"H-how did you know? Ahhhh.." Tanong ko na may ungol dahil wala siyang tigil sa pag gising ng pagnanasa ko. Leeg ko naman ngayon ang pinagdi diskitahan niya. Hinahalikan, pinanggigi gilan at minsan sini sip-sip. "I may be avoiding you, but I didn't stop watching, checking you discreetly, Love." Hayag niya. Kumunot ang noo ko sa pag iisip. I didn't see her sa one month na yun except sa klase niya sa subject ko. "W-what?" Pinatigil ko siya sa pamamagitan ng pagkulong ko sa mukha niya para tignan niya ko, magtama ng mga mata namin. "Pinag mamasdan kita sa malayo. It may sound creepy, but I can't help it. Para kang magnet na hinihila ako kapag andyan ka lang sa paligid." So, all this time?? Ang daya. Ang unfair naman. Pag ako sinasadya niyang iwasan. Tapos siya malaya niya akong napapanuod?? What?? "I'm sorry.. Don't be mad." With her apologetic look and puppy face. "I'm not.. It's just that.. It's unfair. I didn't get to see you like you have to me." Nagtatampo ako. Hindi naman s
[MAUREEN]I really want to own her, but my lips are honestly painful. We end up agreeing to go down. Kahit anong pilit ko, ayaw niya talaga akong bihisan kanina. Nahihiya siguro talaga pero soon. Makikita din niya ang lahat. I'll make sure hahanap hanapin niya. Napa ngiti na lang ako sa naisip. Ang sarap talaga ma in love ulit. Sana palagi kaming ganito. "Ano bang lulutuin mo?" Curiously, I asked, watching her in the kitchen. "Basta. You'll know later. Chill ka lang diyan.." Okay. Habang pinagmamasdan ko bawat galaw niya hindi ko maiwasan mapangiti. Parang may naghahabulan sa dibdib ko—Wala na kong mahihiling pa ngayong okay na ang lahat samin. Naging clear na din yung nararamdaman namin para sa isa't isa. Minsan tuloy naiisip ko may naidulot din pala yung pangingialam ni Mama sa buhay ko—Baka nga hindi talaga kami nilaan ni Margaux. "Love." Tawag ko, habang sinusundan siya ng tingin. "Hmm?... Yes love?" Nasa niluluto pa din ang focus niya. "May racing ako next week. I want m
GAMIT ang kotse ko dinaanan pa namin ang motorbike pang racing ni Mau sa kanyang private garage. Bagong ayos daw ang baby niya. Nainis pa ako kasi bukang bibig nya. Malay ko bang ito nga pala yung motorbike niya. Simpleng skinny jeans at crop top, tapos white sneakers lang ang suot ko tapos naka pony-tailed ang mahabang buhok ko. Sukbit ang shade sa ulo ko just in case maaraw na mamaya. Some accessories din para mukhang expensive tayo. Naihanda ko din sa isang duffel bag ang mga kakailanganin ni Mau after ng racing. Baka pagpawisan siya ng husto. Extra clothes, towel, socks ang laman nun. "Love.." Humawak siya sa hita ko..." Thank you for supporting me.." Panakang tumingin ako ng may pag ngiti sa kanya. Giving her 'your welcome' look saka bumalik sa daan ang focus ko. I'm happy na happy siya. Lahat ng pwede kong gawin for her, I will do with no doubt. Nakarating kami sa venue almost one-hour bago mag start ung event ng hindi pinapakawalan ni Mau ang kamay ko. Hawak hawak niya
Pagkatapos na pagkatapos ng race agad akong bumaba para puntahan ang asawa ko. Pinagkaka guluhan siya dahil sa pagka panalo. Sumunod naman sa likod ko si Aya. Mukhang nakukutuban niya ang binabalak ko. I hate to admit this pero sasabog ako kapag hindi ko ito nailabas. "Jezra..Love.." Agad na yumakap sakin ang asawa ko ng makalapit ako. "Congrats, Frenny.." Singit naman ni Aya ng kumawala sa pagkaka yapos si Mau. "Thank you.."Rinig kong sagot nito. Tila nakalimutan niya na yung nangyari kanina dahil sa tagumpay na nakamit niya. Puro gaya niyang racer ang nasa paligid namin kasama din ang mga special someone nila or relatives, supporter. I don't know. Kaya hinahagilap ng mata ko ang malanding babae. Alam kong hindi yun pahuhuli at susulpot na lang na parang kabote. Maya-maya pa nga.. Speaking of the bitch.. Palapit na siya sa gawi namin. Nakaka gago lang dahil pabalyang hinawi ako palayo sa asawa ko saka yumakap na akala mo jowa. The audacity!! "Kalmahan mo ma'am." Bulong ni Ay
[MAUREEN] Hindi ko na pinagka abalahan pa si Penelope at agad na hinabol ang asawa ko pero bigla na lang itong nawala. "Kunin na muna natin yung gamit mo, Frenny. Gosh.. Ganun pala magalit si ma'am.. Ang kalmado niya simulat sapul. Hate nga nun ng gulo, lalo yung ganitong away na may pisikalan na. Parang ibang Jezra yung nakita ko kanina, Aira." Kahit ako nagulat din pero sobra na talaga si Penelope. Bakit ba siya ganun? Dapat ata kausapin ko na ang babaing yun para maging clear na wala akong interest sa kanya kahit pa siguro single ako ngayon. Hindi yung mga tipo niya ang gusto ko. Kulang na lang maghubad sa harap ko. Siya talaga ang nagtutulak sa sarili niya sakin. "Tara." Pag sang ayon ko kay Aira—Kinuha namin ang duffel bag na si Jezra mismo ang naghanda. Nagbihis na muna ako bago kami nagpunta ng kotse ni Aya. "Hatid na lang ba kita sa inyo?" Tanong nito ng nasa loob na kami. Wala ako sa sarili dahil hinahanap ko ang phone ko. "I need to call her, Aya. Nasa bag niya ata a
NAPUNTA na nga sa ex fubu ni Lora ang usapan namin. "You can stay at my place. Bakit kasama mo pa ang ex fubu mo?" Ang weird lang kasi. Nag check-in talaga sila sa isang room. "Eh para tipid.." Sabay tawa nito. Sa yaman niya magtitipid talaga? Sinong niloloko niya. Binato ko siya ng tingin na hindi ako naniniwala. "Fine.." Pagsuko niya. "I still love her. Baka lang bumalik yung dati kapag palagi pa din kaming magkasama." Dahilan niya. "That's absurd.. Pathetic.." Komento kong umani ng kung anong binato nanaman niya sakin. "Bakit ba kasi kayo naghiwalay? I mean natapos?" Inulan ako ng curiosity. "It's my fault.. Napagod siguro siya sakin." Tinago nito ang tingin, pati na ang sakit. Sa tono ng boses niya halatang hindi pa nga siya move on.Napa angat ako ng ulo, tango ng maunawaan ko. "Ohh... So, nasaktan ka hindi dahil niloko ka kundi sa kagagahan mo? Deserve mo naman pala eh. Ay hindi nga pala niloko kasi wala namang kayo." Pumait bigla ang kaninang sawi niyang pagmumukha. "G
Walang tigil ang halikan namin habang buhat niya ko. Hindi naman halatang nag aalab sa tawag ng laman ang bawat isa. "L-love.. Oh shit!" Buhat sa sensasyon lumulukob sa akin. "..Look at your way.." Nagawa ko pang pa-alalahanan siya sa kabila ng pag maniobra nya ng kamalayan ko. We might fall dahil sa kapusukan. Ako na lang ang pumuspos ng halik sa leeg niya habang tinatahak niya ang hagdan pa-akyat, papunta ng kwarto. "Fuck.. I'm so turned on, Love.." Tunog nagmamadali at hingal dahil sa pagbuhat sakin. Ano bang saysay ng mga paa ko at nakuha niya pa akong kargahin. "Mau.. The door.." Singhap ko. Napunta ang mga labi niya sa leeg ko. Halos punitin niya na ang suot ko. Nasa bunganga pa lang kami ng pinto ng ibaba niya ako ng marahan. Nahimigan na lang ng tenga ko ang pag sara nito habang tinatapatan ang mga intense na pag galaw ng labi ni Mau ng matapos niyang magpa-sasa sa leeg ko. Naglalaro sa isip ko kung paano kaming nagsimula. Sa 24 years kong nabubuhay, hindi man lang su
HINDI ko alam kung naka ilang round kami ni Mau pero ang ramdam ko ngayon ng magising ang diwa ko ay ang pag hapdi ng kaselanan ko. "How's your sleep?" Siya agad ang bumungad ng mag dilat ako ng bahagya. Nag aadjust ang mga mata kong napalibot bigla sa paligid. "A-anong oras na? K-kanina pa ba ko tulog?" Nauutal pang tanong ko. Ngumiti naman ito bago ako sinagot. "I love you.." Paglalambing niya imbis na tugunan ang mga tanong ko. "I love you.." Mariposang ganti ko kasabay ng pag haplos sa makinis, maputi niyang pisngi. "It's already 10 in the evening, Love.. Ang himbing ng tulog mo kaya hindi kita ginising." Paliwanag niyang hindi nawawala ang naka paskil na ningning sa buong mukha niya. Di gaya ko naka bihis na ito. Samantalang kumot lang ang siyang tumatakip sa kahubaran ko. "S-si Lora?" Inasikaso niya kaya ang best friend ko. "Nasa kwarto na niya.. At..." Gumuhit ang nakakalokong ngiti nito."At ano?" Nagtataka ako sa inaasal niya. "She's with Aya.. I don't know, but I th
IMBITADO ang lahat, relatives, friends sa enggrandeng kasal ni Maureen Aira at Jezra Renze sa pangalawang pagkakataon na gaganapin sa isang private beach resort sa kabilang isla ng Palawan. Tanging eroplano at barko lamang ang daan para makarating sa naturang lugar kaya panay ang reklamo ng ilang malalapit nilang kaibigan. Kakaiba ang naging tema ng kasal dahil naka pang swimming outfit ang lahat. Kanya kanyang kwentuhan. Ang iba ay abala sa pagkuha ng kani kanilang anggulo sa iba't ibang parte ng venue. Masaya at purong good vibes lang ang awra. Maririnig mo din ang relaxing, calm and romantic background music mula sa mga kilalang orchestra na sadyang inimbitahan ng mag asawa. Nagmula pa ang mga ito sa New Zealand kung saan nanirahan ni Maureen ng isang taon at mahigit. Humahalo sa saktong lamig na simoy ng hangin sa paligid ang kanilang tinutugtog. Animo'y sumasayaw din ang mga dahon ng ilang puno. Pati ang hampas ng alon sa pang pang ay tila sumasabay din at nakiki ce
Sandali kaming nanatili sa ganoong posisyon. Walang nagsasalita at tanging pagod na pag hinga namin ang maririnig maliban pa sa tibok ng aming puso. Marahan niya itong hinugot. Damang dama ko. Mula sa pagkakabanat ay muling nagsara ang haligi ng garden ko. Nadiligan sa wakas ang mga iniingatan kong bulaklak. Ang ni reserve ko para sa araw na to ng kanyang pagbabalik. "Hindi ka na aalis?" Ngumiti siya kasabay ng pag iling. Nangilid naman ang luha ko hanggang maiyak na nga ako. "Hey.. I promise.. I won't leave again. Love.." Inamo amo niya ako. Niyakap, kinulong sa kanyang bisig matapos dampian ng masuyong halik ang noo ko. Sobrang calm at satisfying ng pakiramdam kapag nasa piling ka na ng taong mahal na mahal mo. Parang ang perfect ng lahat. "I love you.." Mas humigpit pa ang yakapan namin. Buong tamis ko siya sinagot ng I love you. "Sorry kung pinag antay kita ng matagal. Sorry kung nainip ka. Those years that we're not together.. I'll make it up to you.." Kumawala siya
[JEZRA] "What are we doing here?!" Hindi ko makakalimutan ang lugar na to dahil minsan kaming nag love making sa maliit at tagong bahaging ito ng library. "You should have thought twice or more before you decided to take it off.." Oh gosh. I'm in trouble. Mukhang alam ko na kung bakit kami andirito. Sa bawat paghakbang niya pa abante siya namang pag atras ko. "Mau.. Stop.. Whatever in your mind. You can't do it." Banta ko pero parang mas nilagay ko sa alanganin ang sarili ko dahil mas naging seryoso, decided ng mukha nito. Inalis ko lang naman yun dahil maliligo ako. Hindi ko naman alam na mawawala kung saan ko inilapag. Perhaps si Renzo ang nakadampot nun. Ahhhh. Ang batang iyon. Anu bang naisip niya at kinuha ang wedding ring ko. At teka nga. The whole time magkausap ba sila? Ang unfair pala nya. Isang taon, wala siyang paramdam sa akin. Tuluyan ng tumigil sa paghakbang ng mga paa ko ng lumapat ang likuran ko sa kung anong matigas. Ito na marahil ang hangganan.
[MAUREEN AIRA JENSEN RENDEZ] Bago ako umalis ng bansa ay nagbilin ako kay Renzo about sa mommy niya. Sinabi kong habang wala ako ay wag hahayaang may umaligid rito. Lahat ng nangyayari kay Jezra ay nalalaman ko kay Renzo. Lagi kaming magkausap nito sa phone thru international calls. Isang taon kong trinabaho ang sarili ko. I healed myself first and now that I'm fully recovered I decided to finally go home. I really miss her. Paglapag ko pa lang ng airport gusto ko ng dumiretso sa Samson University. Kay Renzo ko nalaman na bumalik sa pagtuturo ang mahal kong asawa. Nakukwento din niya ang madaming asungot sa paligid ng mommy niya. Bago ako pumunta ay nagkita na muna kami ni Renzo sa bahay nila. Pinapunta niya ako roon dahil sa singsing. Nainis pa ako na hindi ito suot ni Jezra. Anong gusto niyang palabasin? Buhay dalaga siya? One year ago suot suot niya pa ito kaya nagtataka ako kung bakit ngayon ay hindi na. At iyon ang aalamin ko ngayong araw. "I'll punish y
LUMIPAS ANG ISANG TAON. Maraming nangyari sa bawat buhay ng isa. Nagbalik ang daddy ni Jezra. Nalaman din niya ang buong dahilan kung bakit sila noon iniwan nito. Pinagtapat ni Janette ang katotohanang si Vivian, ang mama ni Maureen talaga ang isinisigaw ng kanyang puso magpa simula noon hanggang sa kasalukuyan. Dahilan kung bakit hindi magawang suklian ang pagmamahal ng kanyang ama. Sa mga revelation na iyun ay nabawasan ang malalim at matagal ng sama ng loob. Naunawaan na ito ni Jezra. Pinili ng kanyang ama lumayo, maging masama sa paningin ng anak para paghilumin ang sariling sugat sa puso. Humingi ng pangalawang pagkakataon ang Daddy niya na siyang hindi naman niya ipinag damot. Nagkapatawaran din sila at ipinakilala sa apo. Tuwang tuwa naman si Renzo ganoon din ang matanda. Sa mahabang panahon nanatili itong single at namuhay ng mag isa. Nalaman ni Jezra na maski wala sa tabi niya ang daddy ay sinusubaybayan pala siya nito sa malayo. Isang bagay lang an
Buong akala ni Maureen ay kontrolado na ang sitwasyun pero ng umiling iling si Margaux, tila back to zero siya. Nagbago ang magandang impression nito. "Do you think I'm still naive to believe that?" Binalot muli ng pangamba si Maureen sa naging tono ng sunod nitong mga salita. "I know why you're here.." Nalipat ang panunutok niya ng baril kay Jezra na wala pa ding malay tao. "Please!" Tarantang sigaw, awat ni Maureen. Na alarma siya ng husto sa sunod na kaganapan. Iyon na ata ang pinaka nagdulot sa kanya ng matinding takot. Ang isi-ping mawala sa kanya ang babaeng mahal dito sa mundong ibabaw. "..It's just and only because of this girl.." Tiim bagang nitong hayag kasabay ng mas pag higpit ng hawak niya sa baril. Tinapunan niya ng madilim na tingin si Jezra. "No! That wasn't true.. Listen to me, Margaux! I know everything now. I fully understand you now.."Sa sinabi ay bahagyang lumambot si Margaux ngunit hindi sapat para maging kampante. Humarap siya kay Maureen
