"Paano naman ako?" sinabi ni Avery habang nilalagay ang baso ng tsaa sa kusina tapos ay bumalik siya sa kanyang silid. "Hindi niya ako nirespeto, hindi kahit isang araw.""Magkaiba ang mundo niyong dalawa. Naiintindihan ko kung ganoon siya makaasta sa'yo," sinabu ni Laura. "Kalimutan mo na ang nakaraan. Ituon mo lang ang pansin mo ngayon at kung ano siya sa pagdating ng panahon..."Tinaas ni Avery ang kanyang kilay, nalilito, at tinanong, "Bakit mo siya pinagtatanggol? Sa tingin mo ba na magiging mabuti ang puso niya para hayaan ang bata sa sinapupunan ko?"Nanahimik si Laura. "Alam kong may mga rason siya para hindi gustong magka-anak," sinabi niya pagkatapos ng maikling saglit. "Sa tingin ko na ang katotohanan na handa siyang lunukin ang pagmamalaki niya at pumunta rito para humingi ng tawad sa'yo ay senyales na may pakialam siya sa'yo."Tinakban ni Avery ang kanyang mga tainga gamit ang kanyang mga kamay at sinabi, "Matutulog na ako. Masakit ang ulo ko."Ang makita ang kanyan
Ang reyalidad ay tumama rin kay Jun."Ano na ngayon? Hihingi ba ng tawad si Elliot?""Titingnan ko pagkatapos ng trabaho," ani Chad. "Kailangan ko bang tawagin ang nobya ko para kitain si Avery?""Sino ang nobya mo?"Umubo si Jun at sinabi, "Matalik na kaibigan ni Avery... Siya ang nagbunyag ng lahat kay Avery. Totoong hindi ko talaga siya gusto, nakipaghiwalay ako sa kanya kagabi!"Bumuntonghininga si Chad at sinabi, "Magaling kang pumili ng nobya!""Naloko ako. Paano ko malalaman na matalino sila?""Mukhang kailangan naming tumahimik sa harap mo simula ngayon. Hindi ka na isa sa amin.""Tatayo naman ako sa sarili kong mga paa!" mapait na sabi ni Jun. "Para sa kapakanan ni Elliot!"...Nang gabing iyon, dumating sina Ben at Chad sa mansyon ng Foster upang makita si Elliot."Umuwi si Master Elliot bandang alas-singko ng umaga ... Sinabi ng kanyang bantay na nagpalipas siya ng gabi sa ulan sa labas ng bahay ng ina ni Madam Avery. Pinamamahalaang lamang nila siyang makauwi p
Basa ang mukha ni Avery. Kahit na maligamgam ang tubig, malamig pa rin sa kanyang pakiramdam. "Chelsea! Anong ginagawa mo!" Agad na tumayo si Charlie, hinihila ang braso ni Chelsea at hinatak siya sa tabi. "Charlie! Huwag mo akong pigilan! Tuturuan ko siya ng leksyon ngayong gabi!" Pula ang mga mata ni Chelsea at ang kanyang matinis na boses ay kumalat sa buong pribadong silid. Pinitik siya ni Charlie, "Nahihibang ka na ba?!" Hindi pa nasigawan ng ganoon si Chelsea sa publiko ni Charlie at kumulo ang dugo niya sa galit. Tinulak niya ang kamay ni Charlie, sinusubukan na sugurin ulit si Avery. Splash!Ang baso ng juice ay bumuhos sa kanyang mukha. Hinampas ni Avery ang walang laman na baso sa lamesa at tiningnan niya ang miserableng mukha ni Chelsea, at sinabi, "Kung gusto mong tuksuhin ako, alamin mo muna kung kaya mo."Agad na nahulog sa katahimikan ang paligid at ang mga mata ng lahat ay napunta kina Avery at Chelsea. Nasabuyan lang naman si Avery ng isang baso ng mali
Malamang ay sobrang lamig para kay Elliot na tumayo buong magdamag sa malamig na gabi ng tag-lamig. Huminto ang sasakyan sa paradahan ng isang hotel. Bumukas ang pintuan at lumabas mula sa sasakyan sina Jun at Tammy. Gayunpaman, isang sasakyan ang huminto muli sa kanilang pareho nang nakalabas na sila ng sasakyan. Ito ay si Ben. "Ben," bati ni Jun. Nagtanong si Ben, "Anong ginagawa mo rito?"Sinagot siya ni Jun, "Hinatid ko ang nobya ko rito para hanapin si Avery..."Habang nag-uusap ang dalawa, tumungo si Tammy kay Avery at niyakap ito. "Nandito rin ako para sa kanya." Inaninag ni Ben si Avery sa hindi kalayuan, "Bakit hindi mo pa ako iwan dito? Mas magandang iwan siya sa bahay ni Elliot."Sumagot si Jun. "Kung hindi lang dahil sa nobya mo ay hindi sila hahantong parehas sa ganito."Namula si Jun sa kahihiyan. "Maagang na-isapubliko ang nobya ko sa kasinungalingan-"Pinutol siya ni Ben, "Kalimutan mo na. Hindi na mahalagang pag-usapan iyan ngayon. Mauna na ako."Tumang
Hindi bumalik si Avery sa mansyon ni Elliot, hindi niya rin binisita ang may sakit na si Elliot. Sa oras na ito, talagang malupit si Avery. Bukod sa kanya, ang ibang tao rin ay malupit ang tungo kay Elliot. Ben.Dahil hindi kailanman bumalik si Avery sa mansyon ni Elliot o hindi rin nagpakita ng kahit na anong pangangamusta sa kanya habang nakahiga sa kama ng ospital, araw-araw naman pumupunta si Ben para ibigay ang mga balita sa mga ginagwa ni Avery. Halimbawa, ang nagawa ni Avery ngayon sa Tiwalang Kapital at nagkaroon ng magandang umaga kasama si Charlie, o kahit ang pagkain nila nang sabay. Hindi na mahalaga kung ang dalawa sa kanila ay napadpad sa eksibisyon ng sining o hindi, at hindi na mahalag kung talagang kumain ba sila ng sabay. Ang mahalaga ay ang iritadong mukha ni Elliot habang ginagarintiyahan ang tanging bagay na siya dapat ang kasama niya. Kung may sakit pa rin si Elliot, hindi na siya gaganti. Ginamit ni Ben ang paraan niya kay Elliot para araw-araw siyang ma
Gayunpaman, hindi napanghinaan ng loob si Charlie, at mas bibigyan niya ito ng mas maraming oras.Matapos umorder, kaswal na nag-usap ang dalawa. Tapos ay pinulot ni Avery ang kanyang telepono at nagtipa rito. "Avery, mayroon ka bang kahit na anong isyu sa korporasyon natin?" kaswal na sabi ni Charlie habang sumimsim sa kanyang red wine. Nagbabasa ng balita si Avery at tumingala sa kanya nang marinig niya ang boses nito. "Ayos lang ang plano mo pero may kaunti pa ring hindi pagkakasundo sa panig natin," pormal na sambit ni Avery. Tumawa si Charli. "Anong 'di pagkakasundo? Tingnan ko kung makakatulong ako."Sumagot si Avery, "Ayos lang. Kaya kong gawin itong mag-isa."Ang mga hindi pagkakasundo ay nagmula sa kanyang sarili. Sa katunayan, ang pamamahala ng Industriyang Tate ay sabik na tanggapin ang pamumuhunan mula sa Tiwalang Kapital, ngunit nag-aalangan pa rin si Avery. Nangako siyang kakausapin niya si Charlie dahil gusto niyang makilala siya ng kaunti. Gayunpaman, kahit g
Malaki ang pinayat ni Elliot at ang orihinal na tikas ng kanyang mukha ay mas naging malalim at elegante. Anong ginagawa niya rito? Siya ba ang misteryosong bisita?Umalis si Lucy pagkatapos matapos ang gawain. Habang pinapanood ang pag-alis ni Lucy, napagtanto ni Avery na si Elliot nga ang misteryosong bisita. Hindi ba siya nakaratay?Maayos na ba ang pakiramdam niya?Nakatayo lang si Avery, hindi nagsalita ng kahit ano o lapitan siya. "Mr. Foster, ito ba ang binibini na hinahanap mo?" Ang taong nakatalaga sa kanya ay tinanong si Elliot. Tumango si Elliot. "Salamat.""Walang anuman," sinabi ng nakatalaga sa kanya sa magalang na tono.Naglakad si Elliot patungo kay Avery, tinitingnan siya ng may kakaibang pagtingin, at sinabi, "Mag-usap tayo.""Mag-usap? Anong dapat nating pag-usapan?" Bumaba ang tingin ni Avery, malamig ang kanyang tono. Hindi nagmamadali si Elliot o iritado. Sa halip, kinuha ng kanyang malaking kamay ang kanyang braso at hinila siya palayo. Maraming
Tila isang umuungal na apoy ang nagpainit sa silid, naramdaman ni Elliot ang lamig pagkalabas na pagkalabas ni Avery ng silid. Maya maya ay pumunta si Avery sa banyo para maghilamos ng mukha. Nang matapos siyang mag-freshening, bumalik siya sa exhibition na bulwagan.Ang eksibisyon ay tumagal ng mahigit isang oras, ngunit dumaan ito sa isang kisap- mata. Nakita ni Avery ang maraming bagay, ngunit wala siyang naalala. Nang matapos ang eksibisyon, tumayo siya.Tinanong ni Charlie si Avery, "Gusto mo bang uminom ng tsaa sa hapon? May alam akong bagong lugar, at medyo maganda ito." Hindi interesado si Avery, at tinanggihan niya ang alok nito, "Medyo inaantok na ako at gusto ko nang bumalik para magpahinga."Napagtanto ni Charlie na mukhang pagod na pagod siya, at sinabi niya, "Ibabalik kita.""Salamat."Lumabas ang dalawa sa unang row.Sa labasan, nakita ni Avery ang isang pamilyar na mukha. Nang makitang hinihintay siya nito, lumingon si Avery kay Charlie at sinabing, "Mr. Tierney
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan