Naramdaman ni Avery ang matalas na sakit sa ilong niya nang tinulak niElliot ang mukha niya sa kanyang dibdib. Tiningnan ni Avery ang kwarto nangnamumula ang ilong at naluluhang mga mata.Nasaan si Zoe? Bakit mag-isa lang si Elliot sa kwarto? Hindi ba dapat ayinaalagaan niya ang lasing na boyfriend niya?Tinulak niya palayo si Elliot gamit ang mga kamay niya, pero mas hinigpitanni Elliot ang yakap niya kaysa kanina."Huwag mo akong iwan, Avery..." binuhat niya si Avery at nagmamakaawa angkanyang boses, "Miss na miss kita...walang araw na hindi kita na-miss..."Bulong ni Elliot habang binubuhat siya sa kama. Nanakit ang puso ni Averynang makita niya itong ganoon. Lasing na talaga siya! Sabi nila na ang mgalasing daw ay may katinuang pag-iisip.Ibig sabihin ba nito ay may lugar pa rin siya sa puso ni Elliot?Diniin niya ang kanyang katawan kay Avery sa kama. Buong pagmamahal niyangtinitigan ang mga mata ni Avery. "Bitiwan mo ako, Elliot Foster!" humingasi Avery at nilagay
"Pasensya ka na, Doktora Sandford," sabi ni Elliot habang agad niyangkinalma ang mga ugat niya. Bumalik siya sa talagang malamig na sarili niyaat dinagdag, "Pagkakamali ko ang nangyari kagabi, kailangan ko munangkumalma ngayon."Umalis siya sa silid nang sinabi iyon.Nanigas si Zoe sa kinatatayuan. Akala niya ay mapapaamo siya sa mga luhaniya, at yayakapin siya ni Elliot sa mga bisig niya para aluin siya.Anong nangyari at bigla na lang siya naging malamig? At umalis ng ganoonlang?Hindi siya ganito kagabi kasama si Avery.Pinunasan ni Zoe ang mga luha sa kanyang mukha. Kahit na wasak ang pusoniya kagabi, ang mahalaga ay mayroong positibong kinalabasan para sa kanya.Tumingin siya sa kanyang phone at tinipa ang numero ni Cole."Nagtagumpay ako," ani Zoe. "Binabati kita, Doktora Sandford! Balitaan moako kung may maitutulong pa ako. Nandito lang ako para sa'yo," natatawangsabi ni Cole.Naging mapait ang puso ni Zoe nang marinig niya ito mula kay Cole. Kahitkalahati lang s
Umubo si Mike at sinabi, "Hindi na kailangang magsali ng pulis! Avery,nasaan ka ngayon? Mukhang ang hina at pagod kang pakinggan."Tumayo si Avery at humawak sa haligi na nasa tabi niya bilang suporta atnagsinungaling, "Nasa bahay ako.""Oh, matutulog ka pa ba? Tulog ka na ulit! Ayos lang ako, sinisi lang nilaako...sinisisi ako ni Chad sa lahat, napaka-iresonable niya!" nakaramdam ngginhawa si Chad pagkatapos ng reklamo niya kay Avery.Tumawag ng taxi si Avery at umuwi sa bahay.Naglabas siya ng fever pill at nakatulog sa kanyang kama. Hindi nasinubukang tanungin ni Laura kung ano ang nangyari sa kanya.Sa lumang mansyon, tumagal si Elliot sa pagligo ng higit isang oras.Iniisip niya pa rin ang nangyari kagabi, hindi niya matanggap na si Zoeiyon. Kaya niyang ayusin ang pagitan nila ni Zoe, pero paano niya haharapinsi Avery?Mas sigurado siya kaysa noon na mahal na mahal niya pa rin si Avery.Hindi niya maloloko ang sarili niya na kaya niyang kalimutan ang tungkolkay Aver
"Paumanhin, hindi maabot ang numero na iyong na-dial, pakisubukang muli saibang pagkakataon."Pinatay ni Avery ang kanyang phone.Sumimangot si Elliot. Sa kabila ng pagiging malapit nila sa pisikal,naramdaman niyang parang ilang milya ang layo nila.Parehong nasa mansyon sina Layla at Hayden nang sinabi niya kay Hayden nanandito si Elliot. Agad na tumungo si Hayden sa kanyang silid para buhayinang kanyang drone nang marinig niya ito mula kay Layla."Hayden! Anong ginagawa mo?" namilog ang mga mata ni Layla habangpinapanood siya nang nagtataka."Sinusundan ko siya!""Oh! Hayden, kailangan mo ng tulong?" desperada si Layla na makatulong.Kinuha ni Hayden ang malambot na tubo at binigay ito sa kanya....Marilag na tumayo si Elliot sa labas ng pintuan ng mansyon. Hindi natitinagang determinasyon niyang makita si Avery ngayon.Trenta minuto ang lumipas, mabagal na lumipad ang drone mula sa pangalawangpalapag ng balkonahe.Nang nakita ng gwardya ang drone, umismid siya, "A
