Napatingin si Avery sa mga bodyguard niya. Talagang mas ligtas ang pakiramdam niya. Ibinalik niya ang kanyang baril sa kanyang bag at sinundan si Angela palabas ng cafe."Avery, nabanggit mo ang diary ni James Hough. Peke ba? Paano ka nakapagsinungaling sa akin?" Galit na galit si Angela na pinagsinungalingan siya."Ito ay hindi isang kumpletong kasinungalingan." Dinala ni Avery si Angela sa kanyang sasakyan. Umupo sila sa backseat habang nagda-drive si Wilson."Si Propesor Hough talaga ay may ugali na magsulat sa kanyang diary. Siya ay may higit sa sampung notebook, ngunit lahat sila ay kasama ni Mrs. Hough." Napatingin si Avery kay Angela. "Iilan lang ang lesson notes niya.""Avery, kasuklam-suklam ka. Alam kong hinding-hindi niya ako babanggitin. Kahit sa papel. Imposible." Tuluyan nang sumuko si Angela."Angela, nabanggit ka talaga ni Professor Hough sa amin noon." Naglabas si Avery ng isang piraso ng dilaw na papel sa kanyang likuran. "Tignan mo sa sarili mo. Hindi ko alam ku
Katulad ng sinabi ni Angela. Mahigpit na isinara ang mga pinto ng opisina."Buksan mo ang mga pintuan mo. Gusto kong pumasok!" sabi ni Avery ng makalabas na silang dalawa ng sasakyan."Wala akong susi! Kailangan kong kumuha ng iba..." Umiikot ang isip ni Angela."Kung gayon, tumawag ka at kumuha ng kung sinuman upang pumunta dito agad." Hindi nagduda si Avery sa sinabi ni Angela.Napansin ni Wilson ang tingin ni Angela. Sinabi niya kay Avery, "Hindi na kailangan. Kaya kong buksan ang mga pinto!" Pagkatapos, inilabas ni Wilson ang kanyang baril at itinutok sa lock. Hinila niya ang gatilyo!"Sa dalawang malakas na kalabog, bumukas ang pinto!Sa sobrang takot ni Angela ay napaatras siya ng ilang hakbang.Walang pakialam si Avery sa kanya. Nang mabuksan ang pinto ay pumasok siya sa opisina.Nakahawak si Wilson kay Angela, sinusundan si Avery."Kailan nagsara ang kumpanya mo?" Napatingin si Avery sa loob. Naroon pa rin ang mga kagamitan sa opisina, ngunit walang makitang tao."M
Ngumisi si Angela at wala nang ibang sinabi."Wag mo na subukang magsalita pa ng kahit ano pa dahil natatakot ka! Angela, wait lang! Baka sa impyerno lang mangyari ang kasal niyo ni Dean!" Nagpatuloy si Wilson sa pananakot sa kanya.Nawala ang ngiti sa mukha ni Angela. Hindi niya napigilang ipasok ang kamay sa bag niya."Anong ginagawa mo!" Napasigaw si Wilson nang makita ang mga kilos nito.Kinilig si Angela. Pinagsalubong niya ang kanyang mga kilay. "Nakatingin ako sa papel ni James Hough! Wala pa akong nagawang krimen o naaresto man. Ang lakas ng loob mong tratuhin akong kriminal!""Bawal kang tumingin sa papel na yan!" Kinuha ni Wilson ang kanyang bag. "Bago ka paalisin ni Miss Tate, isa kang kriminal!"Kinagat ni Angela ang kanyang mga ngipin, ngunit wala siyang magawa.Palihim na nakayuko sa gilid ang bodyguard na dinala niya. Gusto niyang magpanggap na wala siya.Gayunpaman, anuman ang kinatatakutan ng isa ay kadalasang mangyayari.Hindi nagtagal ay napansin ni Angela a
"Tanungin mo dali! Nagugutom na ako!"Pinandilatan ni Mike si Angela bago naglakad papunta sa gilid para makipag-ugnayan sa renovation company.Makalipas ang kalahating oras, ipinadala ng kumpanya ng renovation ang mga blueprint at simulation ng kumpanya ni Angela.Tiningnan ito ni Mike bago ibinigay ang kanyang telepono kay Avery.Matapos tingnan ang mga blueprints, bumangon si Avery sa upuan na namumutlang mukha."Avery, nakuha mo na ang kasiyahan mo. Pwede bang umalis na kami ng bodyguard ko?" Sigaw ni Angela kay Avery na madilim ang ekspresyon.Mariin na ikinuyom ni Avery ang kanyang mga kamao. Lumingon siya at malamig na tumingin kay Angela. "Maaari kang umalis, ngunit hindi pa ito tapos.""Kung gayon, magpatuloy ka sa paghahanap! Sa hinaharap, kung tatawagan mo ako, tingnan mo kung pupunta ako para makilala ka o hindi!" Niloko si Angela sa pagkakataong ito. Hindi na siya maloloko sa susunod!Pagkalabas ng opisina ay naisip ni Angela ang bagay na ibinigay ni Avery sa kanya
Bumaba si Avery sa kama. Nakita siya ng doktor na bumaba at nagtatakang sinabi, "Miss Tate, anong ginagawa mo?""May gusto akong kunin." Lumapit siya sa mga bagahe at yumuko."Miss Tate, masakit ang tiyan mo! Huwag kang yumuko. Ano bang gusto mo, tutulungan kitang makuha." Mabilis na inilapag ng doktor ang kanyang gamot at tinulungang tumayo si Avery.Sabi ni Avery, "Tulungan mo akong buksan ang bag. May puting sando sa loob. Tulungan mo akong kunin."Agad na binuksan ng doktor ang bag. Ang kamiseta ng lalaki ay inilagay sa isang prominenteng lugar. Kinuha ng doktor ang shirt at tinanong, "Ito ba?""Oo." Kinuha ni Avery ang shirt at bumalik sa kama, umupo."Miss Tate, medyo madumi itong shirt." Tiningnan ng doktor ang kamiseta at sinabing, "Hindi mo ba kayang hugasan ang dumi nito?""Hindi ko hinuhugasan." Niyakap ni Avery ang shirt na may seryosong ekspresyon.Walang lakas ng loob na magsalita pa ng kahit ano ang doktor. Nag-concoct lang siya ng gamot, binigyan ng injection
"Pwede ka namang uminom ng konti. Kukuhanin ko ang bodyguard para ihatid ka mamaya." Nagsalin si Mike ng alak sa doktor at tinulak ang baso ng alak sa doktor. "Hindi kita lalasingin. Kailangan mo pang palitan ang gamot ni Avery!"Walang ganang tinanggap ng doktor ang baso at humigop."Hindi ako pamilyar kay Angela, pero namamangha sa kanya ang iba kong kaibigan. Madalas ay binabanggit siya nila. Narinig ko na ang pinaka nais niyang hiling sa buhay ay manalo ng Marshall Award. Alam mo ba ang tungkol doon?" Tanong ng doktor.Umiling si Mike bago tumango. "Narinig ko na dati pero kahit kailan ay hindi ko naintindihan. Mukhang napakagandang award nito.""Ang Marshall's Award ay ang pinaka-prestihiyosong parangal sa medikal na larangan. Ang huling nagwagi ng Marshall's Award ay si Propesor James Hough. Gusto ni Angela si Propesor Hough. Alam ng lahat ng nasa larangang medikal ang tungkol dito, kaya natural, gusto niyang manalo ng Marshall's Award Kahit na hindi ito ikumpara kay Propesor
"Avery, sa tingin mo ba gagana ito?" Tanong ni Mike kay Avery sa mahinang boses habang papalapit sa kanya."Bakit hindi?" tanong ni Avery. "Ang trabaho ng search dog ay gawin ito.""Natatakot lang ako na wala si Elliot dito," sabi ni Mike. "Malapit lang ang lugar na ito sa atin. Kung nandito si Elliot kanina ay sobrang nakakaloko!""Minsan ang pinaka-mapanganib na lugar ay ang pinakaligtas na lugar.""Hmm. Kung wala si Elliot, magpahinga ka muna sa bahay ng ilang araw bago magplano ng susunod na hakbang," ani Mike, sinusubukang pag-usapan ang mga bagay-bagay sa kanya."Alam ko. Napanaginipan ko siya kahapon. Sabi niya hindi pa siya patay. Naniniwala ako na hindi siya patay." Medyo natuwa si Avery. "Mike, pinag-isipan ko na. Kung patay na talaga siya, pupuntahan ko siya. Ipapaubaya ko sa iyo ang mga anak ko."Nataranta si Mike."Miss Tate, paano mo nasabi ang mga ganyang bagay!" agitated na sabi ni Wilson. "Kahit patay na si Elliot, hindi ka mamamatay! Kung hindi, paano mo siya i
Nakahinga ng maluwag si Mike. Nakahinga na rin ng maluwag si Avery.Tumakbo si Avery pataas. Hinawakan siya ng bodyguard, tinulungan siyang makapasok sa silid kung saan naroon ang search rescue dog."Ito dapat ang storage room."Pumasok si Avery sa kwarto. Itinuro ng pulis ang isang foldable mattress na nasinghot ng aso."Si Mr. Foster ay malamang na nanggaling sa higaang ito. Andun ang amoy niya," ang sabi ng police officer.Namumula ang mga mata ni Avery. Binuksan niya ang kutson at suminghot.Nag-clear throat si Mike. "Avery, dahil nasinghot na ito ng aso, pwede ka ng huminto sa pagsinghot. Maaari nating alisin ang kutson na ito. Ebidensya ito!"Nabulunan si Avery at sinabing, "Hahanapin ko si Angela ngayon para humingi ng paliwanag!""Avery, wala akong numero ni Angela. Bakit hindi mo siya tawagan? Pero sinabi niya kahapon na hindi ka na niya makikita. Natatakot ako na baka hindi niya sagutin ang tawag mo," sabi ni Mike. "Bakit hindi ako magpahatid sa bahay ni Dean para tin
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan