Nakahiga siya ngayon at dilat na dilat ang mga mata. Hating gabi na pero hindi pa rin siya inaantok, hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin siya makapaniwala sa nangyayari at sa nalaman."Oyy. " Kalabit ng lalaki sa kanya pero hindi niya pinansin. Dapat ay magkahiwalay na silang matulog pero hindi niya alam kung bakit nandito ito ngayon sa kwarto niya."Sabi mo 'di ka magagalit, pero bakit ngayon di ka namamansin?" Patagilid na humiga siya at tinalikuran ito. Naiinis siya dito. Alam pala nito ang lahat, kaya pala siya isinama sa manila at lalo na sa pag-aalaga sa kanya."Yayakapin kita, wag kang magalit." Napangiti na lang siya nang maramdaman niya ang kamay nito na yumakap sa katawan niya. Ganon lang kadali, nawala na kaagad ang tampo niya sa binata."Kanina pa ako dito, hindi mo ko pinapansin." Ungot nito. Hindi niya na natiis at humarap na siya sa binata."Bakit ka nandito? lumabas kana, makita pa tayo dito ni ti-- ni mama. " Hanggang ngayon ay naiilang pa rin siyang tawaging mama an
Isang linggo na ang lumipas at hindi pa rin siya tinatawagan ng mama niya. Ang sabi nito ay babawi siya sa ilang taon na magkawalay nila pero bakit ngayon hindi na siya kinakausap? Kahit sana, tumawag na lang ito kung marami siyang ginagawang trabaho.Kaagad niyang pinunasan ang luha at pilit na inaalis sa isip ang pagtatampo sa ina."Hush baby, It's ok don't cry," Pag-aalo ni Luis sa kanya at niyakap siya mula sa likuran. Pero mas lalo lang siyang napaluha, mas lalo lang sumikip ang dibdib niya."S-Sabi niya Luis tatawag siya babawi siya, pero bakit ngayon wala siya, parang di niya ako naalala, mahal nya ba talaga ako Luis?" Humihikbing tanong niya sa lalaki. Kaagad niyang sinubsub ang mukha sa unan, itinago para hindi makita ng lalaki."Ok, we will try to contact her again, just please stop crying." Sabi nito at hinahagod ang likod niya. Hindi pa rin siya tumigil sa pag iyak at lalong sinubsob ang mukha sa unan. Rinig niya naman ang malalalalim na buntong hininga ng lalaki."Hello t
(Sam)"Dark? Ginagawa mo dito?" Takang tanong niya nang bumungad sa kanya ang kaibigan ni Luis. At tsaka isa pa hindi sila masyadong close nito para siya ang sadyain."Auh, gusto lang kita makita." Nagulat naman siya sa sagot ng binata pero tumango tango na lang siya."Sige pasok ka." Pinagbuksan niya ito ng pinto at pinaupo sa sofa."Sige kukuha muna ako ng iinumin mo, kahit ano naman iniinom mo diba?" Natatawang tanong niya dito."Kahit tubig na lang," Tumayo na siya at kinuhanan ito ng tubig. Buti na lang tubig dahil wala pala siyang ibang ipapainom sa binata bukod sa tubig."Bakit ka pala napagala rito." Tanong niya at binigay dito ang baso. Uminom muna siya bago nya sinagot ang tanong ko."Gusto lang kitang dalawin at may sasabihin din ako sayo, para kasing mababaliw ako pag diko sinabi sayo 'to." Parang kinakabahang sabi nito, nalilitong tumingin siya sa binata. Ano naman kayang sasabihin nito."Okey anong sasabihin mo?""Wag kang magagalit ha? alam ko naman, na gusto niyo ang i
Ang bilis lumipas ng panahon, apat na taon na ang lumipas, maraming nagbago sa buhay niya. Pero hindi nagbago silang dalawa nu Luis, kasama niya pa rin ito at nakatira pa rin sila sa iisang bubong. Pinag aaral din siya ng nanay niya at malapit na siyang makapag tapos ngayon.Malapad na napangiti si Sam habang nililibot ang tingin sa loob ng university na pinag aaralan niya. Nakakatuwa lang dahil tahimik na silang namumuhay ngayon, maayos na ang lahat, hindi na katulad dati na nahihirapan silang magkita ng mag ina dahil sa patago at paminsan minsan lang. Ngayon palagi na at hanggang kailan nila gusto, bigla kasing nawala ang sumusunod sa ina niya kaya magagawa na nila kung ano man ang gusto nilang mag ina. Pero wala pa rin silang tigil sa paghahanap sa kapatid. Napagdesisyonan nilang mag-ina na itigil ang ginagawang paghahanap sa kakambal niya at pagtangkang pagbawi nito. Natatakot silang baka saktan ito ng ama pagnalaman ang ginagawa nila. At kahit papano ay masaya sila sa bawat balit
(Luis)Napabalikwas siya nang bangon dahil sa nabasa at kaagad na nilingon ang kabiling gilid. Wala na 'don ang dalaga.Nanginig ang katawan niya at dahan dahang nabitawan ang cellphone. Nanghina ang buong katawan niya at halos hindi na siya makahinga. Naramdaman niya na lang ang tumutulong luha galing sa mga mata ko. Paulit ulit na umiling siya."An-dito lang siya." Pagkukumbinsi niya sa sarili.Pilit ang sariling tumayo siya at kinuha ang cellphone na nasa sahig. Binasa niya ulit ang message at napatitig. Malabo ang sinasabi nito, ginagantihan lang siya siguro sa ginawang pagsuntok niya dito kagabi."I'm going to skin you alive." Tigim ang bagang niyang sabi.Hindi niya gusto ang sinasabi ng kaibigan.Agad niyang pinunasan ang luha. Malalim na bumuntong hininga siya tsaka pinakalma ang sarili. Tumayo na siya para hanapin si Sam, alam niyang nagluluto na ito ng umagahan nila."Baby?" Nakangiting pumunta siya sa kusina pero nawala ang ngiti niya nang wala siyang makitang tao 'don. Naik
Hindi siya makapakali at palakad lakad siya habang tinatawagan ang dalaga. Ang kaibigan niya naman ay naka upo lang sa sofa at ang layo nang tingin nito na para bang ang lalim ng iniisip.Nanginginig ang daliri na tinipa niya ang contact number ni Sam."I thought she's Sam, that's why I kissed her." Bulong bulong nito at rinig niya naman. Nag init ang ulo niya sa narinig."What the hell Dark!" Kung si Sam pala ‘yon na halikan niya na? Damn this man.Nagulat naman itong tumingin sa kanya. "I swear sa noo lang,” ani nito ng makita ang galit niyang mukha."Pasalamat ka at tinatawagan ko si Sam, kung hindi makaka tikim ka talaga sa'kin, kung si Sam pala ang nakahiga ‘don ay nahalikan mona siya? tang*na ka talaga. " Naiinis na sabi niya.Tumango naman ito. "Yeah, pasalamat nga talaga ako." Sang ayon nito sa sinabi niya.Nagpakawala na lang siya ng buntong hininga at napa tsk sa kaibigan ng bumalik na naman ito sa pagkatulala.Binalik niya ang atensiyon sa cellphone na nasagot na pala ng da
Hindi niya alam kung pano niya haharapin ang kapatid. Magugulat kaya ito pag nagkita siya? magagalit kaya?Naramdaman niya si Luis sa likuran niya at ang kamay nito na dahang dahang yumakap sa baywang niya mula sa likuran.Isinandal niya naman ang likod sa binata at hinawakan ang braso nito na nakapulopot sa baywang niya tsaka lumingon dito.Ngumiti siya dito, hindi niya alam kung ano ang gagawin niya pag wala sa tabi niya si Luis. Hindi niya kayang mahiwalay dito at aaminin niyang mahal niya na ang binata. Sa wakas ay alam niya na rin kung ano ang nararamdaman niya."Pumasok na tayo?" Tumango siya sa binata. Hawak kamay silang pumasok ni Luis sa bahay ni Dark. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib niya bawat hakbang na ginagawa nila."Mak-ikita kona siya Luis." Wala sa sariling bulong niya."Hey,’’ hinigpihitan nito ang pagkakahawak sa kamay niya. “Wag kanang umiyak baby.""M-asawa ako Luis, sobrang saya ko.""I'm here baby, at masaya din ako para sayo." Bulong nito at hinapit siya palapi
Ang bigat sa pakiramdam na makita mo ang minamahal mo na umiiyak, kanina pa kami nandito at kanina pa rin iyak nang iyak si mama. Hindi nito matanggap ang nangyari kay Sasah pero masaya sila dahil nasa kanila na ang kapatid. Ilang taon nilang hinintay na mangyari 'to ang kaso ay sa masamang paraan naman, pasalamat na lang sila at hindi malala ang natamo nitong sugat."Mama, tama napo, sabi ni Dark maayos na ang kalagayan niya, magigising na siya." Patahan niya dito at hinahagod ang likod para kumalma."I know, hindi ko lang mapigilan, dahil sa nangyari sa kanya. Nakita natin siya sa ganitong sitwasyon. Hindi na ako papayag na makuha pa siya ng papa mo, lahat nang ginawa niyang pang-api sa'kin dati, wala akong ginawa, hindi ako lumalaban dahil mahal ko siya, pero 'nong dinamay niya kayong dalawa, 'yong nilayo kayong dalawa sa'kin. Don na ako natauhan. Hindi na ako papayag na ilalayo niya pa kayo sakin, sobra sobra na ang paghihirap ko ng pag kaanak ko pa-lang kinuha niya na kayo sa'kin
Dahan dahang napadilat ako at ang una kong nakita ay ang kulay gray na kisame sa’king kwarto. Nangunot ang noo ko at doon kona naalala kung ano ang nangyari kanina sa’min ni Dieb bago ako nawalan ng malay. "Holy fuck!" Kaagad akong napaupo at talagang inisip kung totoo ba ang nangyari kanina sa at hindi guni-guni lang. “Totoo ba talaga ‘yon?” At nang tingnan ko ang pulsuhan ko ay namumula nga ‘yon. Ibig lang sabihin ay totoo nga. Unti unti ang ngiti ko ay nawala, kiligin na sana ako pero bawal pala at mali. Hindi na pwedeng maulit ang nangyari. Napabuntong hininga na lang ulit ako at pabagsaka na binalik ang katawan sa pagkakahiga. Kagat ang labi at napahawak ako ‘don ng hindi ko maiwasang maalala ang halik na iginawad sa’kin ni Dieb. Para kaya saan ‘yong halik? at bakit bigla na lang nagkaganon siya. Ilang taon kaming hindi nag-uusap. Tapos haharap sa’kin at manghahalik? nang ganon ganon lang kadali? Hindi ko mahanap ang dahilan kung bakit bigla na lang ako nitong sinunggaban
“Ma,” inaantok na tawag ko sa mama ko. Ang mata ko ay papikit pikit pa nang humalik siya sa pisngi ng ina at naglalambing dito. Umupo na rin ako sa bakanteng upuan habang hindi pa rin pinapakawalan ang kamay ng ina, isinandal ko ang ulo dito habang nakapikit, tinatanggal pa ang pagka antok. “Yna.” “Opo, 5 minutes lang po ma, inaantok pa ako eh. At tsaka po walang pasok ngayon bakit po kasi ginising nito na kaagad ako.” Inaantok kong reklamo at hindi pa rin dinidilat ang mga mata. “Pagpasensiyahan mona Dieb at ganyan talaga ‘yan pag walang pasok halos hindi na lalabas ng kwarto kung nasa labas naman halos hindi na uuwi.” Nanigas ang katawan ko sa narinig. Bigla ay nawala ang antok ko sa pangalan na narinig. At nang dumilat nga ang mata ko ay hindi nga ako nagkamali, nasa harapan ko nga ang lalaki, naka upo at kumakain habang ang mata ay nasa’kin. Nagkasabulong ang mga mata namin at syempre tumibok na naman ang puso ko. Pero iba na ang tibok ngayon, may inis ng kasama. Nagpakawal
Isang matabang na tingin ang pinakita ko sa kanya, hindi ko na maaala kung kailan ko siya huling nginitian. Pati mga magulang namin ay nagtataka rin. Si mama naman ay hindi makapaniwala sa ginawa ko dahil ba patay na patay ako sa kanya dati. Pero dati ‘yon. Hindi na ngayon. Tapos na ako. Anim na taon na ang lumipas pero hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nakalimutan ang ginawa ng lalaki. At simula sa araw na ‘yon ay nag iba na rin ang pakikitungo ko sa kanya. Hindi na kami tulad ng dati. Isang hangin na ang tingin ko sa kanya ngayon, na kahit andiyan siya ay wala na akong pakialam. At pinagpapasalamat ko rin ang ginagawa ng lalaki, dahil ito man ay hindi nagtangkang kausapin ako, hanggang tingin lang. Napairap na lang ako sa hangin nang lumagpas ako sa kanya. Hindi ko na pinapansin ang hangin na naging dahilan ng paglipad ng skirt ko, may sycling naman akong suot at hindi naman masyadong tumataas, sakto lang na makita ang maliit kung skirt. Naka suot ako na croptop ngayon at maliit
Kagat ang labi na umakyat ako sa kwato ni Dieb. Ang balak ko ngayon ay puntahan ito at yayain na mamasyal. Ilang linggo na kasing hindi ako nakakapasyal dahil busy ako sa school, ngayon lang ako nagkaroon ng time kaya naman naisip ko kaagad siya. Lakad takbo ang ginawa ko paakyat sa hagdan sa sobrang excited ko.Hindi na nga rin ako kumatok dahil gano’n naman talaga ako, binuksan ko na kaagad ang pinto. Pero ang ngiti ko ay nawala at napalitan ng gulat ng bumungad sa’kin ang ingay na gawa ng dalawang tao na magkapatong pa sa kama. Nanigas ang katawan ko, nanginginig. Sinasabi ng utak ko na umalis na ako pero ang katawan ko ay hindi makagalaw, nakatingin lang ako sa dalawang tao na nagmamadaling takpan ang katawan nila. At ang malakas na sigaw ni Dieb ang nagpabalik sa kaluluwa ko. “Yna! anong ginagawa mo dito!” Nang akmang tatayo na ito ay tsaka ko lang naigalaw ang katawan, dahan dahang umatras ako at nang bumalik na ang lakas ko ay tsaka na ako tumakbo nang mabilis. Narinig ko p
After wedding "Baby are you drunk ?" Tanong nito ng asawa niya. Nakangusong tumingin ako dito at hinilig ang noo sa dibdib niya."Pano kasi ang haba ng heels ko masakit sa paa. Hindi naman ako lasing, Dalawang braso lang ang nainom ko kanina talagang masakit lang ang paa ko." Nag angat siya ng tingin at tumingin kay luis. "Bakit mabigat ba ako?" Binuhat niya na kasi ako nang pag kababa pa namin sa kotse at ngayon malapit na kami sa kwarto."Nope? baby can you open the door?" Agad ko namang sinunod ang sinabi niya nang nakapasok na kami sinipa niya na lang ang pinto para sumirado.Nilapag niya ako sa kanya tsaka dumagan sakin."Now mrs Samantha Manalo Salvacion." Wala sa sariling napangiti ako."Ang ganda ng Full name ko." Kumento ko."Ngiting ngiti ang asawa ko." Pansin nito sakin."Bakit ikaw ba hindi masaya?" Tanong ko sa kanya.Inayos nito ang buhok ko. "Kung sobrang saya mo. Ako naman ay sobra sobra sobrang saya ko. Walang kapantay mahal na mahal kita sam. I love you." "Mag kapa
"Luis. Bakit pa punta to sa bahay mo doon naba ako titira ulit? Kukunin kona ba ang mga gamit ko sa bahay?" "Hindi sasamahan mo ako sa meeting." Nawala ang ngiti ko at napasimangot sa sinabi niya."Yong secretary mo pala?" Tanong ko."She's busy." Sagot nito."Ginawa mopa akong secretary." Bulong ko. Tahimik ang byahe at hindi ko siya kinakausap. Akala ko pa naman titira na ulit ako sa kanya. "Baba kana at mag bihis. Nasa mesa ang damit mo." Hindi kona siya pinansin at pumasok sa loob. Nakita niya ang paper bag sa mesa ng sinilip damit yon at kulay pula. Ang ganda sana kaso mukhang mahal hindi pasado sakin. Nakangiting humarap ako sa salamin. Ang ganda ng damit, Kasyang kaysa lang sakin at ang haba hanggang sa taas ng tuhod kaya ang ganda niyang tingnan. Tinanggal korin ang tali ko para naka lugay ang buhok ko para maganda tingnan. Ang pangit ko kasi pag naka tali, Ang laki ng pisngi ko. Nag lagay din siya ng kaunting lipstick para hindi maputla tingnan ang mukha niya. Lumabas si