Hindi niya mahanap ang simpleng paraan para mabago ang tingin niya kayElliot...."Mr. Foster, balik na po tayo!" sabi ng gwardya. "Basa na ang mga damit mo.Kapag hindi tayo umuwi at mapalitan ang mga damit mo, baka magkasakit ka."Taglagas ngayon, at kahit kasama ang araw sa itaas ng kanilang mga ulo,bumaba ng husto ang temperatura."Hindi ako nilalamig," sabi ni Elliot ng may patag at kalmadong boses.Nang makita kung gaano katigas ang ulog niya, napagtanto ng gwardiya nahindi mababago ang isip ni Elliot at hinayaan na lang siyang hintayin ito.Ilang saglit, isang pulang Porsche Kayenne ang dahan dahang nagmanehopatungo 'ron. Tumigil ito sa tabi ni Elliot. Bumaba ang bintana ngsasakyan, at sinundot ni Mike ang ulot niya."Hoy, bakit ka nandito?" nagulat si Mike na makitang basang-basa mula ulohanggang paa si Elliot. "Umulan ba?"Tumitig ng masama ang gwardiya sa kanya at hindi na nakapaghintay, "Angbrat na si Hayden ang may gawa niyan!""Oh...tulad ng inaasahan kay B
"Mike, dalian mo at habulin mo sila!" sigaw ni Laura."Ohh!" pinitik ni Mike ang pagkatulala niya at nagmaneho kasunod nila.Nakahinga ng maluwag si Laura."Lola, magiging maayos po ba si Mama? Nag-aalala po ako ng sobra sa kanya!"tanong ni Layla sa kanya habang namumula ang mga mata niya sa luha.Hinawakan niya ang bestida ni Laura.Binuhat siya ni Laura. "Nilalagnat lang ang mama mo. Wala ka dapatalalahanin. Sa oras na makapunta siya sa ospital, tutulungan siya ngdoktor, at sa oras na bumaba ang lagnat niya, magiging maayos na siya.""Oh...pero bakit po pumunta si Elliot dito?" hindi mapigilang kutuban siLayla tungkol dito.Umismid si Laura. "Hindi ko rin alam, pero sa tingin ko ay wala namansiyang gagawing masama habang may sakit ang mama mo." Binalot ni Elliot ngkumot si Avery bago niyang buhatin ito. Sa kabila ng masamang palagay niLaura sa kanya, hindi niya masabi na may masama siyang nagawa.Ang isa ay kaya laging masabi ang maliliit na detalye kung talaga bang may
"Doktora Sandford, sinabihan ako ng boss ko na ibigay ito sa'yo." Binigayng bodyguard ang isang tseke kay Zoe.Tinanggap ni Zoe ang tseke at sumulyap sa mga numero na nakasulat dito,bago ngumuso."Sobrang mapagbigay naman niya! Natulog lang kaming magkasama ng isang gabiat bibigyan na niya ako ng limang milyon." Inayos niya ang tseke sa lamesanang may mapait na ngiti. "Maliban sa tseke na 'to, may sinabi pa ba siyangiba?"Umiling ang bodyguard.Sumakit ang puso ni Zoe habang iniisip ito sa kanyang sarili, "Ano batalaga ang tingin ni Elliot sa akin? Isang pokpok? Binayaran lang niya akopagkatapos matulog kasama ko! Ang pinagkaiba ko lang ay mas mataas angbayad sa akin kaysa sa totoong pokpok!"Pinangngalatian ni Zoe ang mga ngipin niya at binato ang librong medikal salupa. "Alam ba niya kung paano respetuhin ang isang tao?""Doktora Sandford, binigyan ka na niya ng sapat na respeto. Kung hindi,hindi ka makakatanggap ng pera dahil dito," walang emosyong sabi ngbodyguard.
Umiwas ng tingin si Avery ng ilang sandali, pero pagkatapos, nagsimulasiyang humalakhak, "Ito ba ang unang pagkakataon na natulog kayongmagkasama? Matagal na rin simula nang lumabas kayo sa publiko kasama angrelasyon niyo. Inosente naman."Nandilim ang ekspresyon ni Elliot. "Kung makapagsalita ka parang ang damimo nang naranasan, ah. Natulog ka na ba sa ibang lalaki maliban sakin?"Ngumiti siya sa kanya, "Syempre!"'Lalaki' rin naman si Hayden.Ang postura sa mukha ni Elliot ay nawala."Avery Tate! Mauulol na ako kapag hinanap kita ulit!" sabi niya sanangngalaiting ngipin bago lumabas ng silid.Pinanood siyang mawala ni Avery, at ngiti sa kanyang mukha ay nawala.Mas mabuti kung hindi na niya ulit hanapin si Avery ulit. Sa ganoon, parehona silang mamumuhay ng magkaibang buhay, pero bakit hindi siya masayatungkol dito?Humawak siya sa kumot at humugot ng malalim na hininga. Kaamoy niya pa rinito.Bumukas ang pintuan, at pumasok si Mike."May ginawa ba si Elliot sayo? G
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan