"Hindi mahalaga kung gaano kahanga hanga ang Faceless at kung gaano karaming tao ang Evermore. Sa paghusga sa sitwasyon ng bansa, hindi nila magagawang maglunsad ng mga pag atake ng walang parusa.”"Limitado din ang kanilang mga mapagkukunan.”"Sa kung ano ang mayroon si Faceless ngayon, hindi niya maihambing ang kanyang peak habang siya ay nasa Golden Sands.”"Ang mga pagtatangka ng assassination ay marahil ang natitira sa kanya.”“Laban sa pamilyang Patel at sa anim na Hermit Families, malamang nasa huling paa na siya.”"Kung sasalungat siya sa amin ng ilang linggo, malamang na magpasya si Evermore na tanggalin siya. Hindi na rin natin kailangang gawin.”"Gaano man kahanga hanga ang Evermore, hindi nila hahayaan ang kanilang sarili na patuloy na matalo.”"Mukhang ginagawa ni Blaine ang lahat ng ito para sa lungsod…”"Pero kung iisipin mo, halatang pinipili niya ngayon."Natuwa si Harvey; ang lahat ng kanyang pagsisikap na akitin si Blaine ay nagsimulang magbunga. Hindi na na
Kinabukasan, nagpakita si Harvey sa Fortune Hall gaya ng dati.Ang kanyang reputasyon sa lungsod ay mabilis na tumaas at ang kanyang pangalan ay naging mas kilala.Maraming mga kilalang tao ang palaging bumibisita sa bulwagan upang sabihin ang kanilang kapalaran.Hindi mapakali si Harvey na pagsilbihan ang mga taong ito, ngunit wala siyang pagpipilian. Ano pa man, kailangan niyang magkompromiso alang alang sa kanyang misyon.Matapos tumakbo hanggang hapon, pumasok ang isang grupo ng mga taong nakadamit.Ang mga taong ito ay may dalang nakakatakot na aura, ngunit mabilis nilang pinigilan ang kanilang mga sarili pagdating nila rito, na para bang nagpapakita ng paggalang.Pinangunahan ni Darwin at ng kanyang anak na babae na si Shay ang grupo.Masama ang tingin nila kay Harvey at sumenyas na maupo sila, saka bumalik sa kanyang trabaho."Abala ka ba, Master York?""Isang nakakabinging ngiti ang ibinigay ni Darwin kay Harvey. Ibang iba ito sa kanyang mataas at makapangyarihang ugal
“Hindi ko pera—maliit lang itong regalo mula sa anak ko.”"Sinabi niya na pinaplano niyang gamitin ang pera para sa kanyang kasal. Gusto niyang itago mo ito."Matingkad na ngumiti si Darwin; hindi naman ganoon kalaki ang halaga—1.2 milyon lang.Ang maayos na pirma sa tseke ay nagpakibot ng bibig ni Harvey. Kung talagang kinuha niya ang pera, itatago niya ang regalo sa kasal ni Shay!'Itong tusong matandang fox!'Mabilis na inabot ni Harvey ang pulso ni Shay. Hindi na siya mapakali na magsalita.Nanginginig si Shay. Pulang pula ang mukha niya. Ito ang unang pagkakataon na naging malapit siya sa isang lalaki.Maya maya pa ay humiwalay na si Harvey.“Hindi na dapat magkaroon ng malaking problema. Siguraduhing maligo sa asin sa susunod na ilang linggo. Gayundin, tandaan na huwag gamitin ang iyong enerhiya. Babalik ka sa normal pagkatapos nito.""Isa pang bagay: mas mabuting huwag mong samantalahin ang ibang tao sa iyong martial arts kailanman!""Hangga't magiliw ka sa lahat, hind
Kinagat ni Shay ang kanyang mga ngipin matapos marinig ang mga salita ng kanyang ama."Gagawin ko ang dapat kong gawin, Sir York..." Tahimik niyang sabi."Hindi ko gagawing mas mahirap ang mga bagay para sayo. Tratuhin mo na lang ako bilang kasambahay mo."Biglang sumakit ang ulo ni Harvey.Si Shay ay may magandang mukha, ngunit hindi siya isang taong dapat layaw at layaw."Ay, Sir York! Kumirot ba ang puso mo na hayaan ang isang magandang babae tulad ng aking anak na magtrabaho? Kung gayon, paano ito?"Si Darwin ay parang nag iisip para kay Harvey."Balita ko hiwalay na kayo. May plano ka bang magpakasal muli?“Medyo matigas ang ulo ni Shay, pero maganda ang katawan niya. Maganda rin siya. Mayroon lang akong isang anak na babae…”"Iiwan ko lahat ng kayamanan ko—""Tama na. Tama na…"Nagsimulang uminit ang ulo ni Harvey at mabilis niyang pinutol si Darwin.“For your sake, hahayaan kong magtrabaho si Shay dito.”“Ayoko rin namang samantalahin kayong dalawa. Babayaran ko siy
Nag isip sandali si Darwin."Sa tingin ko ay maaaring iyon ang kaso.""Naniniwala siya na may problema na nagdudulot ng maagang pagkawala ng mga inapo ng pamilya.""Ang mga matatanda ay hindi kailanman nakalampas sa kanilang mga ikaanimnapung taon...""Ang sabi, ito ay haka haka ko lang.""Gusto lang ni Mr. Gibson na sabihin ko sayo na para siyang kawili wiling lalaki at gusto ka niyang makita dahil doon.”"Malamang na hindi siya tatayo para kay Prince Gibson.""Kung iyon ang kaso, hindi niya sasabihin sa akin na imbitahan ka.""Maaari lang niyang utusan ang kanyang pinakamagaling na manlalaban na kunin ka."Walang sabi sabing tumango si Harvey.Nagplano man si Quill Gibson na makipagkaibigan o kalaban sa kanya, alam ni Harvey na kaya niya itong tanggapin.Sabi nga, naniniwala siya na ang isang matalinong tao na tulad ni Quill ay hindi makakalaban sa isang kilalang tao dahil lamang sa isang mayamang playboy.Kung iyon ang kaso, hindi magagawang tuparin ni Quill ang kanyang
Nakakatakot na lakas, isang makapangyarihang pamilya, at magaling na suporta…Nasa kamay na ni Quill ang lahat.Ang mga taong tulad niya ay natural na may mataas na estado at maraming tagahanga.Tumingin si Quill, para bang naramdaman niya ang titig ni Harvey.Isang malakas na aura ang lumabas kay Quill at binalot si Harvey, sinusubukan ito.Humalukipkip si Harvey, at ngumiti siya nang marahan.Nanigas si Quill; nagsimula siyang magdagdag ng aura.Kahit gaano niyang subukan, laging gumuguho ang kanyang aura kahit na walang ginagawa si Harvey.Nabigla si Quill. Naglaho ang kanyang aura na parang isang umaatras na alon.Bam!Muling sumuntok ang dalaga at nahati sa dalawa ang wooden dummy. Pagkatapos ay nagagalak siyang lumingon na para bang gusto niyang ipagmalaki ang husay niya.Lumingon si Harvey at natawa sya nang nanlulumo.Ang liit ng mundo—ang babaeng iyon ay walang iba kundi si Penny.Pagkatapos mag-isip sandali, naunawaan na ni Harvey.Ang mga Hermit Family ay lagin
Nanggigigil sa galit si Penny.Noon, napahiya na siya sa tahanan ng Braff family.Nang ibibigay na niya ang sarili niya kay Harvey…Umalis ito sa lugar nang wala man lang paalam.Hindi niya alam kung nahihiya ba ito o duwag, ngunit sa pananaw niya, nakakahiya ito.Tuwing naiisip niya ito, nagkikiskisan ang kanyang ngipin sa galit.Binalak niyang hanapin si Harvey sa Fortune Hall nang ilang beses, ngunit sa bawat pagkakataon, sumusuko siya sa sandaling makarating siya sa labas.Sa kabila ng pag-aaral niya sa kanluran, medyo mahiyain pa rin siya.Gulong-gulo na ang puso niya nitong nagdaang mga araw. Natural, isinisi niya ito kay Harvey.Nang makita niya itong sumisinghal, gustong-gusto niya itong sakalin.Nang makita ni Harvey ang masamang titig nito, kusa siyang nanginig. Kaagad siyang nagtago sa likuran ni Darwin para iwasan ito.Sadyang masyadong magulo ang babaeng ito. Ayaw niyang magkaroon ng ugnayan dito kahit anong mangyari.Dahil hindi niya magawang kalabanin ito, gu
Sa madaling salita, talo na si Penny bago pa magsimula ang laban.Natahimik ang lahat.Nagtinginan silang lahat, hindi alam ang gagawin.Sadyang masyadong mabilis si Harvey!Bilis lang ang kailangan para manalo, kahit anong mangyari…Ngunit ang bilis ni Harvey ay sadyang higit sa inaakala ng kahit sino!Kahit ang isang ekspertong tulad ni Darwin ay hindi makita kung paano gumalaw si Harvey.Medyo nabigla si Quill; nagawa niyang makita ang bilis ni Harvey.“Wala kang laban sa akin, Ms. Penny.”Ngumiti nang bahagya si Harvey nang iatras niya ang kamay niya.Isang mahinang halimuyak ang nanatili sa pagitan ng kanyang daliri.Namumula nang mukha ni Penny, nanginig ang kanyang katawan, at kaagad siyang natumba.Natural, ito ang unang beses niyang maging ganito kalapit sa isang lalaki.Ang aura ni Harvey ay sapat na para manginig siya. Hindi niya inakalang ganito pala kabilis at kagaling si Harvey.Hinawi niya ang kanyang kamay, ibinunyag ang isang baril na kakaiba ang itsura.