Sinabi ni Lucas, "Hindi ako."Sabi ni Irene, "Namumula ka. Malinaw kong nakikita.""Hindi kita tinatrato bilang kaibigan." Tumingin si Lucas sa madilim na langit. "Ang pakikipagkaibigan sa mga tulad ko ay walang anumang pakinabang.""Hindi ka nakikipagkaibigan dahil gusto mo ng mga benepisyo. Ang mga kaibigan ay nagbabahagi ng kanilang mga saloobin sa isa't isa, at kapag ang isa sa kanila ay may problema, ginagawa ng isa ang lahat ng kanilang makakaya upang tumulong. Mr. Lucas, ikaw ay isang taong karapat-dapat ng isang mabuting kaibigan. Karapat-dapat din akong magkaroon ng mabubuting kaibigan. Noong bata pa ako, nagkaroon ako ng isang mahusay na kaibigan, ngunit kami ay nagkahiwalay."Hindi gaanong maalala ni Irene ang mga pinagdaanan nila ni Rose noong bata pa sila. Ang alam lang niya ay naging matalik silang magkaibigan.Ang napakagandang alaalang iyon ang nagpainit sa kanya at malabo sa tuwing naiisip niya iyon.Dahan-dahang huminto ang bus sa harap nila. Isa-isa silang suma
Isa pa, ayaw ni Elliot na pumunta at makita si Eric na nagpapakitang gilas na parang peacock na kinakalat ang mga balahibo sa buntot.Hindi niya nakalimutan na si Eric ay nagtapat kay Avery maraming taon na ang nakalilipas, at hindi niya nakalimutan na ang kanyang pinakamamahal na anak na babae ay nagsabi ng maraming bagay na nagpasakit sa kanya ng ulo. Mga bagay na gusto niyang pakasalan si Eric.Gayunpaman, sa kabila ng pagsasabi sa kanila na ayaw niyang pumunta, hindi nagbago ng paninindigan si Avery o si Layla."Ilang ticket ang binigay sayo ni Eric?" tanong ni Elliot."Hindi pa niya ako binibigyan ng ticket! Baka ibigay niya kay Layla! Sinabi niya kay Layla ang tungkol dito." Nag-scroll si Avery sa mga balitang may kinalaman sa concert ni Eric. "Sabi sa internet mahirap kunin ang mga ticket niya sa concert!""Hunger marketing lang yan!" mahinahong sabi ni Elliot."Dahil ayaw mong pumunta, hindi mo kailangang ipilit ang sarili mo. At least hindi ka magiging malungkot sa ganoo
Napatingin si Layla sa sagot niya. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o maiiyak. Nararamdaman niya kung gaano ka-accommodating at indulgent si Eric.Gayunpaman, malinaw niyang naiintindihan ang kanyang damdamin. Kahit sinong ipakilala ni Eric sa kanya, hindi niya ito magugustuhan.Ibinaba niya ang kanyang telepono, gustong kumalma nang kaunti. Pumasok siya sa banyo, kinuha ang hairdryer, at pinatuyo ang buhok.Habang nagpapatuyo ng buhok, may naisip siyang ideya. Bakit hindi niya na lang ipagtapat kay Eric ang kanyang nararamdaman at tingnan kung ano ang reaksyon nito?Anyway, malapit na siyang magretiro. Kapag siya ay nagretiro, siya ay magiging isang normal na tao. Sa panahong iyon, maaari na siyang pumasok sa isang relasyon sa sinumang gusto niya…Kahit tapos na siyang mag-blow-dry ng buhok, parang wala na siyang maisip na ibang bagay. Tinago niya ang kanyang hairdryer, pumunta sa kanyang telepono, at kinuha ito muli.Nagpadala siya ng mensahe kay Eric , [bakit hindi na lan
Gayunpaman, hindi gusto ni Layla ang ideyang sumuko.Sa isang restaurant sa Taronia, dumating ang pagkain na inorder ni Lucas, at kumain na sila."Mr. Lucas, sinabi ba ng tatay mo kung kailan siya babalik?" Busog na busog si Irene pagkatapos kumain ng kaunti. Wala siyang malaking gana. Ang kanyang mga pagkain ay hindi madami."Gusto mo ba siyang makita?" tanong ni Lucas. Ni minsan ay hindi niya ito binigyan ng atensyon. Nasa labas man sila ng bakasyon o pabalik pauwi, wala itong kinalaman sa kanya."Pakiramdam ko relax ako kapag wala sila sa paligid. Hindi mo kailangan na mag-alala na pupuntiryahin ka ni Mrs. Woods. Hindi mo din kailangang alalahanin ang ibang bagay na mangyayari." Nagsuot ng plastic gloves si Irene. "Mr. Lucas, hayaan mo akong balatan ang hipon para sayo!""Hindi ka ba kumakain?" Nakita ni Lucas na inilapag ni Irene ang kanyang mga kubyertos. Bigla rin siyang nawalan ng gana."Busog na ako," nakangiting sabi ni Irene. "Maliit lang ang gana ako.""Sigurado ngang
