Hindi na gustong marinig ni Zoe ito.Ang tunog na nagagawa nila Elliot at Avery ang nagpapaalala sa kanya, anonaman kung girlfriend ka ni Elliot? Si Avery ang mahal niya kahit na anongmangyari!Umupo siya sa sofa. Naramdaman niya ang parte ng katawan niyang namatayngayon at nanigas ang katawan niya.Alas dos ng madaling araw, bumukas din sa wakas ang pinto ng kwarto.Lumabas si Avery ng kwarto. Nanigas ang kinatatayuan niya nang makita siZoe."Miss Tate, kamusta ang pagsakay sa boyfriend ko?" nanginig ang boses niZoe habang buong pagkamuhi niyang tiningnan si Avery, "Hindi akomakapaniwala na iniwan ko siya ng wala pang bente minuto at sumilip ka naagad. Alam mong lasing siya pero inakit mo pa rin siya! Oh, ang landi mo!"Sinubukan ni Avery magpaliwanag pero walang kabuluhan ang mga 'yon.Hindi siya makapaniwala na magiging kabit siya. Ipokrita siya sa puntongito."Pasensya ka na," sabi ni Avery."Anong magagawa ng pasensya mo?" naramdaman ni Zoe ang sunod sunod napagtu
Naramdaman ni Avery ang matalas na sakit sa ilong niya nang tinulak niElliot ang mukha niya sa kanyang dibdib. Tiningnan ni Avery ang kwarto nangnamumula ang ilong at naluluhang mga mata.Nasaan si Zoe? Bakit mag-isa lang si Elliot sa kwarto? Hindi ba dapat ayinaalagaan niya ang lasing na boyfriend niya?Tinulak niya palayo si Elliot gamit ang mga kamay niya, pero mas hinigpitanni Elliot ang yakap niya kaysa kanina."Huwag mo akong iwan, Avery..." binuhat niya si Avery at nagmamakaawa angkanyang boses, "Miss na miss kita...walang araw na hindi kita na-miss..."Bulong ni Elliot habang binubuhat siya sa kama. Nanakit ang puso ni Averynang makita niya itong ganoon. Lasing na talaga siya! Sabi nila na ang mgalasing daw ay may katinuang pag-iisip.Ibig sabihin ba nito ay may lugar pa rin siya sa puso ni Elliot?Diniin niya ang kanyang katawan kay Avery sa kama. Buong pagmamahal niyangtinitigan ang mga mata ni Avery. "Bitiwan mo ako, Elliot Foster!" humingasi Avery at nilagay
"Pasensya ka na, Doktora Sandford," sabi ni Elliot habang agad niyangkinalma ang mga ugat niya. Bumalik siya sa talagang malamig na sarili niyaat dinagdag, "Pagkakamali ko ang nangyari kagabi, kailangan ko munangkumalma ngayon."Umalis siya sa silid nang sinabi iyon.Nanigas si Zoe sa kinatatayuan. Akala niya ay mapapaamo siya sa mga luhaniya, at yayakapin siya ni Elliot sa mga bisig niya para aluin siya.Anong nangyari at bigla na lang siya naging malamig? At umalis ng ganoonlang?Hindi siya ganito kagabi kasama si Avery.Pinunasan ni Zoe ang mga luha sa kanyang mukha. Kahit na wasak ang pusoniya kagabi, ang mahalaga ay mayroong positibong kinalabasan para sa kanya.Tumingin siya sa kanyang phone at tinipa ang numero ni Cole."Nagtagumpay ako," ani Zoe. "Binabati kita, Doktora Sandford! Balitaan moako kung may maitutulong pa ako. Nandito lang ako para sa'yo," natatawangsabi ni Cole.Naging mapait ang puso ni Zoe nang marinig niya ito mula kay Cole. Kahitkalahati lang s
Umubo si Mike at sinabi, "Hindi na kailangang magsali ng pulis! Avery,nasaan ka ngayon? Mukhang ang hina at pagod kang pakinggan."Tumayo si Avery at humawak sa haligi na nasa tabi niya bilang suporta atnagsinungaling, "Nasa bahay ako.""Oh, matutulog ka pa ba? Tulog ka na ulit! Ayos lang ako, sinisi lang nilaako...sinisisi ako ni Chad sa lahat, napaka-iresonable niya!" nakaramdam ngginhawa si Chad pagkatapos ng reklamo niya kay Avery.Tumawag ng taxi si Avery at umuwi sa bahay.Naglabas siya ng fever pill at nakatulog sa kanyang kama. Hindi nasinubukang tanungin ni Laura kung ano ang nangyari sa kanya.Sa lumang mansyon, tumagal si Elliot sa pagligo ng higit isang oras.Iniisip niya pa rin ang nangyari kagabi, hindi niya matanggap na si Zoeiyon. Kaya niyang ayusin ang pagitan nila ni Zoe, pero paano niya haharapinsi Avery?Mas sigurado siya kaysa noon na mahal na mahal niya pa rin si Avery.Hindi niya maloloko ang sarili niya na kaya niyang kalimutan ang tungkolkay Aver
"Paumanhin, hindi maabot ang numero na iyong na-dial, pakisubukang muli saibang pagkakataon."Pinatay ni Avery ang kanyang phone.Sumimangot si Elliot. Sa kabila ng pagiging malapit nila sa pisikal,naramdaman niyang parang ilang milya ang layo nila.Parehong nasa mansyon sina Layla at Hayden nang sinabi niya kay Hayden nanandito si Elliot. Agad na tumungo si Hayden sa kanyang silid para buhayinang kanyang drone nang marinig niya ito mula kay Layla."Hayden! Anong ginagawa mo?" namilog ang mga mata ni Layla habangpinapanood siya nang nagtataka."Sinusundan ko siya!""Oh! Hayden, kailangan mo ng tulong?" desperada si Layla na makatulong.Kinuha ni Hayden ang malambot na tubo at binigay ito sa kanya....Marilag na tumayo si Elliot sa labas ng pintuan ng mansyon. Hindi natitinagang determinasyon niyang makita si Avery ngayon.Trenta minuto ang lumipas, mabagal na lumipad ang drone mula sa pangalawangpalapag ng balkonahe.Nang nakita ng gwardya ang drone, umismid siya, "A
Hindi niya mahanap ang simpleng paraan para mabago ang tingin niya kayElliot...."Mr. Foster, balik na po tayo!" sabi ng gwardya. "Basa na ang mga damit mo.Kapag hindi tayo umuwi at mapalitan ang mga damit mo, baka magkasakit ka."Taglagas ngayon, at kahit kasama ang araw sa itaas ng kanilang mga ulo,bumaba ng husto ang temperatura."Hindi ako nilalamig," sabi ni Elliot ng may patag at kalmadong boses.Nang makita kung gaano katigas ang ulog niya, napagtanto ng gwardiya nahindi mababago ang isip ni Elliot at hinayaan na lang siyang hintayin ito.Ilang saglit, isang pulang Porsche Kayenne ang dahan dahang nagmanehopatungo 'ron. Tumigil ito sa tabi ni Elliot. Bumaba ang bintana ngsasakyan, at sinundot ni Mike ang ulot niya."Hoy, bakit ka nandito?" nagulat si Mike na makitang basang-basa mula ulohanggang paa si Elliot. "Umulan ba?"Tumitig ng masama ang gwardiya sa kanya at hindi na nakapaghintay, "Angbrat na si Hayden ang may gawa niyan!""Oh...tulad ng inaasahan kay B
"Mike, dalian mo at habulin mo sila!" sigaw ni Laura."Ohh!" pinitik ni Mike ang pagkatulala niya at nagmaneho kasunod nila.Nakahinga ng maluwag si Laura."Lola, magiging maayos po ba si Mama? Nag-aalala po ako ng sobra sa kanya!"tanong ni Layla sa kanya habang namumula ang mga mata niya sa luha.Hinawakan niya ang bestida ni Laura.Binuhat siya ni Laura. "Nilalagnat lang ang mama mo. Wala ka dapatalalahanin. Sa oras na makapunta siya sa ospital, tutulungan siya ngdoktor, at sa oras na bumaba ang lagnat niya, magiging maayos na siya.""Oh...pero bakit po pumunta si Elliot dito?" hindi mapigilang kutuban siLayla tungkol dito.Umismid si Laura. "Hindi ko rin alam, pero sa tingin ko ay wala namansiyang gagawing masama habang may sakit ang mama mo." Binalot ni Elliot ngkumot si Avery bago niyang buhatin ito. Sa kabila ng masamang palagay niLaura sa kanya, hindi niya masabi na may masama siyang nagawa.Ang isa ay kaya laging masabi ang maliliit na detalye kung talaga bang may
"Doktora Sandford, sinabihan ako ng boss ko na ibigay ito sa'yo." Binigayng bodyguard ang isang tseke kay Zoe.Tinanggap ni Zoe ang tseke at sumulyap sa mga numero na nakasulat dito,bago ngumuso."Sobrang mapagbigay naman niya! Natulog lang kaming magkasama ng isang gabiat bibigyan na niya ako ng limang milyon." Inayos niya ang tseke sa lamesanang may mapait na ngiti. "Maliban sa tseke na 'to, may sinabi pa ba siyangiba?"Umiling ang bodyguard.Sumakit ang puso ni Zoe habang iniisip ito sa kanyang sarili, "Ano batalaga ang tingin ni Elliot sa akin? Isang pokpok? Binayaran lang niya akopagkatapos matulog kasama ko! Ang pinagkaiba ko lang ay mas mataas angbayad sa akin kaysa sa totoong pokpok!"Pinangngalatian ni Zoe ang mga ngipin niya at binato ang librong medikal salupa. "Alam ba niya kung paano respetuhin ang isang tao?""Doktora Sandford, binigyan ka na niya ng sapat na respeto. Kung hindi,hindi ka makakatanggap ng pera dahil dito," walang emosyong sabi ngbodyguard.