Pakiramdam ni Chelsea na may pumalo sa puso niya at mababasag na ito pira-piraso!Kahit napatunayang inosente si Avery, paano nila makakalimutan ito sa isang gabi lang?Si Elliot ba ang pumunta para makita si Avery?Dahil ba may pakialam siya sa baby, o dahil may pakialam siya kay Avery?Natatakot si Chelsea hulaan. Natatawa siya at nasasaktan. Pakiramdam niya ginugol niya lahat ng taong ito na parang tanga.Wala na siyang kahit anong pag-asa na makasama si Elliot, pero hindi niya rin gustong makita ang kahit sinong babaeng makuha siya.Natagpuan niya ang numero ni Wanda at tinipa ito."Nahanap mo ba ang mga taong dapat mong tulungan akong makahanap?""Gusto mo bang kumilos ngayon?" Tanong ni Wanda. "May plano ka ba?""Hanapin lamang ang mga taong kailangan ko. Hindi mo na kailangang pakialam sa anumang bagay, "tugon ni Chelsea. "Hindi ko ito makukuha para sa isa pang segundo!""Okay, hayaan mo akong tumawag. Babalik ako sa iyo mamaya, "sabi ni Wanda, pagkatapos ay binalaan
"Hindi pa. May naisip ka na ba?" Tanong ni Elliot.Nanikip ang dibdib ni Avery, at nag-alangan sabihin, "Rowan Tate."Binaba ni Elliot ang menu. Ang parang hawk na mga mata niya ay tumuon kay Avery sabay sabi, "Seryoso ka ba?""Parehong sina Hayden at Layla ay parehong nakuha ang apelyido ko. Malilito ang bata kapag may iba siyang apelyido." Namula ang pisngi ni Avery sabay bahagi ng naiisip niya. "Syempre, rerespetuhin ko ang opinyon mo.""Kung nag-aalala ka na baka malito ang baby, pwede naman natin palitan na lang ang apelyido nina Hayden at Layla. Wala naman sa akin na kuhain nila ang apelyido ko."Napaka-kaswal ng tugon ni Elliot kaya halos naramdaman niyang nagbibiro siya.Inutusan niya ang kanyang pagkain, pagkatapos ay ibigay ang menu sa waiter.Kinumpirma ng waiter ang kanilang order, pagkatapos ay lumakad palayo."Dahil hindi ka sumasang-ayon, pagkatapos ay pangalanan lang natin siya Rowan Foster!" Nakompromiso si Avery.Masaya na siya na nakuha niya ang pag-iingat s
Sa master bedroom ng Starry River Villa, nagtutupi si Avery ng mga baby cloth. Banayad na nakaupo si Tammy sa tabi niya at pinapanood siyang maging abala."Sigurado ka bang plano mong palakihin ang bata na ikaw lang mag-isa, Avery? Nakakapagod 'yon!"Tinupi ni Avery ang bawat piraso ng damit isa isa, at marahang sabi, "Totoo. Ang mommy ko ang tumulong sa akin sa mga bata noon. Hindi ko pa talaga napagdadaanan ang ganitong klaseng pagod.""Tama ka. Wala na ang mommy mo, at sigurado ako na hindi ka mapapanatag iwan ang baby sa nanny," sabi ni Tammy. "Sabi mo llipat si Elliot. Totoo ba 'yon?""Ayon ang sabi niya." Nilagay ni Avery ang mga damit sa closet, tapos ay sabi, "Papayagan ko siya kung ganoon."Ang pagbanggit ni Elliot ay biglang napagtanto ni Avery na hindi niya ito nakipag-ugnay sa loob ng ilang araw."Sa palagay ko hindi ka kapani-paniwala, Avery. Talagang nakuha mo ang lahat ng tatlo sa iyong mga anak upang kunin ang iyong apelyido." Bumuntong hininga si Tammy. "Kung m
Malinaw na nakikita ni Cole na ang parte ng mukha ni Nora na nahawakan ng tubig ay namumula at natutunaw.Umatras siya ng ilang hakbang sa takot, tapos nangatal siya, "Huwag kang matakot, Nora! Kaya... Kaya kong tumawag ng ambulansya agad!"Tumakbo ang ibang customer sa takot, at nagmadali ang mga restaurant's staff na tingnan ang sitwasyon.Namutla ang mga mukha nila nang makita ang mukha ni Nora.Balot ng luha ang mukha ni Nora sa sakit. Mula sa nanlalabo niyang paningin, ang mga takot sa mukha nila ay naka-pokus sa kanya. Inalis niya ang nanginginig niyang kamay mula sa mukha niya at tumingin sa kanila...May dugo... Mayroon ding parang mga piraso ng laman...Para bang nawala siya sa pagkabaliw, pinakawalan niya ang isang sigaw na nagdurog ng dugo.…Kumakain si Avery ng sorbetes nang makuha niya ang tawag sa telepono ni Cole.Ang pagkain ng restawran ay mahusay, at ang kanilang sorbetes ay mas mahusay.Palaging pinapanood ni Avery ang kinakain niya, ngunit napakabuti ng i
Nang bumaling si Avery sa kanyang phone, tumibok ang puso niya. Tapos ay sinagot niya ang tawag."Avery!" Ang malaking boses ni Elliot ang tumagos mula sa phone.Napaatras si Avery, tapos ay nagtanong, "Anong mayroon?""Ayos ka lang?" Ito ay parang nasorpresa siyang marinig ang boses ni Avery. "Ayos ka lang, Avery!""Ayos lang ako. Akala mo ba may nangyaring masama sa akin?" pang-aasar ni Avery. "Sino nagsabi sa'yo na hindi ako maayos?""May nakakita sa'yo sa restaurant at sabi may nangyari raw sa'yo." Bumalik sa pagka-kalmado ang boses ni Elliot. "Mabuti na hindi ikaw 'yon.""Oh. Kung ganoon ang kaso, ang babae ay dapat magmukhang katulad ko ... Puwede ba siyang si Nora?" Sinadya nitong sinabi ito ni Avery.Hindi naman interesado si Elliot dito. "Wala akong pakialam kung sino ito, basta hindi ikaw."Tumugon si Avery."Nasaan ka ngayon?" Nagtanong si Elliot pagkatapos ng dalawang segundo ng katahimikan."Kumakain ako kasama si Tammy.""Dinala mo ba ang bodyguard?" siya ay pe
Pagkatapos marinig ang akusasyon ni Chelsea, bumaling si Elliot kay Avery. Nasa kalagitnaan siya ng pagsasabi sa stylist ng haba na gusto niyang ipagupit."Suhesyon ko na mag-file ka ng police report kaafad at hayaan silang hawakan ito." Lumabas sita sa salon kasama ang kanyang phone at sabi sa mababa at malalim na boses, "Ano naman kung ginawa 'yon ni Avery? Kung ako siya, baka mas malala pa ang nagawa ko."Bumigat ang ulo ni Chelsea.Hindi niya inaasahan ang ganitong uri ng sagot mula kay Elliot."Sa ngayon. Wala akong ebidenya na magpapatunay na ang taong gumagaya kay Avery ay ang pinsan mo, pero hindi ibig sabihin 'non na hindi ko alam kung sino ang nasa likod nito," sigaw ni Elliot sabay bago ng pinag-uusapan. "Hindi kita papakitaan ng awa sa oras na makahanap ako ng katibayan, Chelsea."Kalimutan ang tungkol sa disfigurement, hindi siya magiging masama kahit na patay na si Nora!Ang paraan na nakita niya, kahit na namatay si Nora ng isang daang pagkamatay, hindi pa rin it
Pakiramdam ni Elliot na nago-overreact lang si Avery, kaya umupo siya sa tabi niya.Nang dumating ang nanny kasama ang isang bowl ng sabaw, nakita niya na nakadikit ang mga mata nila sa isa't isa. Mabilis niyang nilapag ang sabaw sa lamesa at umalis kaagad. "Kung pagod na talaga siya, pwede siyang magpahinga sa bahay kung kailan niya gusto. Wala akong opinyon." Nag-aalala si Elliot na baka marinig siya ni Hayden, kaya hininaan niya ang boses niya at sabi, "Buwan na ang lumipas simula nang mag-umipisa ang school. Hindi pa ba sapat ang pahinga niya pagkatapos manatili sa bahay ng isang buwan?""Kakausapin ko siya mamaya." Kinuha ni Avery ang isang bown ng sabaw at sumubo ng isang kutsara."Maaaring hindi siya pagod, ngunit nagtatago ng isang bagay sa iyo." Inalis ni Elliot ang kutsara sa kanyang kamay, pagkatapos ay nagpatuloy, "Ang iyong anak ay mas kumplikado kaysa sa iniisip mo.Nais ni Avery na ibalik ang kutsara, ngunit si Elliot ay nakakuha ng isang kutsara ng sopas at ipinad
Kailangan nila ng ebidensya para mapatumba si Chelsea. “Sweetie, nung pumunta si Elliot ngayon, sabi niya nagtago ka sa kwarto mo nung nakita mo siya,” nag-aalalang sabi ni Avery. “Bahay mo ‘to. Hindi mo kailangang magtago sa kanya.” “Hindi ako nagtatago,” sabi ni Hayden habang nakakunot ang mga noo. “Ayoko lang siyang makita..”“Plano niyang lumipat para tulungan ang bunso mong kapatid kapag pinanganak na siya.” Nagdadalawang isip si Avery at bumuga ng buntonghininga. “Magiging mahirap ba ‘yon para sa’yo?”Mas lalong kumunot ang noo ni Hayden habang sabi niya, “Hindi ko na lang siya papansin, kung gano’n!”“Salamat, sweetie.” Tinapik ni Avery ang balikat ng anak niya habang nasasaktan ang puso niya. “Ayoko ring lumipat siya, pero iniisip niya na kailangan ng kapatid mo ang aruga niya. Hindi lang sa akin ang baby, kaya hindi ko siya matanggihan.”Humugot ng malalim na hininga si Hayden, tapos ay nangako, “Huwag kang mag-alala, Mommy. Hindi ko siya tatanggapin! Gano’n din si La
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan