Kinabukasan, normal pa rin ang araw. Isang daang mga plaka ang inabot sa mga mamimili.Sa pangunguna ni Harvey, maayos na dumaloy ang trabaho.Nang dumating ang oras ng hapunan, tumigil si Leona sa trabaho at naghanda ng pagkain para kay Harvey.Nagluluto siya ng lechong manok, gamit ang isang resipi na kailan lang sumikat sa internet. Bukod sa pagiging sariwa ng karne, parang lutong-bahay ang lasa nito.Para sa isang taong tulad ni Leona, na lumaki sa siyudad mula pagkabata, ang paggawa nito ay isang pambihirang karanasan.Marami nang pinagdaanan si Harvey; natikman na niya ang halos lahat sa buhay. Habang nakangiti siyang nakasandal sa kanyang upuan, paminsan-minsan niyang binibigyan ng payo si Leona para gumaling.Umalis si Kellan, Cliff, at ang iba para kumain, para bang binibigyan nila ng espasyo si Harvey at Leona. Maging si Julian ay hinila palabas.Ngumiti na lamang nang malungkot si Harvey sa ganitong plano.Alam na siguro ng iba ang tungkol sa divorce niya. Ito ang da
Natigilan ang ginoo bago siya nagpakawala ng malamig na tawa.“Hindi masama, bata. Medyo matalino ka.”"Kung gayon, dapat mong malaman na ang mga matalinong tao ay kadalasang namamatay nang mabilis …”“Masyado kang maraming alam. Wala kang ibang pagpipilian kundi ang mamatay."Pinandilatan siya ng ginoo.Akala niya ay nag set up na ng ambush si Harvey York, pero nakaupo lang siya habang hinihintay ang kanyang pagkamatay.Salamat sa kanya.“Medyo may alam ako…”"Ngunit hindi ako kailanman naging isa na naghahanap ng kamatayan.”Panay ang pagsulat ni Harvey sa kapirasong papel..."Sa lahat ng mga pagtaas at pagbaba, ang araw ay sisikat pa rin."Ang mga salitang iyon ay puno ng isang pahiwatig ng masamang hangarin at walang katapusang dignidad. Ang isang sulyap lang ay masisindak ang sinumang ordinaryong tao.“Magpanggap ka pa!”Napuno ng paghamak ang ginoo matapos makita ang mga kilos ni Harvey.“Isa na lang ang natitira para isulat mo, ang bwisit mong will!”“Paano mo isu
"Tumawag ng mga pulis?!"Pinalaki ng ginoo si Leona Foley bago nagpakawala ng malamig na tawa."P*ta ka lang na walang magawa kundi akitin ang mga lalaki sa paligid mo!""Tawagan ang mga pulis kung gusto mo!""Puputulin ko ang ulo ko para lang sayo kung gagawin man ng mga pulis ang utos mo!""Sa tingin mo ba magpapakita lang ako nang hindi inihahanda ang sarili ko?!"“Gago talaga ang mga magagandang babaeng tulad mo, ha?!”“Walang kwentang basura!”Nagsimulang tumawa ang ginoo.Isang nakakakilabot na ekspresyon ang ipinakita ni Leona ng buksan niya ang kanyang telepono habang nagngangalit ang kanyang mga ngipin.Napagtanto niyang walang signal sa paligid.Natural, ang mga taong iyon ay nagjam na sa signal bago nagpakita.Ginawa nila ang bawat paghahandang magagawa nila.Matapos makita ang desperado na itsura ni Leona, nakita ng ginoo ang isang ngiti habang winawagayway ang kanyang kamay."Wala tayong ganoon karaming oras!""Ipadala sa kanila ang kanilang paraan!"Halos
Napakunot ang noo ng ginoo sa nakita.“Ilusyon lang iyon! Huwag kang matakot! Sige!”“Patayin sila! Tapos na sila!"Tumalon sa ere ang ilang lalaki habang nagngangalit ang mga ngipin.Napakunot noo si Leona Foley ng pitikin niya ang cinnabar sa ere.Fwoom!Nagliyab ang hangin sa apoy. Ang mga lalaking sumugod ay natakot sa nakita bago sila tuluyang nabulag. Walang tigil silang umiiyak sa sakit nang bumagsak sila sa lupa.Bago pa mag react ang iba, mabilis na nasanay si Leona sa sitwasyon. Mabilis niyang iwinagayway muli ang kanyang cinnabar sa hangin, gumawa ng flame wall.“Aaagh!”Isang dosenang lalaki ang naipit sa dingding. Gumugulong gulong sila sa lupa habang sumisigaw, umaasang maapula ang apoy na naabutan sa kanila.Sa loob lamang ng ilang segundo, ang lugar ay isang higanteng kaguluhan.Bam!Agad na nagbago ang ekspresyon ng ginoo ng makita niya ang isang papel na lumilipad patungo sa kanyang mukha. Mabilis siyang umatras bago bumagsak ang mukha.Kaawa awang tanawi
Mabilis ding inilabas ng iba ang kanilang mga baril sa pangangaso na may matinding titig.Natural, hindi nila gustong gumamit ng gayong mga armas kung maaari nilang…Ngunit ayos lang sa kanila na punuin ng mga butas si Harvey York dahil gusto niyang mamatay ng husto!“Gawin mo!”Kinawayan ng ginoo ang kanyang kamay at nag utos. Hindi na siya mapakali na magsabi pa ng kalokohan.Mayabang ang itsura ng mukha niya.Swoosh swoosh swoosh!Naririnig ang malalakas na hangin sa labas sa mismong sandaling ito.Pulang dugo ang lalamunan, puso at iba pang batik ng mga lalaki sa mga lalaki.Bumagsak silang lahat sa lupa, may hinanakit sa kanilang mga mukha.Ang ilan sa kanila ay nagpupumiglas sa lupa ngunit walang nagawa.Ang mga lalaki ay walang kakayahan!Wala pang isang minuto, tapos na ang lahat ng mga mamamatay tao na dinala ng ginoo!Ang mga mata ng ginoo ay patuloy na kumikibot. Siya ay likas na lumingon sa likod, sinusubukang alamin kung ano ang nangyari.Dose dosenang mga ni
Pagkatapos, inilipat ni Aliya Patel ang kanyang tingin ng pagkasuklam kina Harvey York at Leona Foley.Nagawa ng dalawa na harapin ang maraming lalaki...Ngunit sa kanyang isip, ang paggamit ng mga underhanded na taktika ay lubos na hindi katanggap tanggap.Ang isang tunay na dalubhasa ay dudurog sa kanilang mga kalaban sa sobrang lakas!Pagkatapos ng lahat, ang mga trick at scheme ay walang halaga kumpara doon!Sa sandaling gumawa pa ng ganoon si Harvey, naayos na ang isip ni Aliya.Kinagat niya ang kanyang dila. Malinaw ang kanyang intensyon.Kung hindi dahil kay Kairi Patel, walang karapatan si Harvey na protektahan niya.Ang sabi, hindi na lang pinansin ni Harvey matapos makita ang pagmumukha nito.Kung tutuusin, sinabi na ni Kairi na ito ay para lang mag-set up ng pain.Buti nalang naging ganito si Aliya dahil dito.Sabay tingin ni Harvey sa bubong ng lugar. Ang isang pahiwatig ng pagpatay na layunin ay maayos na nakatago sa direksyon na iyon, ngunit hindi pa rin ito ma
Ng walang dalawang isip, nadama ni Aliya Patel na dapat niyang gawin ang kanyang makakaya.Kailangan niyang ipakita ang kanyang tunay na halaga sa harap ni Kairi Patel.Pagkatapos ng lahat, siya ay gagawa ng isang malakas na pagbabalik!Crack!Agad na pinitik ni Aliya ang mga binti ng ginoo bago siya malamig na tumawa."Kung talagang may kakayahan ang Faceless Group, hindi sila tatakas sa lungsod anim na taon na ang nakakaraan!”“Anim na taon na ang lumipas at wala pa rin kayong silbi gaya ng dati!”“Sabihin kay Nameless na panatilihing malinis ang sarili!”"Kapag maganda ang mood ko, pupugutan ko ang ulo niya at ipapadala ko kay M'lady bilang trophy!"Pagkatapos, pinalayas ni Aliya ang ginoo sa harap ng gate.Ano ang isang nangingibabaw na tanawin.Kasabay nito, buong pagmamalaki niyang sinulyapan si Harvey York na para bang isa itong maliit na tao na hindi makakamit ang lakas ng ganoong kalibre kahit na subukan niya.“Ganyan na ba kamangmang ang mga tao rito ngayon?"Sa
“Tanga!”"Hindi ka makakatanggap ng kahit isang hit!"Mahinahong nagsalita si Shuji Kubota. Hindi lang niya tuluyang binastos si Aliya Patel, kundi kinukutya pa niya ang mga tao sa buong bansa.Sa parehong oras, bumungad sa lahat ang kanyang mukha.Hindi siya kasing tangkad. Limang talampakan at anim lamang ang tangkad niya…Ngunit isang malamig na aura ang naramdaman na lumalabas sa kanyang katawan. Kung hindi dahil sa kanyang katawa tawa na maliit na bigote, siya ay tila isang ekspertong martial artist.Hindi lamang siya tiwala, ngunit siya rin ay lubos na mapagmataas.Hindi siya magpapakita kung hindi mabibigo ang ginoo at ang iba pa.Inangat ni Harvey York ang kanyang ulo upang tingnan si Shuji pagkatapos niyang magsulat.Ang lalaki ay tila medyo mabangis, ngunit ito ay isang kahihiyan na Harvey ay walang pakialam.Maging ang sword saint ng pamilya Miyamoto ay sinampal niya sa tabi noon.Si Shuji ay malamang na makakatagpo ng parehong kapalaran.“Sige! Magsama kayong su
Pak!Itinapat ni Harvey York ang likod ng kanyang palad sa mukha ni Sakamoto.“Iniinsulto kita ngayon!“Halika na! Ibaba mo ako sa iyo!“Patunayan mo sa akin kung hindi!“Hindi mo kaya yun?"Kung ganoon, hayaan mo akong tulungan ka!"Patuloy na sinasampal ni Harvey si Sakamoto.Ang kanyang mukha ay namamaga na parang baboy sa loob lamang ng ilang minuto.Natahimik ang karamihan.Walang tigil na kumikibot ang mga mata ng mga tao nang tumingin sila sa aksyon.Walang sinuman ang nag-akala na ang isang naka-iingat na tao ay magagawang maging walang ingat.Kahit na ang isang tulad ni Sakamoto ay lubos na nadurog.'Gusto na ba niyang mamatay o ano!''Dahil si Sakamoto ay mula sa Suicide Squad, tiyak na marami siyang mapagkukunan!''Kahit na samantalahin siya ni Harvey, paano niya haharapin ang kahihinatnan kung maghiganti si Sakamoto?!''Ano ang maaari niyang gawin bilang isang pinananatiling tao?!'Nabuhayan ng loob si Soren Braff at ang iba pang mga inspektor habang pinapa
“Humingi ka ng tawad, pagkatapos ay baliin mo ang iyong magkabilang braso bilang pagpapatunay."O kaya, maaari kong alisin ang kawad at isugal ang buhay ng lahat."Kaswal na sinulyapan ni Harvey York si Sakamoto, na nagpapakita ng mabangis na ekspresyon.“Huwag kang mag-alala."Kung sumabog ang C4, mamamatay ako kasama mo. Ang iyong Young Master Abe ay hindi naiiba."Maaari tayong lahat magkaroon ng isa pang laban sa kabilang buhay dahil ang lahat ay bababa nang magkasama."Agad na nagdilim ang mukha ni Sakamoto nang magpakita siya ng mapaghiganti na titig.“Bastos ka! Sino ka?!”Nais ni Sakamoto na alisin agad si Harvey, ngunit ang kanyang aura ay ganap na pinigilan habang ang kanyang balikat ay nakadiin para sa ilang kadahilanan. Ni hindi niya maigalaw ang kahit isang pulgada ng kanyang katawan sa mga sandaling iyon.Sa madaling salita, wala siyang paraan para lumaban.“Ako?“Isa lang akong maingat na tao.“Lalaki ni Kairi, sa totoo lang.“Normally, hindi ako gagawa ng g
Tumawa si Sakamoto."Hindi ba kayo kahanga-hanga o ano?"Hindi ka natatakot sa kamatayan, tama ba?“Ano?"Kanina ka pa nagsusungit tungkol sa pagharang ko sa hustisya! Gusto mo akong arestuhin diba?!“Halika na!“Gawin mo na!”Naka-cross arms si Sakamoto na may mapagmataas na ekspresyon."Lubos ninyong ikinahihiya ang inyong mapahamak na bansa sa puntong ito!""Hindi ka maglalakas loob na gumawa ng ganyan!" malamig na bulalas ni Soren.“Ayoko?”Inilagay ni Sakamoto ang kanyang mga daliri sa isang pulang wire, handang punitin ito anumang oras.Si Soren at dose-dosenang mga inspektor ay likas na tumugon.Ang ilan ay gumulong sa likod ng mga upuan at mesa. Ang iba ay natitisod pabalik sa mga sulok ng silid.Agad na napigilan ang mabangis na grupo ng mga tao.Natural, kahit na ang mga pulis ay mas matapang kaysa sa mga ordinaryong tao, pinahahalagahan pa rin nila ang kanilang sariling buhay.Tumayo si Soren matapos matisod sa lupa. Puno ng alikabok ang puting uniporme niya.
