Pakiramdam ni Irene ay para siyang naulanan ng mga regalo. Masaya siyang tumango!"Mr. Lucas, salamat! Salamat sa pagpapaalam sa akin ng mga aralin sa iyo!""Mahilig ka bang magkaroon ng mga aralin?" Napatingin si Lucas sa kanya.Namula siya sa tuwa. Kumikinang muli ang kanyang mga mata."Oo!" sabi ni Irene. pagkatapos pag- isipang mabuti ang bagay, sinabi niya, "Sa totoo lang, Mr. Lucas, hindi ako mahilig mag- aral, pero gusto kong magkolehiyo. Sa kolehiyo lang ako makakahanap ng mas magandang trabaho. Ang tanging paraan Kaya kong suportahan ang sarili ko kung makakakuha ako ng magandang trabaho.""Kumain ka." Tinapos ni Lucas ang mabigat na paksang ito.Agad na tinungo ni Irene ang kusina para kumuha ng mga gamit." Mr. Lucas, maganda ang pakikitungo mo sa akin," sabi ni Irene pagkaraan ng ilang sandali ay napasok niya ang ilang kutsara ng pagkain. "Bukod kay Lola, wala pang nakatrato sa akin ng ganito."Nataranta si Lucas. "Paano kita tinatrato ng maayos?"" Pinahihintuluta
"Mr. Lucas, bakit hindi mo suot ang iyong pantalon?" Namula si Irene at tumalikod. " kukuhanan kita ng pantalon mo. Bumangon ka na agad. Huwag mo nang hintayin ang tutor."Makalipas ang sampung minuto, hinila na ni Irene si Lucas palabas ng kwarto niya. Napatingin ang tutor sa kanila na nagsabunutan at nagsalubong ang mga kilay.Gayunpaman, sa pagtingin sa peklat sa mukha ni Irene, ang kanyang mga kilay ay lumuwag." Sir, gusto kitang makausap mag- isa," sabi ni Lucas sa tutor.Tumango ang tutor at sumunod kay Lucas sa gilid. Makalipas ang halos labinlimang minuto, natapos na silang dalawa sa pag- uusap. Bahagyang kumunot ang noo ng tutor at lumapit kay Irene."Magsimula na tayo!"Natigilan sandali si Irene at tumingin kay Lucas. "Mr. Lucas, halika at sumali sa mga aralin!"" Pumunta ka. Ipakita sa akin ang iyong mga tala pagkatapos ng aralin. Tumigil ka na sa pagsasalita. Ang tutor ay binabayaran ng oras," sabi ni Lucas habang inaayos ang sarili sa sofa. Nagsimula siyang mag- s
Napansin ni Lucas ang pagkadismaya ni Irene. Ang kanyang mapahamak na pakikiramay ang nagtulak sa kanya na magbigay sa kanya ng paliwanag. " Kapag pumasok ka sa kolehiyo, maaari kang makakuha ng trabaho malapit sa mansyon. Ang mga klase sa kolehiyo ay mas mahirap kaysa sa high school. Kung ipagpapatuloy mo ang pag- aaral ng mag- isa, hindi ka ba natatakot na hindi ka makatapos?"Seryosong tumango si Irene. "Mr. Lucas, tama ka, pero bakit hindi mo ako isama sa mga aralin? Hindi mo ba sinusubukang makapasok din sa kolehiyo? Kung makapasok tayo sa parehong kolehiyo, maaari kong ipagpatuloy ang pag- aalaga sa iyo. .""Sigurado kang mangarap." Sinira ni Lucas ang kanyang panaginip. "Gusto mo ba talagang magpatuloy bilang isang utusan para sa pamilya Woods?""Ang trabaho ay isang trabaho. Kung kaya kong mag- aral, mag -alaga para sa iyo, at kumita ng pera nang sabay- sabay, napakaganda nito!" Natakot si Irene na baka hindi siya maintindihan, kaya idinagdag niya, "Mr. Lucas, hindi ko ginag
"Oh..." kusang nasabi ni Irene. Pagkatapos sumagot ay namula siya.Kung ang kanyang mga gamit ay kukunin sa hinaharap, at kung siya ay tatawag sa kanya, tutulungan ba siya nito?Kinuha niya ang bag niya at mabilis na umalis. Napatingin si Lucas sa basura sa basurahan. Nagdadalawang isip siya kung tatawagan ba siya o hindi. Sa ilang segundong pag-aalangan, nawala siya sa paningin niya.…Nang makauwi si Irene, pagkatapos niyang maligo, humiga siya sa kanyang kama at kinuha ang photo frame sa tabi ng kanyang kama.Ang photo frame ay larawan nila ng kanyang lola. Kinuha ito noong siya ay 16 taong gulang. Iginiit niya na ang kanyang larawan ay kunan sa isang photo parlor.Sa larawan, nakangiti ng mahinhin ang matandang babae dahil bihira itong humarap sa camera."Lola, kinuha nila ang bracelet mo pero huwag kang mag-alala. Kapag naibalik ko na ang pera sa kanila, sasabihin ko na ibalik nila ang bracelet," sabi ni Irene sa matandang babae sa larawan. "Lola, maayos naman ang kalagayan
