“Sige. Paano mo gustong maglaro, Sir York?”“Gusto mo pa rin bang mag-all in, o gusto mong tumaya sa ibang paraan?”Inalog ni Aya ang basong hawak niya, pagkatapos ay hinampas ito nang malakas sa lamesa.Tumawa si Harvey.“Dahil may isa pang dealer ngayon, syempre makikipaglaro ako sa’yo nang dahan–dahan.” “Pero nakakabagot naman kung lagi akong tataya ng isandaang milyon.” “Sa pagkakataong ito, tataya ako ng one billion yen!” Habang sinasabi niya ito, itinulak niya ang isang bilyong halaga ng barya paharap. Nagwala ang madla. Walang nag-akalang tataya nang ganito kalaki si Harvey pagkatapos magkaroon ng bagong dealer. Hindi pa naman nakakalaro ng dalawa ang isa’t isa.Hindi ito maituturing na pagiging mapagbigay. Mukhang wala man lang pakialam sa pera si Harvey.Ang mga babaeng walang pakialam kay Harvey kanina ay naaakit na sa kanya. Sa puso nila, bigla siyang naging Prince Charming ng kanilang pangarap. Kusang sinulyapan ni Aya si Sakura. Kahit na hawak na niya ang
“Dalawampung pursyento lang ang tiyansa niya dito!” “Sa madaling salita, nanalo ulit ako ng twenty-four billion yen sa round na ito.” Basta na lang kinurot ni Harvey ang mukha ng Islander. “Ikaw talaga ang maswerte kong diyosa, babe!” “‘Wag kang matakot. Kapag naglabas ka pa ng ilang Triple para sa akin, pangako ko sa’yong bibilhin ko ang kalayaan mo. Bibigyan pa kita ng ilang bilyong yen! Magiging mayaman ka sa isang iglap!” Nanigas ang Islander sa sinabi ni Harvey. Kaagad na sumigla ang mukha nito sa galak pagkatapos nito. Kung totoo ang sinabi ni Harvey, mababago nito ang kapalaran niya sa isang iglap! Nasabik rin ang ibang mga panauhin. Kahit anong mangyari, nagawa ni Harvey na makakuha ng tatlong Triple sa nang sunod-sunod! Malinaw na napakatindi ng swerte ni Harvey! Makikita ng lahat na isa lamang siyang baguhan! Kapag sinundan ng lahat ang taya ni Harvey, siguradong mananalo sila nang malaki! Sumama ang mukha ni Aya. Kahit na alam niya ang mga numerong luma
Hindi pinansin ni Harvey ang naiinis na mukha ni Sakura, at sa halip ay nginitian niya si Aya.“Magaling ka sa paggulong ng dice, pero magaling din ako sa pagbasa ng isip mo.” “Tingnan mo. Sa huli, ang sugal ay isa lamang labanan ng isip.” “Dahil nahuhulaan ko kung anong nasa isip mo, ibig-sabihin nito wala kang laban sa akin.” “Bukod na lang kung mandadaya ka, imposibleng mananalo ka.” “Paano kung ganito? Kapag lumuhod ka sa harapan ko at tinawag akong Daddy, titigil ako sa paglalaro at palalampasin kita.” “Ikaw…!” Nanginginig si Aya sa galit. Kaagad niyang dinampot ang baso ng dice at inalog ito nang husto nang hindi nagsasalita. Sa pagkakataong ito, sobrang bilis niya, mas mabilis pa sa kanina. Narinig ang isang malakas na tunog, at ang baso ay muling inilapag sa lamesa. Naglaho ang tunog ng dice sa isang iglap. Tinitigan nang masama ni Aya si Harvey.“Ilapag mo ang taya mo!” galit na sigaw ni Aya.Tumawa si Harvey at hinawakan ang kanyang mga barya sa lamesa.
”Wala akong kakayahan?”Natawa si Harvey.“Nasubukan mo na bang labanan ako ng sarili mo mismo Ms. Miyamoto?! Paano mo malalaman?!”“Hindi mo ba alam na ang mga lalaki na tulad ko ay hindi kaya na maging walang kakayahan?!”Pinitik ni Harvey ang kanyang daliri.Nanlalamig na tumawa si Sakura.“Base sa iyong itsura, hindi ko na kailangan subukan na labanan ka para malaman na wala kang kakayahan, Sir York.” Sabi ni Sakura, panlalait ang makikita sa kanyang mukha.“Ganun ba?”Natawa si Harvey muli at tinapik ng mahina ang lamesa.Kasunod ng kanyang kilos, isang dice ang walang tunog na naging abo.At tapos, ang pangalawa…Tapos, ang pangatlo…Ang mga tao ay napatunganga. Ang mukha ay naninagas.Dahil dito, ang mga tao ay masayang nagbulungan.“Four…”“Five…”“Six…”“Fifteen ang kabuuan! Big!”Lahat ng mga bisita ay nagulat. Ang mga nanlait kay Harvey dati ay nanigas, pakiramam nila na sila ay biglang sinampal sa mukha.Pakiramdam ni Sakura na nawawala ang lakas sa kanya
”Nandaya sila?!”“Hindi nakakapagtaka na nawalan ako ng milyong yen sa pagpunta ko dito!”“Pareho dito! Maliban sa ilang daang libong yen na napanalo ko noong unang araw, ako ay natatalo ng higit sa bawat ibang araw!”“Akala ko ay malas lang ako! Hindi ko inisip na sila ay mandadaya!”“Nagawa ko pa ang kaibigan ko na pumunta dito! Ang lugar na ito ay walang tiwala kahit ano! Hindi na ako muling babalik dito!”“Tinatrato nila tayo na parang mga hangal!”“Kailangan ko mabawi ang pera ko!”Maraming sugalero ang puno ng galit at pagka makatuwiran. Sila ay galit na sumigaw habang lumapit sila kay Sakura.“Ibalik niyo ang pera namin! Magbayad kayo!”Si Sakura ay sobrang galit, siya ay halos magsusuka ng dugo. Sumiksik siya lampas sa mga tao ng nahihirapan at nagmadaling tumawag.“Nasaan si Harvey? Nasaan siya nagpunta?!”“Miss Miyamoto! Merong yacht sa open sea. Ang lalaking iyon ay kinuha lahat ng mga chip at umalis! Ng mapansin namin, siya ay nawala na!”Nagsimullang magtatalon
Nanliit ang mata ni Harvey habang inaaral ang mapa.“Nakakawili. Nagtataka ako kung ang pamilya Smith ay sa wakas masusurpresa ako sa oras na ito,” Kalmadong sinabi ni Harvey.“Ano ang inihanda nating para sa kanila?”“Isang dosenang disipulo ng Longmen ang naghihintay na tambangan sila sa Marina. Nakakuha kami ng mga tao na may karanasan sa baril, tulad ng sinabi mo.” Magalang na tugon ni Rachel.“Dapat ba kumuha pa ako ng tao dito, Branch Leader?”Tumawa si Harvey.“Hindi na kailangan. Ang pangyayari ngayon ay tanging para gumawa ng kaunting gulo sa pagitan ni Hector at Terry.”“Meron din na spekulasyon na kailangan kumpirmahin.”“Kaya meron akong ibang mga plano.”Nilabas ni Harvey ang kanyang phone at tumawag.“Ano ito?”Isang malayong tono ang narinig mula sa kabilang dulo.Ngumiti si Harvey.“Hindi ba’t sinabi ko na protektahan mo si Michelle, Cora? Paano siya nahuli, nga pala?”“Sabi mo na panatilihin siyang buhay. Ang kanyang buhay ay wala sa panganib, kaya bakit
Sinundan ang utos ni Harvey York, si Fletcher Evans, na nasa tuktok ng pitong palapag na gusali, ay biglang nagbago ang kanyang ekspresyon.Ang kanyang ekspresyon ay hindi namalayan na nagbago. Tapos tumalon siya sa dagat sa isang banda at sumigaw ng sabay na oras, “Tumakbo kayong lahat!”Boom!Bago pa ang mga mercenary na kasama niya ay naka kilos, ang ground floor ngpitong palapag na gusali ay biglang sumabog at isang serye ng pagsabog ang kasunod na nangyari.Ang mga apoy ay nagbabaga, ang mga debris ay nasa ere at isang malaking pagsabog ng ere ang biglang kumalat mula sa lahat ng direksyon.Walang duda na ang lugar na ito ay nilagyan na ng patibong bago pa si Fletcher at kanyang mga tauhan ay dumating.Kahit na nagdala siya ng maraming mga mercenary dito, ito ay talagang walang silbi sa sandaling ito.Durog!Lahat ng plano na nilagay sa harap ni Harvey ay kaagad nadurog niya.Si Fletcher, na tumalon sa dagat, ay nadala ng pagsabog sa ere. Ang kanyang katawan ay tumalsik