NANG makabalik ng Pinas si Maureen ay agad siyang dumiretso sa mommy ni Margaux kahit wala pa siyang tulog. Sa sobrang pag aalala para sa mag ina ay hindi niya na magawang tapunan ng pansin ang sarili. Napag alaman niyang halos dalawang buwan ng hindi nahahanap si Margaux. Tumakas ito sa instituition para sa may mga case kagaya ng kanya. "Please, iha.. Could you have mercIt'sn her? Its all my fault. I'm the reason she became this way. I-I let her suffer because I'm aA useless.. Useless mother who can't protect her own child." Binalikan niya ang mga sandaling sinubukan itakas ang anak sa demonyong asawa pero palagi siyang bigo at binubugbog siya nito. Marahil nawaglit sa ala ala ni Margaux pero madaming pagkakataong pinagtanggol din siya ng nanay niya. Humahantong na lang sa sukdulan na lupasay na ang nanany niya sa sahig dahil sa bugbog mula sa kanyang ama. Hanggang siya naman ang balingan sa kwarto para halayin. Isang gabi. Paulit ulit sa kanyang tainga ang s
SA MALAMIG na simoy ng hangin na dala ng gabi tanging silang tatlo ang nagsilbing nilalang sa liblib na lugar na iyon. Sa magkahiwalay at magkabilang dulo ng silid nakagapos ang mag ina. Nagdulot ng sobra sobrang sakit sa dibdib ni Jezra ang paghikbi ng kanyang anak. Takot na takot ito na maaring mag iwan ng trauma sa bata. Pilit siyang kumakawala sa pagkaka tali kahit nasusugatan ay walang kasing hapdi ang nasa puso niya dahil sa nakikitang kalagayan ng anak. Tanging pag da ing ang lumalabas sa kanyang bibig dahil may naka pusal dito. "Don't waste your energy and effort.. That rope won't let you escape." Sabi ng paparating na babae. Nag echo ang tunog ng takong nito sa buong lugar. Isa itong abandunadong building. Pag mamay ari ng Ama ni Margaux. "Demonyo ka!!" Agad na sigaw ni Jezra ng hugutin ng pwersahan ni Margaux ang nasa bibig niya. "Yeah.. But not like the usual.. I'm pretty, young and fresh. Not a rotten and scary one.." Pinagkrus nito ang mga kamay ng
"I'm glad it worked." Nasa phone si Rara kaaalis pa lang ni Maureen. Ibinalita niya ang good news. "If not my guilt won't stop. I will blame myself for the rest of my life-" "Stop that drama, Juno!" Awat niya rito. "How's your... What do you call that again? Your game of love w-with that.. What's her name again?" Napailing na lang si Rara sa pagiging chismoso ng kaibigan. "And what about you? What's the score? Sa inyo ni Hayes? Hindi ko alam lalaki pala talaga gusto mo." "Parang ang laking kasalanan. Ikaw nga babae ang gusto." "Yeah.. In born na yun sakin. Eh ikaw? When did you discover?" Nangingiting tanong ni Rara. Nagpatuloy lang sila sa masayang pag uusap. Hindi alintana ang isang nagbabadyang masamang balita. Hindi nila alam na paparating ito at ikagugunaw ng lahat. NAGUGULUHAN ang maid ng makarating sa address si Maureen. "Sigurado po ba kayo?" Tumango sa pangatlong beses ang nasa edad ng babae. Hindi magawang mapanatag ni Maureen. Lalo pa at wala siyan