Tumingin si Eric kay Layla.Hindi gaanong nagbago ang mukha ni Layla mula noong siya ay teenager. Ngayon lang, nagkaroon ito ng bakas ng maturity.Gayunpaman, alam ni Eric na hindi ganoon ka-mature si Layla. Ito ay dahil si Layla ay palaging nananatili sa kanyang mga magulang, kaya siya ay palaging nasa ilalim ng kanilang proteksyon. Siya ay isang tunay na tagapagmana na namumuhay sa layaw.Ang isang tulad niya ay magkakaroon ng mas inosenteng katangian. Kasabay nito, ang kanyang kakayahang harapin ang mga hamon ay magiging mas masahol pa kaysa sa isang ordinaryong tao."Hinihikayat ka ba ng mga magulang mo na humanap ka na?" tanong ni Eric. "Duda ako na gusto ng tatay mo na makahanap ka kung sino, di ba?""Inaasahan ni Dad na mananatili akong single forever," natatawang sabi ni Layla. "Alam mo kung anong klase siya ng tao. Sa tingin niya ang pinakadakilang lalaki sa mundo ay nasa pamilya namin lahat. Ang mga lalaki sa labas ay mababa, kaya't umaasa siya na hindi na ako papasok sa
"Ikaw at ako ay hindi nasa parehong circle, ngunit maayos naman ang pakikisama ko sayo!"Hindi nakaimik si Eric.Nagpatuloy si Layla, "Maghahanap ka ba ng kasintahan kapag nagretiro ka na? Siguradong nag-aalala ang mga magulang mo hanggang sa mamatay.""Ayos naman sila. Nalampasan na nila ang nakakabahala na yugto.""Kung gayon, ano ang iniisip mo? Tutol ka ba sa kasal?""Wala akong iniisip, baka pag-isipan ko ito ng seryoso pagkatapos kong magretiro.""Oh. So hindi ka tutol sa kasal. Ang mga taong tutol sa kasal ay sobrang pinanghahawakan ang kanilang mga paniniwala."Tumunog ang phone ni Eric. Galing iyon sa manager niya."Layla, kailangan ko nang umalis." Ibinaba ni Eric ang tawag at sinabi kay Layla, "yayayain ko din lumabas ang nanay mo kapag libre ako. Maaari tayong kumain ng magkakasama.""Okay kung gayon! Umalis ka na! Isuot mo yang mask mo at manatiling ligtas!" Inilapag ni Layla ang mga utensils. Gusto niyang ihatid siya."Kumain ka na lang! Hindi mo na ako kailanga
Huminga ng malalim si Layla bago siya nag online para maghanap ng picture ni Eric na sinend niya sakanyag best friend. Nang makita ni Amy ang picture ni Eric, nagreply ito ng maraming question mark. Amy: [Bakit sinendan mo ako ng picture ni Eric Santos? Ang sabi ko sayo, sendan mo ako ng picture ng crush mo!]Nanginginig ang kamay ni Layla habang nag rereply, [Siya nga yun!][Ano??! Sh*t Sh*t Sh*t!][Anong klaseng reply yan?][Ako rin! Ako rin!][Amy, ano ba? Magseryoso ka nga!][Ang sabi ko, gusto ko ring maging boyfriend si Eric! Sobrang gwapo niya at kahit siguro nasa fisties na siya, mamahalin ko pa rin siya!][...Wag mo nga akong agawan!][May relasyon ba kayong dalawa? Gusto ka rin daw ba niya? Ano na bang statys niyo? May ginagawa ka ba? Pwede ba kitang tawagan?!]…Sa mansyon ng mga Woods, kasalukuyang kinakausap ng butler si Irene. “Irene, natanggap mo na ba yung pera na hinulog ni Mrs. Woods sa account mo? Kwinento ko kasi sakanya na namatay ang lola m
"B... Bigla ko na lang napagtanto na hindi ko na matandaan ang itsura mo, kaya gusto kong maalala ang mukha mo." Ibinaba ni Irene ang kanyang ulo at nahihiya na gumawa ng palusot."Araw-araw mo akong kinakausap, pero hindi mo man lang naaalala ang itsura ko?""Mr. Lucas, nagsinungaling ako.Alam ko kung anong itsura mo. Napagtanto ko lang kung gaano ka kagwapo," tapat na sabi ni Irene, pinagtugma ang kanilang mga mata."Ngayon mo lang nalaman na gwapo ako?" Napatigil si Lucas sa kanyang ginagawa."Noong mga nakaraang araw ay nasugatan at namamaga ang ilong mo, kaya hindi ko namalayan noon," sabi ni Irene at sinubukang ibahin ang usapan, "Hindi mo ba ginamit ang gamot na binili ko para sa iyo? Bakit hindi ko ito ibalik sa botika?""Kaya mo bang bawiin ang mga bagay na binigay mo sa iba?" Nakakuha si Lucas ng ilang bagong insight pagdating kay Irene. "Maglalakas-loob ka?"Nag-init ang mukha ni Irene. "Ibabalik ko sayo ang pera. Ayoko ng pera mo.""Kulang ba ako sa pera? Ano bang na
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan