Si Ivy ay anak nila ni Avery. Hinuha niya iyon sa naging reaksyon ni Avery kagabi. Kung alam niya ang totoo noon, hindi na sana sila umabot sa punto ng hiwalayan ni Avery. Ang puso niya na matagal nang hindi nasaktan ay buong gabing sumakit dahil sa hindi pagkakaunawaan na ito. Nang pumasok si Chad para i-report ang kanyang trabaho, sinulyapan niya ang tasa ng kape sa kanyang mesa at tiningnan ang kanyang kutis. "Boss, nakapagpahinga ka ba kagabi?" Nakita ni Chad na namumula ang kanyang mga mata at sinabing, "Maaari kitang ibalik upang magpahinga!" "Ayoko nang bumalik." ungol niya. Sa pagbabalik niya, sisimulan niyang alalahanin ang mga panahong kasama niya si Avery. Parang mental torture sa kanya. "Chad, Si Ivy ay anak ko at anak ni Avery." Ipinaliwanag niya ang dahilan na gumugulo sa kanya buong gabi, "Bumalik si Avery sa Aryadelle sa pagkakataong ito para hanapin si Ivy." Laking gulat ni Chad na halos hindi magkatugma ang kanyang pananalita. "Paano nang
Maging si Chad minsan ay naisip na ang kanyang amo ay isang hamak. Ngunit sa loob ng mahigit dalawang taon, ang amo ay nag-aalaga ng mga bata bukod pa sa trabaho at hindi siya mukhang isa, kaya nagsimulang magduda si Chad sa kanyang sarili. "Bakit mo gustong makinig sa mga recording ko?" Hindi gustong ibahagi ni Elliot ang mga ganoong pribadong bagay sa kanya. "Gusto kong malaman, palagi akong naniniwala sa iyo, at ang aking intuwisyon ay laging tama." Alam ni Chad na mahihirapan siyang ibigay ang mga ganoong pribadong bagay. Gayunpaman, ang mga salita ay nasabi na, at walang paraan upang bawiin ang mga ito, "Hindi ako naniniwala na ipinagkanulo mo si Avery." "Pero iniisip ni Avery na ganoon akong klase ng tao." Sa tuwing naiisip ni Elliot ang malamig na ekspresyon ni Avery noong araw ng hiwalayan, nalulungkot siya. "Kahit ikaw ay kayang magtiwala sa akin. Bakit siya hindi?" "Siguro sinabi niya sa'yo na naaksidente siya sa mata niya... Hindi niya sinasadyang pagbintangan
Kinagabihan, dumaan si Chad sa winery at bumili ng isang bote ng mamahaling alak para iuwi. Pagdating niya sa bahay, tinawagan niya si Mike at sinabihan siyang bumalik ng maaga para uminom. Lulong sa alak si Mike, at hangga't niyayaya niya itong uminom, hinding-hindi siya tatanggi. Makalipas ang kalahating oras, dumating si Mike sa bahay ni Chad. "Anong meron ngayon? Bakit may imbitasyon?" Si Mike ay nasa mataas na espiritu. Kadalasan, siya ang palaging nagkukusa na tawagan si Chad para uminom, ngunit si Chad ay halos hindi kailanman nagboluntaryo. "Maganda ang araw ko, pero ang katulad ay hindi masasabi sayo." Pinaupo siya ni Chad at dumiretso sa punto. "Hindi ba't lagi mong sinasabing hamak ang amo ko? Muntik na akong makumbinsi sa'yo, at ganoon din ang naisip ko. Pero ngayon, may ipinakitang pruweba ang amo ko!" "Anong patunay?" Nawala ang ngiti sa mukha ni Mike. Tiningnan niya ito ng mataimtim at inabot ito sa kanya. "Ipakita mo saakin." "Gawin natin ang ila
Alam niyang may tendency si Chad na purihin si Elliot kahit hindi niya ito deserve. Binuksan ni Chad ang phone niya at binuksan ang recording. "Bakit walang tunog galing kay Avery sa dulo?" Natapos si Mike sa pakikinig sa recording at nagtanong. "Kakaiba ang naramdaman ko ng nakinig ako sa recording na ito. Tinanong ko ang aking boss, at sinabi niya na baka hindi pa nakikinig si Avery sa mobile phone niya noon oras na iyon." "Hindi ka pwedeng basta basta maniwala sa sinasabi niya. Ipadala mo sa akin ang recording, ipapakita ko kay Avery mamaya, at tatanungin ko siya kung na-revise ang recording." sabi ni Mike. Nag-alinlangan si Chad. "Lihim kong kinopya ang recording. Ayaw ng boss ko na marinig ng mga tao ang recording na ito." Panunukso sa kanya ni Mike, "Kung maayos ang recording, bakit siya nagi-guilty? Kunwari genuine ang recording, at hindi niya na-manual ang pagtanggal ng sinabi ni Avery mamaya. Sa ganoong kaso, May posibilidad na hindi sobrang magalit sa kanya
"Hahaha! Tumatawa ako ng husto!" Taimtim na naisip ni Mike na nakakatawa ito, kaya hinampas niya ang mesa at pinunasan ang kanyang ilong. "Ang bagong gusali ng Tate Industries 'sa Bridgedale ay nasa tapat lamang ng kalye mula sa kung saan ang Alpha Technologies dati!" Si Chad ay pinagpawisan ng kaunti. "Alam ko. Pinili ni Natalie ang tatlong mga gusali, at sa wakas ang lahat ay bumoto para sa kasalukuyang gusali. Ang lugar na iyon ay may pinakamahusay na lokasyon." "Iyon ay sapat na problema para kay Avery. Sa halip na mag -alala tungkol sa kanya, maaari ka ring mag -alala tungkol sa iyong boss." Panunukso ni Mike. "Ano ang dapat kong alalahanin?" Hindi maintindihan ni Chad si Mike, ngunit naalala niya na nang makita niya si Avery kagabi, si Avery ay mukhang mapayapa at kontento, at tila hindi siya naapektuhan ng diborsyo, "Mukhang maganda ang estado ng kaisipan ni Avery." "Tama iyon! Kaya sa halip na mag -alala tungkol sa kanya, mas mahusay na mag -alala tungkol sa iyong boss.
Hindi pa siya kumakain ng hapunan, kaya hindi nakakagulat na mayroong cramp sa kanyang tiyan. Lumabas siya sa silid na nakakapit sa kanyang tiyan nang marinig niya na tumunog ang doorbell. Naglakad siya papunta sa pintuan at binuksan ito. Dinala ni Tammy ang kanyang anak na babae na si Tiffany upang bisitahin siya. Nandito din si Robert! "Avery, agad kong dinala ang dalawang bata upang makita ka sa sandaling narinig kong bumalik ka!" Matapos dalhin ni Tammy ang dalawang bata sa bahay, tumingin siya kay Avery. "Paano mo pinamamahalaan upang mapanatili ang iyong payat na pigura? Naiinggit ako sa iyong katawan! Ang kulay ba ng iyong buhok ang inirerekomenda ko sa iyo noong huling beses?" "Ito ay hindi masyadong pareho ng kulay ng buhok na inirerekomenda mo, ngunit hindi ito ibang -iba." Masaya si Avery, at ang sakit sa kanyang tiyan ay nahimasmasan. "Ang kulay ng iyong buhok ay mas maganda," sabi ni Tammy, at pagkatapos ay naalala niya ang dalawang bata. "Alam ni Ginang Cooper
"Nanay ..." Agad na lumakad si Robert sa harap ni Avery, itinaas ang kanyang ulo, at sumulyap kay Tiffany kasama ang kanyang malaking itim, makintab na mga mata, "Ito ang aking ina, hindi sa iyo!" "Nang makausap ka ng ina mo ngayon lang, nagtago ka sa likuran ni Tiffany!" Dumating si Tammy at tumawa, "Dahil hindi mo hahayaan ang iyong ina na yakapin si Tiffany, hindi ka maaaring magtago sa likuran niya." Natatakot si Tammy na umiyak si Robert, kaya't kinuha niya ang kanyang anak na babae mula sa mga braso ni Avery. Hindi inaasahan ni Avery na si Robert ay nagseselos. Maliwanag na hindi niya gusto na yakapin niya ang iba. "Robert, pwede bang yakapin ka ni Inay?" Si Avery ay nagsquat sa harap ng kanyang anak na lalaki at tiningnan siya ng malumanay, "Nais ni Nanay na yakapin ka. Tulad ng kung paano siya niyakap ng ina ni Tiffany." Hindi alam ni Robert kung ano ang gagawin. Sa wakas ay tumingala siya kay Avery at inunat ang kanyang maliit na braso. Nang makita ito, agad na k
"Paano kung hindi tinatanggap ng iyong ama ang iyong ina sa iyong bahay para sa hapunan?" Tumawa si Tammy, "Hindi ka natatakot sa iyong ama na papaluin ka para dito, tama ba?" "Hindi!" Kumunot ang mukha ni Robert, at malinaw ang boses niya. "Hindi ako susuntukin ni Tatay!" "Ngunit ayaw ng iyong ama na dalhin mo ang iyong ina para sa hapunan." "Gusto ni Tatay!" Nadama ni Robert na alam niya mismo kung ano ang nais ng kanyang ama. Kinausap niya ang kanyang ama kahapon, at pinayagan na ng kanyang ama ang kanyang ina na pumunta sa kanilang bahay upang matulog. Ang pagkain ng pagkain doon ay wala sa tanong. Tumalikod si Tammy na may ngiti at tumingin kay Avery. "Avery, nais mo bang tanggapin ang paanyaya ng iyong anak na pumunta sa bahay ng iyong dating asawa para sa hapunan? Kung nais mong pumunta, maaari kong kanselahin ang takeout." Umiling iling si Avery nang malumanay nang hindi nag -iisip. "Robert, maraming salamat sa pag -anyaya sa iyong ina sa hapunan sa iyong bahay, ngu
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan