“Miss Tate, mag isa ka lang ba?” Tanong ng doktor. “Mga dalawang oras ka sigurong kailangang iobserve mamaya kaya kailangan mong tumawag ng makakasama mo!” Kung buhay pa si Laura, siguradong siya ang tatawagan ni Avery. Huminga ng malalim si Avery at kinuha ang kanyang phone para tawagan si Tammy. Nang malaman nito na nasa ospital siya, walang pagdadalawang isip itong pumayag at wala pang isang oras ay dumating na ito sa department na sinabi niya. Pagkalipas ng dalawang oras, hinatid ni Tammy si Avery sa Starry River. Umalis na rin siya kaagad para makapag pahinga si Avery dahil naramdaman niya na mukhang wala ito sa mood. Habang nag dadrive pauwi, biglang kinabahan si Tammy. Hindi sakanya sinabi ni Avery kung anong nangyari pero sigurado siya na hindi ito maganda.‘Hindi lang naman si Avery ang gumawa sa bata, bakit ba palagi nalang siya ang naghihirap habang ayun si Elliot, nagpapasarap!’ Isip niya. Gusto niya sanang tanungin si Elliot kung anong nangyari kaya tinawagan
“Kanina ko pa siya tinatawagan pero hindi siya sumasagot.”“Okay sige.” Sobrang naiipit na ang bodyguard. “Dito ka lang muna, Miss. Tatawagin ko yung in charge. Pagkalipas ng halos dalawang minuto, bumalik ang bodyguard na kasama si Chelsea. Parehong nagulat sina Chelsea at Tammy na makita ang isa’t-isa. “Bakit mo hinahanap si Elliot? Busy siya.”“Sobrang ordinaryo lang naman ng event na ‘to, imposibleng pagtutuunan niya ‘to ng sobrang oras.” Sarcastic na sagot ni Tammy. “Ano? Sobrang busy niya na kahit uminom ng tubig o umihi, hindi niya magawa?” Walang balak si Chelsea na palampasin ang pambabastos sakanya ni Tammy. “Ano ba kasing kailangan mo, Tammy? Magkaibigan naman ang asawa mo at si Elliot kaya ako nalang ang magsasabi sakanya ng gusto mong sabihin.” “Anong pinagsasabi mo jan? Papasukin mo ako. Gusto ko siyang makausap. Hindi naman ako magtatagal eh.” Naiiritang sagot ni Tammy. “Papapasukin kita kung ordinaryong event lang ‘to na kagaya ng akala mo, pero hindi eh. La
Hindi makapaniwalang napahawak si Tammy sa nasampal niyang pisngi. Pero ang mas ikinagulat niya ay noong sumigaw si Elliot, “Layas!” Mula pagkabata, trinato siya ng mga magulang niya na parang prinsesa, tapos ngayon….sinampal na nga siya, pinalayas pa? Mabilis lang uminit ang ulo ni Tammy pero hindi siya ganun katapang lalo na sa mga ganitong sitwasyon. Hindi niya na kinaya ang sama ng loob kaya umiiyak siyang tumakbo palayo. Habang pinapanuod ang pag alis ni Tammy, naiimagine na ni Elliot kung gaano kagalit si Avery sa kanya sa oras na malaman nito ang tungkol dito, pero nangyari na ang nangyari at sobrang napuno na siya kay Tammy. Naiintidihan niya naman na galit ito sakanya dahil nga best friend nito si Avery, pero sana alam pa rin nito kapag kailangan na nitong huminto.Bukod sa pagiging PR manager niya, si Chelsea ay parte rin ng Tierney Family kaya dapat nirespeto pa rin ito ni Tammy kahit papaano. …Umiiyak si Tammy habang tumatakbo palabas ng hotel at nang makabal
Medyo matagal bago sumagot si Elliot, “Naikwento niya na ba kay Avery ang nangyari?” “Hindi. Mukhang wala pa siyang balak sabihin kay Avery sa ngayon.”“Bakit naman?” Nagtataka rin si Elliot kung bakit siya gustong makausap ni Tammy. Hindi talaga kayang maglihim ni Jun kay Elliot kaya walang pagdadalawang isip niyang sinabi ang totoo. “Pinuntahan ka ni Tammy para sabihin sayo na baka may problema ang baby niyo ni Avery kasi bago ka niya puntahan, nanggaling sila sa ospital.”Napalunok si Elliot ng matindi sa sobrang gulat. “Sa tingin ko sobrang nagaalala lang si Tammy para kay Avery kaya ganun siya kadesperadong makita ka.” Pagtatanggol ni Jun kay Tammy. “Hindi naman siya masamang tao.”“A-alam ko.” Utal na sagot ni Elliot bago niya ibaba ang tawag.‘May… may problema ang baby namin? Ba…bakit hindi sakin ‘to sinasabi ni Avery? Kung hindi pa ako pinuntahan ni Tammy, hindi ko ‘to malalaman… diba?’Halos hindi makahinga si Elliot habang pinipilit niya ang sarili niya na maglaka
“Karatapatan kong malaman yun!” Mangiyak-ngiyak sa galit ang mga mata ni Elliot habang nagsasalita. “Ako pa rin ang tatay kahit na hindi mo matanggap.”“Alam mo naman na ngayon, diba?” Sagot ni Avery na parang wala lang nangyari.“Ngayon nalang, pero hindi pa rin ikaw ang nagsabi! Nasaan ang lab reports?!” Utos ni Elliot. “Walang lab report.” Medyo sumasakit na ang kamay ni Avery sa higpit ng pagkakahawak ni Elliot, kaya sinubukan niyang mag pumiglas. “Bitawan mo ako!” “Bakit lab reports?!” Niluwagan ni Elliot ang pagkakahawak niya kay Avery pero hindi niya pa rin ito binitawan ng tuluyan. Sa puntong yun, hindi na kayang manindigan pa ni Avery na itago ang katotohanan kaya sinabi na niya ang totoo. “Nag screening ako sa Bridgedale kaya tinext lang nila sa akin yung resulta.” “Oh patingin ng message!” Sigaw ni Elliot . Wala siyang balak na tumigil hanggat hindi nakikita ng mga mata niya mismo ang message na sinasabi ni Avery.Sakto, noong sandali ring yun, tapos ng kumain sin
“Sinasabi mo ba sa akin na kinita mo yung 3000 million na yun ng ilang linggo lang? Bakit ba ayaw mong ipaliwanag sa akin kung paano mo kiniti yun?” Sa tuwing aatras si Avery, aabante si Elliot hanggang sa makarating sila sa kama. “Bakit ba kailangan ko pang sabihin sayo kung paano ko kinita yun? May karapatan ka sa bata, pero hindi mo ako kontrolado?!” Inirapan ni Avery si Elliot at tinulak ang dibdib nito ng malakas. “Kailangan kitang imonitor para sa baby!” Nakatitig si Elliot sa mga mata ni Avery at base sa tono ng boses niya, sobrang desidido talaga siyang malaman ang totoo. “Ibig sabihin, hanggat dinadala mo ang anak ko, may kontrol ako sayo.”Naiinis si Avery sa sinabi ni Elliot pero may punto naman ito at alam niyang hindi siya titigilan nito kaya sumagot siya ng kalahating totoo, “Kinita ko yun sa isang pasyente na inoperahan ko.”Ang 300 million na pinagtatalunan nila ay ang bayad na binigay ni Elliot kay Zoe na dapat naman talaga ay sakanya sa dalawang surgery na ginaw
Alam ni Avery na sobrang nasaktan niya si Elliot kaya hindi siya makapag salita. Iniisip nito na may relasyon silang dalawa ni Eric, at kung siya rin naman siguro si Elliot ay masasaktan din siya. Ano ba namang ordinaryong relasyon ang hahayaan ng isang lalaki na itago ng babae ang card nito… Noong nag uumpisa palang sila ni Elliot, kahit kailan, hindi niya tinanggap ang card nito. Noong nakita niya na umiiyak si Elliot, pakiramdam niya ay para siyang sinasakal kaya nagpapanic siyang nagpaliwanag. “Eliiot…pinatago niya lang sa akin yung card niya… Hindi ko ginalaw yung laman niyan…”“Talaga?” Humigpit ang hawak ni Elliot sa card. “Kung ganun, ako na ang magbabalik nito sakanya.”Pagkatapos magsalita, dinampot ni Elliot ang hanger sa sahig, at naglakad palabas. Pagkabukas niya ng pintuan, sumalubong sakanya sina Mike at ang mga bata. Tinignan niya lang ang mga ito at nagdire-diretso siyang bumaba ng hagdan.“Mommy, inaway ka ba niya?” Tumakbo si Layla papunta kay Avery at sobra
‘Grabe! Akala mo talaga sobrang tinong lalaki niyan. Paano niya nagawa yun?!’‘Mukha naman talaga siyang nanakit ng kahit sino! Sino kaya yung babaeng sinampal niya?’‘Ano naman kung nanakit siya? Mayaman pa rin siya at kung ako ang tatanungin, kahit pa siguro mamatay tao siya ay papakasalan ko pa rin siya!’‘Ew! Kung ako siguro yung sinampal niya, sobrang madedepress ako!’‘Sino ba kasi yung babae? Infairness kahit naka side view siya, parang ganda niya pa rin ha!’…Pagkatapos magshower ni Avery, uminom siya ng folic acid at muli siyang humiga sa kama, pero dahil halos buong maghapon siyang natulog kanina, hindi pa siya inaantok kaya kinuha niya ang kanyang phone para mag browse. Binuksan niya ang chat group ng mga dating niyang kaklase sa University. Mukhang may mainit na chismis na pinag uusapan ang mga ito. ‘Actually, akala ko nga si Tammy noong una kong tingin!’‘Nako kamukha niya lang yan pero imposibleng si Tammy yan! Untouchable kaya si Tammy!’‘Kung tama ang pagkaka
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan