Nanghihinang naghilamos si Daviah ng mukha at saka tiningnan ang sarili sa salamin. Nagising siya na masama ang pakiramdam niya kahit na maayos naman ang pagtulog niya ngayong gabi, maaga nga siyang nakatulog kaya hinfi niya alam kung bakit nakakaramdam siya ng panghihina.Gusto niyang sumuka, pero wala namang lumalabas sa kanya. Nakaramdam din siya ng pagkahilo, na talaga namang dumagdag pa sa pagpahina sa kanya. Hindi siya sakitin kaya hindi niya mapigilan ang manibago sa pagsama ng kanyang pakiramdam. Binsa ni Daviah ang labi at saka ito huminga ng malalim. Ilang beses niya iyong ginawa, nagbabakasakaling bumuti ang pakiramdam niya.But even though she didn’t feel okay, naligo na siya at bumaba. It was only 7 AM nang tuluyan siyang bumaba. Ayaw niyang maulit ang nangyari kahapon na alas otso na siya nagising, kaya naman galit na galit si Geneva sa kanya. Hindi lang mapigilan ni Daviah anv mapangiti nang unang bumungad sa kanya ay si Azi na nasa sala, nakikipag-usap sa Papa nito
Sa dalampasigan, dama ni Daviah ang kakaibang saya. Nasa beach na sila, at magtatagal sila sa resthouse na pag-aari ng mga Buenavista. “Kumain ka pa, Daviah. We have many foods here,” sambit ni Geneva dito habang tinuturo ang mga pagkain. Nakangiting tumango si Daviah dahil talagang masaya siya sa mabait na pakikitungo nito. Hindi alam ni Daviah kung bakit biglang nagbago ang pakikitungo ng Mama ni Azi sa kanya, pero ang importante sa kanya sa ngayon ay nagiging maayos na ang tungo ng mama ni Azi sa kanya. Ang makipag usap ito ng ganoon ay talaga namang nagpapasaya na jay Daviah.“Salamat, Tita,” Daviah said nang abutan pa siya ng pagkain ni Geneva.“If you want barbeque, lumapit ka lang kay Zara at humingi,” sambit pa ni Geneva at saka tinuro si Zara na busy sa pagluluto ng barbeque. “Sabihan mo lang ako kapag gusto mo ng barbeque, dadalhan kita diyan,” ani din ni Zara habang nakangiti. Binasa ni Daviah ang labi dahil hindi pa rin siya makapaniwala. She’s thinking this is not
Huminga si Daviah ng malalim. Hindi siya makapaniwala na makakaramdam siya ng ganitong ginhawa. Subrang ginhawa.Parang mas magaan na ang lahat sa pagitan niya at ng pamilya ni Azi. Kanina pa sila nagtatawanan, nagkukulitan, at tila tanggap na tanggap na siya ng mama ni Azi kaya talagang sobrang gaan na ng pakiramdam ni Daviah. “Ilan ang gusto mong anak?” “Huh?” Gulat na sinulyapan ni Daviah si Azi nang bigla niya itong itanong pagkatapos ng mahabang katahimikan nila. Parang nabingi siya at biglang ppakiramdam nito ay mali na ang narinig.Inangat ni Azi ang tingin at tinignan si Daviah. “Tinatanong kita kung ilan ang gusto mong anak,” pag-uulit nito na ikinakurap-kurap ni Daviah at tuluyang hindi makapagsalita. Hearing those words makes Daviah feel heaven. “Y-You want me to be a mother of your child?” Hindi alam ni Daviah kung bakit iyon ang lumabas na tanong sa labi niya, but she really couldn't believe it. Hearing those is really shocking at talaga namang nakakakapagpabili
Chapter 78Umasa si Daviah, hindi niya iyon maitatago sa sarili niya. She really thought everything was okay. Naniwala siyang okay na ang lahat, but turns out like this.Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Daviah habang nilalabanan ang pagkahilo. Masama nanaman ang pakiramdam niya, but then she tried to look okay. She braced herself, placing her hand on the cold, tiled wall for balance. Muli siyang huminga nang malalim habang hinihilot ang ulo niya. After that, when she assured herself that she could go out of the cubicle kung nasaan siya, lumabas na siya, carefully fixing her long sleeves before stepping out.Pagbukas niya ng pinto, nagulat siya nang bumungad si Zara sa kanya, nakasandal sa sink, her arms crossed, and a smug smile playing on her lips, animoy inaasahan na niya na siya ang makikita niya sa paglabas nito sa cubicle.Hindi pinansin ni Daviah si Zara, but Zara start talking.“Bakit ba kasi hindi ka na lang umalis?” ani Zara, her voice dripping with disda
Chapter 79“What if something happened to Zara? And for god’s sake, Zara’s face. Look at her. Pagsabihan mo iyang fiancé mo, Azillo!” Galit na ani ni Geneva habang inaalalayan si Zara palabas ng comfort room. Alam ni Daviah na seryoso na ang sitwasyon, pero kahit na alam niya iyon, hindi mapigilan ni Daviah ang matawa. She couldn't believe how dramatic Zara was being. Zara's face looked pale, eyes wide with shock and pain. Kung hindi alam ni Daviah na umaarte lang ito ay baka pati siya ay napaniwala nito. She's fvcking good in acting. Napailing si Daviah habang nakatingin dito. Oo, sinampal niya ito, pero yung dumaing at talagang umupo pa sa sahig para magmukhang nasasaktan—subra naman na ata iyon. “Did you slap her?” Mariing tanong ni Azi nang sila na lang ang naiwan doon at nasisigurado ni Daviah na nakita ni Azi ang pagtawa nito. Bumuntong hininga si Daviah because his voice laced with frustration“Yes, but—” Hindi pa natatapos ang sasabihin at hindi pa siya nakakapagpaliwanag,
Chapter 80“Ano bang nangyari?” Mahinahong tanong ni Dave pagdating niya.Hindi gusto ni Dave ang magpadalos dalos, so he asked that question pagdating na pagdating niya.Mabilis na nakarating si Dave sa resthouse ng mga Buenavista. Sobrang nag-aalala siya kay Daviah, lalo na’t tumawag ito na umiiyak, kaya’t agad niyang ipinatawag ang chopper ng kanilang pamilya para makarating nang mabilis.Sinubukan ni Azi na kausapin ng mahinahon si Daviah pagkatapos ng sinabi nito, ngunit hindi na siya nito pinansin at nagmistula itong hangin hanggang sa dumating na nga si Dave. Tahimik lang si Daviah at patuloy na umiiyak, kaya’t hindi alam ni Azi ang gagawin.Sinubukan niyang ipaintindi dito kung bakit gusto niyang humingi ito ng tawad, pero talagang hindi na siya nito kinibuan.“We just had a misunderstanding—” Sagot ni Azi na agad pinutol ni Daviah.“No! Misunderstanding, my ass! I want to go home and I’ve already ended our engagement!” Mariing sagot ni Daviah. Tumigil na siya sa pag-iyak, at
Chapter 81Pagpasok ni Daviah sa chopper, agad siyang nakatulog. She suddenly felt drained. She had never felt this tired before kaya naman hindi niya magawang pigilan ang katawan na agad makatulog. Si Dave, na handa na sanang magsalita at kausapin siya, ay natigilan nang makitang nakasandal na ang buong katawan ni Daviah at tulog na ito. It seemed like she was exhausted, both physically and emotionally.Dave sighed, but then he decided to let his niece sleep. Pinagpasyahan nitong mamaya na lang kausapin. Isang oras lang ay nasa Manila na sila, kaya naman kinailangan ni Dave na gisingin si Daviah.Kahit na inaantok pa, walang nagawa si Daviah kung hindi ang gumising at tumayo. “What did you do?” Napasimangot si Daviah nang marinig ang seryosong tanong ni Dave nang pagpasok nila sa bahay ni Daviah.“Where’s mom?” Tanong ni Daviah at sinubukang huwag sagutin ang tanong ng Tito Dave niya.Daviah already expected that Dave would ask her what happened, kaya naman hindi na siya nagulat, p
