Ngumiti si Senior Zimmer, kumutitap ang kanyang mga mata. "Mandy, alam kong nagkamali kami at galit ka sa amin. Humihingi ako ng paumanhin para sa hindi namin pagtitiwala sa iyo noon. Sean, Zack, lumapit kayo at humingi rin ng tawad kay Mandy!”Awkward na nagkatiningan sa isa’t isa sina Sean at Zack Zimmer. Sanay na silang yumuyuko ang mga tao sa kanila. Talagang mahirap para sa kanila ang parehong humingi ng tawad kay Mandy, ang outcast ng pamilya.Ang kaso ay, walang silang pagpipilian kundi gawin iyon. Huminga nang malalim si Zack habang humarap siya kay Handy, saka siya bahagyang yumuko at humingi ng tawad. “Mandy, sa pagkakataong ito ay kasalanan ko ang gulong ito. Patawarin mo sana ako."Isang masamang ngiti ang lumitaw sa mukha niya habang nakayuko siya, ngunit naitago niya ito para hindi makita ng iba.Sa kabilang banda, nakangisi na parang isang Cheshire cat si Sean Zimmer at sinabi, “Mandy, ngayong humingi na ng tawad si Zack, bilang tito mo ay humihingi rin ako ng tawad.
“Sir, nandito ulit ang asawa mo hinggil sa investment. Anong dapat nating gawin?” Sa pagkakataong ito, hindi talag alam ni Wendy Sorrell kung anong gagawin. Kung si Zack Zimmer ulit iyon, pwede niyang palayasin ito nang walang problema. Subalit, masyadong espesyal sa kanya ang pagkakakilanlan ni Mandy para gawan niya ng kalokohan siya.“Oh, siya ulit?” Nag-isip sandali si Harvey York at agad na naintindihan ang sitwasyon. Ang isang tusong taong tulad ni Senior Zimmer ay alam agad ang magiging solusyon dito, dahil malulugi ang mga Zimmer kapag nawala ang partnership nila sa York Enterprise.Agad na pumasok sa isipan niya ang mukha ni Mandy Zimmer. Bahagyang nanlambot si Harvey York at sinabi, "Kung gayon, sa pagkakataong na ito, ibibigay natin sa kanila ang investment fund na fifty million dollars..."“Huh?” Hindi makapaniwala si Wendy Sorell sa kanyang narinig."Magiging katulad ng dati ang kontrata." Dagdag pa ni Harvey York. "Kung may gagawin ulit na kalokohan ang mga Zimmer, map
Sa opisina ng CEO.Habang nakatitig sa screen at parehong nasa likuran kanyang mga kamay, tumawa si Harvey. “Ang galing ni Wendy Sorell dito. Pagdating ng panahon, dapat ko siyang i-promote bilang general manager.”Si Yvonne Xavier, na nakababa ang kanyang buhok, ay nakatayo sa tabi niya. Sa mga salita ni Harvey, hinawi niya ang kanyang buhok papunta sa likod ng kanyang tenga at marahan siyang sumagot, “Oo, pagkatapos ay magpapasalamat ako sa CEO sa ngalan ni Wendy sa ngayon..."Ngumiti si Harvey at sinabi, “Ipaalala mo kay Wendy Sorell na isapuso niya ang trabaho niya sa magaling na pag-arte. Hindi niya kailangan maging magalang dahil lang asawa ko si Mandy. Hindi ko nga alam kung hanggang kami magiging mag-asawa…”Nang sinabi niya ito, bumuntong hininga si Harvey York. Totoo ang nararamdaman niya para kay Mandy, subalit...Nang marinig iyon, laking gulat ni Yvonne Xavier. Tila hindi niya matanggap ang mga naunang bahagi ng mga sinabi ni Harvey. "CEO, ikaw… gusto mo siyang hiwala
Isang Amex Black Card!Ang card ngang na nasa harap niya ay ang legendary Amex Black Card! Wala pang limang piraso ang Amex Black Card sa buong lungsod ng Niumhi. Sinumang nagmamay-ari ng card na ito ay isang taong kilalang-kilala at kagalang-galang!Kahit na iniisip siya ito, pinakalma ni Sheri Wilson ang kanyang sarili. Napakaunti lang ng mga Amex Black Card holder, at may special customer service counter ang bangko para sa privacy ng mga customer na ito. Imposibleng pumunta at pumila sila para lang mag-request na taasan ang withdrawal amount nila! Isa pa, prestihiyoso ang mga customer na ito na nakabihis ng magagarang damit. Hindi sila magsasayang ng oras pumila sa isang maliit na cashier tulad nito.May naisip si Sheri Wildon. Either peke o ninakaw ang card na ito!‘May lakas ng loob ang mga tao ngayon na gawin ito, huh?’Habang nakatingin kay Harvey York, umiling si Sheri Wilson. Lalo pang kumulubot ang kanyang mga labi sa pagkasuklam.Sa sumunod na sandali, pinindot ni Sher
Habang nagsasalita siya, tumawa si Sheri Wilson sa kanyang isipan. Ang hitsura, katawan at kagandahan ni Yvonne Xavier ay hindi lamang higit na mas mataas ang antas sa kanya. Naiinggit si Sheri, ngunit ayaw niyang aminin ito.‘Ibang klase ang magnanakaw na ito. Nagawa niyang magsinungaling sa mga tao na isa siyang CEO, gaano ka walang hiya ang lalaking ito?’Itinuon ni Yvonne Xavier ang kanyang tingin kay Sheri Wilson at sinabi sa isang seryosong tono, “Mag-ingat ka sana sa mga sinasabi mo. Siya ng CEO ng kumpanya mo. Kung patuloy kang magiging bastos, wala lang sa amin ang magbukas ng bank account sa ibang bangko. Maganda ang reputasyon ng bangko niyo, pero may iba pang mga bangko sa lungsod.‘Nag-invest ng milyun-milyong dolyar ang minamahal naming CEO nang hindi man lang pumipikit, at tinawag mo siyang magnanakaw? Grabe na ang birong ito.'Tiningnan ni Sheri Wilson si Yvonne Xavier bula ulo hanggang paa at mapanlait siyang sumagot, “Dapat ba kita paniwalaan sa sinasabi mong hind
“Okay lang ako, sir, pero ikaw…” Nag-alala si Yvonne Xavier. Paano nila nagagawang tratuhin nang ganito ang CEO na may mataas na katayuan, sa isang nakakahiyang lugar tulad nito?Mahinang sinabi ni Harvey York, "Ayos lang ako. Hayaan pumunta ang presidente nila at makita tayo. Ititigil na natin ang paggamit sa bangko na ito para sa aking mga account, account ng kumpanya, at mga investment fund ng kumpanya."“Yes, sir!” Agad na sumang-ayon si Yvonne. Tumingin siya sa mata ni Harvey, napuno siya ng determinasyon. Walang duda na ang CEO ay ang CEO nga. Ang isang simpleng utos mula kay Harvey lamang ang nagpapasya sa magiging kapalaran ng bangko na ito. Naisip niya na hindi na magbabago ang desisyon na ito, kahit na dumating ang presidente.“Nagpapanggap ka pa rin? May lakas ka pa rin ng loob na magkunwari? Sayang talaga at hindi ka naging artista!" Sigaw ni Sheri Wilson. "Ikaw! Kunin mo ang card!"Sa kanyang utos, mabilis na kinuha ng isa sa mga security guard ang Amex Black Card mula
Pinigilan ni Harvey York ang kanyang sarili na gamitin ang lahat ng kanyang lakas. Bukod sa security guard na sinubukang sunggaban si Yvonne Xavier, medyo naawa siya sa iba.Bahagyang naging baluktot ang katawan ng security guard na ito, at kumikirot sa sakit ang kanyang mukha. Hindi nila inasahang mabilis at may kasanayan ang magnanakaw na ito.Bagaman namuhay sa layaw ang mga security guard, may kakayahan naman sila at hindi nagkulang sa mga kasanayan. Gayunpaman, hindi nila inasahang matatalo sila nang ganito.Pinanood ni Sheri ang mga eksena, nanlaki ang kanyang mga mata at naiwang nakabuka ang kanyang bibig. Sa sandaling iyon, hindi na niya alam kung paano pa magre-react. Kung merong isang bagay tulad ng gamot na kayang ibalik ang oras, tiyak na hindi na niya aagawin ang phone ni Harvey.Walang intensyon si Harvey na tumigil. Tinapakan niya ang hita ng security guard, at pinaluhod ang lalaking iyon sa oras na iyon. Tahimik niyang sinabi, “Bilang isang lalaki, hindi ka dapat na
Boom!Sa sandaling iyon, isang grupo ng mga tao ang nagpakita sa pintuan. Sampu-sampung mga security guard ang nakapalibot sa chief manager habang pumasok siya kasama ang kanyang beer belly.Nangilabot siya sa gulong nasa naharapan niya. Hindi niya inasahang ang daming nangyari sa oras na tumawag siya. Subalit, malapit nang dumating ang presidente. Mayroon siyang matatag na haligi na masasandalan, kung kaya nanatili siyang kalmado.“Hoy kengkoy, sa simula ay ipapadala ka namin sa police station sa pagnanakaw ng bank card na iyon. Ilang araw lang na pagkabilanggo ang titiisin mo sana.” Nakangiting sinabi ng chief manager. “Ngayong nangyari ito, mukhang hindi na magiging simple ang kahihinatnan mo.”Itinaas ni Harvey York ang kanyang ulo at nakangiting tumingala. “Dumating ka ba, Mr. Chief Manager? May tanong ako pasa sa iyo. Hindi ka ba natatakot sa posibleng hindi mo makamtan ang anumang iniisip mo? Sa sobrang yabang mo, baka hindi mo na masalba ang sarili mo kahit magmakaawa ka pa