humiga sa kama mo. Nagpanggap na naman akong tulog habang nakahiga para hindi mo isipin na may balak akong masama. Hinatak kita hindi para bastusin ka. Hinatak kita dahil alam kong nilalamig ka na. Nakapikit ako ngayon habang kausap ka, dahil ayokong isipin mong binabastos kita," mahabang turan nito na halos nakapagpatanga sa akin.Seryoso ba talaga siya?"Mr. Montealegre-""Randall. Randall ang itawag mo sa akin kapag wala tayo sa kompanya," putol nito sa ak
Nagising ako na talaga namang napakasakit ng ulo ko. Hindi dahil sa alak kung hindi dahil sa kunsumisyon na naganap sa akin kagabi.Inayos ko ang sarili ko at lumabas na ng silid ko. I wore my thick and big eyeglasses. Naabutan ko sina Lyka at Leyva na nagkakape sa kusina ko."Hindi pa kayo umuuwi?" tanong ko saka kumuha ng tasa at nagtimpla ng sarili kong kape."Dapat ka ba naming iwan sa manyak na 'yan?" taas-kilay na tanong ni Leyva habang nakaturo sa boss ko na nakahiga ngayon sa couch."Leyva...""Sanay ka na ba sa ugali niyan, Ate? Base kasi sa mga pinagsasasabi mo kagabi parang sanay na sanay ka na sa istilo at ugali niyang boss mo," putol ni Lyka sa dapat na sasabihin ko."Leyva!""Sa bagay, kung hindi ka nga naman sanay.""Can I talk first?" seryosong putol ko sa sinasabi ni Lyka. Kulang na lang ay hindi nila ako hayaan na dumepensa sa mga paratang nila."Lagot na, Ate Lyka. Seryoso na siya," bulong ni Leyva na dinig na dinig ko naman. "Ang lupet kasi niyong ginawa mo kagabi.
Abala habang ako ay nakamasid lang sa mga naggagandahan at nagse-sexy-han na damit na nakikita ko. Dinala niya ako rito matapos ang oras ng trabaho kanina.Mia was my childhood friend and she knows everything about me. Nang magdesisyon akong mag-apply ng trabaho sa kumpanya ni Sir Randall ay nagpasa agad siya ng resume para hindi raw ako malungkot.I want this and those but I cannot wear those clothes anymore. Wala namang nagbabawal o kung ano pa man sa akin. Basta simula nang bumalik ako sa pagiging ako ay parang mas naging komportable na ako sa usual na sinusuot ko. Mahabang palda na hanggang sakong o jeans at blouse o long sleeves lang. Mas komportable rin ako na nakaladlad ang natural na wavy na buhok ko na hanggang bewang at nakasalamin ako kaysa suot ko ang mga contact lense ko na may grado."Wala kang nagustuhan?" tanong ni Mia sa akin nang makalapit siya dala-dala ang basket na punong-puno ng napili niyang mga damit."Marami, pero hindi ko gustong bilhin. Hindi ko rin naman su
"Sonya, paki-fax na lang din ito, ha? Kailangan na kasi 'yan sa district office," untag na pakisuyo ni Mia. She's my best friend-my only friend even here at the office, not because I'm not friendly, but because other people find me creepy. I couldn't live up to their expectations and standards. People tend to hate someone who's different from them.I nodded at Mia and she smiled in return.Ginawa ko na ang mga dapat kong gawin saka naglakad na papunta sa elevator. Nasa ground floor ang fax machine samantalang ang office ko at ng boss ko ay nasa 32nd floor kaya't sa araw-araw ay talaga namang ramdam ko ang pagod ko.Habang naglalakad ako patungo sa elevator ay iyan na naman ang kuro-kuro ng mga tao sa paligid ko."I do really wonder kung bakit siya ang kinuhang secretary ni Mr. Montealegre?""I agree! She's a freak. She doesn't have the face and the curve.""In short, she's a total pathetic. Well, mas pabor iyang ganiyang itsura. Alam na lang natin na hindi siya papatulan ni Mr. Montea