Ang restaurant ay napuno ng hiyawan at ang kahabag-habag na panaghoy na nagmumula kay Frankie.Nang makita ng mga kaibigan ni Frankie ang upuan na nakapatong sa kanilang kaibigan, agad silang sumugod sa kanyang tabi.Nang makita sila ni Irene na paparating ay agad itong tumakbo papunta kay Lucas at hinila ito. "Mr. Lucas, tumakbo ka! Medyo malaking grupo sila!"Binugbog na ni Lucas si Frankie sa lupa.Pagkatapos ng babala ni Irene, tumingin siya sa grupo ng mga tao. Walang iniisip na binato niya ang upuan sa kanila."Mr. Lucas, tara na!" Pagkahagis ni Lucas ng upuan ay hinila siya ni Irene palabas ng restaurant.Paglabas ng restaurant, medyo tumakbo sila bago pumara ng taxi si Irene.Nang nasa taxi na sila, nakahinga sila ng maluwag."Mr. Lucas, nasaktan ka ba?" Hinawakan ni Irene ang kamay ni Lucas at tiningnan kung may sugat ba siya sa ilalim ng madilim na liwanag.Mabuti na lang at walang halatang sugat si Lucas maliban sa medyo namumula ang kamay nito."Ayos lang ako." Bi
Hindi alam ni Lucas na ang kanyang peklat ay isang prosthetic na nakadikit.Nang halikan na siya ng thug ay wala siyang naramdaman.Gayunpaman, hindi nito binago ang katotohanan na sinaktan siya ng thug."Mr. Lucas, salamat sa pagtulong sa akin. Lagi mo akong tinutulungan. Hindi ko na alam kung paano ka pasasalamatan. Napagkasunduan natin na ako ang bibili sayo ng hapunan ngayon, pero sa huli, nagdulot pa rin ng ako ng gulo sayo." Tumingin si Irene kay Lucas at nagpasalamat, "Huwag kang mag-alala. Kung tatanungin ito ng iyong ama, tiyak na bibigyan ko siya ng malinaw na paliwanag.""Naisip mo na ba na ayaw makipag-usap sa iyo ng tatay ko?" Tinawanan siya ni Lucas. "Dahil nangyari na ang insidente, huwag mo nang masyadong isipin iyon. Ako ang mananagot kung may mangyari."Maya-maya, nakarating na sila sa police station.Matapos nilang sabihin sa pulis ang nangyari, agad na nagpadala ang pulis ng isang tao sa restaurant.Hindi nagtagal, dinala ng pulis ang kaibigan ni Frankie pab
Madilim ang silid, at naririnig ni Irene ang mahinang tunog ng isang combat video game."Mr. Lucas, bakit gising ka pa?" Napatingin si Irene kay Lucas na naglalaro habang nakadapa sa kama, at sobrang litong-lito siya. "Baka babalik ang tatay mo ngayon—""Bumalik siya kagabi," tamad na sabi ni Lucas. "Wag kang mag-alala. Tapos na ang lahat."Hindi makapaniwalang tinitigan siya ni Irene. Lumapit siya sa kanya. "Hindi nagalit ang tatay mo?""Anong kinalaman sa akin kung galit siya o hindi?" Kalmado ang tono ni Lucas, at sinabi niya, "Nagugutom ako. Igawa mo ako ng pasta.""Sige. Gagawin ko agad." Hindi namalayan ni Irene kung ano ang kakaiba kay Lucas.Pagkalabas niya sa kwarto niya ay agad siyang pumunta sa kusina para ipagluto siya ng pasta.Pagkaraan ng sampung minuto, pumasok siya sa kwarto na may dalang isang mangkok ng sariwang pasta at inilagay ito sa kanyang nightstand."Mr. Lucas, bakit hindi mo isinara ang pinto? Madalas ay sinasarado mo ang iyong pinto kapag ikaw ay nas
"Higa ka, lalagyan kita ng gamot." Nakita ni Irene ang gamot sa istante.Kinuha niya iyon at binuksan ang bote. Sinabi niya, "Mr. Lucas, ngayon, ako naman ang nagdulot ng gulo sa'yo. Ayaw mong lumabas kahapon, pero pinilit kong ilabas ka. Ako ang binu-bully, wala itong kinalaman sayo, ikaw—""Pwede bang tumahimik ka? Hindi ako nakatulog kagabi. Nahihilo ako." Humiga si Lucas sa kama at pumikit. "Mamaya, kung kakausapin ka ng tatay ko, huwag kang magsalita ng kahit anong katangahan. Sabihin mo na lang na natakot ka sa labas at wala kang alam. Huwag mo akong hayaang mabugbog sa wala."Noong una ay pinipigilan ni Irene ang kanyang mga luha. Nang marinig niya ang sinabi nito ay nagsimulang tumulo ang mga luha niya."Bakit ka umiiyak?" Nilingon ni Lucas ang kanyang mukha na puno ng luha. Pinagsalubong niya ang kanyang mga kilay. "Nakikinig ka ba?""Ako nga. Hindi ka ba nahihilo? Kung nahihilo ka, matulog ka na!" Pinunasan ni Irene ang kanyang mga luha at hinila ang kanyang sando. Nakit
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan