"I'm so tired," bulalas niya at napabuntong hininga. His so fucking tired kaya naiinis siya na ang tagal siyang pag buksan ng gate. Finally it's open, and then he start his car, pinasok niya ang kotse sa parking lot.
Agad siyang bumaba ng kotse at tinungo ang loob ng bahay. He wanted to talk her at pagsasabihan.Lagi niya nalang itong pinagsasabihan dahil sa kapalpakan. Ang ayaw na ayaw niya talaga ay ang tagal niyang pag buksan. Nakita niyang nasa gate parin ito at kung may anong ginawa. kaya nilapitan niya ito, pero hindi pa siya tuluyang naka lapit ng napansin niya ang suot ng dalaga. Naka short ito kaya hapit na hapit ang puwitan and for god sake! bakit ba ang laki ng puwetan nito at ang bilog! At bakit ngayon lang lumaki ang puwetan nito?What happening to me? Luis! si Anna yan! napaka libog mo talagang hayop ka.Mariing pumikit siya para pakalmahin ang sarili. He don't know why he feel this. This is the first time he feel horny with anna! for god sake.Nang humarap ito, handa na niyang pag sabihin sana ang dalaga ng napansin niya ang hinarahap nito. Wow! what a beautiful boobs! napaka bilog at tayong tayo! naka sando ang dalaga at bakat na bakat ang u***g nito sa damit, naiisip pa lang niya na nilalamas niya- for god sake luis! wake up!Kailan pa siya nagkaroon ng pag nanasa sa dalaga? ngayon lang to nangyari, may be his just sleepy, kaya kanito ang nararamdaman niya."Sa susunod wag -" Hindi niya natapos ang sasabihin ng napansin niya ang mukha nito. Hindi ito si Anna and he don't know who's this girl. Maybe she's a new maid here. She had a beautiful face, manipis na labi, she look fat but for him she's sexy, matangos ang ilong nito at makapal na kilay, hindi rin katangkaran, And she have a innocent face. Shes so beautiful.And his heart pump so fast that made him confused. Tumibok ata ang puso niya sa maling tao."You're to much Luis, libog na libog ka kaya pati dibdib mo gustong lumabas sa lakas ng kabog," maahinang bulong niya at sinisigurong hindi narinig nito. Kinalma niya ang sarili at umayos ng tayo. "So your new here?" tanong niya ng kumalma na siya."Opo," sagot nito na nakatingin sa kanyang mukha, hope he looks handsome right now.Wait of course i'm handsome as alway! Pinasadahan niya ng tingin ang dalaga mula ulo hanggang paa at binalik ang tingin sa mukha nito."You have a big tits." Wala sa sariling lumabas sa bibig niya, gusto niyang kutusan ang sarili, bakit niya ba na sabi 'yon?"Thank you," Hindi makapaniwalang tiningan niya ito na nagsalubong ang kilay. Naka krus ang mga braso. Nahihiya pa itong nginitian siya.What happening? At dapat magalit ito dahil sa kabastusan niya, pero bakit nag papasalamat pa ito."Ang laki rin ng bukol sa pagitan ng hita mo." Kumento nito habang naka nguso. Nanlaki ang matang napatingin siya sa pagitan ng hita niya at wala siyang masabi, hindi niya alam kong matutuwa ba siya o maiinis dahil hindi nakikisama ang alaga niya . Nakakita lang ng maganda gusto na agad sumunggab. At hindi niya masisisi ang sarili dahil sa kagandahan at ka-sexy-han nito kahit sinong lalaking makakita rito na ganito ang suot hindi rin makapagpigil. "Baka gustong lumabas, subukan mo kayang ilabas." Kong may iniinom lang siya malamang naibuga niya na dahil sa pinag sasabi nito. Hindi siya makapaniwala sa naririnig. Bakit naka ngiti ang dalaga? nang aasar ba ito? mas lalong nagwala ang alaga niya dahil sa pagpapa-cute nito."Mukhang nahihiya ka pa. Sabagay hindi pa tayo close," kumento nito habang nilalaro ang mga daliri."What is your name ?" Hindi niya mapigil mag tanong at sinadyang iniba ang usapan. " Samantha Manalo? but you can call me sam." Sagot nito at lumapit sa kanya. Naguguluhang napa atras siya "What are you doing?!""Hala siya esnaber." Umirap ito at namaywang na tiningnan siya. "Beso beso yong ganon naninigaw kapa! suplado mo, maki pag beso beso lang eh." Inis na sabi nito."Kurutin ko yang bugan mo ngayon." bulong nito. Gusto niya ng ulais.I need to get out of this, tumalikod na siya at baka kong ano pa ang magawa niya sa dalaga, baka hindi siya maka pag pigil at magahasa niya ito. Dito mismo sa garden."Wait ." Pigil nito sa kanya. Napahinto siya sa pag lalakad at humarap sa dalaga."What ?" "Bakit hindi ka nag l pasalamat?" tanong nito na kina lito niya. Thanks for what? "Diba sabi mo sakin malaki ang dede ko at nag pasalamat ako sayo. Pero nong sabi ko na malaki yong bukol ng nasa pantalon mo, hindi ka nag pasalamat, alam mo bang ka bastusan ang pag uugali na may ron ka , marunong ka dapat mag pasalamat -" "Thank you." Putol niya sa sahihin nito. And please, mag bra ka, wag ka ring mag suot ng short or damit na kagaya niyang suot mo ngayon." Iniwan niya na ang babae na nakangiti sa kanya. Sinabi pa nitong mabait daw siya at mabilis matuto. Naiilang na hindi niya mapigilang mapangiti at tinungo ang loob ng bahay. So weird, he found his self smiling like an idiot."What are you doing here?" Napaangat siya ng tingin at napangiti ng nakita ang lolo niya. Tumayo siya at nilapitan ito. "Lo naman, mag papahinga lang ako dito." "No don't come near me ." Iling nito at nilampasan siya para umupo sa sofa. Wala sa sariling napa irap siya sa hangin. Nag lakad ulit siya at umupo sa sofang kinaupuan niya kanina."Why you didn't call me na pupunta ka dito.""Lo naman, it's also my house, pag andito ako lagi ka nalang nag susungit ." "Dahil alam kong may problema ka kaya umuwi ka dito, now nag usap naba kayo ng ama mo ?" Again and again. Bakit ba palagi nalang ganito?"Bahala ka nga sa buhay mo," suko na ang itsurang tiningnan siya nito ng hindi siya sumagot . Napabuntong hininga na lamang ang lolo niya at mukhang sawa na ka sasabi sa kanyang puntahan niya na ang ama niya.Hanggang ngayon kasi hindi niya pa ito kinakausap, Simula bata hindi na maganda ang relasyon niya ng kanyang ama at hindi niya alam kong maayos pa ba 'yon. Wala siyang lakas ng loob na kausapin at lapitan ito. Anong sasabihin niya pag nasa harapan niya na ito? sorry dahil sinisisi kita sa pag kawala ni mama kahit hindi mo naman talaga kasalanan, sorry dahil galit ako sayo dahilan para mag kalayo tayo? That's not gonna happen, Hindi niya hahayaang mapahiya sa harapan nito."Manang mana ka talaga sa katigasan ng ulo niya," ani nito.Ngumisi siya. "Someone talking. Akala mo naman ang tino niya." Natatawang bulong niya.------"I'm going to paris tomorrow."Napa angat siya nanv tingin mula sa pag kain at tumingin sa lolo niya at sa katabi nitong kumakain. And why she's with us? tanong niya sa sarili."At gusto kong bantayan mo si Sam." Hindi makapaniwalang tumingin siya dito. Umuwi siya dito para makapag pahinga hindi para mag baby sitter.Maybe his plan gone wrong."Lolo, okey lang naman po, hindi po ako aalis dito, hindi naman po ako kailangan bantayan," sabat ng dalaga.Napatango siya. "See? and she's also old lo, she can take care herself," sagot niya at timuloy ang pagkain."No, i want you to look at her what ever she's doing. do you understand?"Napa tango na lamang siya, wala naman siyang planong sundin ang utos nitoWhat the hell ! bakit ba kailangan pa nitong bantayan? Hindi niya alam kung ano ang nangyayari.Wait i thought she's a maid?naguguluhang nag angat siya nang tingin sa matanda."I thought she's a maid here.""Who said that to you? Apo siya ng kaibigan ko at wala na siyang ibang mapuntahan. Kaya andito siya, kailangan mo siyang bantayan Luis dahil ayaw kong may mangyari sa kanya," sagot nito"Okey." Napatango siya but he didn'tget it. Apo ito ng kaibigan ng lolo niya. Pero bakit kailangang bantayan pa ito."Babantayan ko siya, but next week uuwi na ako,"buntong hiningang sabi niya. Napatingin siya sa babae na ngayon ay kumakain. Siguro gutom na gutom na ito dahil panay ang subo at hindi niya alam kong nangunguya pa kaya nito ang kinakain. Wala sa sariling napangiti siya at ngumuso para pigilang mapasingi.Walang ka arte-arte itong kumain at walang pakialam sa paligid basta siya busog, maganang magana itong kumain na kinangiti niya.Napansin siguro nito na may nakatingin sa kanya kaya nag angat nang tingin ang dalaga . Nahihiyang ngumiti ito at dahan dahang nginuya ang nasa bibig tsaka nilunok."Kain kapa, masarap ang ulam, luto ko yan." Turo nito sa ulam na hindi niya ginagalaw, it's a vegetables pero pinaghalo halo, and the way how it looks, he don't like it. Natatawang nailang ang lolo niya."She's so innocent," kumento nito at matalim na tumingin sa kanya."And I know what's on your mind. Wag na wag mo siyang gagalawin Luis, i'm warning you." Matalim ang matang sabi nito. Hindi niya na lang ito pinansin at napatingin ulit sa dalaga."Lolo hindi niya naman po ako ginagalaw, hindi niya din ako hinawakan." sumbong nito. Nagsalubong ang kilay niya.Tiningnan nito ang dalaga."Good and if he's touching you, sabihin mo sakin." Tumango tango ang isa at tumingin sakanya bago nag sandok at kumain ulit. Hindi pa kaya ito nabusog sa kinain? kaya pala lumulubo ang pisngi nito dahil ang takaw kumain.Natatawang nailang na lamang siya. Napatingin siya sa lolo niya ng mapansin na ang sama nitong makatingin sa kanya."Stop smiling kong ayaw mong batuhin kita ng kutsara," sita nito na kinatigil niya, pilit niyang pinipigilang mapangiti at nag baba nang tingin."Pambihira pala dito, bawal ngumiti," bulong ng dalaga na kinailing niya."Your crazy, walang nakakatawa sa sinabi niya." sita na naman ng lolo niya. Seriously? kontrabida talaga at palagi na lang siyang nakikita. Wala naman siyang ginagawang masama.--------"I thought your not a maid, then why your washing a dishes?"Napa taas ang kilay ni sam at humarap sa lalaki. Boses pa lang nito alam niyang ang amo niya ito."Halatang inaasa mo lang sa katalong ang gawaing bahay, hindi moba nasabukang mag walis ?"Hindi ito sumagot sa tanong niya. Kaya tinalikuran niya na ito at bumalik sa pag huhugas."What happen to your grandfather? At bakit kailangang dito ka sa'min," tanong nito,Hindi man lang niya na pansin na lumapit na pala ito at nasa gilid niya na. Naka sandal ang ulo nito sa pader habang nakatingin sa ginagawa niya."Namatay siya dalawang taon na ang nakakalipas, dati pa ako gustong isama ni lolo Mario dito kaso ayaw ko dahil kayo ko namang mabuhay mag isa, kaso ilang ulit nang may nangyari, minsan may sumusunod sakin minsan naman sinusubukang pasukin ang bahay ko, kaya sumama na ako sa kanya," ani niya pero hindi ito sumasagot."Ayaw mobang andito ako?" tanong niya at hinarap siya. Umiling naman ito bilang sagot at bumuntong hininga."Is there someone who want to hurt you ?" tanong nito. Meron nga ba? hindi niya alam, dahil wala naman siyang kaaway na hahantong sa ganitong gustong patayin siya."Ewan ko," sagot niya na lamang at tinuloy ang pag huhugas.Hindi niya napigil ng bigla nalang tumulo ang luha niya kaya agad niya inangat braso para mapunasan ito.Ang hirap kasi, wala na nga siyang pamilya at nag iisa nalang siya, may gusto pang mapahamak siya."Gusto mo bang tulungan kita?" Hindi niya alam kong nag tatanong ito kaya hindi niya na lang sinagot. Nagulat nalang siya ng lahat ng sinabunan niya ay binabanlawan na nito.Wala sa sariling napangiti siya. At ang dibdib niya, rinig na rinig niya ang tibok nito. Hindi niya alam kong normal paba to or nababaliw na siya, hindi kaya ! agad niyang binitawan ang plato at dumistansiya dito."Ikaw na ang bahala diyan, tapusin mo yan. Bawal kang lumapit sakin." Umiling na sabi niya. Naguluhan ang mukha nito ng iniwan niya.Kailangang layuan niya ito. Lalayuan niya ito kong maaari, ayaw niyang mag karoon ng sakit.Pagdating nito kanina, nag ka aligaga pa siya dahil hindi niya alam kong pano buksan ang malaking gate at nang nakita niya ang lalaki. At napatunayan niyang totoo palang may engkantong lalaki. Sigurodo siyang lahing engkanto yon dahil sa sobrang gwapo at pepiktong mukha. Naiinis siya dahil ang gwapo ng lalaki.Pero naguguluhan siya sa reaksyon ng pusoniya, Normal lang naman ito palagi pero ng nakita niya ang lalaki bumilis ang tibok nito. Kaya alam niya nang may roon siyang sakit sa puso, pag nakikita ang lalaki. Kaya gagawin niya ang lahat ng paraan para makalayo dito, ayaw niyang lumala pa ang sakit niya.-------"And I have this feelings that your ignoring me." Biglang sulpot nito sa likuran niya na kina gulat niya.Hindi niya nalang ito pinansin at nag mamadaling nag lakad palayo dito bitbit ang hose. Lalo siyang naiinis dahil sinusundan siya nito.Andito siya sa garden ngayon at nag didilig ng halaman, hapon na kaya nag presinta siyang mag dilig ng halaman para makapagpahinga na rin si Elsa."Sunod ka nang sunod." Inis na sabi niya ng maramdaman na naman niya ang lalaki sa likod niya. Ang puso niya grabi na naman ang kabog, pag ako talaga hinimatay kasalanan ng engkantong to."Dahil utos ng lolo ko na tingnan ka kahit ano pa ang ginawa mo at baka madulas ka diyan kasalanan ko pa," sagot nito. Hindi niya padin ito tiningnan at pinagpatuloy sa pag didilig. Nang mas lalong kumabog ang dibdib niya ay nilapag niya na ang hose at naiinis na humarap dito."Diba sabi ko wag mo akong lapitan, hindi ako natutuwa Boss. " Hindi niya alam pero gusto niyang umiyak sa oras nato. Naguguluhang tumitig naman ang lalaki at nilapitan siya kaya napa atras siya."Why ? what happen?""Hindi ako natutuwa boss, pano kong may sakit ako, dahil ang bilis ng kabog ng puso ko pag malapit ka, kaya nga diba sabi ko lumayo ka, para maayos ang tibok nito . pano kong mahimatay ako dahil may saki-" Natigil siya sa pag sasalita ng natawa ito. Anong nakakatawa sa sinabi niya?Hawak nito ang mata habang nakatingalang tumatawa."Don't worry, we are in the same situation," ani nito at iniwan siya. Dahil sa sinabi nito mas lalong bumilis ang tibok non at lalo lang siyang nagalit sa lalaki."Bakit hindi kapa natutulog?" Napa angat siya nang tingin at nginitian si Manang fe, umiling siya. Umupo ito sa kaharap niyang upuan."Manang fe, I think Lolo needs to eat a lot of vege, Tumatanda na siya kaya kailangan niyang magpalakas and also he needs to take a rest. Palagi na lang siyang busy.""Kaya kailangan mong magpakatino, Ikaw tong hindi nagbabago. Isip-bata ka parin," ani nito na hindi niya pinansin. Alam niya na naman kasing sinusura na naman siya nito."How about tita Amanda?""Lagi silang wala pareho pero sigurado naman ako na hindi pababayaan ni maam Amanda ang Lolo mo," sagot nito na nakangiti. Tumango siya."Pero kayo ng papa mo? kumusta kayo?" tanong nito na hindi niya masagot. Tuwing umuuwi na lang siya dito, laging tinatanong kung nagkaayos naba sila ng ama niya na hanggang ngayon hindi nangyayari."Luis, tama na. Ikaw lang tong nahihirapan, nahihirapan na rin ang papa mo, tumatanda na siya kaya ikaw na sana ang mag pakumbaba sa kanya at umintindi. Sinabi na naman
(Sam) Umaga na, kagabi halos hindi siya makatulog dahil sa nangyari. Bumangon siya at tiningnan ang katabing mahimbing na natutulog.Hindi niya naman alam na ganon pala kahirap katabi si Luis, kahit may distansya ang higaan nila, pero parang ang sikip non para sa kanilang dalawa, Dumapa siya sa higaan para mahaplos ang mukha ng lalaki. Ang gwapo nito, nakatihaya ito at medyo nakabuka ang bibig. Napangiti siya ng humilik si Luis, nakita niya pa ang pag taas baba ng Adams sapple nito.Naiilang si Sam dahil ang gwapo nitong tingnan kahit natutulog.Hindi niya alam kong bakit pero parang gusto niya itong halikan katulad nang ginawa nito kagabi.Tinukod niya ang mga siko, habang nakadapa para mahalikan ito.Dahandahang niyang lumapit ang mukha niya habang ang mga mata ay nakatingin sa labi ng binata.Nang naglapat ang mga labi nila. May pakiramdam si sam na hindi n'ya alam kong ano ang tawag, para bang may paruparong nagliparan sa t'yan na. Dahandahang ginalaw n'ya ang labi gaya nang pagg
Gabi na pero hindi parin siya makatulog kahit anong pikit niya ng mata. Hindi niya maintindihan ang nararamdaman kong bakit pumapasok sa isip niya ang imahe ng asawa ni Lolo Mario."Amanda." Ang pangalan nito na hindi mawala sa isip niya. Tumagilid siya ng higa paharap sa pinto nang maaninag n'ya na umikot ang doornub.Agad agad namang nagtulokbong siya gamit ang kumot. Narinig nyang bumukas at sinirado ang pinto na lalong nagpapabilis ng kabog ng dibdib niya.Nanginginig na ang buong watawan niya sa takot at lihim na nagdasal."Ahhh!" Impit na napatili siya ng tinanggal nito ang kumot na naka takip sa mukha niya. Agad na umupo siya at may nahawakan siya na agad niyang pinagpapalo ang multo habang mariing nakapikit ang mata."Ikaw na multo ka! papatayin talaga kitang hinayupak ka!" Patuloy parin siya sa pag papalo."Ouch! baby stop it!" Natigilan siya ng mapagtantong si Luis ang pinapalo niya. Natarantang binitawan niya ang hawak na unan at hinawakan ang kamay nito nakapatong sa ulo.
Tahimik na kumakain sila ngayon ng umagahan. At ngayong araw na rin ang alis niya. Nabasag lang ang katahimikan nila nang magtanong ang lolo niya."Sam, can I ask a favor?"Nag-angat ng tingin ang dalaga. Tahimik din itong kumain na nasa katabi niya. Hindi ito makasagot dahil puno ang bibig kaya tumango na lang."Can you go to Manila with Luis? I mean kailangan ni Luis ng kasama sa bahay And I think magugustuhan mo doon," ani ng Lolo niya na nakangiti.May tuwa siyang nararamdaman lalo na at makakasama niya ang dalaga, gusto niya 'yon. Pero ang hindi niya maintindihan ay kung bakit ito ginagawa ng lolo, wala itong pakialam sa kanya, minsan nga ay gusto niyang isama ang isa sa matulong nila sa bahay pero hindi ito pumapayag. Pero ngayon ito na mismo ang nagsabi.Nagsalubong ang kilay niya sa itsura ng dalaga at napatingin kina lolo at tita Amanda. Binalik niya ang tingin dito na naiiyak na. Kunwaring umiinom ito ng tubig pero ang totoo tinatakpan lang nito ang mga matang naluluha na. P
"Ano? hindi ka papasok? bahala ka." Pang-aasar ni manang Lita kay Luis na nakasilip sa pintuan."Silip nang silip, gutom na siguro talaga siya," bulong nito sa kanya na kinatawa niya, natutuwa siya sa kulitan ng dalawa. Naiilang na tumayo siya para lapitan si Luis."Hali kana, malapit na naming naubos ang pag kain." Pag lalambing niya dito. "Nagpapalambing ka pa eh."Naiilang na hinawakan niya ang kamay nito tsaka hinila papasok ng kusina.Bakit ba ganito umasta si Luis? Hindi naman ganito umasta ang Luis na kilala niya nong nasa bukid pa sila."Ang arte arte kala mo kina gwapo, mukha namang unggoy," bulong ni nanay na nakasimangot. Umupo na ang lalaki kaya ganon din siya."Ang gwapo ko kaya di ba Sam?" Baling nito sa kanya.Sinang-ayunan niya ito. " Oo kaya nga crush kita eh."Hindi makapaniwalng tiningnan lang siya ni nanay. "Ano! ito?" Sabay turo kay luis."At anong sabi mong gwapo?" Tumawa ito na nakakasura. Talagang inaasar lang si Luis."Ginayuma ka niya Sam, may panguntra akong
"Ahm, Luis? Tumutunog ang cellphone mo," ani niya at tiningnan ang binata. Pag katapos niyang magluto, lumabas na ito ng banyo at tapos na ring maligo.Pero malapit na kaming matapos kumain ay hindi pa rin siya kinakausap. Galit pa rin kaya ito? malakas siguro ang pagsampal niya kanina kaya nagalit ito. Napakagat labi na lang tuloy siya sa inis sa sarili. Bakit ba kasi ang hilig hilig mong manghampas Sam? tanong niya at gusto pang kutusan ang sarili."Okey." Sabi lang nito at umalis sa hapagkainan tsaka sinagot ang tawag. "Yes, wag mo kong utusan Karen." Sabi nito na parang naiirita, hindi niya na narinig ang iba pang usapan, dahil naka labas na ang binata.Naibaba niya ang kutsara dahil sa binanggit na pangalan ng lalaki. Karen? babae ang kausap nito? Hindi niya alam pero ang bigat nang damdamin niya. Pero pasimple niyang sinaway ang sarili. Ano ba Samantha! baka kaibigan niya lang 'yon at kung ano ano na ang iniisip mo.(Luis)Nakakainis, ano na naman kaya ang pinuputok ng butsi ng
"Where the hell is she?" Hapon na ng makauwi siya sa trabaho at si Sam agad ang hinanap niya pero wala siyang naabutang tao sa loob ng bahay.Tinawagan niya na rin ito pero hindi sumasagot hanggang sa sinilip niya na nga sa CCTV, sinundo pala ng kaibigan niya ang dalaga at hindi man lang siya sinabihan. "Siguraduhin niyo lang na hindi niyo siya hinawakan." Seryoso niyang saad habang papalabas ng bahay at puntahan ang dalaga sa bahay ng kaibigan.Papalapit na siya nang natanaw niya ang kaibigan na si Dark. Tiim bagang na nakatingin siya dito pero ang gago kinindatan lang siya at tumayo para salubongin siya."Oh! si tatay Luis andito." Nang akmang yayakap ito ay umilag siya at nilampasan ang kaibigan."Oh that damn pahiya!" Kansyawan ng mga kaibigan niya. Tumingin naman ito sa kanya habang saposapo ang dibdib at hindi makapaniwala."That was so hurt, huhuhuhu!" Pag aarte pa nito na parang bata. Wala sa sariling umikot ang mata niya at nagpakawala ng buntong hininga. Tumigil lang ito nan
Kahapon ang ganda ng araw niya pero, bakit ngayon pag kagising niya pa lang ang bigat na nang pakiramdam niya. Dahil lang siguro sa pagod kaya ganito ang pakiramdam niya. Pero parang iba talaga ang pakiramdam niya para bang may hindi magandang mangyayari.Bumangon na lang siya at pumunta na ng kusina. Tulad ng inaasahan niya ay may mga pagkain na nga sa lamesa na luto ng binata. Nagluluto kasi si Luis bago pumasok sa trabaho. Noong una ay nahihiya pa siya, dahil dapat siya ang magluluto dito pero ang binata naman ang makulit. Palagi na lang siyang inaaway kung magising siya ng umaga at magluluto lara dito. Hanggang sa nasanay na nga siya sa ginagawa ng lalaki.Biglang pumasok sa isip niya ang bulanglang na miss niya na ang naka sanayan niyang kainin. Palagi na lang kasing frozen food ang nakakain niya ngayon andito na siya sa manila."Parang gusto kong kumain ng gulay, namimiss kina ang bulanglang. Tama 'yon na lang ang lulutuin ko." Tumuloy tuloy siyang pumasok sa kusina at lumapit s
Dahan dahang napadilat ako at ang una kong nakita ay ang kulay gray na kisame sa’king kwarto. Nangunot ang noo ko at doon kona naalala kung ano ang nangyari kanina sa’min ni Dieb bago ako nawalan ng malay. "Holy fuck!" Kaagad akong napaupo at talagang inisip kung totoo ba ang nangyari kanina sa at hindi guni-guni lang. “Totoo ba talaga ‘yon?” At nang tingnan ko ang pulsuhan ko ay namumula nga ‘yon. Ibig lang sabihin ay totoo nga. Unti unti ang ngiti ko ay nawala, kiligin na sana ako pero bawal pala at mali. Hindi na pwedeng maulit ang nangyari. Napabuntong hininga na lang ulit ako at pabagsaka na binalik ang katawan sa pagkakahiga. Kagat ang labi at napahawak ako ‘don ng hindi ko maiwasang maalala ang halik na iginawad sa’kin ni Dieb. Para kaya saan ‘yong halik? at bakit bigla na lang nagkaganon siya. Ilang taon kaming hindi nag-uusap. Tapos haharap sa’kin at manghahalik? nang ganon ganon lang kadali? Hindi ko mahanap ang dahilan kung bakit bigla na lang ako nitong sinunggaban
“Ma,” inaantok na tawag ko sa mama ko. Ang mata ko ay papikit pikit pa nang humalik siya sa pisngi ng ina at naglalambing dito. Umupo na rin ako sa bakanteng upuan habang hindi pa rin pinapakawalan ang kamay ng ina, isinandal ko ang ulo dito habang nakapikit, tinatanggal pa ang pagka antok. “Yna.” “Opo, 5 minutes lang po ma, inaantok pa ako eh. At tsaka po walang pasok ngayon bakit po kasi ginising nito na kaagad ako.” Inaantok kong reklamo at hindi pa rin dinidilat ang mga mata. “Pagpasensiyahan mona Dieb at ganyan talaga ‘yan pag walang pasok halos hindi na lalabas ng kwarto kung nasa labas naman halos hindi na uuwi.” Nanigas ang katawan ko sa narinig. Bigla ay nawala ang antok ko sa pangalan na narinig. At nang dumilat nga ang mata ko ay hindi nga ako nagkamali, nasa harapan ko nga ang lalaki, naka upo at kumakain habang ang mata ay nasa’kin. Nagkasabulong ang mga mata namin at syempre tumibok na naman ang puso ko. Pero iba na ang tibok ngayon, may inis ng kasama. Nagpakawal
Isang matabang na tingin ang pinakita ko sa kanya, hindi ko na maaala kung kailan ko siya huling nginitian. Pati mga magulang namin ay nagtataka rin. Si mama naman ay hindi makapaniwala sa ginawa ko dahil ba patay na patay ako sa kanya dati. Pero dati ‘yon. Hindi na ngayon. Tapos na ako. Anim na taon na ang lumipas pero hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nakalimutan ang ginawa ng lalaki. At simula sa araw na ‘yon ay nag iba na rin ang pakikitungo ko sa kanya. Hindi na kami tulad ng dati. Isang hangin na ang tingin ko sa kanya ngayon, na kahit andiyan siya ay wala na akong pakialam. At pinagpapasalamat ko rin ang ginagawa ng lalaki, dahil ito man ay hindi nagtangkang kausapin ako, hanggang tingin lang. Napairap na lang ako sa hangin nang lumagpas ako sa kanya. Hindi ko na pinapansin ang hangin na naging dahilan ng paglipad ng skirt ko, may sycling naman akong suot at hindi naman masyadong tumataas, sakto lang na makita ang maliit kung skirt. Naka suot ako na croptop ngayon at maliit
Kagat ang labi na umakyat ako sa kwato ni Dieb. Ang balak ko ngayon ay puntahan ito at yayain na mamasyal. Ilang linggo na kasing hindi ako nakakapasyal dahil busy ako sa school, ngayon lang ako nagkaroon ng time kaya naman naisip ko kaagad siya. Lakad takbo ang ginawa ko paakyat sa hagdan sa sobrang excited ko.Hindi na nga rin ako kumatok dahil gano’n naman talaga ako, binuksan ko na kaagad ang pinto. Pero ang ngiti ko ay nawala at napalitan ng gulat ng bumungad sa’kin ang ingay na gawa ng dalawang tao na magkapatong pa sa kama. Nanigas ang katawan ko, nanginginig. Sinasabi ng utak ko na umalis na ako pero ang katawan ko ay hindi makagalaw, nakatingin lang ako sa dalawang tao na nagmamadaling takpan ang katawan nila. At ang malakas na sigaw ni Dieb ang nagpabalik sa kaluluwa ko. “Yna! anong ginagawa mo dito!” Nang akmang tatayo na ito ay tsaka ko lang naigalaw ang katawan, dahan dahang umatras ako at nang bumalik na ang lakas ko ay tsaka na ako tumakbo nang mabilis. Narinig ko p
After wedding "Baby are you drunk ?" Tanong nito ng asawa niya. Nakangusong tumingin ako dito at hinilig ang noo sa dibdib niya."Pano kasi ang haba ng heels ko masakit sa paa. Hindi naman ako lasing, Dalawang braso lang ang nainom ko kanina talagang masakit lang ang paa ko." Nag angat siya ng tingin at tumingin kay luis. "Bakit mabigat ba ako?" Binuhat niya na kasi ako nang pag kababa pa namin sa kotse at ngayon malapit na kami sa kwarto."Nope? baby can you open the door?" Agad ko namang sinunod ang sinabi niya nang nakapasok na kami sinipa niya na lang ang pinto para sumirado.Nilapag niya ako sa kanya tsaka dumagan sakin."Now mrs Samantha Manalo Salvacion." Wala sa sariling napangiti ako."Ang ganda ng Full name ko." Kumento ko."Ngiting ngiti ang asawa ko." Pansin nito sakin."Bakit ikaw ba hindi masaya?" Tanong ko sa kanya.Inayos nito ang buhok ko. "Kung sobrang saya mo. Ako naman ay sobra sobra sobrang saya ko. Walang kapantay mahal na mahal kita sam. I love you." "Mag kapa
"Luis. Bakit pa punta to sa bahay mo doon naba ako titira ulit? Kukunin kona ba ang mga gamit ko sa bahay?" "Hindi sasamahan mo ako sa meeting." Nawala ang ngiti ko at napasimangot sa sinabi niya."Yong secretary mo pala?" Tanong ko."She's busy." Sagot nito."Ginawa mopa akong secretary." Bulong ko. Tahimik ang byahe at hindi ko siya kinakausap. Akala ko pa naman titira na ulit ako sa kanya. "Baba kana at mag bihis. Nasa mesa ang damit mo." Hindi kona siya pinansin at pumasok sa loob. Nakita niya ang paper bag sa mesa ng sinilip damit yon at kulay pula. Ang ganda sana kaso mukhang mahal hindi pasado sakin. Nakangiting humarap ako sa salamin. Ang ganda ng damit, Kasyang kaysa lang sakin at ang haba hanggang sa taas ng tuhod kaya ang ganda niyang tingnan. Tinanggal korin ang tali ko para naka lugay ang buhok ko para maganda tingnan. Ang pangit ko kasi pag naka tali, Ang laki ng pisngi ko. Nag lagay din siya ng kaunting lipstick para hindi maputla tingnan ang mukha niya. Lumabas si
Nakangiting nakamasid siya sa dagat. Ang ganda. Ang sarap sa pakiramdam. Gusto niyang pag may mga anak na siya gusto niyang dito lumaki. Gusto niyang makilala nila ang lugar nato. Ang lugar na saksi sa pag mamahalan nilang dalawa ni luis. Gumuhit ang ngiti sa labi niya nang naramdaman niyang may kamay na pumulupot sa baywang niya. "What is in your mind?" Taong nito."Wala. Masaya lang ako." Narinig kong tumawa ito dahilan para mapangiti ako ng tudo. "I'm watching you from afar at kahit doon kita ko ang malapad mong ngiti.""Luis." Katahimikan ang namayani saming dalawa."Salamat. Salamat dahil andito ka, Alam mo bang sa lahat ng kinidnap ako lang ang masaya kasi kasama kita." "Hindi naman kita kinidnap." Bulong nito na kinatawa ko."Oo na hindi kaya pala hindi ko alam na plano niyo to ng magulang ko.""Pero baby,Ako dapat ang mag papasalamat sayo. Thank you for giving me another chance. Another chance to be with you. Pangako hindi kona sasayangin ang binigay mong pag kakataon. Na
"Luis?" Dahan dahang niyang hinaplos ang dibdib ng lalaki. Nakahiga na sila ngayon sa kama. Kakatapos lang din nilang kumain. Gumalaw ito at mas lalong hinigpitan ang pagkakayakap sakin. "Why?""Bati naba tayo?" Nalilitong tanong ko dito. "Luis natatakot ako. Hindi ko alam kong ano ang gagawin ko pano pag iiwan mo ulit ako? Ano nang gagawin ko? Pano-" "Baby, Umiiyak kana naman tama na." Putol nito sa sinasabi ko. Tinanggal nito ang ulo ko na nakapatong sa braso niya at tumagilid paharap sakin."Alam ko kong gano kita nasaktan sa ginawa ko. But i promise to you that i will do my best not to hurt you again. Pangako hindi na kita sasaktan, Hindi na kita iiwan. Hindi kona gagawin yon baby." Nakatitig lang siya sa lalaki. Ngumiti ito at inayos ang buhok ko na nakatabing sa mata ko. "Im sorry baby, I'm sorry. Gusto kong wag monang banggitin at wag kanang matakot dahil hindi kona uulitin yon at hindi na ako papayag na umalis ka ulit.""I'm not gonna force you to trust me again. Hihin
f"Luis pano kong hanapin ako ni mama? Malamang nataranta nayon ngayon dahil wala pa ako." Pag papaliwanag niya dito. Kanina pa siya sunod ng sunod sa dito pero wala parin siyang napapala dahil hindi siya nito sinasagot."Luis." Nag tatampong tawag niya dito. Umabot na sila dito sa kwarto kakasunod. Umupo ako sa higaan at pagod na bumuntong hininga."Bakit dinala mo ako dito, Luis si mama baka iyak na yon ng iyak ngayon." Nag aalala siya sa mama niya. "Okey" Buntong hininga nito at dinukot sa bulsa ang cellphone tsaka inabot sa kanya. "Here, Call your mom." Agad niyang kinuha ang cellphone at tinipa ang number ng mama niya. "Mama." "Hey baby, I'm busy can we talk later?" Napamaang siya sa bungad ng mama niya sa kanya. "Mama, Hindi ka ba mag tatanong kong asan po ako ngayon? Mama kinuha po ako ni lu-" "Ok enjoy your day with him, Sorry i can't hear you clearly. Bye baby!" Hindi makapaniwalang napa titig siya sa cellphone ng binaba ng kabilang linya ang tawag. Hindi man lang siya