“Hindi ko pera—maliit lang itong regalo mula sa anak ko.”"Sinabi niya na pinaplano niyang gamitin ang pera para sa kanyang kasal. Gusto niyang itago mo ito."Matingkad na ngumiti si Darwin; hindi naman ganoon kalaki ang halaga—1.2 milyon lang.Ang maayos na pirma sa tseke ay nagpakibot ng bibig ni Harvey. Kung talagang kinuha niya ang pera, itatago niya ang regalo sa kasal ni Shay!'Itong tusong matandang fox!'Mabilis na inabot ni Harvey ang pulso ni Shay. Hindi na siya mapakali na magsalita.Nanginginig si Shay. Pulang pula ang mukha niya. Ito ang unang pagkakataon na naging malapit siya sa isang lalaki.Maya maya pa ay humiwalay na si Harvey.“Hindi na dapat magkaroon ng malaking problema. Siguraduhing maligo sa asin sa susunod na ilang linggo. Gayundin, tandaan na huwag gamitin ang iyong enerhiya. Babalik ka sa normal pagkatapos nito.""Isa pang bagay: mas mabuting huwag mong samantalahin ang ibang tao sa iyong martial arts kailanman!""Hangga't magiliw ka sa lahat, hind
Kinagat ni Shay ang kanyang mga ngipin matapos marinig ang mga salita ng kanyang ama."Gagawin ko ang dapat kong gawin, Sir York..." Tahimik niyang sabi."Hindi ko gagawing mas mahirap ang mga bagay para sayo. Tratuhin mo na lang ako bilang kasambahay mo."Biglang sumakit ang ulo ni Harvey.Si Shay ay may magandang mukha, ngunit hindi siya isang taong dapat layaw at layaw."Ay, Sir York! Kumirot ba ang puso mo na hayaan ang isang magandang babae tulad ng aking anak na magtrabaho? Kung gayon, paano ito?"Si Darwin ay parang nag iisip para kay Harvey."Balita ko hiwalay na kayo. May plano ka bang magpakasal muli?“Medyo matigas ang ulo ni Shay, pero maganda ang katawan niya. Maganda rin siya. Mayroon lang akong isang anak na babae…”"Iiwan ko lahat ng kayamanan ko—""Tama na. Tama na…"Nagsimulang uminit ang ulo ni Harvey at mabilis niyang pinutol si Darwin.“For your sake, hahayaan kong magtrabaho si Shay dito.”“Ayoko rin namang samantalahin kayong dalawa. Babayaran ko siy
Nag isip sandali si Darwin."Sa tingin ko ay maaaring iyon ang kaso.""Naniniwala siya na may problema na nagdudulot ng maagang pagkawala ng mga inapo ng pamilya.""Ang mga matatanda ay hindi kailanman nakalampas sa kanilang mga ikaanimnapung taon...""Ang sabi, ito ay haka haka ko lang.""Gusto lang ni Mr. Gibson na sabihin ko sayo na para siyang kawili wiling lalaki at gusto ka niyang makita dahil doon.”"Malamang na hindi siya tatayo para kay Prince Gibson.""Kung iyon ang kaso, hindi niya sasabihin sa akin na imbitahan ka.""Maaari lang niyang utusan ang kanyang pinakamagaling na manlalaban na kunin ka."Walang sabi sabing tumango si Harvey.Nagplano man si Quill Gibson na makipagkaibigan o kalaban sa kanya, alam ni Harvey na kaya niya itong tanggapin.Sabi nga, naniniwala siya na ang isang matalinong tao na tulad ni Quill ay hindi makakalaban sa isang kilalang tao dahil lamang sa isang mayamang playboy.Kung iyon ang kaso, hindi magagawang tuparin ni Quill ang kanyang
Nakakatakot na lakas, isang makapangyarihang pamilya, at magaling na suporta…Nasa kamay na ni Quill ang lahat.Ang mga taong tulad niya ay natural na may mataas na estado at maraming tagahanga.Tumingin si Quill, para bang naramdaman niya ang titig ni Harvey.Isang malakas na aura ang lumabas kay Quill at binalot si Harvey, sinusubukan ito.Humalukipkip si Harvey, at ngumiti siya nang marahan.Nanigas si Quill; nagsimula siyang magdagdag ng aura.Kahit gaano niyang subukan, laging gumuguho ang kanyang aura kahit na walang ginagawa si Harvey.Nabigla si Quill. Naglaho ang kanyang aura na parang isang umaatras na alon.Bam!Muling sumuntok ang dalaga at nahati sa dalawa ang wooden dummy. Pagkatapos ay nagagalak siyang lumingon na para bang gusto niyang ipagmalaki ang husay niya.Lumingon si Harvey at natawa sya nang nanlulumo.Ang liit ng mundo—ang babaeng iyon ay walang iba kundi si Penny.Pagkatapos mag-isip sandali, naunawaan na ni Harvey.Ang mga Hermit Family ay lagin
Nanggigigil sa galit si Penny.Noon, napahiya na siya sa tahanan ng Braff family.Nang ibibigay na niya ang sarili niya kay Harvey…Umalis ito sa lugar nang wala man lang paalam.Hindi niya alam kung nahihiya ba ito o duwag, ngunit sa pananaw niya, nakakahiya ito.Tuwing naiisip niya ito, nagkikiskisan ang kanyang ngipin sa galit.Binalak niyang hanapin si Harvey sa Fortune Hall nang ilang beses, ngunit sa bawat pagkakataon, sumusuko siya sa sandaling makarating siya sa labas.Sa kabila ng pag-aaral niya sa kanluran, medyo mahiyain pa rin siya.Gulong-gulo na ang puso niya nitong nagdaang mga araw. Natural, isinisi niya ito kay Harvey.Nang makita niya itong sumisinghal, gustong-gusto niya itong sakalin.Nang makita ni Harvey ang masamang titig nito, kusa siyang nanginig. Kaagad siyang nagtago sa likuran ni Darwin para iwasan ito.Sadyang masyadong magulo ang babaeng ito. Ayaw niyang magkaroon ng ugnayan dito kahit anong mangyari.Dahil hindi niya magawang kalabanin ito, gu
Sa madaling salita, talo na si Penny bago pa magsimula ang laban.Natahimik ang lahat.Nagtinginan silang lahat, hindi alam ang gagawin.Sadyang masyadong mabilis si Harvey!Bilis lang ang kailangan para manalo, kahit anong mangyari…Ngunit ang bilis ni Harvey ay sadyang higit sa inaakala ng kahit sino!Kahit ang isang ekspertong tulad ni Darwin ay hindi makita kung paano gumalaw si Harvey.Medyo nabigla si Quill; nagawa niyang makita ang bilis ni Harvey.“Wala kang laban sa akin, Ms. Penny.”Ngumiti nang bahagya si Harvey nang iatras niya ang kamay niya.Isang mahinang halimuyak ang nanatili sa pagitan ng kanyang daliri.Namumula nang mukha ni Penny, nanginig ang kanyang katawan, at kaagad siyang natumba.Natural, ito ang unang beses niyang maging ganito kalapit sa isang lalaki.Ang aura ni Harvey ay sapat na para manginig siya. Hindi niya inakalang ganito pala kabilis at kagaling si Harvey.Hinawi niya ang kanyang kamay, ibinunyag ang isang baril na kakaiba ang itsura.
”Ayos lang,” walang-bahalang sinabi ni Harvey nang nakangiti.“Bata ka pa; mukhang mailap ka, pero matapang.“Bukod sa katotohanang nakatira ka sa West at masyado kang nasasanay sa kultura nila, sinasanay mo na rin ang iyong hidden martial arts mo na parang sa mga banyaga.“Nang walang mapaglabasan ng iyong enerhiya, natural na mapupuno ka ng bagsik…“Dahil hindi ka maswerte sa lalaki, natural lang na manggigil ka sa galit.“Sa ganitong sitwasyon, ang nasa isip mo lang ay magwala kung kailan mo gusto.“Kusa mo na lang akong inatake.“Hindi ‘yun sa ayaw mo talaga sa akin—ayaw mo talaga sa lahat.“O sa halip, ayaw mo sa lahat ng kalalakihan.”Natulala si Quill at mukhang may napagtanto.“Heh, heh, heh! Aaminin ko, magaling ka sa geomancy arts… pero wala rin akong laban sa’yo sa martial arts!” sinabi ni Penny.Seryoso siyang tumawa.“Pero, ang Heaven’s Fist ay isa sa pinakamalakas na forbidden technique ng Heaven’s Gate! Maiintindihan ba ito ng isang tulad mo?”Ngumiti nang k
Tiningnan ni Harvey si Darwin pagkatapos nito.“Muntik ka nang maparalisa noon. Ang Corpse Walkers ay may kinalaman dito.“Pero, ang Heaven’s Fist ay isa rin sa naging dahilan nito.“Napupuruhan mo na ang sarili mo sa pagsasanay pa lang. Ngayon, mas mababa na ang katawan mo kumpara sa isang karaniwang martial artist.“Kapag napuruhan ka, mahihirapan ka nang gumaling. Tataas rin ang pinsala nito…”Sumama ang mukha ni Darwin.“Tama. Matagal ko nang alam na ang Twisted Palm ay walang laban sa Heaven’s Fist, kahit gaano pa kagaling ang Corpse Walkers. Kahit anong mangyari, ang sacred martial arts training ground ay hindi lang naman basta-basta!“‘Yan pala ang tunay na dahilan!“Kung naaalala ko, sa tatlong forbiden martial arts ng Heaven’s Gate, ang mga tagapagmana ng Heaven’s Fist ay hindi lumalagpas sa animnapung taong gulang…“Akala ni Mr. Gibson dahil ito sa swerte nila, pero…“Ang martial arts pala ang problema!”Hindi alam ni Darwin kung anong mararamdaman niya sa sandalin