Nakangiting nakamasid siya sa dagat. Ang ganda. Ang sarap sa pakiramdam. Gusto niyang pag may mga anak na siya gusto niyang dito lumaki. Gusto niyang makilala nila ang lugar nato. Ang lugar na saksi sa pag mamahalan nilang dalawa ni luis. Gumuhit ang ngiti sa labi niya nang naramdaman niyang may kamay na pumulupot sa baywang niya. "What is in your mind?" Taong nito."Wala. Masaya lang ako." Narinig kong tumawa ito dahilan para mapangiti ako ng tudo. "I'm watching you from afar at kahit doon kita ko ang malapad mong ngiti.""Luis." Katahimikan ang namayani saming dalawa."Salamat. Salamat dahil andito ka, Alam mo bang sa lahat ng kinidnap ako lang ang masaya kasi kasama kita." "Hindi naman kita kinidnap." Bulong nito na kinatawa ko."Oo na hindi kaya pala hindi ko alam na plano niyo to ng magulang ko.""Pero baby,Ako dapat ang mag papasalamat sayo. Thank you for giving me another chance. Another chance to be with you. Pangako hindi kona sasayangin ang binigay mong pag kakataon. Na
"Luis?" Dahan dahang niyang hinaplos ang dibdib ng lalaki. Nakahiga na sila ngayon sa kama. Kakatapos lang din nilang kumain. Gumalaw ito at mas lalong hinigpitan ang pagkakayakap sakin. "Why?""Bati naba tayo?" Nalilitong tanong ko dito. "Luis natatakot ako. Hindi ko alam kong ano ang gagawin ko pano pag iiwan mo ulit ako? Ano nang gagawin ko? Pano-" "Baby, Umiiyak kana naman tama na." Putol nito sa sinasabi ko. Tinanggal nito ang ulo ko na nakapatong sa braso niya at tumagilid paharap sakin."Alam ko kong gano kita nasaktan sa ginawa ko. But i promise to you that i will do my best not to hurt you again. Pangako hindi na kita sasaktan, Hindi na kita iiwan. Hindi kona gagawin yon baby." Nakatitig lang siya sa lalaki. Ngumiti ito at inayos ang buhok ko na nakatabing sa mata ko. "Im sorry baby, I'm sorry. Gusto kong wag monang banggitin at wag kanang matakot dahil hindi kona uulitin yon at hindi na ako papayag na umalis ka ulit.""I'm not gonna force you to trust me again. Hihin
f"Luis pano kong hanapin ako ni mama? Malamang nataranta nayon ngayon dahil wala pa ako." Pag papaliwanag niya dito. Kanina pa siya sunod ng sunod sa dito pero wala parin siyang napapala dahil hindi siya nito sinasagot."Luis." Nag tatampong tawag niya dito. Umabot na sila dito sa kwarto kakasunod. Umupo ako sa higaan at pagod na bumuntong hininga."Bakit dinala mo ako dito, Luis si mama baka iyak na yon ng iyak ngayon." Nag aalala siya sa mama niya. "Okey" Buntong hininga nito at dinukot sa bulsa ang cellphone tsaka inabot sa kanya. "Here, Call your mom." Agad niyang kinuha ang cellphone at tinipa ang number ng mama niya. "Mama." "Hey baby, I'm busy can we talk later?" Napamaang siya sa bungad ng mama niya sa kanya. "Mama, Hindi ka ba mag tatanong kong asan po ako ngayon? Mama kinuha po ako ni lu-" "Ok enjoy your day with him, Sorry i can't hear you clearly. Bye baby!" Hindi makapaniwalang napa titig siya sa cellphone ng binaba ng kabilang linya ang tawag. Hindi man lang siya