HINDI ko alam kung naka ilang round kami ni Mau pero ang ramdam ko ngayon ng magising ang diwa ko ay ang pag hapdi ng kaselanan ko. "How's your sleep?" Siya agad ang bumungad ng mag dilat ako ng bahagya. Nag aadjust ang mga mata kong napalibot bigla sa paligid. "A-anong oras na? K-kanina pa ba ko tulog?" Nauutal pang tanong ko. Ngumiti naman ito bago ako sinagot. "I love you.." Paglalambing niya imbis na tugunan ang mga tanong ko. "I love you.." Mariposang ganti ko kasabay ng pag haplos sa makinis, maputi niyang pisngi. "It's already 10 in the evening, Love.. Ang himbing ng tulog mo kaya hindi kita ginising." Paliwanag niyang hindi nawawala ang naka paskil na ningning sa buong mukha niya. Di gaya ko naka bihis na ito. Samantalang kumot lang ang siyang tumatakip sa kahubaran ko. "S-si Lora?" Inasikaso niya kaya ang best friend ko. "Nasa kwarto na niya.. At..." Gumuhit ang nakakalokong ngiti nito."At ano?" Nagtataka ako sa inaasal niya. "She's with Aya.. I don't know, but I th
NAGING maayos ang pagsasama, relasyon namin ni Mau sa mga sumunod pang araw. Mabilis niyang nakapa lagayan ng loob si Lora. Ang tingin ko sa kanya noon mahirap siyang pakibagayan, hindi friendly or may attitude kaya wala siyang ibang kausap, kasama kundi si Aya. Siya yung tipo ng tao na hindi attention pleaser. Kung hindi mo siya lubos na kilala iisipin mong masama ang ugali niya, matapobre or what dahil nga napaka aloof sa tao. Totoo nga ang kasabihan na hindi mo lubos makikilala ang tao hanggat hindi mo nakakasama ng matagal o na-obserbahan. Masasabi kong hindi ka niya pag aaksayahan ng panahon kung dadaan ka lang sa buhay niya. Once she became your friend, she considered you part of her life, and that's permanent—Ganun siya magpahalaga sa mga taong totoong kaibigan at malapit sa kanya. Nasabi ko yun dahil sa samahan nila ni Aya. Kapag naririnig ko silang mag usap. Paano niya paalalahanan si Aya sa mga bagay bagay na parang isang kapatid niya. Mas lalo akong nahuhulog sa mga n
"Love.. Sabay tayo mag lunch." Kaka park niya lang at palabas na kami ng kotse ng magsalita siya. Sa faculty namin siya nag-i stay kapag vacant time namin pareho. Madalas walang tao doon kaya mas prefer namin. "Gusto mo bang sa labas kumain?" Tanong din ang naging ganti ko. Baka lang kasi gusto niya ng ibang atmosphere. Inaayos ko ang kwelyo niya ng mapa igtad ako. "Sira ka talaga!" Nandadakma na lang bigla ng dibdib. Sinamaan ko siya ng tingin. Patawa tawa lang. Isa ito sa mga ugali ni Mau na bagong tuklas ko lang, mapag biro. Mapag laro. Akala ko dati ang seryoso ng buhay niya pero maloko din pala."Kiss ko?" Hindi niya pinansin ang sinabi ko at ngumuso. Lumapit naman ako para dampian ng mabilis ang labi niya. Pero bago pa ako makabawi, hinapit niya na ko sa batok para diinan at habaan ang halik, akala mo naman pinag kakaitan siya. Sa buong isang araw nga kapag nasa bahay lang kami, kalahati ata doon ay puro halikan. "L-love.. E-enough." Hinarang ko ang palad sa bibig niya.
[JEZRA] Napansin kong panay ang tingin ni Mau sa phone niya kaya nawawala ako. Umiwas lang ako ng tingin saka nagpatuloy sa dini discuss ko sa klase. Patagong kinakalma ko ang sarili kahit parang sasabog na ang pakiramdam ko. Nag oover think malala habang pinipilit ko ang utak na mag focus. Napaka wrong timing naman talaga. Ganito pala kahirap kapag sa harapan mo mismo nakikita ang pagiging distracted ng asawa mo. Hindi ko na natiis. "Ms. Jensen!" Pukaw ko sa atensyon niya. Mabilis niyang ipinasok ang cellphone sa bag niya at tumingin ng diretso sakin. "Kanina pa kita nakikita. Wala sa klase ko ang presence mo. If that's important you may leave my class." Mabigat ang dibdib ko. Hindi ko intensyon na magmistulang napapahiya siya sa buong klase. Hindi ko lang talaga mapigilan ang sarili ko. Sino ba kasi yung umaagaw ng atensyon niya? Andito ako. Dapat ako lang. Imposible naman na mama niya yun at hindi na makakapag antay na matapos ang klase? "Sorry.." Yun lang at lumabas na si
[JEZRA] NAKAUWI na ako at lahat lahat ay wala pa din si Mau. Gusto ko na siyang tawagan pero pinipigilan ko. Ayokong magmukhang paranoid wife. Pilit kong kinakalma ang kalooban kong tila sasabog na. Kung anu anong naglalaro sa utak ko. What if may koneksyun ang pag alis niya sa sulat na galing kay Margaux? Nakita ko kung gaanu siyang apektado sa kausap kanina. Pumasok sa isip kong baka si Margaux yun. Nakikipag balikan ba siya? Na realize ba niyang hindi pala niya kayang bitawan si Mau? Tang ina niya kung ganun. It's too late for that. Maureen now is mine. Sa akin lang. Asawa ko siya kaya akin siya. Panay ang lakad ko dito sa sala habang madiin na naka kuyom ang parehas na palad. "Tumigil ka nga, Renze. Ako nahihilo sayo. Umupo ka nga." Awat ni Lora sakin. Nasa tabi niya si Aya na mukhang wala ding alam kung anong pinagkaka abalahan ng kaibigan niya. Hindi ko man ugaling magtanong ng mga bagay bagay ay nagawa ko pa din pero walang sagot na maibigay si Aya. Ang alam niya may b
Banayad niya akong pinihit paharap sa kanya. Tinatagan ko ang kalooban ko at hindi hinayaang tuluyang mag break down. Naniniwala akong kapag nakita ng taong mahal mo ang kahinaan mo ay pang hahawakan niya na yun sa loob ng pagsasama niyo. Hanggang masanay na lang siya na madali kang nadadala sa mga mabubulaklak niyang salita. "Hey.." Hinawakan niya ng may pag iingat ang magkabilang pisngi ko. Wala akong pinakitang emosyon, wala siyang mababasa maski ano. "Ikaw ang mahal ko. Mahal kita, Jezra. Mahal na mahal kita. Nagpunta ako doon bilang isang kaibigan..." So nagkita nga sila. Palihim akong lumunok. She didn't tell me. Why? Iniisip niya bang pagbabawalan ko siya? Na maiipit siya kapag nagkataon at hindi magagawang makita si Margaux? Kaya ba ura urada na lang siyang umalis? Ganun ba siya ka worried? Life and death na ba ang pinag uusapan? "Walang ibang dahilan. Trust me.. Wala na akong nararamdaman for Margaux. Please.. Trust me on this." Walang salitang nais lumabas sa labi ko.
