Aiko brought me at his place. Umaga ng malaman kong nasa penthouse niya pala ako.
"Good thing you're awake. I prepared porridge for you. Hurry dig in." Aiko said casually as if we didn't have arguments last night.
I quietly sat down. I starts eating quietly and Aiko as well not until broke the silence.
"I haven't told to Caiko this matter. I don't have the courage to speak up so you better say it to him soon as we land in Japan."He said seriously.
I gulps because of his said. Hearing I had to explain to Caiko too is making me sick. If Aiko doesn't have any courage to speak up then how about me? Where's the courage's even a little strength to speak for me? Aiko saying is like the lightning strikes
Nasa situation na ako na durog na durog na ako ngayon. Sa situation na meron ako ngayon hindi ko na alam kung paano pa ako makakaalis dito. Lubog na lubog na ako, sukong-suko na ako. Hindi ko na kaya talaga.I slowly stood up even my knees is shaking. I need to get away here cause I know Aiko was looking for me.Maayos na akong nakatayo."Ito pala talaga ang gusto mo mangyari,PennielynChieDariels? "malamig anito ni, Aiko.Malamig at walang buhay siya nakatitig mismo sa mata ko. Hindi ako makagalaw sa gulat."Ano ganito kana lang?"sarcastic na
I was half-sleep when my doors open. Iniluwa nun si Yuri. What does he want this time? I don't bother to sit up I just only glancing at him while walking towards me. Ang sakit sa mata ang makita ko si Yuri ngayon, suddenly my heart aching and filled so much harted to him."Get up, the food is ready," he said in a low voice.I avoided his gaze and ignored what his said. Baka mamaya may lason pa ang pagkain na sinasabi niya."Don't make me count, get up." He said again with a warning."Thank you, you can leave."taboy ko sa kanya bago ako tumagilid ng higa. I can still feel his presence staring my back."Fine." he exhau
We stared us like there's no tomorrow. Until we distracted by the door bells. Nauna akong bumitaw sa titigan namin ni Yuri."Ako na."Sambit niya bago tumayo.Tinignan ko lang siya lumakad papunta sa pintuan. Hindi kase kita dito mula sa sala ang pintuan dahil may nakaharang pa na malaking aparador.Nag-antay pa ako ng ilan minuto nguni't hindi pa din ito bumabalik kaya nag pasya na akong tumayo, sundan ito.Gulat ang rumihistro sakin ng maabutan ko sinusuntok ni Yuri ang pader kaya mdali akong lumapit sa kanya." Yuri, anong nanyayari, tama na yong kamay mo nag dudugo na"nag-aalalang awat ko sa kanya.
Okay na sana, ngingiti na sana ako kaso yung kadugtong? Nakakasakit sa puso nilamukot ko ang papel at tinapon sa basurahan."Kapit kalang baby ah! Kahit hindi ka mahal ng daddy mo, mahal na mahal naman kita."Parang tanga kausap ko sakin tyan.Lumabas ako ng room ko at dumiretsyo sa kitchen. Sa mesa may nakita akong mga mangkok na may takip. Siguro mga niluto ni Yuri para sakin. Gustong-gusto ko ang mga luto ni Yuri dahil sa galing nito magluto kahit hindi halata sa kanya. Sa totoo lang ang swerte ng magiging asawa ni Yuri pagka't magaling ito sa kusina, malinis sa loob ng bahay, maalaga, mapagmahal at higit sa lahat family oriented siya kaya nga lang nakakalungkot na katotohanan na wala ako sa linya na pwedeng maging asawa niya cause Yuri hate me to death right now. I could tell that even he didn't told well, ramd
Nauna lumabas si Yuri sakin dahil may tumawag ito samantalang ako nag-aayos pa ako ng sarili ko ng matapos ako magpapaalam na sana ako."Maupo ka saglit Ms. Dariels"seryoso saad ni Dra. Jiarez, tahimik ako tumalima ng makaupo ako.I heard her sigh heavily."I'm Chelly's friend, she asks the favor was really hard to refuse. I won't formally introduce myself to you I'm Rianna Jiarez, your Ob-gyne."She was too formal for me.Kaya umayos ako ng pagkaka-upo. If she knows Chelly probably she already know my background."Nice meeting you Ms. Jiarez, at least you give me relief after introducing yourself." kalmado kong ani.
Lantang gulay ako nakarating sa Apartment ko. Hindi naman din kase ako aasa na babalikan ako ni Yuri para lang ihatid dito. Naglalakad nako papunta sa apartment ko ng matanaw ko si Virian nakatayo sa tapat ng Apartment ko. Madali ako lumapit sa kanya."Ano ginagawa mo dito?"takang tanong ko sa kanya.Napa-ayos ng pagkakatayo si Virian at saglit pa siya nagulat dahil sa presensya ko."Bawal kana ba dalawin?"ganting tanong niya.Inirapan ko siya."Tinatanong lang naman kita kase halos magdalawang linggo ka hindi nagparamdam sakin."busangot na sagot ko sa kanya.Ngumisi siya ng nakakal
Hindi ko alam ano nanyari kung ano ba dapat ko maramdaman dahil kinain ko lang naman ang sinabi kong'hindi na ako marupok'dahil marupok pa din pala ako.Basta pagdating sa kanya."Salamat." Ani ko bago bumaba sa sasakyan niya."Ano oras ka matatapos dadaanan kita dito."tanong niya.Parang na pugto ang aking paghinga. Totoo ba na susunduin niya ako?"Akala ko ba nagmamadali ka dali na what time ba?"Muling tanong niya.Siya nga, si Yuri nga.Saglit ako tumingin sa orasan ko.
"Tara na."Hindi na ako nagulat sa pagsulpot niya.Mas lalo kung hindi ko mapigilan ang luha ko ng makita ko ang taong dahilan ng pagiging miserable ko. Ang taong naghatak sakin sa situation na parehong meron kami."Ako lang ba may kasalanan dito?"maluha-luha kong tanong sa kanya.Umupo siya sa kaninang inuupuan ni Vir."Ano sa tingin mo?"He answered me with another question."Hindi ba't pareho lang tayo? Yuri hindi ko din ito gin..usto pero ba..kit ako lang ang mise..rable?"piyok kong tanong sa kanya ka sabay ng unti-unting pag bagsak ng luha ko.Yuri ne
Wyne and I become so much busy. Marami akong trinabaho at mga event na pinuntahan. Pumutok na kase sa business world ang pagdating ko kaya sobrang daming events na ina-attenand ko along with Wyne of course.Thankful talaga ako ng sobra sa kanya dahil after that scene, hindi niya ako iniwan."Mommmy!" I heard my daughter loud voice calling me cheerfully.I smile brightly at her."Yes my baby, don't make a fuss here." I accept her hug with open arms.Nandito kase kami ngayon sa company na ipimana ng Family ko. The Szayato's corporation, the biggest company all over the worlds.
Hours passed, na tagpuan ko ang aking sarili nakatitig sa family picture namin ni Wyne at Yuni. Dito sa kanyang opisina. Ang saya-saya naman tatlo, wyne eyes is looking me while his holding Yuni. Ako naman masaya nakatingin kay Yuni while hugging her tights in my arms, like i was afraid to lose her.This is the family I wanted. The family that I'm afraid to let go. To loss, minsan na akong nawalan ng pinangarap kong pamilya. Hahayaan ko na naman bang mawala ito?Napabagsak ako sa sahig sa labis ng panghihina."Pechiee"na rinig kong takot at kabadong sigaw ni Wyne.Matamlay ako bumaling sa kanya."My husband...
Yuri has a teary eye at me. But what should I do? Should I react then? Ang sakit. Sobrang sakit at ang sikip ng dibdib ko ngayon sobra. I almost not catch my breathe every time na sinusubukan pigilan ang luha ko.I don't want to be weak again, not in front of him again."I know is this too late, but still I want to apologise. For all the pain.."he takes a deep breath.I covered my mouth not to let out any sobs. But how long I can hold my tears?"For what I did, especially for our chi..""SHUT THE FUCKING UP!" Ihysterically stop him.
"Ano gusto mo inumin coffee ? Ice tea or Tea?" full attention na tanong ni Yuri. He's trying to get on me. I gaze at him."Hindi ako pumunta dito para dyan. Let's talk so I can leave." I coldly said to him.I was just being frank, but I guess I was not wrong here. "Pechie, wag ka naman magmadali."mababang saad niya. Naiinis ako sa pinapakita niyang reaksyon sakin. Bakit parang siya ang biktima at ako ang masama dito? "Yuri hindi kita maintindihan, bakit ka nagkakaganito?" I laid my first question, what I really curious one. Yuri face turn in very sad look. Pero sa totoo lang kung sa ibang tao mukha siyang kaawa pero sakin he looks awful and it disgust me. It may sound rude but it's true."I missed you," tumigil ang mundo ko sakin na rinig. 'I missed you,' It's echoing. And laughed loudly but without humor and sharpen my gaze at him."You think may pakialam ako? Sa tingin mo ba pumunta ako dito para pakinggang ang mga yan?Be reasonable Yuri."malamig kong saad sa kanya. Hindi
I went out early. But before I leave the house nag-iwan ako ng breakfast ng mag-ama ko. Of course before anything else sympre sila muna kahit ano pang busy ng araw ko. I dialed Ayue's number while I was driving. "Good morning, Madam." He answered his phone after a few rings. "Oh hello Ayue, can you reserve me a room for 2 people at GC's Hotel? This going to take for 1-week to book. I'll be needing this tomorrow morning. Also, can you send me details about what our company is doing in Japan?" I immediately told him what I needed. We both have precious time to be wasted. After telling me what I need. We ended the call since andito na rin ako sa Gareen Firm parking lot. Bumaba na ako ng sasakyan ko at sumakay sa elevator papunta sa receptions are. I'll be having business with him. I guess this will be the best time to talk with him. Wala naman na ako magagawa. Ayoko na rin naman magtago pa nakakapagod na. "I have an appointment with the Ceo," I announce to the receptionis
Na balot ng katahimikan ang lahat ng malakas na hinampas ni Wyne ang mesa. Maski ang bata na nasa kanyang bisig na pahingkatakutan. "Ayla, paki-akyat si Yuni sa kanyang silid. "Tarantang utos ko. "Baby, this is adult talk. Okay lang ba mauna kana muna sa room Daddy and I will follow you later okay?"pag-amo ko rito. "Yes mommy."mahinang naging tugon niya. Sumama siya agad kay Ayla. Nang makasiguro na akong wala na talaga si Yuni, saka ako humarap sa kanilang lahat pero ang focus ko si Wroen. Pero inuna ko asikasuhin ang asawa ko, one of the servant brougth the medicine kit. "Wroen, I really don't know what I've done to you. Just to owe me of that kind of treatment."malamig kong sambit habang nilalagyan ko bandage kamay ni Wyne. Wala ako na rinig na kahit anong salita mula sa kanila, even scars. Nag-angat ako ng tin
Dahil sa pagdating ni Yuri, tila'y ba nawalang ng gana ang lahat pero I don't want to end like that. Wyne and I worked hard for this small banquet tapos hahayaan ko lang masira ito ng dahil sa taong yon ulit. That's not gonna happen, ever. Inobliga ko ngumiti at lumapit sa anak ko hinawakan ko siya sa kamay habang si Wyne naman ay buhat siya. Sandali kami nagtitigan. As before his giving me cold gaze pero binalewala ko lang instead tinamisan ko ang ngiti sa kanya. "Good evening everyone! I just want to apologize for the inconvenience happened. Pero hahayaan ba masira ang ating gabi? Sympre we don't want to happen right?" I started. Lahat sila tumango sakin. I feel relief. "Since this salo-salo is for my introducing of my family. Let me introduce my family. " I added. I proudly spoke in front of my friends. Telling about my Family. Bumaling ako kay Wyne, I held his hand. "This man beside me,
Aside samin, si Wroen lang ang hindi nagulat."You brought him, Wroen?" may galit sa himig ni Scar ng tinanung niya si Wroen.Kamo't sa batok siya na tumango samin."Gosh, nag iisip kaba?" dagdag na galit na sambit ni Scar.Kulang nalang batukan niya si Wroen sa inis niya dito. Na iindintihan ko naman ang nararamdaman niya. Kung ako lang, kung wala lang dito ang anak ko kakaladkarin ko siya palabas ng bahay ko."Pechie, pwede ba tayo mag usap? pangako hindi ako mang-gugulo." may makaawa niyang pakiusap.Lahat nakatingin sakin, pero ang tanging binigyan ko ng pansin ay si Wyne. Si Wyne walang imik o kahit buhay sa mata nito. Gusto ko siya tanungin kung okay lang ba sa kanya na kausapin ko saglit si Yuri kaya lang paano ko siya tatanungin kung hindi manlang nag-abala si Wyne na tignan ako.I had no choice to make a decision for us, malalim akong bumuga ng hangin."Yuri, not now."malalim at madi
Halos tatlong oras ako nag-asikaso. Mula sa foods at sa area na kakainin sympre with help of Wyne."Ayla, ang mga kubyertos" rinig kong utos ni Wyne sa kasambahay namin, nagkukumahog ko naman nakasalubong si Ayla habang bitbit ko ang isang puno ng food pan ng pasta.Naabutan ko si Wyne chenecheck ang mga food."Wyne, mag bihis kana at isabay mo si Yuni sa pagbaba mo ako na muna bahala dito. Para makapag pahinga kana din muna,"Mahabang talahaga ko.Tinignan muna nya ang kanyang relo."Mauna kana muna mag-ayos, tignan ko lang ang mga inumin."walang baling ng tingin an saad nya sakin.He's giving me a cold-shoulder gosh, sana maging maayos kami pagdating ng mga bisita namin kase ano nalang ang sasabihin nila pag na halata nila na may iba samin mag-asawa."sige, baba agad ako para makapag-bihis kana din."tanging na sambit ko