Linggo ng umaga iyun kay bilis lang ng araw hindi ba? Bukas flight niya pauwi ng Pilipinas. Ano ang mga pangyayari sa buhay niya sa mga nakalipas na araw? Wala lang. Pag uwi galing trabaho, she just keep crying because she misses him and reality always slap her hard na di niya ito makakasama ulit. Nakalipas na ang ilang araw wala man lang siya natanggap na mensahe mula rito mukhang kinalimutan na siya nito. Nasa private cemetery siya ngayon, naisipan niyang dalawin ang ate niya. Nasa harap na siya ng puntod ni ate Maddie niya tanging nagawa lang niya ay umiyak."I'm sorry, Ate and I miss you," umiiyak na usal niya."I'm sorry because I fell in love with the man you loved before you died and to the father of your child."Suminghot siya, "Pero wag ka mag alala mula bukas kakalimutan ko na siya...uuwi naku satin, Ate. Sana madala kita, sana pwede ibalik yung dating magkasabay lagi tayong dalawa. I miss you so much ate Maddie," mahinang usal niya.Tumagal siya roon ng ilang oras, mga h
Nang marinig niya ang tonong ng helicopter napakurap kurap siya. What the heck? Bumababa roon si Heckson nakasunod sa likuran nito si Tyeron nakangisi."Hello my friend," bati nito."Bat ka sumama?" di niya maiwasang itanong."Aww yan ba dapat ang ibabati mo sakin? Dapat Niyakap moko ng mahigpit sa tuwa dahil nandito ako para supportahan ka," parang batang sabi nito "Ewan ko sayo, let's go.""NASA Airport na ngayon ang Private plane ko we're going there so hang on everyone," anunsyo nito."Naku, Heckson ayusin mo sa pag papalipad di ko pa nakikita ang Future wife ko kaya umayos ka kung ayaw mong katayin kita ng buhay," pag babanta ni Tyeron."Heto nanaman po kami," mahinang usal niya.Pag nag sama talaga ang dalawang to, di talaga nawawala ang away. Tahimik na sunod siya sa dalawa, he's trying to figure out kung paano niya mapapaamo ang babae.***Pag lapag ng helicopter sa airport ng dubai ay bumaba na siya, sumunod si Tyeron at si Heckson, lumakad sila patungo sa private plane na s
Pagkababa nila sa private plane, walang tigil padin ang pag banggayan ng dalawa. Habang siya ay nauunang lumalakad nasa likod naman niya si Cyrex. Napatigil siya ng makita ang familiar na likod na nakatayo sa pila kung saan, ibibigay ang ticket."Lara..." usal niya at walang alinlangan tinakbo ang pagitan nila ng babae.Nawala sa isip niya ang mga kaibigan at ang mga tao sa paligid. Ang nasa isip niya lang ay mapigilan ang babae."What the heck!" napamurang bulalas ni Tyeron."Oyyy saan ka pupunta?" sigaw ni Heckson.Di siya lumingon patuloy lang siya sa pag takbo nang makarating na siya sa likuran ng babae mabilis niyang hinala ang kamay nito. Gulat na gulat na napatitig ito sa kanya."Where do you think you're going?" medyo hiningal na tanong niya.~Meanwhile~Di makapaniwalang napatitig siya sa lalaking hinihingal sa harap niya. It's been 1 week since ng kaalitan sila at di na nagkita pa bat bigla itong lumitaw ngayon kung saan handa na siyang kalimutan ito at mag simula uli?.Napa
Niyakap siya nito, di niya namalayan wala na sila sa pila nasa gitna na sila."Go home with me," masuyong bulong nito.Natigilan siya, she wanted to go home with him but ano naman ang magiging papel niya? Kabit pa din ba? He didn't even say the word I love you to her."I-i can't." mahinang usal niya kinagat niya ang ibabang labi para mapigilan ang pag luha."Why?""I don't have a reason to stay by your side," mahinang usal niya.Hindi naman ako mahal mo, hindi ba? Maybe you're just attracted to me because me and my sister is have a similar look.Tumahimik ito bahagyang tinulak na niya ang lalaki. Kung tatagal pa siya sa pag kayakap rito baka mag bago isip niya at sumama sa lalaki.Pero di siya nito binitiwan kaya natili siyang nakayap sa lalaki."Kung ayaw mo umuwi sa bahay then I go with you."Hindi niya inaasahang sasabihin iyun ng lalaki, natameme siya sa pagkagulat.Napahiyaw siya ng kargahin siya nito at ilagay sa balikat nito. Tila wala itong pakialam kung nasa airport man sila.
Akala niya makikipag away ulit ito sa kanya nagulat siyang hinila siya nito at niyakap sa bewang sabay sandal ng ulo sa balikat niya."Please! Sweetie, let's stop fighting. I will explain myself to you later for now let me rest will you," pagod na pakiusap nito Nakinatigil niya, ngayon niya lang din napansing naka office attire ito at gulong gulo pa ang buhok, hiningal pa kanina ng lumapit sa kanya.Hindi na siya ng komento pa hinayaan niya na lang itong yakapin siya hanggang sa makarating sila sa bahay ng lalaki.Yinugyug niya ang balikat ng lalaki, "Nandito na tayo."Inangat nito ang ulo at kumurap-kurap nauna ito lumabas sa kanya. Mabilis namang bumaba siya at pumasok sa loob ng bahay.Naabutan niyang chicheck ni Cyrex si Elecxxon, so nauna pala ito sa kanila. Habang ang dalawang kaibigan pa ng lalaki ay nakaupo sa magkabilang gilid ng mini bed ni Elecxxon. Kinakausap ng mga ito ang bata, siguro inaaliw ng mga ito para di matakot."Kamusta ang lagay niya?" nag alalang tanong niya.
Nag desisyun siyang pakinggan ito wala din naman naitutulog ang pag iwas niya, kaya heto sila ngayon sa sala.Nag-hari ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa tila walang may gustong maunang magsalita hanggang sa,"I'm sorry." mahinang usal nito na di nakatingin sa kanya."Bakit?"Bumuntong hininga ito, "I'm sorry kasi di kita sinundan, I'm sorry kasi I been busy lately at di na tayo nag kalinawan and lastly I'm sorry because I hurt you," emosyonal na paliwanang nito.Napatitig siya sa lalaking nakaupo sa tabi niya medyo may kadiliman na ang sala dahil tanging ilaw sa kabilang bahagi ang nagsisilbing ilaw nito. Kaya di na masyado maaninag ang expression ng lalaki, di siya umimik."Lara? Say something," may nahihimigan siyang pag mamakaawa sa boses ng lalaki, nakinataka niya."Ano gusto mong sabihin ko? Okay lang? Ayos lang yun? Ganun ba?" sarkastigong aniya.Lumapit ito sa kanya pero umatras siya nakita niyang napayuko ito."You really hate me that much," hinanakit nito."Ikaw ba? Di
Natahimik siya kung mananatili siya hanggang kailan siya magiging unknown? Hanggang kailan sila mananatili walang label? At paano pagdumating sa puntong madiskubre ito ng pamilya niya. "Saka mo nalang ako panatilihin sa tabi mo pag sigurado kana kung ano ba talaga ako sayo." Yun ang sinagot niya at buong pwersang binaklas ang pag yakap nito sa bewang niya sa pagkakataong to, di siya nito napigilan. Pinahid niya ang luha sa mga mata at pumasok sa loob ng nursery room. Napatingin siya sa batang mahimbing pa din natutulog sa kama nito, maingat na humiga siya tabi ng Bata at pinikit ang mga mata."F*ck you Tyeron akala mo nakakatawa yun!" malakas na sigaw ni Heckson kay Tyeron na matay matay sa kakatawa. Inaasar kasi ito ni Tyeron dahil ikakasal na ito sa babaeng anak ng kaibigan ng mga magulang nito. Wala naman itong magagawa kasi mamanahin nito ang nakaya. "Tanggapin mo na kasi, bro, maganda naman si Anna ih," pambubuska ni Tyeron. "Kung maganda pala bat di ikaw mag pakasal sa kan
Matagal siyang tinitigan ng kaibigan na tila ba iniisip kung ano gagawin at sasabihin sa kanya."Kaya mo ba siyang mawala sayo?" seryosong tanong nito mamaya.Napalunok siya at umiling, "H-hindi""So ano pa ginagawa natin rito? Sundan natin." mabilis na ika nito at hinala siya ulit papasok sa loob."Eyy brothers, my mission tayo"Napatingin ang dalawang kaibigan niyang nakaupo sa sofa."Ano yun?" curious na tanong ni Heckson."Sama ako jan!" excited na sabi naman ni Tyeron."Kailagan natin tulungan si Max na huwag mawala ang babaeng mahal niya," seryosong saad ni CyrexHabang siya natahimik lang sa tabi at hinihintay ang sasagot ng mga kaibigan niya."What the fuck! It's sounds crazy and cheesy but okay I'm in, ano maitutulong ko?" sumeryoso bigla si Heckson.Ngumisi si Cyrex, "Call your airline and stop the flights going to Philippines and order your guard to stop Lara from going anywhere that's your job."Napangisi na din si Heckson at mabilis na kinuha ang cellphone."That's easy, g