Narcissistic parenting is the worst type of parenting.And unfortunately, many of us are or grow up in a narcissistic homes.matapos Ang apat na Oras na pamamalagi ni Ziri sa ospital ay kaagad rin syang pinayagan ng doktor na umuwi na. nagtataka nga lang si Ziri dahil Wala man lang itong niresetang mga gamot sa kanya kaso bigla nyang naalala na Wala na nga palang Lunas Ang sakit nya kaya Hindi na ito mga nag-abala pa. pagdating nila sa kanilang Bahay ay muli na namang bumalik sa dati Ang kan'yang magulang. muli na namang nakulta Ang utak ni Ziri dahil sa mayat mayang pagbubunganga ng kaniyang Ina. Ang ama naman nya ay umalis ng Bahay dahil narindi na rin siguro kaya puro si Ziri Ang nakasapo ng pagbubunganga ng kaniyang magulang. Signs that you are a narcissistic parent. lives through your child. Expecting your child to fulfill your unmet dreams. "Ziri, aba, mag-isip ka ngang mabuti. Hindi ka hahalikan ng Isagani na 'yon kung Wala syang gusto sa 'yo. andon na e, hinalikan ka na,
FINALLY. Nalaman na ni Ziri Ang dahilan kung bakit inofferan sya na maging girlfriend nito ay dahil para matakpan at matabunan Ang mga issue na kinakarap nito. and Tama nga. paniwalang-paniwala Ang mga tao ngayon na totoo nga silang may relasyon dahil sa kanya na ito lahat naka-focus. walang kamalay-malay si Ziri na mas may igugulo pa Ang Buhay nya matapos madikit Ang pangalan nya sa Isang ISAGANI FERRER. noong una ay Hindi nya pa gaanong ramdam dahil puro media pa lang Ang lumalapit sa kanya pero ngayon? ZIRI MONTEFALCO'S POVMay usapan kami ni Izel mamaya na magkikita sa Isang bar kaya abot-abot Ang dasal ko na sana ay wala ng Toyo Ang inay o di kaya ay maaga silang makatulog ng itay. Hindi naman sa pagiging interesado sa Buhay ng Isagani na 'yon pero Hindi na talaga ako makapag-intay na malaman kung ano ba 'yung nadiskubre ni Izel Kay Isagani. kung bukod pa ba 'yon sa nalaman ko?itinigil ko na Muna Ang pag-brobrowse sa internet dahil puro toxic lang Ang nababasa ko kaya itinuon
CHRISTIAN LORENZO'S POINT OF VIEW. SA wakas. sa tanang Buhay ko, ngayon ko lang naramdaman na Isang FERRER ako. sa tagal Kasi ng pagiging sunud-sunuran ko sa kanila ay sa wakas at Nakita rin nila Ang halaga ko. I am Cristian Lorenzo. 25 years old. anak sa labas ni Alfred Ferrer that's why I'm using my mom's surname. after my mom died, my dad also died too. naging ulila man ako pero Hindi ako pinabayaan ng uncle June ko. kinupkop nya ako, pinag-aral at binigyan ng magandang trabaho. lahat ng mayroon ako ngayon ay galing sa kanya. Properties, fame and name? ipinagkaloob nyang lahat sa akin iyon. Wala akong masasabi Kay Uncle June. Itinuring nya rin ako na parang Isang tunay na anak. Kaya naman Hindi maiwasan na magtampo ng kan'yang anak na si Isagani Ferrer. Palagi Kasi syang kinukumpara sa akin. Lumaki kami na halos puro comparison at syempre puro pabor Ang uncle June sa akin. lumaki kami ng sabay ni Isagani. okay naman kami bilang mag-pinsan dahil kahit na may ugali sya na Hindi k
ZIRI MONTEFALCO'S POV Hindi ko alam kung ano Ang dapat o Tama na maging reaksyon ko after Kong malaman na ito palang si Christian na ito Ang lalaking naghatid sa akin noon sa Bahay at sya ring nag-iwan ng limang libong pisong papel sa aking wallet. yes. I cursed him before. hinding-hindi ko Kasi makalimutan Ang ginawa nya sa akin noong nag-apply ako sa kumpanya nila. bukod kasi sa matabang nyang pag-iinterview sa akin ay inofferan nya akong maging janitress na lang malayo sa posisyon inapplyan ko noon. alam Kong Wala sya sa mood that time pero Hindi naman tamang ibuhos iyon sa Isang aplikante Ang init ng ulo nya without knowing kung ano Ang totoong pinagdadaanan ko non. ngayon ko lang din napagtanto na kaya pala sya tumawag sa akin the next day para raw gawin akong assistant manager ay dahil Nakita nyang walang-wala laman Ang wallet ko at Nakita nya Ang estado ng Buhay ko dahil sa itsura ng Bahay ko. Hindi ko kinakahiya kung Anong klase ng Buhay mayroon ako kaya Hindi ako nahiya.
CHRISTIAN LORENZO'S POVToday is my first day as CEO ng Ferrer's company. lahat ng negosyo ni uncle June ay sa akin ngayon ipinagkatiwala. and I'm proud of that. ibig sabihin mas may tiwala sya sa kakayahan ko kesa Kay...."about Isagani? may balita ka ba kung kailan sya babalik rito sa Manila?" tanong ko sa secretary ko. nakakahiya Kasi sa kanya Ang pag-upo ko sa pwesto. ayokong isipin nya na sinasadya ko syang kumpintensyahin. gusto ko lang naman sundin kung ano Ang inuutos sa akin ni uncle June at Wala akong balak na agawin kung ano Ang mayroon sa kanya. lahat ng desisyon ay galing sa dad nya at Wala na kaming magagawa doon. "Sir, Ang alam ko po sa Saturday pa Po Ang uwi nya. 1 week po Kasi Ang bakasyon nya ro'n."kung ganoon, 2 days pa pala sya babalik Dito. after 2 days, magugulat sya at ako na Ang nagpapatakbo ng mga negosyo ng dad nya. "okay. I see. you may back to your works. thanks " it's only 6:30 am at sinadya ko talagang maagang pumasok ngayong Araw dahil gusto ko ay maa
ZIRI MONTEFALCO'S POVyes. I grab the offer. Wala, e. time is so fast. habang napapalapit na Ang kamatayan ko ay lalung nagigipit Ang pamilya ko. namili ako sa dalawa. Kay Isagani at christian. parehong taking the risk pero mas pinili ko 'yung less gulo. kung Kay Isagani Kasi tiyak na Hindi ako malalagay sa maayos. Ang pangalan ko. masyado syang maraming issue sa katawan kaya Hindi Dito na lang ako Kay christian. he offered me a job where I think suitable naman sa preference ko. maayos Ang trabaho na ito at desente akong tignan. kanina nanumbalik na sa dati Ang inay. mabait na s'yang muli sa akin. AYOKO mang mag-isip ng kung ano pero alam ko na Ang dahilan ng mga ngiti ba iyon ay dahil nga sa sa wakas ay may trabaho na ako. nakakabigla nga lang nang malaman Kong Hindi pala basta-basta Yung Christian na 'yun. mukha lang palang loloko-loko at pilyo pero my Ghad! CEO pala sya rito. kagalang-galang Ang suot nya at ibang-iba sya sa christian na una Kong Nakita. Ang boses nya ay napaka p
ZIRI MONTEFALCO'S POINT OF VIEW. I calmed my self during we eat. Hindi ko p'wedeng bigyan ng malisya Ang mga tingin nya'ng iyon sa akin. Siguro nga na likas na mabait na tao lang Siya kaya ganito sya sa akin. Although, bibihira lang talaga Ang boss na ganito. Ang pakainin sa mamahaling kainan ang kan'yang pobreng assistant. "How's the food?" Tanong nya sa akin habang nasa sasakyan na kami. Seryoso syang nakatingin sa daan samantalang ako ay Hindi na mapakali sa aking kinauupuan. "Ano nga ba Ang dapat na isagot ko? Dapat pa ba Kasi syang magtanong ng gano'n? Malamang oo ang isasagot ko, sa mahal ba naman ng presyo non imposibleng Hindi ko magustuhan." Sa isip-isip ko. "O-opo. Masarap. Nagustuhan ko po." Kaswal na sagot ko kahit na Hindi ko maatim na mas mahal pa sa daily ko Ang binayaran nya. "Good! Alam mo bang fav. Resto ko do'n?""Ahh, gano'n Po ba? Hehe" "You know what, I still don't know why I hired you. Laging Ang labo ng sagot mo sa akin t'wing tinatanong kita. Tell me why?
ISAGANI FERRER POINT OF VIEW As long as i want to stay two more days in Boracay, I decided not to. Naka 1 Week na ako rito at oras na para umuwi. Kung ako lang ang masusunod ay mag-stay pa talaga sana ako rito ang kaso ay tinawagan ako ni Mom. she is saying na kailangan ko raw umuwi na at may importanten raw syang sasabihin sa akin. Well, hindi naman ako na-bother sa sinabi niyang iyon. Hindi ko na nga alam kung ano ba ang pinagkaiba ng importante sa hindi. ang alam ko lang, wala akong kwenta!Damn it!It took me 3 hours bago ako makauwi sa amin. dumating ako sa bahay namin exactly 10 am at kaagad ko nang hinanap si Mom. "iho!! oh my God youre here, finaly!" isang mahigpit na yakap ang iginawad nya sa akin at pagkatapos ay muli akong hinarap. ."ano ba 'yon? ano ba yung sinasabi mong importante mo kaming sasabihin?" Kaswal na tanong ko. i am so tired and my body needs a fucking rest but as my Mom said earlier, mayroon nga raw syang importanteng sasabihin at kahit hindi naman ako in