"Mr. Foster, maghilamos ka na. O- order ako ng almusal para sa iyo," sabi ni Chad bago mabilis na lumabas ng kwarto.Pagkatapos umorder ng pagkain, nagmessage si Chas kay Mike para ipaliwanag ang kasalukuyang sitwasyon.[Damn! Hindi naman talaga ako nagtataka na gagawin ni Elliot ang ganoong bagay, pero hanga pa rin ako sa tapang niya!] sagot ni Mike.[Galit na galit si Avery.][Mali ba siyang magalit? Ginugugol niya ang bawat sandali ng paggising at pagtulog sa pag- iisip ng mga paraan upang mailigtas siya, at nagpasya itong mamatay. Magagalit din ako, kung ako siya.][Pero hindi naman talaga kasalanan ni Mr. Foster. Ayaw niyang magkaroon siya ng gulo.][Alam ko yan! Hindi ko sinisisi ang amo mo sa ginawa niya, pero kung gusto niyang mamatay, dapat pinagpatuloy niya iyon. Ngayong nalaman niya, magagalit lang ito sa kanya.][T*ng ina umalis ka!][Kakagising ko lang at pupunta ako sa kasal nina Dean at Angela mamaya.][Kakagising mo lang? Nawala si Angela. Walang kasal ngayon.]
"At saka, hahanapin din ng papa ko si Mary. Hindi siya titigil," sabi ni Sebastian. "Kung iisipin, sa simula pa lang ay pinlano na ni Angela ang lahat! Siya ang naghahabi nitong napakalaking sapot sa buong panahon! Ilang taon na niyang kilala ang tatay ko, at gayunpaman, hindi niya kami pinahintulutang makilala si Mary."Seryosong pinakinggan siya ni Avery habang nag- iisip ng paraan para mahanap si Mary."Wala ni isa sa amin ang nakakaalam kung ano ang hitsura niya, kaya mahirap hanapin siya. Hindi gaanong pinapansin ng tatay ko si Mary dahil ampon siya. Kung tutuusin sa kasalukuyang sitwasyon, sa tingin ko ay ibinigay na ni Angela ang lahat ng mayroon siya kay Mary." Biglang natauhan si Sebastian. "Akala ng tatay ko ay nalampasan niya ang lahat, ngunit sa simula pa lang ay natalo na niya si Angela.""Sebastian, sabihin mo agad sa akin kung mahanap ng papa mo si Mary." Saglit na huminto si Avery, bago nagpatuloy, " Hindi ko ine- expect na tatapusin ni Angela ang buhay niya ng ganoo
"Gabi na ako uuwi." Ayaw niyang wakasan ang kanilang relasyon; ayaw lang niyang gumugol ng buong araw sa ilalim ng kanyang pangangasiwa na para bang hindi siya mabubuhay kung wala ang kanyang proteksyon. Nakakakilabot ang pakiramdam, at mas gugustuhin niyang mamatay sa lansangan kaysa mabuhay ng ganito."Sige... Basta willing kang umuwi. Pero hindi na uminom o maglalasing," ani ni Avery. "Hindi na rin ako iinom ulit.""Pumunta ka!" Ibinaba ni Elliot ang baso ng gatas. "Gusto kong magpahinga."Saglit na nag- alinlangan si Avery, bago tumalikod para umalis.Nagulat si Chad ng makitang ganito kabilis lumabas si Avery. "Avery, Mr. Foster...""Sabi niya gusto niyang magpahinga." Tumingin siya kay Chad at sinabing, "Galit siya sa akin. Hindi ko siya masisisi dahil sinira ko ang pangako natin. Chad, bantayan mo siya. Gabi na daw siya uuwi, kaya mangyaring tumulong na madala siya pabalik. "Tumango si Chad. "Hindi ko alam kung anong nangyari sa inyong dalawa, ngunit siguraduhin mong pag-
Tinitigan ni Sebastian ang nanginginig na kulubot sa mukha ni Dean at nagtanong, "Tay, wala ba talagang sinabi sa iyo si Tita Angela bago siya namatay?"" Wala talaga! Sa tingin mo ba hahayaan kong magpatuloy ang kasal kung sinabi niya sa akin ang tungkol dito? Hindi ko matanggap ang kahihiyan!" Muling tumaas ang presyon ng dugo ni Dean."Huwag kang magalit, Dad. Patay na si Angela. Kailangan mong alagaan ang iyong sarili," sabi ni Sebastian. " Manatili ka lang sa ospital hanggang gumaling ka. May pinapunta ako sa wedding venue para asikasuhin ang mga bagay- bagay. Ituturing na lang namin ito bilang pagdiriwang ng iyong kaarawan para sa taong ito.""Sebastian, tinatawanan mo ba ako?" Pilit na pinipigilan ni Dean ang kanyang galit. Noon pa man ay ipinagmamalaki niya, at alam niya kung gaano siya kataranta sa hitsura kaysa kaninuman. Ayaw niyang may makakita sa kanya ng ganito."Bakit naman kita tatawanan, Dad? Miyembro ako ng pamilya Jennings, at wala akong ibang hinihiling kundi an
Pagkasakay ni Avery sa sasakyan, hindi na nag- abalang magtanong si Wilson kung saan niya gustong pumunta at pinauwi siya kaagad."Miss Tate, mukhang pagod na pagod ka. Dapat sa bahay ka na magpahinga!"Hinawakan ni Avery ang mukha niya at bumulong, "Napakabilis ng lahat ng nangyayari. Hindi ko inaasahan na magiging ganito ang mangyayari. Kakaiba lang, pero parang hindi ko mailagay ang daliri ko sa kung saang bahagi nito walang kabuluhan. .""Ito ay kakaiba. Sinuri ko ang balita at lahat ng netizens ay nabaliw dahil dito." Sumulyap si Wilson sa orasan at sinabing, "Sige na, umalis ka na muna at umidlip saglit. Sabi mo gabi na uuwi si Elliot, di ba? Pag- uwi niya, kailangan mong mag -usap ng mahaba at hindi mo siya makakausap. kung pagod ka na.""Sa tingin mo ba ay mali ako, Wilson?" tanong niya." Hindi, ikaw ay hindi, Miss Tate, ngunit hindi si Elliot. Gustung- gusto lang ng tadhana na pahirapan ang mga tao," pag- aliw sa kanya ni Wilson. "Kung alam kong ikaw ang may kasalanan di
"Hayden! Paano mo nasabi ang ganyan sa papa mo?!" Uminit ang dugo ni Avery, natamaan sa gulat na sasabihin ng kanyang anak ang ganoong bagay kay Elliot."Ayokong maging ama ang isang tulad nito!" sigaw ni Hayden. " Never kang sumuko sa kanya, so ano ang nagbigay sa kanya ng karapatang sumuko? Ano pa nga ba ang magagawa niya bukod sa pahihirapan ka?! Siya ay isang walang kwenta!"Sampal!Hindi napigilan ni Avery ang galit, sinampal ni Avery si Hayden sa mukha.Iyon ang unang beses na sinaktan niya ang kanyang mga anak. Namanhid ang palad niya, at kumikibot ang puso niya sa sakit.Nangilid ang mga luha sa kanyang mga mata nang makita niya ang hindi makapaniwalang mukha ni Hayden.Gusto niyang humingi agad ng tawad, pero hinampas siya ni Hayden at tumalikod para tumakbo palayo."Hayden!" Gusto siyang sundan ni Avery, ngunit dumating ang yaya at pinigilan siya."Avery, nasampal mo na siya. Malamang galit na galit siya sayo ngayon. Hayaan mo na lang ang bodyguard na humabol sa kanya
" Hindi mo pa ako masyadong naiintindihan. Kaya kong tiisin ang paghihirap, pero hindi ko kayang hayaan kang magpakasal sa ibang lalaki para sa akin. Hindi kailanman," aniya sa determinadong tono. "Kapag maulit ang ganyan, gagawa pa rin ako ng bagay na nakakadisappoint sa inyong dalawa.""Nakuha ko na. Hindi ko na uulitin."" kumain ka na! Pwede tayong mag- usap pagkatapos mong kumain."Walang gana si Avery, ngunit dahil nakatitig si Elliot sa kanya, pinilit niyang ibaba ang pagkain.Napagtanto niya kung ano ang maaaring naramdaman ni Elliot mula sa pagpilit nito sa kanya ng kanyang kalooban kamakailan matapos ang kanyang hapunan."Tara labas tayo para mamasyal!" mungkahi niya."Sige.""Medyo malamig sa labas. Kukunin ko ang jacket." Napatingin siya sa langit sa labas, bago kumuha ng dalawang makapal na jacket.Inabot niya kay Elliot ang jacket niya at sinuot ang sarili niya.Lumabas ng bahay ang dalawa at naglakad patungo sa gitna ng residential area."Nagpunta ako sa ospita
"Kung tatawagan mo siya ngayon, baka tumakas lang siya," biro ni Elliot.Hindi napigilan ni Chad ang mapangiti. "Kilalang-kilala mo siya.""Kung hindi ko pa rin siya kilala sa kabila ng lahat ng nangyari, magiging tanga ako.""Anong gagawin mo, Mr. Foster? Nawala na ni Dean si Angela at walang banta sa iyo, kaya hindi na namin kailangang magpigil.""Hindi ako magiging madali sa kanya, siyempre." Nagdilim ang tingin sa mga mata ni Elliot. "Kahit na banta pa siya sa akin, hindi ako natatakot sa kanya. Mas gugustuhin ko pa ang lahat ng mga taong ito bago ako mamatay kaysa mabuhay lang."Sumimangot si Chad; nahulog ang puso niya sa salitang 'mamatay'. "Akala ko kausap ka ni Avery kagabi.""Nakausap ko siya, at nangako siya na hindi na gagawa ng anumang bagay na ikagagalit ko ulit," kaswal na sabi ni Elliot. "Bibigyan ko siya ng isa pang pagkakataon."Naisip ni Chad na si Avery ang mangangaral kay Elliot para hindi niya itapon ang buhay niya, pero sa gulat niya, si Avery ang pingaral
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan