Hello readers! I hope you like the story. How do you find the story so far? Please leave a comment. Giving a gem will be highly appreciated. Love lots <3 Follow and subscribe for more updates and please wag nyo po kalimutan i-rate ang story. Thank you! <3
TAHIMIK ang buong bahay ng pumasok ako, dere-deretso ako umakyat sa aming silid. Madilim na silid ang bumungad sakin pagkabukas ko ng pinto. “SINONG KASAMA MO?” halos mapatalon ako sa sobrang gulat ng marining ang galit na boses ni Nathan ngunit mabilis din akong nakabawi at dere-deretso sa walk-in cabinet. Mabilis etong nakasunod sa kanya. “I said, Who is that man huh?” hindi maitago sa boses ni Nathan ang selos. Humarap ako sa asawa ko at matalim etong tiningnan. “Bakit ka ba nagagalit? Hindi ba ikaw din naman, Kapag ako hindi pwede pero kapag ikaw Okay lang!?” Ganting sigaw ko dito. “Ellie, hindi mo na iintindihan!” sagot nito. “Yes, You’re right! You absolutely right, wala akong naiintindihan dahil kahit kelan wala kang binibigay na paliwanag! Kahit kung ano ang sa atin ngayon, Hindi ko pa rin maintindihan, kaya wag mong hingin sakin ang isang bagay na kahit kelan hindi mo kayang gawin!” masamang masama ang loob kong sagot dito, pakiramdam ko naipon lahat ang galit ko sa l
“STEVE?” anas nya sa pangalan ng lalaki. Nasa loob eto ng isang restaurant habang may kausap na lalaki na hindi nya kilala. “That’s Papa Steve!” sigaw ni Marcus na nakita rin nya pala, glass wall kase ang elevator kaya kitang kita ang lahat ng bawat floor ng mall. Kumaway pa ang kanyang anak na tila ba nakikita sya ng lalaki. “Yes baby! but he’s with someone,” sagot nya sa anak. Ngayon lang nya narealized na wala syang masyadong alam sa lalaki. Tila naman nalungkot ang mukha ng anak. Napalapit na kase eto sa lalaki nung mga panahon na wala pa sa buhay namin si Nathan. Malapit na sila sa restaurant ng biglang nagkaroon ng pagsabog. Nagkagulo ang mga tao, mahigpit nyang hinawakan ang kanyang anak, halos yumanig ang sahig ng mall kung saan sila naroroon. Nakaramdam sya ng takot hindi para sa kanyang sarili kung hindi para kay Marcus. Mahigpit etong nakayakap sa kanya. “Mommy!” takot na tawag nito sa kanya. “It’s okay baby.” alo nito sa kanyang anak. Marami ang nagsisigawan, humana
NAKATAKIP ang bibig nya na di makapaniwala sa nakikita nya. Larawan eto ng kanyang asawa at ni Kate, ang unang mga larawan ay sa isang restaurant, marami silang kasama, ang mga sumunod ay silang dalawa na lang, pati nung Auction na pinutahan nila kasama din sa picture at ang nagpagulat sa kanya ay ang larawan na intimate silang dalawa habang nakapikit ang asawa nya, hubad eto at nakayakap sa hubad ring katawan ng babae. Nabuhay ang matinding selos sa kanyang dibdib. “Hello, Ellie. Are you still there?” parang nun lang nya naalala na nasa kabilang linya pa si Steve. “Yes, Where did you get these?” tanong nya patungkol sa mga larawan. “I have my-” “Please!” putol nya sa sasabihin nito na madalas nyang marinig dito “I have my ways”. “Ellie mas makabubuti na wag mo ng malaman kung kanino galing, It doesn’t matter anyway, what important is you find out that your husband is not faithful to you.” paliwanag nito. Tama si Steve bakit nya pa pag-aaksayahang alamin kung kanino galing
{ELLIE POV} MULA ng umalis ako sa bahay ng asawa ko ginawa kong busy ang aking sarili, sinubsob ko ang aking sarili sa pagtatrabaho, lalo na at nagkaroon ng problema ang isang branch namin, isa eto sa mga lubhang naapektuha ng nangyaring pagsabog na hanggang ngayon ay inimbestigahan pa. Simula ng gabing umalis ako sinikap ni Nathan na kausapin ako ngunit iniiwasan ko sya. Ilang ulit syang nagpabalik-balik sa bahay pero hindi ko eto hinaharap. Gustuhin ko mam na umalis ng bahay ni Lola Azon hindi ko magawa dahil ayaw ko na mag-alala eto, isa pa matalas ang pakiramdam ng matanda, sa edad nito at health conditions ayaw na kong bigyan pa ng alalahanin. Si Marcus ang madalas kasama ng ama, pinababayaan ko lang na bisitahin at paminsan-minsan hiramin nya ang anak namin, ayaw ko na maapektuhan si Marcus sa probleman naming mag-asawa. Naging madalas ang pagbisita ni Steve, malaki ang naging tulong nito para pansamantalang makalimutan ko ang problema ko kay Nathan. “Hi, How’s your day?” bu
PARANG Mabubulunan ako ng laway sa sobrang kaba kaya mas binilisan ko pa ang pagda-drive. Malapit na ako sa bahay ng tumingin ako sa rear mirror ngunit wala na ang pulang sasakyan. Nagmamadali akong bumaba at halos takbuhin ko ang pintuan ng aming bahay para lang muling magulat sa sumalubong sakin. “Ellie!” “Nathan!” para akong nakakita ng liwanag ng makita ang mukha ng aking asawa. “What happened?” malalim ang gatla ng noo na tanong nito sakin. Gusto ko syang takbuhin ng yakap ngunit nagpigil lang ako. “N-Nothing-” “Nothing? why you look so pale?” putol nito sa sasabihin ni Ellie sa nag-aalalang boses. “Mommy.” boses ni Marcus na marahil naramdaman din ang takot sa boses ko. “I’m okay, Baby.” sagot ko sa anak, nilapitan ko eto at hinalikna sa pisngi. Nakaramdam ako ng pagkailang sa mga titig ng aking asawa. “Where have you been?” tanong nito sa kanya na blanko ang expression ng mukha. “Sa Kaibigan” maiksi kong sagot na tila ba nakagawa ng malaking kasalanan. “At this hour?
{STEVE} Nakatiim-bagang syang nakatingin sa larawan ng isang babae. Napakaganda pa rin nito. “Lorrie” mahinang sambit nya sa pangalan ng kanyang asawa. Mariin syang napapikit, hindi nya makakalimutan ng makipaghiwalay sya sa babae dahil hindi sya nito mabigyan ng anak. Ginawa na nila lahat ng paraan para magka-anak, pero kahit ang makabagong siyensya ay sumuko na upang biyayaan sila, labis nyang dinamdam ang bagay na yun, Kinain sya ng kanyang Pride. Nagbitaw sya sa pagka doctor at nagtrabaho bilang nurse abroad upang lumayo kay Lorrie, naiwan sa pangangalaga ng babae ang kanyang nag-iisang kapatid, Sinubukan ni Lorrie na maayos ang kanilang pagsasama ngunit iniwasan nya eto, ang huli nyang balita ay may kinupkup etong dalawang batang kalye ngunit hanggang dun na lang ang nalalaman nya. Sa abroad nakilala ko si Trixie sa ospital kung saan ako nagta-trabaho at isa etong pasyente dun. Mabait eto nung una kaya nahulog ang tiwala ko lalo na ng maaksidente ang aking kapatid na si Mil
{NATHAN POV} KINABUKSAN MAHIMBIG ang tulog ng aking mag-ina, napangiti ako. Tahimik akong kumilos para alisin ang kamay ng aking asawa na kapatong sa tyan ko. “Sasamantalahin ko muna na good mood sya at hindi parang tigre na parang lalapain ako” sabi ko sa isip ko. Dumeretso ako sa kusina para magtimpla ng kape. Naabutan ko si Myrna na nasa kusina. “Boss!” mahinang sambit nito sa pangalan nya habang lumilinga-linga sa aking likuran. “Natutulog pa sya.” sagot ko dito sa mahinang boses. Si Myrna ang naging mata ko sa aking mag-ina, tapat eto sa akin, anak sya ng kanilang dating driver. Nung mangailangan eto ng trabaho, isinama ko ang babae sa states at tumira malapit lang sa bahay ni Lola Azon upang mabantayan si Ellie. Sya ang ginawa kong caretaker sa bahay na yun na lingid sa kaalaman ng aking asawa. Naging matalik na kaibigan eto ngi Ellie, kaya kahit wala ako alam ko ang nangyayari sa kanila. Tumingin ang babae sakin na tila nanunudyo. “Myrna!” saway nya dito. Mahinang napa
{NATHAN POV}NAGSUKATAN kami ng tingin ni Ellie, alam ko malaki ang takot nyang umuwi sa Pilipinas dahil sa mga nangyari, ngunit mas malaki din ang tsansa na maiwasan nya si Steve kapag nasa Pilipinas kami, nararamdaman ko na hindi mabuti ang intensyon nito kay Ellie.Hindi nagtagal nagbitaw ng tingin si Ellie, tinapos nito ang pagkain at nagmamadaling lumabas ng kusina. Sinundan ko lang eto ng tingin. Muli kong tiningnan ang aking anak na bakas sa mukha ang kasiyahan. Very timely din ang plano kong bakasyon dahil wala na etong pasok sa school. Plano kong magtagal sa Pilipinas mahirap mamuhay dito sa ibang bansa, limitado ang galaw ko. NAKITA kong nakatayo si Ellie sa harap ng bintana na tila malalim ang iniisip kaya hindi nito naramdaman ang pagpasok ko. “Ellie” mahinang tawag ko sa kanya. Dahan-dahan etong lumingon, blanko ang expression ng mukha nito. Lumapit ako dito hanggang magkatapat ang aming mukha.“What are you thinking?” tanong ko dito. Muling bumalik ang tingin nito sa b
SENYOR ALFRED POV Hindi ko mapigilang mapaluha habang nakatingin sa babaeng naglalakad papuntang altar, napakaganda nito sa suot na puting pangkasal bagay sa busilak nitong puso. Napatingin sya sa altar “Elizabeth, siguro ay masaya ka na, natupad na ang hiling mo, hindi na ako mahihiyang humarap sayo kapag nagkita tayong muli sa kabilang buhay” FLASHBACK "Senyor umalis po si Ellie" imporma sa kanya ng taong nagbabantay sa kilos ng dalaga "Sundan mo, wag mong aalisin ang paningin sa kanya" kapagdaka ay ibinaba na ang tawag. "Senyor, sa isang club po sila pumunta kasama ng kaibigan nya" muling imporma nito. Nakasilip ako ng magandang pagkakataon na isagawa ang plano, parang umaayon sa kanya ang panahon hindi sya mahihirapan na kumbinsihin ang dalawa na magpakasal sa naiisip nyang plano. Sinabihan nya eto na lagyan ng gamot ang inumin ni Ellie at siguraduhuhin na maiinum eto ng dalaga, bahala na kung paano ko isasagawa eto, matyaga kong hinintay na dumating ang dalaga pero nagulat
“SIR, you need to watch this!” nagmamadaling pasok ni Jeff sa Opisina habang inaabot ang gadget. Napakunot ang nuo ni Nathan habang pinapanood ang video. Ang dami ng nakapanood ng video pero wala syang pakialam iisa lang ang pumasok na isip nya. “Ellie” “Ask someone to take that down this post, bayaran nyo kung sino ang dapat bayaran!” utos nya kay Jeff. Wala akong pakialam sa video, mas concern ako sa mararamdaman ni Ellie. Tumango lang si Jeff at nagpaalam na sa kanya. Kinuha nya ang cellphone at tinawagan si Daniel. “Hello Kuya, Did you watch the video?” agad na tanong nito pagkasagot sa call. “Where is Ellie?” balik tanong nya. “She is with Ruth, papunta na ako dun!” sagot ni Daniel Alam ko sa oras na eto napanood na rin nya ang video, ayoko mag-isip sya ng iba at lumayo sya sakin. Napagpasyahan kong umuwi sa mansyon, nainis ako ng hindi ko sya makita ang sabi ni Manang hindi pa daw umuuwi, naiisip ko na baka kasama nya ang Alex na yun, naninibugho ako dahil kaedad nya an
MASAYA ang lahat sa ibinalita ng mga doctor, lalong lalo na ako.Nakahinga ako ng maluwag ng masigurong ligtas na ang aking mag-ina, sa loob ng anim na buwan na walang malay ang aking asawa, araw-araw akong nagpapasalamat sa Dyos, kahit ang mga doctor ay nawawalan na rin ng pag-asa na gigising eto, hinihintay na lang na sumapit ang ika-7 buwan ng tiyan ni Ellie para isilang ang aming anak. Hindi ko mapigilang mapaiyak habang nakatitig sa natutulog kong asawa. Akala ko nung una etong mag flatline ay mawawala na eto sa amin base sa hitsura ng Doctor ng lumabas eto, nakahinga lang ako ng maluwag ng magsalita eto. “She keep holding on!!” sabi nito.“Nathan..” paos na tawag ni Ellie sa akin habang nakayupyop ako sa gilid ng kama. Mabilis akong nagising at napatayo.“May masakit ba sayo? Okay na ba ang pakiramdam mo?” Sunod sunod na tanong ko.Umiling lang si Ellie bilang sagot, tinitigan ako ng aking asawa. Nagmamadali akong tumawag ng doctor na agad naman pumasok upang tingnan si Ellie.
MAHIGPIT nyang niyakap ang anak na parang takot na takot na mawala eto, saglit na niluwagan nya ang yakap dito parang haplusin ang mukha nito para siguraduhing hindi sya nanaginip lang! “Hey buddy!” sabi nya dito na umiiyak sa sobrang tuwa. “Hi, Daddy” nakangiting tawag nito sa kanya. Mahina syang napatawa, ganun din ang nakapaligid sa kanya sa sagot ng anak. Muli nya etong niyakap. “I thought I couldn’t see you again!” bulong nya sa anak. “I guess we’re even!” singit ni Gerald sa kanilang mag-ama. Napatingin naman si Nathan sa kaibigan bago tumawa ng mahina. “SURE IT IS!!” Nagpatango-tango si Gerald. Ilang saglit lang nagsalita ulit eto. “Can I have a word with you?” sabi nito na tila may nais sabihin, saglit syang nagpaalam sa anak at nilapitan ang kaibigan. “It would be better if you had Marcus check-up. He wakes up in the middle of the night screaming at the top of his lungs.” punong-puno ng pag-aalala ang mukha nito. Naawang muli syang napatingin sa anak na kasalukuya
KINAKABAHAN sya sa ibinalita ni Karlos tungkol kay Marcus, hindi nito kinumpirma kung si Marcus ang natagpuang bata malapit sa isla kung saan naganap ang pagsabog, ngunit nagbabakasakali sya na ang anak ang batang tinutukoy nito. Halos hilahin nya ang oras para makarating sa lugar. Isang concerned citizen ang nagparating sa mga pulis na may napulot silang bata, halos wala daw etong damit, wala ring galos or kahit anong sugat eto kaya inakala ng lahat na naanod lang eto dun. Nasa pangangalaga daw eto ng DSWD sa lugar. Ngunit nadismaya sila pagdating sa lugar. “May nagclaim na sa bata, sinabi nito na sya ang Uncle.” paliwanang ng babaeng nangangasiwa dito. “Maraming salamat po.” wika ni Karlos. Tumalikod si Nathan at tumanaw sa mga batang naglalaro. “Kelan po sya kinuha?” muling tanong ni Karlos. “Kahapon lang po, hindi na kami nagdalawang isip na ibigay eto dahil kilala sya ng bata” sabi muli ng babae na kanina pa pasulyap-sulyap kay Nathan. Napansin eto ni Karlos, tila napahiya n
HALOS himatayin sya sa warning shot na pinaputok ni Trixie. Pinagpapawisan ngayon sa takot si Ellie dahil sa baril na nakaumang sa kanya. Kitang-kita nya ang galit sa mukha ng babae na parang wala sa sariling isip. Nakita nya sa gilid ng kanyang mata ang babaeng hawak- hawak ng isa nyang tauhan, "Lorrie?" sigaw ng isip nya, napaawa sya sa babae. “Nasan ang kasama mo? Tatakas ka pa? ” Galit sa sigaw ni Trixie kaya muling bumalik ang atensyon nya dito, marahil ay hindi nito napansin ang babaeng hawak ng tauhan nya. Umiling ng malakas si Ellie habang nakataas ang dalawang kamay. "Ang tapang-tapang mo! Ngayon ipakita mo sakin ngayon ang galing mo!" napatingin si Ellie sa dulo ng baril na nakaumang sa kanya na umuusok pa. “Parang awa mo na, wala kaming kasalanan sayo, pakawalan mo na kami” “Sorry dahil hindi ko kilala ang salitang awa!” sigaw nito, napangisi eto ng makita ang babaeng duguan na hawak ng tauhan nya na halos hindi na makatayo dahil sa sugat nito. “Dalahin nyo sa loob s
BIGO ang team ni Karlos matagpuan sa itinurong lugar ni Don Francisco ang grupo ni Trixie. Ngunit hindi pa rin nawawalan ng pag-asa si Nathan, nararamdaman nya na malapit na nilang makita ang asawa.“Hold on, Wife!” piping dasal nya. Naagaw ang atensyon ng pagtunog ng telepono.PAPA calling…..“PAPA!” sagot nya dito.“Nathan, we possible know where she took Ellie!” sabi ng kanyang ama sa kabilang linya.“Where?!” tanong nya, naging alerto ang buong team sa kanilang pag-uusap.Sinabi ng kanyang ama ang lugar at sinabi nitong susunod eto dun, pinigilan nya ang kanyang ama dahil mahina na eto para sa ganung bagay ngunit nagpumilit pa rin eto.“We got it!!” sabi ng tao ni Nathan habang pinapalocate nya ang lugar na sinabi ng kanyang ama, mabilis nilang na trace ang location. Sa isang malayong probinsya ang lugar na maaring dinala ang kanyang asawa, kung ano man ang dahilan ni Trixie kung bakit dun nito dadalhin si Ellie, eto lang ang nakakaalam. Hindi na rin sya nagtanong sa kanyang papa
SAMANTALA “TINGNAN mo nga naman ang pagkakataon, hindi ikaw ang punterya ko pero ikaw ang nasilo ko, Sorry ka na lang dahil sumabit ka sa mga taong kinamumuhian ko! At ngayon, ikaw ipapain ko para lumapit sakin ang mga taong may malaking utang sakin!” halos mapaiyak si Ellie sa higpit ng pagkakahawak ni Trixie sa kanyang pisngi. Mahigpit din na nakatali ang kanyang kamay sa likod, ganun din ang isang babaeng hindi nya kilala ngunit tila pamilyar sa kanya ang hitsura. Hindi nya alam kung ano ang nangyari kay Trixie sa loob ng nakalipas na taon, Wala na ang glamorosang Trixie na hinahangaan ng marami noon. “Pakawalan mo kami!” sigaw ng babae kay Trixie “Tumigil ka, ayoko sa lahat ang maingay!” sigaw nito sa babae, dahilan para matakot eto. “Trixie, please kung ano man ang nagawa ko humihingi ako ng tawad sayo” pagsusumamo nya. “Poor Dear! Actually wala ka namang kasalanan, pero ang pamilya ng ASAWA mo, malaki!, pasalamat ka mabait pa rin ako sayo kaya humihinga ka parin ngayon!
HINANG-HINA pa syang nakakubli sa kwebang yun, akala nya katapusan nya na nung nakaraang gabi, maraming dugo ang nawala sa kanya dahil napuruhan sya ng babae sa tagiliran mabuti na lang maiksi lang ang patalim na gamit nito kaya hindi umabot sa kanyang internal organs, pero mahaba ang kanyang naging sugat. Sa mga ganitong pagkakataon nagagamit nya ang kanyang kaalaman. Salamat sa mga bunga ng niyog na marami sa Isla nagamit nyang panggamot, gamit ang mga dala-dala nyang kagamitan sa paggamot ginawa nyang parang detrox ang juice ng niyog para manumbalik ang mga nawala nyang dugo.Hindi nya alam kung saan nya naihulog ang kanyang telepono para makapagreport sa kanyang boss, kailangang malaman nito na may spiya sa loob ng isla, ngunit hindi nya eto makita. Wala syang choice kung hindi ang maghintay at manatiling ligtas. Pumikit muna sya para magpahinga kailangan nya ng lakas para sa mga susunod na araw, alam nyang anytime makakabangga nya ang mga tauhan ni Nathan at ni Cristy. FLASHBACK