[MAUREEN] HINDI ko na namalayan kung gaano na ba ako katagal dito sa may pintuan—Nasa loob pa din ang asawa ko. Alam kong hindi ito madali para sa kanya pero wala na akong ibang maisip. Walang pagdadalawang isip na siya ang pipilian ko sa kahit anong sitwasyon pero hindi kaya ng kunsensya ko kapag may nangyaring masama kay Margaux. Dadalhin ko yun habang nabubuhay ako. Napapabuga na lang ako ng hangin sa kawalan habang naka salampak. Napapahilamos ako saking mukha sa sobrang frustration. Pakiramdam ko nasa gitna ako ng malaking bato. Gusto pa nga kanina ni Tita na mag stay ako sa kanila. I can't do that—sobra na yun para sa kapakanan ng asawa ko. "Love.." Agad akong napatayo ng marinig ko pa lang ang pagpihit ng doorknob. Nag aalala akong humawak sa kanya. Niyakap ko siya ng mahigpit. "I'm sorry. I'm so sorry for putting you into this complicated situation. I'm sorry, Love." [JEZRA] Gusto ko na lang kutyain ang sarili ko sa pagiging martyr? Yun ba ang tamang salita? I'm just
[MAUREEN]MAHIMBING na natutulog si Jezra, naka yakap sa akin ng maalimpungatan ako. Napangiti ako ng maalala ko ang kaninang mainit na tagpo namin. Dahan kong inalis ang kamay niyang naka dantay sa katawan ko. Inayos ko ang kumot sa katawan niyang hub@d bago ako nagtungo ng banyo. Saglit lang at lumabas na din ako para sana bumalik sa tabi ng asawa ko ng mapansin kong walang tigil ang ilaw mula sa phone kong nasa may bedside table.Lumapit ako para tignan iyon. Mommy ni Margaux ang nasa ongoing call. Napatingin pa ako sa oras, nangunot at napaisip. Ano kayang pakay ni Tita ng madaling araw. Lumayo ako sa gawi ni Jezra, lumapit sa pinto. Dahan itong binuksan para hindi mag dulot ng ingay hanggang makalabas ako. Saka ko pa lang sinagot ang tawag. "I-I'm sorry to disturb you, Maureen, pero kasi-" Ang tarantang boses agad ang sumalubong sa akin. Naputol at napalitan ng ingay sa background. Sunod-sunod ang narinig kong pagbabasag. "Margaux! Anak! Please! Stop it!" Gumuhit ang pag aa
IMBITADO ang lahat, relatives, friends sa enggrandeng kasal ni Maureen Aira at Jezra Renze sa pangalawang pagkakataon na gaganapin sa isang private beach resort sa kabilang isla ng Palawan. Tanging eroplano at barko lamang ang daan para makarating sa naturang lugar kaya panay ang reklamo ng ilang malalapit nilang kaibigan. Kakaiba ang naging tema ng kasal dahil naka pang swimming outfit ang lahat. Kanya kanyang kwentuhan. Ang iba ay abala sa pagkuha ng kani kanilang anggulo sa iba't ibang parte ng venue. Masaya at purong good vibes lang ang awra. Maririnig mo din ang relaxing, calm and romantic background music mula sa mga kilalang orchestra na sadyang inimbitahan ng mag asawa. Nagmula pa ang mga ito sa New Zealand kung saan nanirahan ni Maureen ng isang taon at mahigit. Humahalo sa saktong lamig na simoy ng hangin sa paligid ang kanilang tinutugtog. Animo'y sumasayaw din ang mga dahon ng ilang puno. Pati ang hampas ng alon sa pang pang ay tila sumasabay din at nakiki ce
Sandali kaming nanatili sa ganoong posisyon. Walang nagsasalita at tanging pagod na pag hinga namin ang maririnig maliban pa sa tibok ng aming puso. Marahan niya itong hinugot. Damang dama ko. Mula sa pagkakabanat ay muling nagsara ang haligi ng garden ko. Nadiligan sa wakas ang mga iniingatan kong bulaklak. Ang ni reserve ko para sa araw na to ng kanyang pagbabalik. "Hindi ka na aalis?" Ngumiti siya kasabay ng pag iling. Nangilid naman ang luha ko hanggang maiyak na nga ako. "Hey.. I promise.. I won't leave again. Love.." Inamo amo niya ako. Niyakap, kinulong sa kanyang bisig matapos dampian ng masuyong halik ang noo ko. Sobrang calm at satisfying ng pakiramdam kapag nasa piling ka na ng taong mahal na mahal mo. Parang ang perfect ng lahat. "I love you.." Mas humigpit pa ang yakapan namin. Buong tamis ko siya sinagot ng I love you. "Sorry kung pinag antay kita ng matagal. Sorry kung nainip ka. Those years that we're not together.. I'll make it up to you.." Kumawala siya
[JEZRA] "What are we doing here?!" Hindi ko makakalimutan ang lugar na to dahil minsan kaming nag love making sa maliit at tagong bahaging ito ng library. "You should have thought twice or more before you decided to take it off.." Oh gosh. I'm in trouble. Mukhang alam ko na kung bakit kami andirito. Sa bawat paghakbang niya pa abante siya namang pag atras ko. "Mau.. Stop.. Whatever in your mind. You can't do it." Banta ko pero parang mas nilagay ko sa alanganin ang sarili ko dahil mas naging seryoso, decided ng mukha nito. Inalis ko lang naman yun dahil maliligo ako. Hindi ko naman alam na mawawala kung saan ko inilapag. Perhaps si Renzo ang nakadampot nun. Ahhhh. Ang batang iyon. Anu bang naisip niya at kinuha ang wedding ring ko. At teka nga. The whole time magkausap ba sila? Ang unfair pala nya. Isang taon, wala siyang paramdam sa akin. Tuluyan ng tumigil sa paghakbang ng mga paa ko ng lumapat ang likuran ko sa kung anong matigas. Ito na marahil ang hangganan.
[MAUREEN AIRA JENSEN RENDEZ] Bago ako umalis ng bansa ay nagbilin ako kay Renzo about sa mommy niya. Sinabi kong habang wala ako ay wag hahayaang may umaligid rito. Lahat ng nangyayari kay Jezra ay nalalaman ko kay Renzo. Lagi kaming magkausap nito sa phone thru international calls. Isang taon kong trinabaho ang sarili ko. I healed myself first and now that I'm fully recovered I decided to finally go home. I really miss her. Paglapag ko pa lang ng airport gusto ko ng dumiretso sa Samson University. Kay Renzo ko nalaman na bumalik sa pagtuturo ang mahal kong asawa. Nakukwento din niya ang madaming asungot sa paligid ng mommy niya. Bago ako pumunta ay nagkita na muna kami ni Renzo sa bahay nila. Pinapunta niya ako roon dahil sa singsing. Nainis pa ako na hindi ito suot ni Jezra. Anong gusto niyang palabasin? Buhay dalaga siya? One year ago suot suot niya pa ito kaya nagtataka ako kung bakit ngayon ay hindi na. At iyon ang aalamin ko ngayong araw. "I'll punish y
LUMIPAS ANG ISANG TAON. Maraming nangyari sa bawat buhay ng isa. Nagbalik ang daddy ni Jezra. Nalaman din niya ang buong dahilan kung bakit sila noon iniwan nito. Pinagtapat ni Janette ang katotohanang si Vivian, ang mama ni Maureen talaga ang isinisigaw ng kanyang puso magpa simula noon hanggang sa kasalukuyan. Dahilan kung bakit hindi magawang suklian ang pagmamahal ng kanyang ama. Sa mga revelation na iyun ay nabawasan ang malalim at matagal ng sama ng loob. Naunawaan na ito ni Jezra. Pinili ng kanyang ama lumayo, maging masama sa paningin ng anak para paghilumin ang sariling sugat sa puso. Humingi ng pangalawang pagkakataon ang Daddy niya na siyang hindi naman niya ipinag damot. Nagkapatawaran din sila at ipinakilala sa apo. Tuwang tuwa naman si Renzo ganoon din ang matanda. Sa mahabang panahon nanatili itong single at namuhay ng mag isa. Nalaman ni Jezra na maski wala sa tabi niya ang daddy ay sinusubaybayan pala siya nito sa malayo. Isang bagay lang an
Buong akala ni Maureen ay kontrolado na ang sitwasyun pero ng umiling iling si Margaux, tila back to zero siya. Nagbago ang magandang impression nito. "Do you think I'm still naive to believe that?" Binalot muli ng pangamba si Maureen sa naging tono ng sunod nitong mga salita. "I know why you're here.." Nalipat ang panunutok niya ng baril kay Jezra na wala pa ding malay tao. "Please!" Tarantang sigaw, awat ni Maureen. Na alarma siya ng husto sa sunod na kaganapan. Iyon na ata ang pinaka nagdulot sa kanya ng matinding takot. Ang isi-ping mawala sa kanya ang babaeng mahal dito sa mundong ibabaw. "..It's just and only because of this girl.." Tiim bagang nitong hayag kasabay ng mas pag higpit ng hawak niya sa baril. Tinapunan niya ng madilim na tingin si Jezra. "No! That wasn't true.. Listen to me, Margaux! I know everything now. I fully understand you now.."Sa sinabi ay bahagyang lumambot si Margaux ngunit hindi sapat para maging kampante. Humarap siya kay Maureen
