Brea is just looking at the sunset, the way it showed so beautifully and was about to end it's appearance from their part of the earth is just fascinating. She can't take away her eyes off the beautiful orange sky just at the end of ocean."That's all, I guess." narinig n'ya pang ani ni Edward sa waiter na nasa table nila. She was so invested in watching the sunset that she couldn't look at anything else but it."You like it that much huh? you didn't even order a food for yourself or I order one for you, I hope you'll like it." tumango si Brea dito nang hindi ito tinatapunan ng tingin."I'll like the food that you ordered for me, I'm sure." tugon n'ya dito kasi gusto n'yang pagmasdan ng husto ang sunset. Gusto n'yang makita ang simula at huli nitong pakita sakanila sa araw na iyon.Hindi na n'ya narinig na nagsalita si Edward sa harap n'ya kaya pinatong n'ya ang mukha n'ya sa dalawang kamay n'yang nakapatong din sa lamesa nila.Almost done....almost done and it will be gone. Almost do
"You're so shock to know that she's a lawyer, doesn't she look like one?" hindi makapaniwalang tumitig si Brea sa binata."are you serious? after all the crazy things that she did to me and to you? after everything that she said to me? after what she has done that I don't have any idea what kasi ayaw mong sabihin sa'kin? you're really gonna ask me kung bakit gulat na gulat akong malaman na lawyer siya?" tumawa pang muli si Edward sakanya."well, the way she brings herself really shouts as a lawyer. Yung tayo n'ya, makikita mo talagang abogado siya and that's what I'm talking about." pagtatanggol pa nito sa dalaga."Well, she doesn't to me. She looks like a crazy old lady with her zero sense in fashion and always grumpy and angry look on me. You can't change my mind on that because the first time I saw her, she left an impression to me of being distracted because she looks like she's the one who will gonna kill me one day if things gets bad." aniya pa ulit dito na ikinailing-iling nito
"Who's he?" tanong ni Edward sakanya na sobrang sama ng loob sa lalaking kasama n'ya.Without minding the looks he's giving, tumingin siya sa lalaki. "What's your name? I never had the chance to ask what's your name earlier." aniya pa at tumawa ito sakanya for unknown reason."I'm Bryan Lancaster, and what's your name?" kung titingnan mo, mukha silang lasing pero ang totoo hindi dahil hindi naman sila uminom. Tawa lang kasi sila talaga ng tawa dahil sa napagkwentohan nila."I'm Brea, just Brea." aniya pa din dito at akmang makikipag kamay dito nang bigla siyang hinila ni Edward papunta sa tabi nito that caught both of them off guard."Are you drunk? did you drink with a stranger? what were you thinking?" galit na galit na tanong nito. Inagaw ni Brea ang kamay n'ya mula dito."I'm not drunk, pwede ba. Nag kwentohan lang kami doon and hindi kami uminom." sinamaan n'ya din ng tingin ang binata at saka binaling pang muli ang tingin kay Bryan na nakikinig lang sakanila."I'm sorry about th
Kinaumagahan, nagising si Brea na nasa kama na siya at hindi n'ya alam kung paano siya nakalabas ng banyo or hindi kaya ay kung paano nabuksan ni Edward ang pinto ng banyo.Tumingin siya sa paligid para tingnan kung andoon ba si Edward pero wala ito sa buong sulok ng hotel room nila.Bumangon na si Brea at nag-unat pa ng mga kamay habang ang mga mata ay maga pa din kaonti. Naghanap kaagad siya ng ice cubes at buti nalang merong mini ref ang hotel room nila at meron ding ice cubes kaya dali-dali n'ya itong dinala sa banyo at dahan-dahang nilagay sa eye bags na galing sa pag-iyak n'ya kagabi at nilagay narin n'ya iyon sa buong sulok ng mata n'ya.Matapos humupa ng maga ng mata n'ya, nag hilamos na siya at saka lumabas narin ng banyo. Wala paring Edward kahit mahigit limang minuto siya sa banyo pero napansin n'yang may pagkain sa lamesa na hindi n'ya napansin kanina pag gising n'ya. May note pa sa tabi niyon."I ordered this for you, hope you like it. I'm not there to eat with you becaus