Boom!Ang bakal na bola ay bumagsak sa sahig at maraming mga bakal na bead ang tumalsik. Ang mukha ni Trisha Cloude ay biglang nagbago. Kaagad siyang gumulong sa sahig sa sumunod na sandali, hinatak si Fletcher Evans, na nakatunganga sa sandaling iyon at nagtago sa likod ng bato.Isang malakas na tunog ang narinig ng sunod sunod at ang mga bato ay patuloy na nanginig.Tanging saka lang napagtanto ni Fletcher na si Trisha ang siyang nagligtas sa kanya. Kung hindi, siya ay nabaril na kanina.“Patayin! Patayin ang p*tang iyon!”“Patayin si Harvey York!”“Kung hindi, tayo ang mamamatay!”Si Fletcher ay mababaliw na sa sandaling ito. Hindi niya namalayan na hablutin ang braso ni Trisha, nagngitngit ang kanyang ngipin at sinabi.Slap!“Mapangahas!”Sinampal siya ni Trisha na may nanlalamig na ekspresyon.“Madame Cloude, patayin siya! Patayin si Harvey!”“Hanggat siya at si Harvey ay patay, ibibigay ko ang kahit ano na gusto mo!”Walang pakialam na tumingin si Trisha at sinampal
Alas diyes ng umaga.Sa pangunguna nina Harvey York at Kade Bolton, nakarating sila sa isang antigong stone gambling site.Ang lugar ay nirenovate bilang isang stadium na kayang maglaman ng libu-libong tao.Makikita ang mga nagtataasang balkonahe sa buong lugar.Ang stadium ay hinati sa tatlong bahagi.Dalawang seksyon ang puno ng mga bato sa lahat ng dako, pero kakaunti lamang ang mga taong naglalakad-lakad. Halos walang kabuhay-buhay sa lugar.Ang natitirang bahagi ng stadium ay may mga manggagawa na naglalagay ng mga bato kasama ang kani-kanilang mga presyo.Malinaw na dito papunta ang ikatlong batch.Maraming tao ang nagtipun-tipon dito habang masayang nagkukwentuhan.Para sa mga bihasa sa ganitong bagay, tanging mga tiyak na uri ng bato lamang ang makakakuha ng kanilang atensyon.Si Harvey at ang iba pa ay pumunta sa VIP area, at tumingin sila sa harapan.Isang grupo ng mga tao na nakasuot ng tradisyonal na damit ang nakatayo hindi kalayuan mula sa kanila.Nakatayo sil
”Gayunpaman, isang babae na nakasuot ng tradisyonal na damit ang dumating sa lugar isang hapon.“Madali niyang nahanap ang labindalawang tempest-type gem, pagkatapos ay inannounce na wala nang natira pa sa unang batch."Walang naniwala sa kanya sa simula, pero ang mga sumunod na customer ay hindi man lang makahanap ng batong kasing laki ng kanilang hinliliit!"Pagkatapos noon, tumigil na ang mga customer.“Kinabukasan—kahapon, bumalik ang babae nang dumating ang pangalawang batch ng mga bato.“Madali siyang nakahanap ng labindalawa pang mga gem bago niya sinabi ang parehong bagay."Wala nang naglakas-loob na hamunin siya."Pitumpung porsyento ng mga batong maaaring gawing bundok ng ginto ay agad na itinuring na basura na walang sinumang mag-aaksaya ng oras upang suriin."Ngayon ang ikatlong araw.“Ayon sa plano, ilalabas na namin ang aming huling batch."Kung darating ulit ang babaeng iyon, ikinalulungkot ko na…”Walang magawa si Arlet Pagan.Walang problema kung kaunti lan