Hindi man lang niya mapapanatili ang kanyang posisyon kung lalala ang mga pangyayari.Isang nakakakilabot na ekspresyon ang ipinakita ni Soren Braff bago huminga ng malalim.“Representative Abe, tama ba?"Alam ko na ito ang teritoryo ng Island Nations. Alam ko rin na ikaw ang kinatawan ng Island Nations Embassy!"Ngunit kailangan mong bigyan ako ng isang patas na pahayag para sa pinsala sa aking mga tao nang ganoon!""Sa tingin mo ba may karapatan kang hilingin iyon?!"Ngumisi si Sakamoto bago itinapat ang likod ng palad sa mukha ni Soren.Pak!Isang malakas na sampal ang narinig.Napaatras ng ilang hakbang si Soren na hindi makapaniwala. Ni wala siyang panahon para ihanda ang sarili.Hindi niya inaasahan na magiging walang ingat ang mga taga-isla para labanan siya ng ganito!Isang matingkad na pulang palm print ang makikita sa kanyang mukha nang siya ay lubos na nagalit."Mukhang pinaplano mong palakihin ang sitwasyon kahit anong mangyari, Young Master Abe!Malamig na nap
”Hayy.”Napabuntong-hininga si Kairi Patel bago inilabas ang kanyang telepono."Baka may nakalimutan ka, Young Master Abe.“Galing ako sa pamilya Patel!“Ang pamilya ay kabilang sa isa sa limang nakatagong pamilya."Sa tingin mo ba makakaalis ka pa rito ng buhay kung magpasya akong pigilan ka anuman ang kahihinatnan?"“So ano?“Kaya mo bang labanan ang pamilya Tsuchimikado?"Kami ang tunay na maharlikang pamilya na may libu-libong taon ng angkan!"Ang Bansa H ay hindi pa naitayo sa loob ng isang daang taon! Paano ka makakaasa na lumaban sa Island Nations?!“Sige lang! Subukan mo ako!"Gusto kong makita kung gaano kahanga-hanga ang pamilya Patel!"Bam!Bumukas ang pinto bago pumasok ang isang grupo ng mga lalaking naka-uniporme.Ang nasa harap ay si Soren Braff mismo."Anong karapatan mong saktan ang pamangkin ko sa ilalim ng hurisdiksyon ng Golden Sands Police Station?" malamig na bulalas ni Soren habang humahakbang."Natanong mo na ba muna ang opinyon ko?"Mabilis na
”Ano?“Galit ka ba sa’kin?“Papatayin mo ako gamit ng lason mo?”Napuno ng panghahamak ang magandang mukha ni Abe Masato.“Kung ganun, gawin mo na.“Tingnan natin kung kaya mo!“Tingnan natin kung ano ang mangyayari sa pamilya mo pagkatapos mo akong patayin!“O sasampalin mo muna ako para gumaan ang pakiramdam mo?”Inilapit ni Abe ang mukha niya kay Kairi Patel.Tumalim ang mga mata ni Harvey York. Masasabi na masyadong nagyayabang si Abe.Gayunpaman, hindi rin nagmadaling kumilos si Harvey. Dahil ganito kayabang si Abe, malamang may iba siyang pinaplano.Naisip ni Harvey na maghintay siya ng kaunti para sa kapakanan ni Kairi.Bukod dito, naniniwala siyang kaya niyang harapin ang Islander nang mag-isa.Hindi niya sana isinama si Harvey kung hindi iyon ang nangyari.Gusto ni Kairi na ihampas si Abe sa lupa ngunit hindi niya ginawa.Si Abe at ang iba pa ay nasa ilalim ng pangalan ng Island Nations’ Embassy.Ang pakikipaglaban sa kanya pabalik ay magiging isang malaking pr
"Hindi ka dapat maging ganito ka-bastos kay Ms. Kairi Patel. Anuman ang dahilan, kaklase ko pa rin siya.”Itinaas ni Abe Masato ang kanyang kopita bago uminom."Dapat alam mo na magkaklase lang tayo, Abe," sabi ni Kairi habang nakatingin siya ng masama kay Abe.“Anong karapatan ng tauhan mo na utusan ang boyfriend ko?"Naisip mo ba ang magiging kapalit nito?"Isang malungkot na tingin ang ipinakita ni Abe bago tumalim ang kanyang mga mata."Palagi kong iniisip na isa kang matalinong babae, Kairi…"Hindi gumagawa ng katangahan ang mga matalinong babae.“Dahil magkaklase tayo, bibigyan kita ng isa pang pagkakataon.“Sino ang lalaking ‘to para sayo?!”Hindi man lang nag-alinlangan si Kairi.“Siya ang boyfriend ko!” malamig niyang sinabi.Bam!Hinagis ni Abe ang kanyang kopita sa lupa ng may malagim na ekspresyon.Tumayo siya bago siya naglakad palapit kay Kairi ng magkakrus ang mga braso.“Ano ulit ang sinabi mo?” tanong niya habang nakatingin ng masama kay Kairi.“Boyfrie
Sa tapang ni Kairi Patel, hindi makapaniwala ang mga tao na hahayaan niyang maupo ang kanyang boyfriend sa halip na siya.Napakahalaga talaga siguro ng lalaking ito para sa kanya.Agad na nagdilim ang mukha ni Abe Masato.Muling umupo si Greta Lee sa kanyang upuan bago siya nagsalita."Kayong lahat, isinama ni Kairi ang kanyang boyfriend para makilala natin siya ngayon."Siguraduhin ninyong bibigyan niyo sila ng mga kamangha-manghang regalo kapag nagpakasal sila!"Nabalitaan ko na binibigyan ni Kairi ng maraming pera ang boyfriend niya! Dapat din natin siyang tulungan!"Kung hindi, hindi tatanggapin ng dalawang ‘yun ang mga regalo natin!"Natigilan ang lahat bago sila natauhan. Ang kanilang mga tingin kay Harvey York ay unti-unting naging mapanghusga.Syempre, akala nila isa lang siyang alalay.Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Aldo John nang makita niya si Harvey. Nakilala niya siya noong sandaling iyon.Tumayo siya, magsasalita sana siya, ngunit umiling si Harvey, na par
Ang lalaki ay nakasandal sa sopa na nakapatong ang mga paa, na natural na naging sentro ng atensyon ng mga tao.Si Harvey York ay kumunot ang noo sa lalaki. Ang kanyang kagandahan at kabaitan ay may kasamang di-masukat na lungkot at kasamaan.Sa wakas, ang pinakabata at pinaka-kahanga-hangang onmyoji ng pamilya Tsuchimikado ay hindi magiging isang ordinaryong tao.Habang naglalakad sa paligid ng kahon, inilipat ni Kairi Patel ang kanyang tingin sa isang tao bago nagpakita ng kakaibang ekspresyon."Bakit nandito rin si Aldo John?""Hindi ba lumpo na siya?"Tumingin si Harvey sa isang batang lalaki na nakasuot ng suit.Hindi siya mukhang matanda. Mukhang banayad siya nang umupo siya sa tabi ni Abe Masato, na para bang siya rin ay nasa mataas na posisyon.Naramdaman ni Harvey na pamilyar ang tao hanggang sa sa wakas ay naalala niya.Ito ang parehong tao na humingi ng tulong para hindi magwala noon sa Flutwell.Si Aldo John mismo.Ang liit ng mundo. Hindi niya inaasahan na makik