Sasakyan yan ni Elliot diba? Mukhang nagkamali ka ng pusta, Mike!”Nagbuntong hininga si Mike at sinabi. “Kakaiba talaga yang lalaking yan. Napaka hirap basahin!” “Wag mo siyang labasin, Avery. Hayaan mo siyang mag hintay jan sa labas ng buong magdamag nang maranasan niya namang magghirap kahit minsan!” Excited na sabi ni Tammy. Sang ayon si Mike sa sinabi ni Tammy kaya naglakad siya papunta sa pintuan para sana isarado ito pero bigla siyang hinila ni Avery. “Papasukin mo siya.”Malapit ng lumabas ang baby nila kaya may mga bagay rin silang kailangang pag usapan ni Elliot.Alam niya naman kung anong pakay nito pero sa tingin niya ay magandang maayos na rin nila ang mga dapat maayos para sa bata.“Nakalimutan mo na ba kung anong ginawa niya sayo, Avery?” Naiinis na sagot ni Mike. “Kung papatawarin mo siya kaagad, hindi niya matututunan ang leksyon niya at lalo lang siyang magiging masama balang araw!”“Alam ko kung anong ginagawa ko, Mike. Wag kang mag alala, kaya ko ang sarili
Tama ang iniisip ni Elliot… Kaya ganun kakalmado si Avery dahil may pasabog ito! May dalawa naitong anak, pati ba naman ang bunso nila ay gusto pa rin nitong kunin ang custody?!Kahit isa, wala itong balak na bigyan siya?!Grabe! “Ayaw mo?” Hindi na makapag hintay si Avery sa sagot ni Elliot. “Kung ayaw mo, makakaalis ka na, Elliot. Wag na wag ka ng magpapakita sa akin hanggang sa maipanganak ko ang bata.”Walang ideya si Avery kung gaano niya nasaktan si Elliot sa mga sinabi niya. Noong nagtanong siya kung anong gusto nito kanina, muntik niya na sanang sabihin ang karugtong na “Ibibigay ko sayo ang lahat, wag kang ang custody ng bata.”“Bakit? Kasi sa tingin mo maghihirap lang ang bata sa akin?” Maluha-luha ang mga mata ni Elliot noong nagtanong siya. “Hindi. Gusto ko lang talaga nasa akin ang bata.” Kumpara kay Elliot, di hamak na mas kalmado si Avery. “Normal lang na mag hirap. Hindi yun ang nakakatakot dahil ang ang totoong nakakatakot ay ang lumaki siya ng walang pagma
Naglakad si Elliot papunta sa gilid ng kama at bumulong kay Avery, “Kaya kong pasayahin ang sarili ko.”Biglang nakahinga ng maluwag si Avery.“Eh bakit hindi ka nalang umuwi?”Hindi sanay si Avery na matulog ng may katabi. “Ayoko lang.” Umupo si Elliot sa kama at tinignan si Avery. “Hindi ko ‘to makakalimutan.”Hindi sana ‘to mangyayari kung kabisado niya ang bawat parte ng katawan ni Avery. Alam ni Avery kung anong iniisip ni Elliot. “Tapos na yun.”“Kailangan kong matutunan ang leksyon. Sinabi sa akin ni Ben na sinabi raw ng babae sa video na hindi kita napapasaya. Sa totoo lang, napaisip din ako dun. Kailan nga ba kita napasaya? Kailan ko nga ba naibigay sayo talaga ang kailangan mo? Masyado akong nagpabaya.”“Hindi ka naman nag pabaya, sadyang mataas lang talaga ang pride mo. Eh ano naman sayo kung hindi mo ako napapasaya?”Tinignan ni Elliot si Avery sa mga mata at kalmadong sumagot, “Tama ka. Mapride nga ako. Para hindi na maulit ang nangyari, kailangan kong kabisaduh
Eh sabi mo wag akong magsalita diba?” “Yun ba ang ibig kong sabihin?” “Oo.”“Parang gusto mo lang ata makipag away sakin no?” Sinipa ni Avery si Elliot. “Wag ka ngang dumikit sa akin.”“Malalaglag na ako.”Bumangon si Avery para kapain kung gaano pa kalaki ang space sa likod ni Elliot.Pero bigla siyang hinila nito at sinabi, “Ibibigay ko ang lahat ng gusto mo, Avery. Ano pa? Sabihin mo sa akin…”“Wala na akong ibang gusto.” Sinubukan niyang pumiglas, pero ayaw siyang bitawan ni Elliot. “Gusto kitang yakapin habang natutulog ako.” Inalalayan ni Elliot na humiga si Avery at niyakap ito. “Basta healthy kayo ni baby, wala na akong iba pang hiling.”“Talaga ba?” Sobrang bilis ng tibok ng puso ni Avery. “Parang mas kumapal ata ang mukha mo noong dumilim?”Binuksan ni Elliot ang ilaw at nagkatitigan silang dalawa. and the baby need to be healthy," Elliot said, repeating his earlier words.“Gusto ko kayong maging healthy ng baby.” Inulit ni Elliot ang sinabi niya kanina. Nap
Pakiramdam ni Chelsea na may pumalo sa puso niya at mababasag na ito pira-piraso!Kahit napatunayang inosente si Avery, paano nila makakalimutan ito sa isang gabi lang?Si Elliot ba ang pumunta para makita si Avery?Dahil ba may pakialam siya sa baby, o dahil may pakialam siya kay Avery?Natatakot si Chelsea hulaan. Natatawa siya at nasasaktan. Pakiramdam niya ginugol niya lahat ng taong ito na parang tanga.Wala na siyang kahit anong pag-asa na makasama si Elliot, pero hindi niya rin gustong makita ang kahit sinong babaeng makuha siya.Natagpuan niya ang numero ni Wanda at tinipa ito."Nahanap mo ba ang mga taong dapat mong tulungan akong makahanap?""Gusto mo bang kumilos ngayon?" Tanong ni Wanda. "May plano ka ba?""Hanapin lamang ang mga taong kailangan ko. Hindi mo na kailangang pakialam sa anumang bagay, "tugon ni Chelsea. "Hindi ko ito makukuha para sa isa pang segundo!""Okay, hayaan mo akong tumawag. Babalik ako sa iyo mamaya, "sabi ni Wanda, pagkatapos ay binalaan
"Hindi pa. May naisip ka na ba?" Tanong ni Elliot.Nanikip ang dibdib ni Avery, at nag-alangan sabihin, "Rowan Tate."Binaba ni Elliot ang menu. Ang parang hawk na mga mata niya ay tumuon kay Avery sabay sabi, "Seryoso ka ba?""Parehong sina Hayden at Layla ay parehong nakuha ang apelyido ko. Malilito ang bata kapag may iba siyang apelyido." Namula ang pisngi ni Avery sabay bahagi ng naiisip niya. "Syempre, rerespetuhin ko ang opinyon mo.""Kung nag-aalala ka na baka malito ang baby, pwede naman natin palitan na lang ang apelyido nina Hayden at Layla. Wala naman sa akin na kuhain nila ang apelyido ko."Napaka-kaswal ng tugon ni Elliot kaya halos naramdaman niyang nagbibiro siya.Inutusan niya ang kanyang pagkain, pagkatapos ay ibigay ang menu sa waiter.Kinumpirma ng waiter ang kanilang order, pagkatapos ay lumakad palayo."Dahil hindi ka sumasang-ayon, pagkatapos ay pangalanan lang natin siya Rowan Foster!" Nakompromiso si Avery.Masaya na siya na nakuha niya ang pag-iingat s
Sa master bedroom ng Starry River Villa, nagtutupi si Avery ng mga baby cloth. Banayad na nakaupo si Tammy sa tabi niya at pinapanood siyang maging abala."Sigurado ka bang plano mong palakihin ang bata na ikaw lang mag-isa, Avery? Nakakapagod 'yon!"Tinupi ni Avery ang bawat piraso ng damit isa isa, at marahang sabi, "Totoo. Ang mommy ko ang tumulong sa akin sa mga bata noon. Hindi ko pa talaga napagdadaanan ang ganitong klaseng pagod.""Tama ka. Wala na ang mommy mo, at sigurado ako na hindi ka mapapanatag iwan ang baby sa nanny," sabi ni Tammy. "Sabi mo llipat si Elliot. Totoo ba 'yon?""Ayon ang sabi niya." Nilagay ni Avery ang mga damit sa closet, tapos ay sabi, "Papayagan ko siya kung ganoon."Ang pagbanggit ni Elliot ay biglang napagtanto ni Avery na hindi niya ito nakipag-ugnay sa loob ng ilang araw."Sa palagay ko hindi ka kapani-paniwala, Avery. Talagang nakuha mo ang lahat ng tatlo sa iyong mga anak upang kunin ang iyong apelyido." Bumuntong hininga si Tammy. "Kung m
Malinaw na nakikita ni Cole na ang parte ng mukha ni Nora na nahawakan ng tubig ay namumula at natutunaw.Umatras siya ng ilang hakbang sa takot, tapos nangatal siya, "Huwag kang matakot, Nora! Kaya... Kaya kong tumawag ng ambulansya agad!"Tumakbo ang ibang customer sa takot, at nagmadali ang mga restaurant's staff na tingnan ang sitwasyon.Namutla ang mga mukha nila nang makita ang mukha ni Nora.Balot ng luha ang mukha ni Nora sa sakit. Mula sa nanlalabo niyang paningin, ang mga takot sa mukha nila ay naka-pokus sa kanya. Inalis niya ang nanginginig niyang kamay mula sa mukha niya at tumingin sa kanila...May dugo... Mayroon ding parang mga piraso ng laman...Para bang nawala siya sa pagkabaliw, pinakawalan niya ang isang sigaw na nagdurog ng dugo.…Kumakain si Avery ng sorbetes nang makuha niya ang tawag sa telepono ni Cole.Ang pagkain ng restawran ay mahusay, at ang kanilang sorbetes ay mas mahusay.Palaging pinapanood ni Avery ang kinakain niya, ngunit napakabuti ng i