J A Y D E N
I woke up feeling okay than I was 3 hours ago.
Nakatulog pala ako sa byahe. Without realizing na nakatulog ako sa balikat ni Johnson. Ngayon ko lang napansin 'yon nang tumigil ang bus sa terminal.
"Sorry, hindi ko namalayang nakatulog ako...sa balikat mo pa." Nahihiya kong sabi sa kanya at napa-kamot nalang sa ulo ko.
J A Y D E NANG sabi ni lola, sa tamang panahon ay mahahanap ko 'yong tamang tao para sa'kin.Kelan pa 'yong tamang panahon at tamang tao na 'yon? Nakakainip naman.Kanina pa umandar 'yong van na sinasakyan namin ni Johnson. Mga isang oras na rin mula kanina. He fell asleep. Hindi rin kasi kami nag-uusap masyado sa loob ng van kahit magkatabi kami. Kaya siguro inantok siya kasi ang boring kong kasama.Wala nang iba pang pasahero. Kami nalang talagang dalawa.Actually, kanina pa siyang tulog at kanina ko pa ring hindi mai-galaw 'yong kanang balikat ko dahil doon siya naka-sandal. I don't want to wake him up. Ewan ko, but I don't mind habang ginagawa niya akong unan ngayon. Besides, gano'n rin naman ako sa kanya habang nasa bus kami kanina.Looking at him in this angle, para siyang isang bata na naka-sandal sa balikat ng tatay niya. His face is so innocent as an angel. I can't help but to stare at him every time. Alam ko, hind
J A Y D E NNAGKAROON ako ng malay sa tabi ni Johnson. Nakatingin siya sa akin na may pagka-bigla sa itsura nito. Marahan akong umupo at minasdan ang paligid kung nasaan kami ngayon.Medyo madilim na ang langit at unti-unti na ring binabalutan ng dilim ang paligid. Sa tantiya ko ay alas sais na ng gabi, pero nandito pa rin kami sa masukal na bahagi ng gubat kung saan kami bumagsak kanina."Thank God, gising ka na." Mah
J A Y D E NMAHIGPIT kong niyakap ang sarili ko matapos magsuot ng jacket.I checked the time from my phone and it is nearly four in the morning.Gising na rin si Johnson at may kung anong hinahalungkat sa bag niya. Ako naman, bukod sa nilalamig ay nakakaramdam na rin ng gutom.
J A Y D E NWALANG signal.May ibo-boring pa ba ang isang lugar kapag nalaman mong walang signal ito?Paano na 'yong mga ma-internet na tao? Mga gamers? Mga taong nabu-buhay sa cellphones nila? At 'yong mga nag-o-online selling na mga nanay?I guess, walang mga gano'ng uri ng ta
J A Y D E NNAPAKARAMI ng iniisip ko ngayon. Kasing-dami ng mga bituin sa langit.I can't help myself but to stare at the breathtaking—star filled sky.Nasa labas ako ngayon. Nakaupo sa ma-pino't flat na damuhan, kung saan kitang-kita ang ganda ng kalangitan mula sa pwesto ko. I feel relaxed.
J O H N S O NI was woken up by a bad dream.Nasa kamay na daw kami ni Kuya Xavier. My Grandpa, ako at si Jayden.I stoop up. Hindi na rin ako makakatulog pa. Pumunta ako sa kusina to drink a glass of water. I feel so de-hydrated after that dream.I shrugged. It was just a dream
J A Y D E NBIGLA akong nagising dahil sa ingay at tawanan ng mga taong nag-uusap sa kung saan.Napa-mulat ako.Ano ba 'yan? Hindi ba nila alam ang salitangmanners? Natutulog pa 'yong tao, eh. Nakakainis naman!Kukusutin ko na sana ang mga mata ko gamit ang aking
J A Y D E NKANINA pa akong nagpu-pumiglas mula sa pagkaka-gapos ko, sa pag-asang baka maghimala at lumuwag ito—tapos makakaalis na ako sa lugar na 'to.Pero hapdi sa pulso at pawis dahil sa pagod lang ang inabot ko. Ano bang tali ang ginamit nila sa pag-gapos sa akin? May black magic ba 'to? Kasi kahit anong lakas ng pag-palag ko, wala pa ring nangyayari. Ang higpit!Kanina pa rin ako naiinis sa babaeng 'to, na