“Ang tanging tinatalak mo lang ay ang iyong nanay! Wala kang pakialam sa mga kapatid mo. Ikaw nga talaga ay butihing anak ng nanay mo!” Galit na sabi ni Ling Guozhi at dumiretso sa isang kwarto. Ilang sandali, lumabas ito ng may dalang photo album.Kinilabutan si Ling Yiran. Ang photo album na ito ay sa… nanay niya. Puno ito ng litrato nila.Nakita niyang naglabas si Ling Guozhi ng lighter at sinunog ang album. “Dahil wala kang pakialam sa kapatid mo, hindi ko ibibigay sayo ang photo album na ito. Hindi gugustuhin ng nanay mo na magkaanak ng katulad mo!”Nasunog ang album at inihagis ito ni Ling Guozhi sa sahig.Napasigaw si Ling Yiran. Itinaas niya ang mga manggas niya at sinubukang patayin ang apoy.Hindi ito pwedeng masunog. Hindi!Ang mga litrato sa loob ay puno ng alaala nilang mag-ina! Hindi pwedeng masunog ito nang ganito!Hindi alam ni Ling Yiran kung gaano katagal siyang sumisigaw. Patuloy siya sa pagpagpag ng apoy kahit na nasusunog na siya.Nung mga oras na yun, pa
Sobrang matutuwa siya kapag nasunog si Ling Yiran hanggang sa hindi na ito makilala. At least hindi na susunod si Lichen sa isang babaeng disfigured.Sayang at hindi ito nangyari!...Hindi alam ni Ling Yiran kung paano siya nakababa ng hagdan. Pakiramdam niya ay ginagamit niya ang buong lakas niya sa bawat hakbang.Ang mga kamay niya ay nakahawak pa rin sa photo album kahit na nanginginig siya sa sobrang galit.Wala naman siyang lakas ng loob na tingnan kung gaano kalala ang damage nito.Nandito lahat ng alaala niya—alaala niya kasama ang nanay niya!Pagkarating niya sa entrance, may lumapit sa kanya.“Anong nangyari sayo?” May narinig siyang nag-aalalang boses.Pakiramdam niya ay binalot siya ng anino. Kaagad namang sinuportahan siya nito.Sino ito? Sino ang sumusuporta sa kanya?Dahan-dahan na tumingala si Ling Yiran, at ang una niyang nakita ay ang magagandang mata nito. Para silang peach blossoms na sa sobrang ganda, kaya nito maghasik ng lagim. Ang mga itim nitong pu
Nanatiling tahimik si Ling Yiran at sa sobrang tahimik nito para siyang nawala sa sarili niyang mundo. Medyo bumalik siya sa wisyo nung kinuha ng doctor yung album sa mga kamay niya. Hinawakan niya ito ng mahigpit at sumigaw ng, “No!“Hindi niya kukunin ito. Gusto niya lang makita ang mga sugat sa mga kamay mo,” mahinang sabi ni Yi Jinli. “Ate, ibigay mo ito sa akin para makita na ng doctor ang mga sugat sa kamay mo, okay?”Pagkarinig sa salitang ‘ate’, sa wakas, tumingin na rin sa kanya ito. “Jin...” bulong nito.“Ako ito,” sagot niya. “Sabihin mo sakin, ano ang nangyari?”Nanginig ang mga labi nito at tumulo na naman ang mga luha nito. “Nasunog... ang photo album na puno ng litrato ni mama… Lahat ng ito ay nasunog.”Hindi ito makapagsalita at patuloy pa rin ito sa pag-iyak.Nagulat si Yi Jinli. Ang sunog na album na ito… ay photo album nilang mag-ina?Dahil matagal din silang nagkasama, alam niya kung gaano kaimportante ang nanay nito sa kanya.Sa wakas, nacheck na rin ng d
Namula ang ilong nito at nagsimula ulit siyang umiyak.“Kung gusto mo umiyak, iiyak mo lang, Ate,” ipinadaan nito ang daliri niya sa mga mata nito.Ang salitang ‘ate’ ay parang naging isang susi, nilabas nito ang lahat ng sakit at pighati na nakatago sa puso niya.Hindi niya kayang pigilan ang nararamdaman niya ngayon kaya napahagulgol si Ling Yiran.Ang tagal na niyang hindi umiiyak nang ganito. Narealize niya na kahit anong lakas at dami ng iyak niya, wala itong kwenta. Wala siyang maasahan kundi ang sarili niya. Walang kwenta ang mga luhang ito.Ngayon, pagkarinig niya ng ‘ate’ naalala niya ang kanyang nanay at ang kapatid niya dapat na lalaki na nasa sinapupunan nito pero hindi ito naipanganak para matawag siyang ‘ate’.Kung hindi namatay ang nanay at kapatid niya, hindi kaya siya magiging ganito kalungkot? Magkakaroon ba siya ng totoong pamilya?Nagulat si Yi JInli dahil sa pag-iyak ni Ling Yiran. Kung nalulungkot siya sa tuwing napapakagat labi ito habang tahimik na umiiy
Nagulat si Qin Lianyi. Hindi niya inaasahan na lalaki ang sasagot. Maliban pa rito, katunog ito ni… “Ikaw ba si… Yi Jinli?” Tanong nito.“Oo,” sagot niya at pinatay ang tawag.Naiwang nakatitig si Qin Lianyi sa phone niya. Kung tulog si Ling Yiran at si Yi Jinli ang sumagot ng phone… Ibig sabihin ba nito si Yi Jinli ang best friend nito ngayon?Tsaka, kung hindi nakatira si Yiran sa paupahan, nasaan na siya ngayon? Tiningnan niya ang paupahan. Baka… nasa iisang bahay sila ngayon?Hindi ba’t ang magical ng buhay?Samantalang, itinabi ni Yi Jinli ang phone ni Ling Yiran. Binuhat niya rin ito at lumabas ng kotse.Tinanggal niya ang coat niya at ibinalot ito sa katawan ni Ling Yiran para hindi ito lamigin.Habang papasok sila, hindi matago ng mga kasambahay ang pagkagulat nila. Kahit na alam nilang special na bisita si Ling Yiran dahil pinatira siya rito sa Yi residence, kailanman ay hindi nila nakita si Master Yi na tratuhin ang babae ng puno ng pag-iingat.Para itong may hawak na
Hindi… Hindi!Gusto niya makasama ang nanay at kapatid niya!Desperado siyang umiyak pero wala man lang siya malabas na tunog.Nang biglang, nag-alarm kaya nagising siya…Mabagal na binuksan ni Ling Yiran ang kanyang mga mata. Nakarinig siya ng malambing na boses, “Gising ka na?”Nagtama ang magandang mukha at ang mga mata niya, puno io ng di maipaliwanag na gentleness.“Oo...” matamlay niyang sagot, hindi pa siya gising masyado.Para kasing naghahalo yung panaginip sa realidad. “Edi ikaw na ang sumagot ng tawag,” sabi nito at inilapit ang phone sa tenga niya.Nanigas si Ling Yiran pagakarinig sa pamilyar na boses. “Yiran? Gising ka na ba, Yiran?”Biglang nagising si Ling Yiran. “Lianyi!”“Oo, nasaan ka ba ngayon? Kasama mo ba si Yi Jinli? Tinawagan kita kagabi pero siya ang sumagot ng phone. Nung tinawagan naman kita ngayon, siya pa rin ang sumagot.”Walang masabi si Qin Lianyi. Sinong magaakala na si Yi Jinli ang sasagot ng mga tawag niya kay Ling Yiran?“Tumawag ka k
Puno ng mahahalagang alaala ang photo album na yun.Napasimangot ng di sadya si Yi Jinli. “Isusuko mo ang buhay mo para lang sa isang photo album? Maswerte ka kahapon at nagkaroon ka lang ng mga pasa sa daliri. Paano kung nasunog mo talaga ang sarili mo?”“Mahalaga sa akin ang album na yan!” Sabi ni Ling Yiran.“Mas importante pa ba ito kaysa sa mga kamay mo? Hahayaan mo bang mawala ang mga kamay mo para lang maprotektahan ito?” Lumalim ang boses nito.“Ito ay sobrang importante sakin. Kahit na masunog pa ang mga kamay ko, gusto ko pa ring nasa akin ito.” Huminga ng malalim si Ling Yiran. Para sa kanya, ito ay isang remembrance at obsession sa puso niya.Ito ang pinakabest family na naranasan niya at sobrang saya niya nung mga panahon na ito.Namutla si Yi Jinli sa sagot nito, at nakaramdam ito ng bugso ng galit dahil hindi nito pinapahalagahan ang sarili niya. Mas may pakialam pa siya sa katawan nito kaysa sa kanya.Sobra ang pag-aalala niya na ayaw na niya itong masaktan kahi
“Walang makakapagpaalis sayo,” siguradong sabi ni Yi JInli. “Basta asikasuhin mo muna ang mga kamay mo. Sa tingin mo ba makakapagbuhat ka at makakawalis kung ganyan ang kamay mo ngayon?”Napayuko si Ling Yiran at walang masabi. Wala talaga siyang kayang gawin sa estado ng kamay niya ngayon.“Alagaan mo muna ang mga kamay mo dahil magagawa mo naman ang kahit anong gusto mo kapag magaling na ito,” sabi ni Yi Jinli. Pagkatapos, habang may parang iniisip ito, sabi niya, “Kikitain mo ba si Qin Lianyi ngayong gabi? Bakit hindi mo ito ilipat sa ibang araw hanggang sa gumaling ang mga kamay mo.”Paniguradong magugulat ang mga taong nakakakilala kay Yi Jinli kapag narinig nila ito.Kailan pa may nag-alala sa injuries ng babae ang pinakamahirap hagilapin na lalaki ng Shen City?Kahit kasi may taong duguan sa harap niya at malapit na ito mamatay, wala itong pakialam.“Kailangan ko umalis,” paniguradong sagot ni Ling Yiran. “Mukhang may balita si Qin Lianyi tungkol sa witness ng kaso ko. K
Nangako si Ye Wenming sa buong Zhuo family na hinding hindi niya sasaktan si Zhuo Qianyun, pero sobrang nainsulto siya sa mga sinabi nito! "Malalaman natin yan sa DNA test." Pinilit ni Ye Wenming na pigilan ang galit niya na para bang wala siyang kahit anong nararamdaman. "Hindi, Hindi mo siya anak!" Walang pag-aalinlangang sagot ni Zhuo Qianyun. "Hindi ikaw ang makakapagsabi kung anak ko siya o hindi. Kung mapapatunayan kong anak ko siya, dapat lang na malaman niya kung sino ang tunay niyang ama at bumalik siya sa Ye Family!" Walang emosyong sgaot ni ye Wenming. Biglang namutla si Zhuo Qianyun, "Hindi!" Pasigaw niya itong nasabi kaya medyo nagulat si Ye Wenming. "Diba siya yung anak na hindi mo matanggap? Bakit gusto mo siyang kunin? Wala ni isa sa pamilya mo ang may gusto sakanya!" Galit na galit na sabi ni Zhuo Qianyun. Hindi siya papayag na kunin sakanya si Lil Yan dahil ito nalang ang tanging mayroon siya. "Dumadaloy ang dugo ko sakanya at hindi ko hahayaang maging p
May naramdaman siya sakanyang tyan na hindi niya alam kung paano niya ipapaliwanag! Pagkatapos noon, tumigil ang kotse sa harap ng hotel. Lumabas si Ye Wenming at sinundan siya ni Zhuo Qianyun habang hawak niya ang kamay ni Lil Yan. Ang lugar kung saan nananatili si Ye Wenming ay ang presidential suite. Unang beses palang ni Lil Yan makapasok sa isang presidential suite. Ang lahat sa loob nito ay bago sakanyang paningin. Kahit na tingnan niya lang ang 70 inch na LCD TV Screen, ang mga mata niya ay punong puno ng curiosity. Gayunpaman, matapos niyang maramdaman ang pagiging mayaman, ang maliit na bata ay bigla nalang inantok. Dapat ay iidlip siya pagkatapos nang tanghalian pero naexcite siya kanina noong sumakay sila sa tren at hindi na siya nakatulog. Ngayon naman na nasa loob na sila ng hotel ay agad siyang nakatulog na parang mantika. Tiningnan ni Zhuo Qianyun ang kanyang anak na natutulog sakanyang mga braso at sinabi kay Ye Wenming, “Pwede bang dito nalang siya matulog
