บทที่ 13 อย่าเข้าใจผิด

เทนเดินลงมาที่รถของตัวเองพร้อมกับทำมือขยายเข้าออกนึกถึงขนาดหน้าอกของลูกพีชที่ตัวเองได้สัมผัสอยู่หลายครั้ง แล้วหยุดมองงง ๆ ก่อนจะขมวดคิ้วมุ่นอย่างใช้ความคิด "ถ้าโทรถามไอ้เวียนจะรู้มั้ยวะ? ...ไม่ได้สิเดี๋ยวเรื่องใหญ่" ชายหนุ่มพำพึม ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถแล้วมองมืออยู่แบบนั้นซักพัก

"เฮ้อ...แล้วจะถามใครได้วะเนี่ยกู แล้วคิดยังไงออกจากบ้านไม่ใส่เสื้อในวะ" ว่าพรางสตาร์ทรถขับออกไปร้านขายยาก่อนเป็นที่แรกก่อนจะขับรถไปที่ห้างเพื่อซื้อชุดชั้นในให้หญิงสาว

"คุณครับ ผมต้องการ..." ชายหนุ่มรีบขอความช่วยเหลือทันทีที่เข้าไปในร้านพร้อมกับยกมือขึ้นทำขนาดหน้าอกให้พนักงานสาวดู

"ผมอยากได้เสื้อชั้นในประมาณนี้ครับ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกสีหน้าเป็นปกติแต่คนฟังกลับอายม้วนจนหน้าแดง เมื่อหนุ่มหล่อหน้าคมเดินมาบอกขนาดเสื้อชั้นในด้วยการทำมือให้ดู

"เอ่อ...มีหลายขนาดมากค่ะคุณลูกค้า แล้วไม่ถามไซร์หรือดูตัวเดิมมาด้วยคะ" พนักงานสาวถามอย่างเอ็นดู

"เมื่อคืนเธอก็ไม่ได้ใส่มาน่ะ" ชายหนุ่มเอ่ยตอบตามองบรรดาชั้นในไซร์ต่าง ๆ ที่แขวนโชว์พร้อมกับจินตนาการขนาดของหญิงสาวไปด้วย

"งั้นซื้อแบบสปอร์ตบราหรือที่แปะดีมั้ยคะไม่ต้องกะขนาด แล้วว