Nang umalis si Blaine John kasama ang badge, nagpatuloy si Harvey York sa kanyang trabaho bilang isang dalubhasa sa geomancy sa Fortune Hall.Si Castiel Foster ay nag-papanik na dahil siya lang ang nag-aasikaso sa mga customer.Sa pagbabalik ni Harvey, agad na tumaas muli ang morale ng buong lugar.Pagkatapos ng tatlong araw ng kapayapaan at katahimikan, nagpakita si Kade Bolton ng isang nakakatakot na ekspresyon nang dumating siya sa Fortune Hall mula sa punong-tanggapan ng Heaven’s Gate."Masama ito, Sir York," sabi niya, mabilis na naglakad patungo kay Harvey."Normal lang na may mangyari sa lungsod ngayon, di ba?"Nagsalita si Harvey habang gumuguhit ng isang talisman para sa isang customer.“May naghamon ba sa pamilya mo?"Umiling si Kade."Wala, pero may naghanap ng gulo sa pamilya Pagan."Nagtigilan si Harvey. Mabilis niyang pinunasan ang kanyang kamay gamit ang wet wipes bago dalhin si Kade sa likuran."Magsalita ka lang."Agad dumiretso sa punto si Harvey."Mayroo
”Mananatili ka dito.”Tumawa ng malamig si Master Morgraine.“Isa akong tagalabas, pero mula pa rin sa mundo ang pamilya ko.“Hindi ako umalis mula noong sumali ako sa sacred martial arts training grounds dahil hindi ko kayang iwan ang pamilya ko.“Kayo ang mga hadlang sa’kin!“Natural lang na may gawin ako para sayo sa pagkakataong ito.“Ipapakita ko kay Representative York kung gaano kakomplikado ang mga bagay sa Golden Sands!“Maging ang sacred martial arts training grounds ay walang magagawa kundi magpakumbaba!“Anong silbi ng buhay ng lalaking ‘yun kung ang tanging kaya niyang gawin ay gamitin ang pangalan ng Martial Arts Alliance para magmalaki?“Sisiguraduhin kong magkakaroon siya ng magandang leksyon!”Nagpakita ng masamang ekspresyon si Blaine John.“Hindi pwede ‘yun…“Maraming taon kang hindi lumaban.“Nagawang patayin ni Harvey York si Layton Surrey!“Sinasabi sa mga alamat na kasing lakas siya ng isang God of War…“Ito ay…”Suminghal si Master Morgraine.“S
"Sana magamit mo ang iyong katayuan para makausap si Representative York. Makakahingi ako ng tawad nang personal pagkatapos noon."Seryoso ako, Tita! Kaya kong tiisin ang anumang parusa!"Sana lang na tumigil na si Representative York sa pagpapahirap sa mga John... Hindi ko pwedeng hilahin pababa ang pamilya dahil sa aking pagkakamali..."Mukhang handa nang magbago si Blaine.Dahan-dahang umupo si Master Mograine bago ininom ang kanyang tsaa."Si Representative York? Ang lalaking tumalo sa lahat ng mga nangungunang talento ng India sa Flutwell? Nasa Golden Sands siya?"Bumuntong-hininga si Blaine.“May mga bagay na hindi mo alam, dahil nag-iisa ka."Hindi lang siya nandito, kundi nagdudulot din siya ng gulo sa buong siyudad."Ang Heaven's Gate ay nagkaroon ng ganap na pagbabago ng kapangyarihan dahil sa kanya."Pinatay pa niya si Layton dahil dito."Ipinaliwanag ni Blaine ang lahat ng ginawa ni Harvey sa ilang pangungusap lamang. Hindi siya nagbigay ng anumang pahiwatig, at h
Si Blaine ay huminga ng malalim na para bang upang kalmahin ang hindi pangkaraniwang pag-uga ng kanyang katawan, bago magalang na humakbang pasulong."Nandito ako para makita ka ulit, Tita.""Sabi ko na sa'yo ng maraming beses, Blaine. Monghe na ako ngayon. Maaari mo akong tawaging Master Mograine.”Lumingon ang monghe bago sumulyap kay Blaine na may inis na ekspresyon.Tinititigan niya nang masama, pero ang kanyang mga mata ay nananatiling kaakit-akit.Ngumiti si Blaine."Tiyahin pa rin kita. Wala akong pakialam kung monghe ka o hindi. Ang lugar na ito ay para sa iyo hangga't gusto mo.”Tumawa si Master Morgraine, pagkatapos ay hinaplos ang ulo ni Blaine.“Matagal na mula nang huli kang pumunta dito. Mayroon bang bumabagabag sa iyo?""Hindi ka lang isa sa apat na matatanda ng Immortal Pavilion, kundi isa ka ring himalang doktor na kahit ang hindi mabilang na mayayamang pamilya ay hindi makuha," sabi ni Blaine."Hindi ito labis na pagpapahayag kung sasabihin kong mataas ang iyon