Huminga ng malalim si Zhuo Qianyun bago siya sumakay sa sasakyan kasama si Ye Wenming. Hindi pa man din nagtatagal, biglang nag ring ang phome ni Zhuo Qianyun at nang tignan niya kung sino ito, nakita niya ang pangalan ng nanay niya. Kaya agad-agad niya itong sinagot at sinalubong siya ng may sobrang pag-aalalang boses, "Yun, nasaan na kayo? Mawawala na yung check-in natin. "Hindi po muna kami makakapunta ni Lil Yan. Bakit po kaya hindi muna kayo humanap ng maliit na hotel na matutuluyan niyo?" "Anong nangyari?" Tinignan ni Zhuo Qianyun at nagsalubong sila ng tingin ni Ye Wenming. Halatang gusto nitong marinig ang sagot niya. Walang emosyon ang itsura nito, Maging si Lil Yan na nakaupo sa pagitan nila ay tumingin din sakanya. Hindi maikakaila na magkaparehong-magkapareho talaga ang mga mata ng mag-ama, pero ngayon na magkatabi ito, lalo niyang nakikita ang pagiging magkamukha ng mga ito. "Kasama namin ni Lil Yan si Ye Wenming," Kalmadong sagot ni Zhuo Qi
Kahit na may mga pinadala na siyang tauhan, gusto pa ring makita ng dalawang mata ni Ye Wenming ang bata at tanuningin ng diretsahan si Zhuo Yan kung anong totoo! Pero nang sandaling makita niya ang bata, sobrang nagulat siya. Hindi siya makapaniwala na minsan niya ng nakita ang batang 'yun. At noong unang beses palang ay may lukso na siya ng dugo sa bata kaya nga gusto niya itong sponsoran. 'Hindi ko naisip.... na anak niya pala ang batang yan!' Lumuhod si Ye Wenming at tinignan ng diretso sa mga mata ang bata at habang pinagmamasdan niya ito ay lalo niyang nakikita ang pagkakahawig nito sakanyang mga mata. "A...anong pangalan mo?" Pautal-utal niyang tanong. "Lil Yan, pero palayaw ko lang po yun. Ang buo ko pong pangalan ay Zhuo Yan." Nakangiting sagot ng bata. Nang makita ni Ye Wenming ang ngiti ng bata, lalong lumakas ang lukso ng dugong nararamdaman niya. Ito ay dahil.... parehong pareho ng ngiti nito ang ngiti ni Zhuo Qianyun! 'Zhuo Yan?' "Na..nasaan ang t
Si Mrs Zhuo ay nakaramdam ng pait nang minsang pag-usapan niya ito.Kung ikukumpara kay Kong Ziyin, masyadong malungkot ang nangyari sa kanyang anak na babae."Ma, tigilan mo na!" Mabilis na sinabi ni Zhuo Qianyun. Pagkatapos ng lahat, ang kanyang anak na lalaki ay nasa tabi mismo nila at hindi niya nais na marinig niya ang tungkol sa mga sama ng loob ng mga matatanda.Si Mrs Zhuo ay tila bumalik sakanyang sarili at itinikom ang kanyang bibig.Sa kabutihang palad, nakatuon si Lil Yan sa kanyang paligid.Sa bawat araw na lumilipas, naramdaman ni Zhuo Qianyun ang kanyang pagkabalisa na lumalakas at lumalakas. Hindi na niya hinintay na makapasok silang tatlo sa high-speed train.Sa wakas, isang anunsyo na kailangan nilang mag-check-in ay nagsimulang tumunog sa pamamagitan ng broadcast.Gayunpaman, nais ni Lil Yan na pumunta sa banyo, kaya't lumingon si Zhuo Qianyun kay Mrs. Zhuo at sinabi, "Inay, pakitingnan ang aming gamit. Dadalhin ko si Lil Yan sa banyo.""Kailangan mong magmad
"Hindi ... hindi ko alam," alanganing sinabi ni Kong Ziyin. 'Sino sa mundong ito ang tumawag sa telepono na iyon? Sino ang nakapagpigil kay Wenming?'Sino ... ang tinutukoy niya?'"Ano ang gagawin natin? Ayaw ba ni… Wenming na pakasalan si Ziyin? Kaya ba umalis siya?" Nag-aalalang sinabi ni Mrs. Kong.Dahil, ang pamilya Kong ay orihinal na may-ari lamang ng isang third-rate na maliit na kumpanya, ngunit napunta ito sa mataas na lipunan dahil sa tulong ng pamilya Ye sa lahat ng mga taon na nakalipas.Sino ang hindi nakakaalam na ang pamilya Kong ay nakasalalay sa pamilyang Ye?Maraming mga tao ang palihim na inihambing ang pamilya Kong sa isang palamunin na nagpakain sa pamilyang Ye.Kung ang pamilya Ye at ang pamilya Kong ay nabigo na maiugnay ang kanilang sarili sa pamamagitan ng kasal na ito, kung gayon ang pamilyang Kong ay babalik sa dati."Paano nangyari iyon? Tanggap na ng pamilya Ye ang petsa ng kasal. Anong mangyayaring problema?" Tinapik ni Mrs. Kong ang kanyang asawa a
"Hiniling sa iyo ng aking ama na ipahayag ang petsa ng kasal. Sa ganitong paraan, makikita nito na taos-puso ka," sabi ni Kong Ziyin."O sige," sagot ni Ye Wenming.Gagawin niya ang anumang nais niyang ipagawa.“Tapos tayo ang mangunguna sa first dance kapag oras na nito,” dagdag ni Kong Ziyin."Okay," sagot ni Ye Wenming. Biglang tumunog ang kanyang telepono. Kinuha niya ang telepono, sumimangot sa caller ID, at sinabi kay Kong Ziyin, "Kunin ko ang tawag na ito. Babalik ako agad."Sa pamamagitan nito, lumakad siya sa isang liblib na sulok ng banquet hall at sinagot ang telepono.Ito ang contact number ng lalaking ipinadala niya sa Shen City upang mabantayan si Zhuo Qianyun.Marahil ay tumawag siya sa oras na ito dahil may nangyayari sa Zhuo Qianyun.Ngunit, sa sandaling nasagot niya ang telepono, biglang nagbago ang kanyang ekspresyon.Narinig lamang siya ni Ye Wenming na sinabing, "President Ye, si Zhuo Qianyun ay aalis sa Shen City. Bumili siya ng ticket ng tren ng 3.45 PM
Ang pulang marka sa pulso niya ay napakainit na tila masusunog anumang oras.Sa sandaling nakapikit siya, hindi niya maalis ang imahe ng paghalik niya sa mga pulang marka!…Pagkalipas ng tatlong araw, si Zhuo Qianyun ay bumango ng maagaat tiningnan ang kanyang anak na natutulog pa rin. Hindi mapigilan ng kanyang mga mata na maging banayad sa nakikita niya.'Mabuti na napapanood ko siyang lumaki sa aking tabi!'Natutuwa siya na hindi niya pinalaglag ang bata ngunit nagpursige at nanganak siya. Ito ang pinakamahirap at masakit na oras para sa kanya, ngunit… marapat lang ito!Nakita ni Mrs. Zhuo ang banayad na titig ng kanyang anak sa kanyang apo nang pumasok siya sa silid at bumulong, "Yun, naka-impake na tayo ng lahat. Sasaka tayo sa high-speed train ngayong hapon. Bakit hindi ka pa natutulog? ""Hindi ako makatulog." Umiling si Zhuo Qianyun. "Paparating na ang moving company para sa ating gamit. Kailangan kong maghanda."“Nagaalala ako tungkol sa pagbukas muli ng negosyo natin p
Ang kanyang mga labi ay nakapatong sakanyang mga kamay na onti onting umiinit habang siya ay nagsasalita. “Ayaw mo bang maging kapatid ko? Gusto mo kaya noong ikaw ay lasing. Kung gusto mo, pwede naman tayong bumalik gaya ng dati, o di kaya bumalik ka sa Yi Residence, pwede akong mamuhay na kasama ka dito sa rental house gaya ng dati.”Natigilan siya, agad na itinaas ni Ling Yiran ang kanyang ulo at nagulat siyang nitong tiningnan.Ang manipis at nakakaakit niyang labi ay nakalapat sakanyang mga palad habang ang kanyang magaan, at mainit na paghinga ay napupunta sakanyang kamayAng kanyang mukha ay guwapong tingnan sa kanyang mga banayad na katangian, atang kanyang mata ay napakaganda. Parang pinagsama niya ang dalawang magkasalungat —dalisay at pagmamahal — sa sobra na ito na hindi mo maalis ang iyong mga mata sa mukha niya.‘Gusto ko bang maging kapatid niya uli? Gusto ko bang bumalik tulad ng dati?’ tinanong ni Ling Yiran sakanyang sarili. ‘Marahil ... iyon ang pinakamainit at