Natawa si Elliot. ‘Bakit ayaw ni Avery na makita kami ng kaibigan niya?’‘Nahihiya ba siya na may makaalam na magkasama kami?’Hindi nagtagal, nag’umpisa na ang recital, at doon lang kumalma si Avery. Mabuti nalang at hindi siya nakita ni Tammy!Iniisip niya kung saan kaya ito umupo. Titignan palang sana siya sakanyang kaliwa’t-kanan para hanapin ito nang maaninag niya ito kaagad na naka’upo sa pang limang row kasama ang isa nitong kaibigan. “Sino ba yang mga naka’upo sa harapan? Tatlo lang sila oh! Kakainis naman, ang dami pa sanang pwedeng umupo jan eh!” Inis na inis na sabi ni Tammy sakanyang kaibigan. “Nako! Malamang sobrang yaman niyan! Tayo nga dito sa pang limang row, mahigit one hundred fifty bucks na ang binayad natin, paano pa kaya yang nasa harapan. Nakikita mo yung lalaking nasa gitna? Sa tingin ko, nireserve niya yang buong row na yan. At yung babaeng katabi niya, siguro anak or asawa niya yan. At yung malaking tao na yun, feeling ko bodyguard nila!”Sum
Habang iniisip ‘yun ni Avery, lalo lang bumibilis ang tibok ng puso niya. ‘Hindi kaya… naiinlove na talaga sa akin si Elliot?’‘Kasi kung hindi… bakit naman siya magsasayang ng oras para sa isang kagaya ko?’Hindi maipaliwanag ni Avery kung anong nararamdaman niya, nanlalamig ang kanyang mga kamay at halos lalabas na ang puso niya mula sakanyang dibdib sa sobrang bilis ng tibok nito. Napahawak siya sakanyang tyan. Mahigit tatlong buwan na siyang buntis…binabantayan niya maigi ang kanyang diet kaya hanggang ngayon ay wala pa ring baby bump na makita sakanya. Sa tantya niya, maitatago niya pa rin siguro ang kanyang tiyan kahit pa sa ika-lima o ika-anim na buwan niya basta maluluwag na damit lang ang isusuot niya.‘Ano kayang mangyayari sa kabuwanan ko?’ ‘Syempre kahit na gaano ako kapayat, imposibleng maitatago ko ang tiyan ko at walang makapansin dito kahit isang tao lang bago ako manganak.’‘At kung sa mansyon pa rin ni Elliot ako nakatira sa mga oras na ‘yun, siguradong
“Mr. Foster, kaya niyo na po bang tumayo? Hindi niyo na po ba kailangan ng wheelchair miyo?” Magalang na tanong ni Chad. Alam niya kung bakit hindi ginamit ni Elliot ang wheelchair nito ngayon at yun ay dahil ayaw nito ng anumang sagabal sa date nito kay Avery. At kahit siya rin naman siguro…hindi niya gugustuhing makipagdate habang nakaupo sa wheelchair. Kaya nakakainis talaga na binalewala lang nung Avery na yun ang lahat ng ginawa ng boss niya!Hinawi ni Elliot sina Ben at Chad. At kagaya ng nakasanayan, mukha itong galit. “Ayos lang ako.”“Gusto mong uminom? Tara!” Yaya ni ben sabay hawak sa braso ni Elliot. “Oh nandito rin pala sa malapit si Charlie Tierney, isama na natin siya.”Base sa itsura ni elliot, alam ni Ben na sobrang init ng ulo nito.Si Charlie ang nakatatandang kapatid ni Chelsea.Si Ben ang tumawag kay Charlie nang minsang galitin ni Chelsea si Elliot. Naka’base ang business ng Pamilyang Toierney sa Rosacus City. Bilang tagapagmana ng Tierney empir
Biglang pinagpawisan ng malamig si Avery. Sa sobrang kaba, dali-dali niyang pinatay ang kanyang laptop.At syempre, hindi niya naman gagawin yun kung thesis niya ang kanyang ginagawa. Dahil sa mga bagay na bumabagabag sakanya simula kanina pa, naisipan niyang gumawa ng plano. At yung planong ‘yun ay ang makipag divorce sa loob ng susunod na tatlong buwan. Iniisip ni Avery na kailangan nilang madivorce ni Elliot bago siya mag seven months. Yun lang ang naiisip niya para umabot siya sa huli niyang trimester at maipanganak niya ng walang inaalala ang kambal.Kung sakali namang hindi sumang’ayon sakanya ang tadhana at hindi sila makapag divorce, ang huli niyang naiisip ay bigla nalang siyang maglalaho na parang isang bula.Pero yun na siguro ang worst case scenario.Ang Avonsville na ang kanyang tahanan at kung siya ang masusunod, ayaw niyang umalis dito at dito niya gustong palakihin ang kambal. Kaya nang biglang pumasok si Elliot, gulat na gulat siya at nagmamadalin
Halos hindi makahinga si Avery sa nakakasunog pero kalmadong titig ni Elliot. "Sinasabi mo ba ang tungkol sa pag-alis ko ng maaga sa recital ngayon?" nagsimulng magpaliwanag si Avery pagkatapos ng ilang pag-aalinlangan. "Tinext ako ng kaibigan ko at sinabi niya na gusto niyang magpakuha ng litrato kasama ka pagkatapos ng palabas. Nalaman kong hindi mo gustong magpakuha ng litrato sa hindi mo kilala, at ayokong ipaliwanag sa kanya kung bakit tayo magkasama.""Bakit hindi?" tanong ni Elliot, kasing lamig ng yelo ang boses niya. "Hindi magiging mabilis ang usapan, hindi ba? Tsaka, ikaw at ako ay sobrang iba sa isa't-isa. Hindi lamang sa katayuan sa buhay pero sa... edad din. Gusto mo pa bang sumama sa mga kaibigan ko? Maaring isip bata kami minsan... Hindi ba nakakainis kung guguluhin ka nila dahil sa relasyon natin? Hindi ba mas maayos na magkaroon ka ng kaunting bagay na dapat alalahanin?"Sa katotohanan, ang tunay na rason kung bakit hindi niya gustong kitain ni Elliot ang mga ka
Ang mga nilalaman sa ibaba ng pamagat ay maikli at simple, para kay Avery na hindi malaman kung paano eksaktong makakaalis sa kanyang sitwasyon kahit na anong isip niya tungkol dito. Mayroon lang itong isang pangungusap: [Ang diborsyo kay Elliot Foster sa pagtatapos ng taon kahit na anong mangyari.]Ang halo ng galit at pait ay bumalot sa mukha ni Elliot. Binabago niya ang kanyang sarili para sa ikabubuti, pero halos lumuhod pa siya sa impyerno para iwanan si Elliot.Ginawa niya ang dokumento sa gabi bago... Pinaglaruan niya si Elliot na parang tanga!Habang pinupuno niya ng pagpapanggap si Elliot ng mga regalo at mga salita, nagpa-plano niya siyang tumakas sa kanyang kwarto!Akala ni Elliot na iba si Avery, pero ang tanging bagay na iba sa kanya ay mayroon siyang mala-ahas na mukha!Ang mga tao sa punong pagpupulong sa Sterling Group ay pansin ay kakaibang kalagayan ni Elliot. Sa pagkakataon na tumapak siya sa silid ng pagpupulong, nakakunot na ang kanyang noo at malamig an
"Siguro ay tadhana ito," ani Chad. "Kawawa naman ang nakakabata kong kapatid," sagot ni Charlie."Patawarin mo ako sa pagiging prangka ko, Mr. Tierny," sabi ni Tierny. "Pambihirang babae si Chelsea, pero sa kabila ng buong taon na ginugol niya sa tabi ni Mr. Foster, hindi pa rin siya nahulog dito. Kahit na gumugol siya sa susunod na dalawampu, tatlongpung taon sa tabi ni Elliot... Hindi pa rin siya mahuhulog dito."Ang bakas ng malisya ay dumaan sa mga mata ni Charlie at sinabi niya, "Salamat sa paalala."Sa gabing iyon, dinala ni Elliot ang tagapamahala ng kompanya para sa hapunan. Pagkatapos 'non, dinala siya ni Ben para sa inuman. Ang lahat ay alam ang hindi magandang kalagayan ni Elliot, pero walang nakakaalam kung ano ang rason 'non. Nang nagsimula na ang kalasingan sa mga mata ni Elliot, kinuha ni Ben ang baso ng alak palayo sa kanya. "Wala ka pang sinabi ngayon. Hindi ba na nakakalugmok na itipon mo na lang 'yan sa sarili mo?" Sinabi ni Ben habang pinapalit ang baso
Naamoy ni Avery ang alak kay Elliot kasama ang kaunting amoy ng tabacco. Maya maya, napansin niya ang grupo ng kalalakihan sa likod ni Ben na kinukuha ang kanilang mga telepono at ina-anggulo ang kanilang mga kamera sa kanya. Malamang ay mga kasama ito nila Ben. Binigyan ng isang malakas na tulak ni Avery si Elliot, iyon ay dahil nag-aalala siyang matumba si Elliot, inabot niya ito at hinawakan ang kanyang braso. Nang makita ito, nagmadali ang driver sa pagtulong, at ang dalawa ay pinwesto si Elliot sa likuran ng kotse.Nang maikulong ni Avery si Elliot, pinasa sa kanya ng driver ang isang bote ng tubig."Para po iyan kay Mr. Foster, Madam," sabi ng driver. Namula agad ng sobra ang pisngi ni Avery. Agad niyang kinuha ang bote sa tabi ng braso ni Elliot at tinanong, "Gusto mo ng tubig?"Pikit ang ang kanyang mga mata at mahigpit na nakakunot ang mga kilay na parang wala siya sa kumportableng mundo. Hindi siya sumagot sa tanong niya. Hindi sigurado si Avery kung hindi
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan