Gusto mong isama natin yung mga bata?” Tanong ni Elliot. “Gusto mong isama natin sila?”Hindi maintindihan ni Avery ang ibig sabihin ni Elliot. “Oo.” Kahit na nahihirapan siya kapag binubuhat niya ang mga anak niya, walang kasing saya ang nararamdaman niya kapag kasama niya ang mga ito. Siguro totoo nga ang mga narinig niya noon na kahit anong pagod ng isang magulang, lahat ng yun ay mawawala kapag nakita na nila ang mga anak nila.“Pero ayoko muna silang isama. Gusto kitang dalhin sa isang lugar.” Sagot ni Avery.“Saan tayo pupunta?” Nilagay ni Elliot ang kamay niya sa kanyang bulsa. “Kailangan muna nating tanungin ang mga bata, diba? Kung ayaw nilang sumama, wag natin silang isama. Eh paano kung gusto nila?”“Pupunta tayo kung saan ako nagcollege. Sandali, ako na ang magsasabi sa mga bata.” Pumunta si Avery sa kwarto nina Hayden at Layla. Hindi nagtagal, bumalik siya at hinawakan ang kamay ni Elliot. “Gusto daw ni Layla ng pasalubong. Tara na!”Si Avery ang nagmaneho at dina
Nang makita ni Avery ang diamond ring na sinuot sakanya ni Elliot, hindi na niya napigilang maging emosyunal. Iyak siya ng iyak at niyakap ito ng mahigpit. “Kailan mo ‘to binili? Palagi naman tayong magkasama pero hindi kita nakitang bumili nito.”Ang buong akala ni Avery ay hindi alam ni Elliot na Valentine’s Day noong araw na yun dahil mulka umaga hanggang sa noong naglalakad na sila sa campus, wala namang naging kaduda-duda dito.”“Noong bumili tayo ng kwintas, binilhan din kita ng singsing.” Paliwanag ni Elliot. “Paano ko naman makakalimutan ang araw na ‘to?”Ilang araw na puro promotion tungkol sa Valentine’s Day ang nababasa niya sa tuwing magbubukas siya nhg phone. “Kung hindi ko pa sinabing Valentine’ Day ngayon, wala ka pang planong ibigay yang singsing na yan no?” Binitawan ni Avery si Elliot at tinignan ito, na may namumugtong mga mata.Ngumiti si Elliot at malambing na sumagot, “Alam ko namang ipapaalala mo sa akin. Hinihintay lang kita simula kaninang umaga.”Nata
”Ben! Naguumpisa na ang dementia ng nanay ko! Wag mo nalang sabihin sa iba yung mga sinabi niya sayo!” Hindi na alam ni Chad kung anong gagawin niya. “Kapag nalaman ‘to ni Mr. Foster, sigurado ako sisisantihin niya ako.” Halos maiyak na si Ben sa kakatawa. “Chad, masyado kang nag iisip ng kung anu-ano. Okay na okay pa ang pag iisip ni Aunt Tanya. Malinaw naman ang sinabi niya na ayaw niya kay Mike kasi mahirap siya. Sabihan mo kasi yung boyfriend mo na magpayaman para matanggap siya ng nanay mo.” Umiling si Chad. “Ang sabi ng nanay ko, wala daw siyang problema kung hanggang magkaibigan lang kami Mike, pero hindi niya raw matatanggap na boyfriend ko siya kasi mukha daw siyang walang kwenta.”“Hahaha! Tapos tinawag mo siyang demented? Tama naman ang sinabi niya ah! Wag ka ng masyadong mag isip. Alagaan mo nalang muna siya sa ngayon.”“Ben, may gagawin ka ba mamaya? Pwede mo bang puntahan si Mike? Dalawang araw ko na kasi siyang hindi pinapansin kaya sigurado ako na sasabog na yun
Halos hindi makahinga si Ben. Galit na galit niyang hinila ang kwelyo ni Chelsea. “Chelsea Tierney! Anong pinagsasabi mo?! Bakit ka naman papakasalan ni Elliot? Magkasama sila ni Avery ngayon at kung may papakasalan man siya, si Avery yun at hindi ikaw!” Tumawa si Chelsea. “Alam ko na magkasama sila ni Avery. May mga anak sila at naiintindihan ko yun. Isa pa, kahit na hindi ko makuha ang puso niya, kuntento na ako sa katawan niya.”Natawa si Ben kay Chelsea at binitawan ito. “Siguro sonbrang na traumatize ka sa aksidente mo! Nag didiliryo ka! Kung papakasalan ka ni Elliot, bakit wala akong alam?”“Bakit? Sayo ba siya magpapakasal para malaman mo ang lahat?” Nilapag ni Chelsea ang baso sa lamesa at kalmadong nagpatuloy, “Sinasabi ko lang naman ‘to sayo dahil kaibigan kita. Alam ko na ayaw mo akong maging kaibigan, pero para sa akin, ikaw nag pinaka mahalagang…”“Tumahimik ka! Sinasabi mo lang yan kasi gusto mong makuha ulit ang loob ko, tama?” Umiling si Chelsea at ngumiti. “Hi
”Yung sleeping pills ko din.”“Sobrang lala ba ng insomia mo?” Inayos ni Avery ang buhok niya. “Paano ka nakatulog kagabi? Noong isang gabi? Wag mong sabihin na hindi ka rin nakatulog?”Habang nagsasalita, tumayo si Avery.Dahil hindi makatulog si Elliot ng walang pills, kailangang niyang bilhan ito. “Kagabi lang nagumpisa.” Ayaw ni Elliot na mag alala si Avery kaya kalmado niyang sinabi, “Siguro dahil masyado akong naging masaya noong mga nakaraang araw, hindi ko maiwasang isipin si Shea.”“Alam kong sobrang bigat para sayo ng naging pagkawala ni Shea, pero kailangan mo ring magpatuloy sa buhay. Kung nandito pa siya, sigurado ako na hindi siya magiging masaya kapag nakita ka niyang malungkot.” Nagsuot si Avery ng coat at sinabi, “NAalala mo ba yung pangalan ng pills na iniinom mo o ako na ang bahala?” “Sasamahan kita.” Sagot ni Elliot habang tumatayo.“Wag na. Humiga ka nalang diyan.” Habang sinasabi ito ni Avery, tinulak niya si Elliot pabaliks a kamay. “Sarado na ang mga bo
Nagkabisa ang mga tabletas ni Elliot makalipas ang kalahating oras, at nakatulog siya ng malalim.Sa kabilang banda, hindi na napagod si Avery.Malalim niyang iniisip ang lahat ng nangyari sa pagitan nila simula nang dumating si Elliot.Ginugol niya ang bawat araw sa kaligayahan. Hindi lamang siya nakatulog nang maayos, ngunit ang kanyang gana sa pagkain ay bumuti rin.Naisip niya na ang mga bagay ay pareho para sa kanya.Hindi niya inaasahan na mahihirapan siya sa insomnia.Gusto niyang tulungan siya, ngunit wala siyang ibang magawa kundi ang bumili ng gamot para sa kanya.Sa mga sumunod na araw, mas nagagawa niya itong tratuhin at mas mahalin.Kung hindi sapat ang isang araw, gugugol siya sa susunod na buwan o taon para tuluyang punan ang kahungkagan na naramdaman niya sa pagkawala ni Shea.Diyes na ng umaga nang magising si Elliot.Pagkalabas niya ng kwarto ay agad siyang dinala ni Avery sa dining room."Labas tayo pagkatapos mong kumain." Inayos niya ang buong araw na is
Nasaksihan ni Avery ang buong pangyayari." Halika dito, Hayden," sabi niya habang pilit na binabasag ang awkwardness.Nagmamadaling pumunta si Hayden sa tabi ng kanyang ina."Pumunta ka rin dito, Elliot!" tawag ni Avery nang mapansin niyang natulala si Elliot.Nang makapasok na sila sa studio, magiliw silang binati ng photographer."Hindi ako makapaniwala na mayroon ka nang tatlong anak sa murang edad, Miss Tate," bulalas ng photographer na may ekspresyon ng inggit at pagkagulat. "Maganda ang relasyon mo ng asawa mo, pero wala akong narinig na balita tungkol sa kasal niyo!"Napahiya si Avery at sinabing, "Hindi kami mag- asawa sa ngayon, ngunit hindi kami nito hahadlang sa pagkuha ng larawan ng pamilya."Naramdaman ng photographer na siya ay nagkamali, pagkatapos ay mabilis na humingi ng tawad at iniba ang paksa." Mayroon akong ilang mga sample dito, Miss Tate. Mangyaring tingnan. Kung hindi, maaari mong sabihin sa akin kung mayroon kang isang tema sa isip."Tiningnan ni Ave
"Hindi na- lovestruck si Mr. Foster, marami lang siyang gustong ibigay!" sabi ni Chad. "Hindi lang siya bukas- palad sa kanyang pera pagdating kay Avery, bukas- palad din siya sa kanyang pag- ibig! Ito ay hindi tulad ng walang mas magagandang babae sa paligid niya, ngunit hindi siya nagbigay ng anumang oras ng araw sa kanila.""Iyon ay dahil ang mga babaeng mas maganda kaysa kay Avery ay hindi kasing kakayahan niya, at ang mga mas may kakayahan kaysa sa kanya ay hindi kasing bata at maganda." Nagsimulang kantahin ni Mike ang papuri ni Avery. "Kung ako sa babae, maiinlove din ako kay Avery."Sinapak siya ni Chad. Pinuri lang niya ito ng kaunti, at nakataas na ang ulo niya sa ulap." Hindi ka pwedeng magbiro! Magpapakasal ulit si Avery at ang amo mo. Kapag nakabalik na sila sa bansa, wala na akong lugar sa bahay na ito." Si Mike ay may kaawa- awa na mukha, ngunit siya ay nasa mabuting kalooban. "I guess kailangan ko lang lumipat sa iyo pagkatapos!""Sigurado ka bang magpapakasal sila
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan