Habang nagpaplano si Jeff na gumawa ng espasyo para sa iba pang babae… Sa sumunod na araw, sa loob ng courtyard ng Martial Hall… Komportableng nakaupo si Harvey sa rocking chair niya bago binuksan ang mga mata niya sa pagsikat ng araw. "Rachel, may nakuha ka na ba mula kay George?" "Pinadala niya ang lahat ngayong umaga." Nagsalin si Rachel ng isang tasa ng mabangong black tea sa tabi ni Harvey nang may mainit na ngiti. "Sa kaalaman natin, na kay Jeff ang kalahati ng suporta ng Longmen pati ang Inner at Outer Halls." "Maliban roon, kumampi rin sa kanya ang ilan sa mga elder sa loob ng Longmen." "Sa panlabas, mukha ngang si Jeff ang pinakamalakas na young master sa buong Bauer family. Matindi rin ang awtoridad niya…" "Puno ng mga tao niya ang pamahalaan ng Flutwell, ang militar, at ang underworld." "Kahit na ganun, lahat ng malalakas na young master ay may nakamamatay na kahinaan rin." "Mukha pa siyang bata, pero magaling lang siyang mag-alaga ng sarili niya." "A
"Pero base sa kasalukuyang sitwasyon, kailangan pa rin natin ang impluwensya niya sa Flutwell para tapusin si Joseph." "Hindi pa oras para labanan natin si Jeff." Tumayo si Harvey. "Kailangan pa rin nating tapusin si Joseph sa lalong madaling panahon…" Lumamig ang mga mata ni Rachel "Sir York, mukhang malapit na nating pabagsakin si Joseph." "Gayunpaman, gagamitin ba ng ibang pwersa ang pagkakataong ito kapag ginawa natin yun?" "Siguro. Siguro hindi," sagot ni Harvey. "Hindi naman ganun kalalim ang tubig sa Flutwell. Mas lalo nating palalabuin ang tubig pagkatapos nating tapusin si Joseph. Sa ganung paraan, magagamit natin ang lahat." "Tara. Tatao tayo sa isang street stall." Pagkatapos ng kalahating oras, lumitaw si Harvey sa harapan ng pintuan ng courtyard ng Bauer family. Ito ang tinutuluyan ni Joseph; nagpunta si Harvey sa harapan at sinabihan si Rachel na magtayo ng stall dito na may nakasabit na karatula ng Martial Hall. Dahil sa Martial Hall, nagising ang
"Yun na yun?" Umupo si Joseph sa tapat ng mahabang mesa habang kalmadong iniinom ang gatas niya. "Yun lang ba ang kaya niyang gawin?" "Naubusan na ba siya ng plano?" "Nakakayamot naman." Kumunot ang noo ni Ruby. "Hindi lang yun, Young Master Bauer." "Bumabagsak ang stocks ng business alliance ng Flutwell simula nitong umaga dahil sa nangyari nitong dalawang araw." "Naglaho ang one tenth ng stocks natin sa loob lang ng ilang minuto!" "May malalaking opinyon ang elders ng business alliance tungkol sa'tin ngayon." "Tumawag sila rito para sabihan kang tapusin ang h*yop na Harvey na yun sa lalong madaling panahon." "Kung hindi, gusto nilang bayaran mo ang mga nawala sa stock market." "Lalo na't pumirma sila ng isang capital guarantee agreement…" Pagkatapos ng ilang laban kay Harvey, mas malakas na si Joseph kumpara noon. Ngunit pagkatapos marinig ang mga salita ni Ruby, halos napasuka siya ng dugo. "Ang mga gurang na yun!" Nakamamatay sa lamig ang titig ni Jo
“Young Master Bauer!”Nang paalis na si Ruby, sumugod ang isang steward ng pamilya nang may nagtatakang ekspresyon. Hindi man lang lumingon si Joseph. "Ano yun?" "Sabi ni Harvey, gusto ka raw niyang makita," sagot ng steward. Napahinto si Joseph. "Para saan?" tanong niya nang may nagtatakang ekspresyon sa mukha niya. "Sinusubukan ba ako ng lalaking yun?" "O nandito lang siya para pagtawanan ako?" Nag-alangan ang steward. "Ang sabi niya may gusto siyang bilhin; gusto niyang makipagbati sa'yo." Binalak ni Joseph na hindi pansinin si Harvey, pero kumirot ang puso niya pagkatapos marinig ang mga salita ng steward. "Papasukin mo siya," sabi niya pagkatapos ng matagal na sandali. Kung handang makipag-usap si Harvey, ayos lang iyon para kay Joseph. Lalo na't maraming mawawala sa parehong panig kung magpapatuloy silang maglalaban. Hindi nagtagal, lumitaw si Harvey sa courtyard ng Bauer family nang magkapatong ang mga braso sa dibdib niya. Ngumiti si Harvey nang
Ngumiti si Harvey pagkatapos marinig ang mga banta ni Joseph. "Matalino tayong lahat, Young Master Bauer." "Hindi mo na kailangang magpaligoy-ligoy pa nang ganyan." "Kung kaya nitong sirain ang reputasyon ko, ginawa mo na yun ngayon gamit ng awtoridad mo." "Bakit mo ko pagbabantaan gamit nito ngayon?""Hindi mo ginawa to dahil alam mong walang mangyayari kapag nagsalita ang mga taong to." Napuno ng matinding galit si Ruby nang nakita niya ang kayabangan at kabastusan ni Harvey. "Wala ka ba talagang isip?!" sigaw niya habang hinampas ang mesa. "Anong ibig mong sabihing walang mangyayari?" "Mga tao mo yun! Malalaman ng lahat na umarte ka lang kapag nagsalita sila!" "Katapusan mo na!" "Tatalikuran ka ng mga taong humahanga sa'yo!" "Ipapaalam namin sa'yo kung anong pakiramdam ng mawalan ng kapangyarihan mamaya lang!" Clap, clap, clap!Pumalakpak si Harvey nang may mapaglarong ekspresyon. "Matalas ang dila ang tauhan mong to…" "Mabagal nga lang ang utak niya."
Simpleng nagsalin si Harvey ng isang tasa ng black tea para sa sarili niya bago uminom. Si Joseph ay isang lalaking alam kung paano magsaya; malamang ay nagkakahalaga ng ilang libong dolyar kada gramo ang tsaa mismo. "Sinasabi ng mga tao sa labas na nakarating ka lang nang ganito kalayo dahil sa mga babaeng kinakapitan mo." "Pero aaminin ko, isa kang mahusay na lalaki." Binaba ni Joseph ang kubyertos niya, sabay tumingin kay Harvey nang may paghanga. "Hindi ka lang magaling sa pakikipaglaban, napakatuso mo rin." "Alam mo nang wala akong takas nang ginawa mo to, tama?""Iisipin ng ibang taong ginagamit mo lang ang kapatid ko laban sa'kin…" "Pero hindi ko mapigilang mamangha sa mga taktika mo!" Hindi ito ang unang beses ni Joseph na magdusa sa mga kamay ni Harvey, pero malinaw niyang nakikita kung gaano kalaking hadlang si Harvey pagkatapos ng labang ito. Iyon ang dahilan kung bakit siya tumigil sa walang kabuluhan niyang panlalaban Mas mawawalan lang siya ng magagaw
"Bw"sit ka!" Galit na hinampas ni Joseph ang mesa. "Managinip ka na lang, Harvey!" "Kahit mabulok pa ang bagong district… Kahit na mamatay pa ako, hinding-hindi ko to ibebenta sa'yo!" "Sige. Hindi ko to bibilhin." "Kung ganun, binebenta mo ba ang chain Budokans mo?"Nagbigay na naman ng pagkakaibigang suhestiyon si Harvey nang hindi man lang nagalit sa pagwawala ni Joseph. "Sinisira naman ang mga chain Budokan mo araw-araw. Imposibleng makapagnegosyo ka gamit nun. Sirang-sira na rin ang reputasyon mo." "Bibigyan kita ng isandaang at limampung milyon kung ibibigay mo sa'kin lahat ng chain Budokan mo. Isasama ko rin ang mga instructor at iba mo pang trabahador!" "Di ba? Ginagawa ko ang lahat ng to para sa'yo! Mababawasan ka ng problema. Magkakaroon ka rin ng pera para sa iba mo pang negosyo!" "Isa talaga akong mabuting kaibigan, tama?" "H*yop ka!" Nagbago ang ekspresyon ni Joseph. "Nagkaganito ang mga chain Budokan ko dahil sa walanghiyang taktika mo! Tapos nandi
Nakangiting tumayo si Harvey. Lumapit siya kay Joseph at tinapik ito nang marahan sa mukha.“Bakit ang hirap mong lapitan, Young Master Bauer?”“Alam na alam mo kung gaano ka tatagal.”“Kahit na panghawakan mo pa ang mga pagmamay-ari mo, sino sa tingin mo ang tutulong sa’yo?”“Sino sa tingin mo ang magpapahiram sa’yo ng pera?”“Si Clyde? O si Elliot?”“Tingin mo ba talagang mga mabuting kaibigan sila para ilayo ka sa gulo?” “Huwag kang mangmang…”“Ibebenta mo rin ang lahat kalaunan. Ang tanong na lang diyan ay kung kanino mo ito ibebenta.”“Ayos lang kung hindi mo ito ibenta sa akin.”“Hahanap lang ako ng maraming tao para bilhin ‘yan mula sa’yo.”“Hindi magtatagal, mapapasakamay ko ang mga pagmamay-ari mo.”“Habang lalo mong pinapatagal, lalong bababa ang presyo niyan.”“Ayos lang sa akin ang maghintay; tingnan natin kung mauuna kang sumuko o hindi.”“Gayunpaman… Sana palarin ka.” Basta na lang dinampot ni Harvey ang isang tinapay at kinagatan ito bago lumabas habang
Alas diyes ng umaga.Sa pangunguna nina Harvey York at Kade Bolton, nakarating sila sa isang antigong stone gambling site.Ang lugar ay nirenovate bilang isang stadium na kayang maglaman ng libu-libong tao.Makikita ang mga nagtataasang balkonahe sa buong lugar.Ang stadium ay hinati sa tatlong bahagi.Dalawang seksyon ang puno ng mga bato sa lahat ng dako, pero kakaunti lamang ang mga taong naglalakad-lakad. Halos walang kabuhay-buhay sa lugar.Ang natitirang bahagi ng stadium ay may mga manggagawa na naglalagay ng mga bato kasama ang kani-kanilang mga presyo.Malinaw na dito papunta ang ikatlong batch.Maraming tao ang nagtipun-tipon dito habang masayang nagkukwentuhan.Para sa mga bihasa sa ganitong bagay, tanging mga tiyak na uri ng bato lamang ang makakakuha ng kanilang atensyon.Si Harvey at ang iba pa ay pumunta sa VIP area, at tumingin sila sa harapan.Isang grupo ng mga tao na nakasuot ng tradisyonal na damit ang nakatayo hindi kalayuan mula sa kanila.Nakatayo sil
”Gayunpaman, isang babae na nakasuot ng tradisyonal na damit ang dumating sa lugar isang hapon.“Madali niyang nahanap ang labindalawang tempest-type gem, pagkatapos ay inannounce na wala nang natira pa sa unang batch."Walang naniwala sa kanya sa simula, pero ang mga sumunod na customer ay hindi man lang makahanap ng batong kasing laki ng kanilang hinliliit!"Pagkatapos noon, tumigil na ang mga customer.“Kinabukasan—kahapon, bumalik ang babae nang dumating ang pangalawang batch ng mga bato.“Madali siyang nakahanap ng labindalawa pang mga gem bago niya sinabi ang parehong bagay."Wala nang naglakas-loob na hamunin siya."Pitumpung porsyento ng mga batong maaaring gawing bundok ng ginto ay agad na itinuring na basura na walang sinumang mag-aaksaya ng oras upang suriin."Ngayon ang ikatlong araw.“Ayon sa plano, ilalabas na namin ang aming huling batch."Kung darating ulit ang babaeng iyon, ikinalulungkot ko na…”Walang magawa si Arlet Pagan.Walang problema kung kaunti lan
Nang umalis si Blaine John kasama ang badge, nagpatuloy si Harvey York sa kanyang trabaho bilang isang dalubhasa sa geomancy sa Fortune Hall.Si Castiel Foster ay nag-papanik na dahil siya lang ang nag-aasikaso sa mga customer.Sa pagbabalik ni Harvey, agad na tumaas muli ang morale ng buong lugar.Pagkatapos ng tatlong araw ng kapayapaan at katahimikan, nagpakita si Kade Bolton ng isang nakakatakot na ekspresyon nang dumating siya sa Fortune Hall mula sa punong-tanggapan ng Heaven’s Gate."Masama ito, Sir York," sabi niya, mabilis na naglakad patungo kay Harvey."Normal lang na may mangyari sa lungsod ngayon, di ba?"Nagsalita si Harvey habang gumuguhit ng isang talisman para sa isang customer.“May naghamon ba sa pamilya mo?"Umiling si Kade."Wala, pero may naghanap ng gulo sa pamilya Pagan."Nagtigilan si Harvey. Mabilis niyang pinunasan ang kanyang kamay gamit ang wet wipes bago dalhin si Kade sa likuran."Magsalita ka lang."Agad dumiretso sa punto si Harvey."Mayroo
”Mananatili ka dito.”Tumawa ng malamig si Master Morgraine.“Isa akong tagalabas, pero mula pa rin sa mundo ang pamilya ko.“Hindi ako umalis mula noong sumali ako sa sacred martial arts training grounds dahil hindi ko kayang iwan ang pamilya ko.“Kayo ang mga hadlang sa’kin!“Natural lang na may gawin ako para sayo sa pagkakataong ito.“Ipapakita ko kay Representative York kung gaano kakomplikado ang mga bagay sa Golden Sands!“Maging ang sacred martial arts training grounds ay walang magagawa kundi magpakumbaba!“Anong silbi ng buhay ng lalaking ‘yun kung ang tanging kaya niyang gawin ay gamitin ang pangalan ng Martial Arts Alliance para magmalaki?“Sisiguraduhin kong magkakaroon siya ng magandang leksyon!”Nagpakita ng masamang ekspresyon si Blaine John.“Hindi pwede ‘yun…“Maraming taon kang hindi lumaban.“Nagawang patayin ni Harvey York si Layton Surrey!“Sinasabi sa mga alamat na kasing lakas siya ng isang God of War…“Ito ay…”Suminghal si Master Morgraine.“S
"Sana magamit mo ang iyong katayuan para makausap si Representative York. Makakahingi ako ng tawad nang personal pagkatapos noon."Seryoso ako, Tita! Kaya kong tiisin ang anumang parusa!"Sana lang na tumigil na si Representative York sa pagpapahirap sa mga John... Hindi ko pwedeng hilahin pababa ang pamilya dahil sa aking pagkakamali..."Mukhang handa nang magbago si Blaine.Dahan-dahang umupo si Master Mograine bago ininom ang kanyang tsaa."Si Representative York? Ang lalaking tumalo sa lahat ng mga nangungunang talento ng India sa Flutwell? Nasa Golden Sands siya?"Bumuntong-hininga si Blaine.“May mga bagay na hindi mo alam, dahil nag-iisa ka."Hindi lang siya nandito, kundi nagdudulot din siya ng gulo sa buong siyudad."Ang Heaven's Gate ay nagkaroon ng ganap na pagbabago ng kapangyarihan dahil sa kanya."Pinatay pa niya si Layton dahil dito."Ipinaliwanag ni Blaine ang lahat ng ginawa ni Harvey sa ilang pangungusap lamang. Hindi siya nagbigay ng anumang pahiwatig, at h
Si Blaine ay huminga ng malalim na para bang upang kalmahin ang hindi pangkaraniwang pag-uga ng kanyang katawan, bago magalang na humakbang pasulong."Nandito ako para makita ka ulit, Tita.""Sabi ko na sa'yo ng maraming beses, Blaine. Monghe na ako ngayon. Maaari mo akong tawaging Master Mograine.”Lumingon ang monghe bago sumulyap kay Blaine na may inis na ekspresyon.Tinititigan niya nang masama, pero ang kanyang mga mata ay nananatiling kaakit-akit.Ngumiti si Blaine."Tiyahin pa rin kita. Wala akong pakialam kung monghe ka o hindi. Ang lugar na ito ay para sa iyo hangga't gusto mo.”Tumawa si Master Morgraine, pagkatapos ay hinaplos ang ulo ni Blaine.“Matagal na mula nang huli kang pumunta dito. Mayroon bang bumabagabag sa iyo?""Hindi ka lang isa sa apat na matatanda ng Immortal Pavilion, kundi isa ka ring himalang doktor na kahit ang hindi mabilang na mayayamang pamilya ay hindi makuha," sabi ni Blaine."Hindi ito labis na pagpapahayag kung sasabihin kong mataas ang iyon
Lumapit si Kairi kay Harvey at tiningnan siya bago bumuntong-hininga.Salamat sa lahat sa mga nakaraang araw."Sa wakas kumilos na si Blaine, pero nakuha mo siyang pabagsakin ng dalawang beses.Mahirap na kayong magkasundo sa puntong ito."Ang laban namin ni Blaine ay magiging ganap na pampubliko na rin ngayon.""Kasama niya si Westley. Isa lang siyang utusan ni Emery, pero isa pa rin siyang kilalang tao na maaaring gawin ang kahit anong gusto niya sa Wolsing."Dalawang sampal para sa dalawang tao. May bagyo nang paparating sa Golden Sands sa lalong madaling panahon…”Inilapag ni Harvey ang kanyang tasa."Di ba ito mismo ang inaasahan mo?"Ang sitwasyon ng lungsod ay kasing linaw ng araw."Ang mga mayayamang pamilya ng Golden Sands ay kailangan nang pumili ng panig ngayon.O mananatili sa kontrol ang mga Johns, o ang mga Patels ay pagsasamahin ang buong lungsod."Maganda ito para sa'yo, di ba? Mas mabuti talagang maging tiyak."Ang mga bagay ay maaari lamang ayusin sa ganung para
Huminga ng malalim si Blaine.“May kasabihan… Kung ano ang itinanim, siya ring aanihin."Hindi kailanman huli ang lahat para maghiganti. Hindi ko ito basta-basta palalampasin. Titiyakin kong makakakuha si Harvey ng leksyong nararapat sa kanya.”Inirapan ni Alani si Blaine matapos niyang marinig na binalewala ni Blaine ang tungkol dito."Bakit hindi mo na lang siya harapin, Young Master John? Kung palihim mo siyang aatakihin, hindi niya alam kung anong tumama sa kanya!"Syempre, kung ayaw mo siyang patayin, dapat yung mga tao na lang sa paligid niya ang puntiryahin mo! Hindi lang siya magdurusa, kundi may posibilidad pang bumagsak siya!"Sa ganitong paraan, mananalo tayo nang hindi lumalaban! Sisiguraduhin kong malalaman ng mga nakatataas ang mga achievement natin! Siguradong…”Pak!Sinampal ni Blaine ang mukha ni Alani.Sumigaw siya sa sakit, at bumangga sa sulok ng kotse. Ang kanyang katawan ay nanginginig nang labis. Isang hindi maipaliwanag na puwersa ang nakatago sa tila si
Patawarin mo ako, Mr. Quill! Kasalanan ko ito!“Humihingi ako ng tawad! Sana ay mapatawad mo ako bago ka mamaalam!”Hindi gaya ng dati, ang kayabangan ni Blaine ay napalitan ng pagpapakumbaba. Hindi siya mukhang isang young master noong sandaling iyon.Ang lahat ay nagulat, pero kinailangan nilang aminin na talagang kahanga-hanga na siya ay napaka-flexible. Tanging isang tunay na elite tulad niya ang makakapagtiis ng ganitong kahihiyan.Pati si Harvey ay nagpakita ng mapaglarong ekspresyon nang tumingin siya kay Blaine.Ang isang mapagmataas at mayabang na lalaki ay madaling harapin, ngunit… Ang isang flexible na lalaki na handang tiisin ang anumang hirap ay tiyak na magiging mahirap kalabanin.Nang matapos na si Blaine sa paghingi ng tawad, tumayo na siya.“Aalis na tayo!”Umalis siya ng nakatingin nang masama sa grupo ng mga taong dumating para magdulot ng gulo sa simula pa lang."Sinabi ko bang maaari silang umalis?" sumigaw nang malamig si Harvey.“Ano pa bang gusto mo?!”