Lumapit si Kairi kay Harvey at tiningnan siya bago bumuntong-hininga.Salamat sa lahat sa mga nakaraang araw."Sa wakas kumilos na si Blaine, pero nakuha mo siyang pabagsakin ng dalawang beses.Mahirap na kayong magkasundo sa puntong ito."Ang laban namin ni Blaine ay magiging ganap na pampubliko na rin ngayon.""Kasama niya si Westley. Isa lang siyang utusan ni Emery, pero isa pa rin siyang kilalang tao na maaaring gawin ang kahit anong gusto niya sa Wolsing."Dalawang sampal para sa dalawang tao. May bagyo nang paparating sa Golden Sands sa lalong madaling panahon…”Inilapag ni Harvey ang kanyang tasa."Di ba ito mismo ang inaasahan mo?"Ang sitwasyon ng lungsod ay kasing linaw ng araw."Ang mga mayayamang pamilya ng Golden Sands ay kailangan nang pumili ng panig ngayon.O mananatili sa kontrol ang mga Johns, o ang mga Patels ay pagsasamahin ang buong lungsod."Maganda ito para sa'yo, di ba? Mas mabuti talagang maging tiyak."Ang mga bagay ay maaari lamang ayusin sa ganung para
Huminga ng malalim si Blaine.“May kasabihan… Kung ano ang itinanim, siya ring aanihin."Hindi kailanman huli ang lahat para maghiganti. Hindi ko ito basta-basta palalampasin. Titiyakin kong makakakuha si Harvey ng leksyong nararapat sa kanya.”Inirapan ni Alani si Blaine matapos niyang marinig na binalewala ni Blaine ang tungkol dito."Bakit hindi mo na lang siya harapin, Young Master John? Kung palihim mo siyang aatakihin, hindi niya alam kung anong tumama sa kanya!"Syempre, kung ayaw mo siyang patayin, dapat yung mga tao na lang sa paligid niya ang puntiryahin mo! Hindi lang siya magdurusa, kundi may posibilidad pang bumagsak siya!"Sa ganitong paraan, mananalo tayo nang hindi lumalaban! Sisiguraduhin kong malalaman ng mga nakatataas ang mga achievement natin! Siguradong…”Pak!Sinampal ni Blaine ang mukha ni Alani.Sumigaw siya sa sakit, at bumangga sa sulok ng kotse. Ang kanyang katawan ay nanginginig nang labis. Isang hindi maipaliwanag na puwersa ang nakatago sa tila si
Patawarin mo ako, Mr. Quill! Kasalanan ko ito!“Humihingi ako ng tawad! Sana ay mapatawad mo ako bago ka mamaalam!”Hindi gaya ng dati, ang kayabangan ni Blaine ay napalitan ng pagpapakumbaba. Hindi siya mukhang isang young master noong sandaling iyon.Ang lahat ay nagulat, pero kinailangan nilang aminin na talagang kahanga-hanga na siya ay napaka-flexible. Tanging isang tunay na elite tulad niya ang makakapagtiis ng ganitong kahihiyan.Pati si Harvey ay nagpakita ng mapaglarong ekspresyon nang tumingin siya kay Blaine.Ang isang mapagmataas at mayabang na lalaki ay madaling harapin, ngunit… Ang isang flexible na lalaki na handang tiisin ang anumang hirap ay tiyak na magiging mahirap kalabanin.Nang matapos na si Blaine sa paghingi ng tawad, tumayo na siya.“Aalis na tayo!”Umalis siya ng nakatingin nang masama sa grupo ng mga taong dumating para magdulot ng gulo sa simula pa lang."Sinabi ko bang maaari silang umalis?" sumigaw nang malamig si Harvey.“Ano pa bang gusto mo?!”