"How was the coffee?" naglalakad sila ngayon sa may dalampasigan habang hawak-hawak nito ang kamay n'ya. Brea is enjoying the view, the coffee and the feeling of holding his hand."It's good, I like it." she said na paranh bata. That's Brea, kapag gusto n'ya ang pagkain or nangyayari, she will act like a kid and Edward won't even say no to that. Sa ganong paraan siya nito nababasa."That's good. But we're okay now, right?" tanong pa nito kaya binaling n'ya na ang tingin n'ya sa binata na kanina ay nasa dagat."for now, yes." tugo n'ya dito na ikinatigil nito sa paglalakad kaya napatigil din ito sa paglalakad. "for now? so may chance na magagalit ka pa sa'kin mamaya or bukas? huwag na tayong mag away, hindi na tayo dapat mag-away—" hindi na n'ya ito pinatapos at nagsalita na kaagad."shh! the last time you said that ay nagalit ako sayo kinagabihan kaya huwag mo nalang sabihin. Just try your best para hindi na sko magalit pa sa'yo. That's the least you could do para hindi na tayo mag-a
"Brea?" kunot ang noo ni Bryan habang nakatingin sakanya kasama si Edward at kausap sila ngayon ng daddy nito. Ang babae namang kasama nito na nakasagotan n'ya kaninang umaga ay nakatingin lang sakanya mula ulo hanggang paa na para bang nilalait siya ng mga tingin nito."you two know each other?" sabat ng daddy nito na parang hindi makapaniwala na nakilala siya ng anak nito.ngumiti si Brea sa daddy nito at nakita n'ya namang parang hindi nagugustuhan ni Edward na nakikita ang lalaki."Kinda, sir. We bumped into each other sa beach and had a small talk. And i know your daughter too, just not her name, but we exchange words as well." aniya pa sa ginoo at napatango-tango ito sa sinabi n'ya. She just assumed that the girl is his daughter as well since kamukha nito ang ginoo."Oh, my daughter's name is actually Amanda." napatango-tango si Brea dito at binaling ng ginoo ang tingin kay Edward. "Do you also know them, Mr. Montgomery? my children?" tanong nito dito.Walang emosyon ang mga muk
"I can't believe it's our last day here." aniya pa sa binata habang nakatanaw sila sa balcony ng sarili nilang hotel room sa isla."we can stay if you want." tugon ni Edward sakanya na nakayakap sakanya mula sa likod n'ya."Silly, we can't. You have work so therefore we need to go back to the city and Manila." aniya pa dito na nakatawa pa."You know that I can always get my work done later for you, I'm the boss." umiling-iling si Brea sa binata."You shouldn't. I'm sorry, hindi ko sinasadyan pero every morning na nagte-text ang secretary mo sa'yo it's all about the board members na hinahanap ka tuwing meeting pero wala ka. I'm sorry if nabasa ko iyon, minsan kasi tumatawag siya tapos hindi tumitigil kaya kapag akmang sasagotin ko na ang tawag, doon pa siya siya tumitigil at nag send nalang ng message." hinahayaan lang kasi talaga ito ni Brea na mag ring nang mag ring ang cellphone ni Edward dahil alam n'yang sekretarya nito ang tumatawag at inaantok pa siya."Don't mind her. She alway
"Anong oras darating ang sundo natin?" tanong n'ya sa binata. They're at the hotel lobby at nakapag check out narin si Edward. Hinihintay nalang nila ang driver nito."He's here, let's go." anito pa at tumayo na rin si Brea. Akmang kukunin n'ya na ang mga bagahe n'ya pero naunahan siya ni Edward na kunin iyon at bitbitin palabas ng hotel building. When they got outside, the car is already waiting for them and the driver ate helping Edward to put their suitcase in the car compartment."I see that you're already leaving, did you enjoy your stay here?" napalingon si Brea sa likod n'ya ng biglang may nagsalita doon. It was Bryan while both his hands are on his pockets."Yeah, it was amazing having an adventure in this resort. It relieves my stress." aniya pa at tumingin kay Edward na ngayo'y kausap din ang daddy ni Bryan."I'm glad you enjoyed our resort." nanlaki ang mata ni Brea sa sinabi nito. She didn't know the guy owns the place."oh you own the place? oh, I didn't know." natawa siy