NANG makabalik ng Pinas si Maureen ay agad siyang dumiretso sa mommy ni Margaux kahit wala pa siyang tulog. Sa sobrang pag aalala para sa mag ina ay hindi niya na magawang tapunan ng pansin ang sarili. Napag alaman niyang halos dalawang buwan ng hindi nahahanap si Margaux. Tumakas ito sa instituition para sa may mga case kagaya ng kanya. "Please, iha.. Could you have mercIt'sn her? Its all my fault. I'm the reason she became this way. I-I let her suffer because I'm aA useless.. Useless mother who can't protect her own child." Binalikan niya ang mga sandaling sinubukan itakas ang anak sa demonyong asawa pero palagi siyang bigo at binubugbog siya nito. Marahil nawaglit sa ala ala ni Margaux pero madaming pagkakataong pinagtanggol din siya ng nanay niya. Humahantong na lang sa sukdulan na lupasay na ang nanany niya sa sahig dahil sa bugbog mula sa kanyang ama. Hanggang siya naman ang balingan sa kwarto para halayin. Isang gabi. Paulit ulit sa kanyang tainga ang s
SA MALAMIG na simoy ng hangin na dala ng gabi tanging silang tatlo ang nagsilbing nilalang sa liblib na lugar na iyon. Sa magkahiwalay at magkabilang dulo ng silid nakagapos ang mag ina. Nagdulot ng sobra sobrang sakit sa dibdib ni Jezra ang paghikbi ng kanyang anak. Takot na takot ito na maaring mag iwan ng trauma sa bata. Pilit siyang kumakawala sa pagkaka tali kahit nasusugatan ay walang kasing hapdi ang nasa puso niya dahil sa nakikitang kalagayan ng anak. Tanging pag da ing ang lumalabas sa kanyang bibig dahil may naka pusal dito. "Don't waste your energy and effort.. That rope won't let you escape." Sabi ng paparating na babae. Nag echo ang tunog ng takong nito sa buong lugar. Isa itong abandunadong building. Pag mamay ari ng Ama ni Margaux. "Demonyo ka!!" Agad na sigaw ni Jezra ng hugutin ng pwersahan ni Margaux ang nasa bibig niya. "Yeah.. But not like the usual.. I'm pretty, young and fresh. Not a rotten and scary one.." Pinagkrus nito ang mga kamay ng
"I'm glad it worked." Nasa phone si Rara kaaalis pa lang ni Maureen. Ibinalita niya ang good news. "If not my guilt won't stop. I will blame myself for the rest of my life-" "Stop that drama, Juno!" Awat niya rito. "How's your... What do you call that again? Your game of love w-with that.. What's her name again?" Napailing na lang si Rara sa pagiging chismoso ng kaibigan. "And what about you? What's the score? Sa inyo ni Hayes? Hindi ko alam lalaki pala talaga gusto mo." "Parang ang laking kasalanan. Ikaw nga babae ang gusto." "Yeah.. In born na yun sakin. Eh ikaw? When did you discover?" Nangingiting tanong ni Rara. Nagpatuloy lang sila sa masayang pag uusap. Hindi alintana ang isang nagbabadyang masamang balita. Hindi nila alam na paparating ito at ikagugunaw ng lahat. NAGUGULUHAN ang maid ng makarating sa address si Maureen. "Sigurado po ba kayo?" Tumango sa pangatlong beses ang nasa edad ng babae. Hindi magawang mapanatag ni Maureen. Lalo pa at wala siyan