Chapter 82Nagising si Daviah dahil sa bulongan sa paligid. Parang may mga pagtatalo na nangyayare sa paligid niya.“No one will dare tell this to Buenavista.”“Then what if your daughter wants to tell them this? Pipigilan mo? Seriously, Van. Let your daughter decide.”“Can the two of you stop? Ngayon talaga kayo hindi nagkasundo? My granddaughter needs all of us right now, kaya umayos kayong dalawa. Ngayon kayo kailangan ng anak niyo kaya ngayon kayo magkaisa ng desisyon!"Daviah heard all of that very well. Hindi niya maintindihan kung ano ba ang tungkol doon. Alam niya rin na ang huling nagsalita ay ang lolo niya, making want to know what happening is.Hinawakan ni Daviah ang kanyang ulo at saka dahan-dahang minulat ang mata.“She’s awake!” She heard that from a familiar voice.Nanghihina man, pero hindi maiwasan ni Daviah ang magulat nang makita niya ang nakababata niyang kapatid. It’s her brother na minsan lang umuwi dahil piniling manatili sa ibang bansa kasama ang ilang mga pin
Napaayos si Cheska sa pagkakaupo nang mapansing malapit na sila at dahil naka kotse si Azrael, hindi naman pwedeng ipasok niya ito at ayaw din ni Cheska na makakuha ng attention gayong paniguradong makakarating ito sa mama niya kaya naman sa kanto pa lang ay agad na niyang sinabihan si Azrael na itigil na ang kotse.Tatanggalin sana ni Cheska ang Office coat ni Azrael na suot niya para isauli na, pero bago pa matanggal ni Cheska ay agad nang nagsalita si Azrael."What? Balak mong maglakad pauwi na ganyan ang damit? Sinuot ko yan sayo para may pantakip ka ng katawan tapos tatanggalin mo?"Napanguso si Cheska sa narinig."Kung sana kasi hindi mo ako initusang magpalit, diba? Tapos ngayon ayaw mong maglakad ako ng ganoon ang damit. Talaga lang, ha?" Sarkastikong ani ni Cheska at hindi na tinuloy ang pagtanggal sa office coat ni Azrael."Why don' you just do everything I said without saying anything? ha?" Napairap si Cheska.“Salamat sa paghatid—” Sambit na lang nito, pero natigilan si Che
Chapter 17 “Bitawan mo nga ako!” Inis na ani ni Cheska kay Azrael nang patuloy siya nitong hinila papalabas at papunta sa parking lot. And Cheska successfully pulled her hand. Nang tignan siya ni Azrael, tinignan niya ito ng masama. “Ano bang problema mo at ang init-init ng ulo mo?” Umigting ang panga ni Azrael at saka pumikit ng mariin. "You!" "Me?" Takang tanong ni Cheska. Hindi niya lubos alam kung bakit subrang init ng ulo ni Azrael. Oo at inaasar niya ito kanina, pero tama na bang rason iyon para maging ganito kagalit? "Yes, you! because you have a plan on drinking that alcohol!" Umawang ang labi ni Cheska. "Seryoso ka ba? Doon ka talaga nagagalit ng ganyan?" Hindi makapaniwalang tanong no Cheska. Pinanood ni Cheska kung paano hinilot ni Azrael ang sintido niya bago magsalita. “I told you not to get that drink, pero plano mo paring kunin—” “Malamang! Anong gusto mo? Pahirapan ko pa iyong waiter? Tapos ano? Mawawalan siya ng trabaho dahil lang sa hindi ko tinanggap
Chapter 16Hindi makapaniwalang tinitigan ni Cheska si Azrael, ang isang kilay niya ay bahagyang nakataas habang pilit niyang inuunawa ang ikinikilos nito. Kanina lang ay nakaupo ito sa kabilang dulo ng sofa, pero ngayon ay nasa tabi na niya—nakaakbay pa na parang walang pakialam sa mundo. Hindi niya maiwasang magtaka sa biglaang pagbabago ng mood nito.“Problema mo?” tanong ni Cheska, at sa hindi mawaring dahilan, halos matawa na siya sa inasal ng binata.“Hindi kita pinapasweldo para magtanong. Just stay quiet and sit beside me,” mariin at masungit na sabi ni Azrael.Napanguwi si Cheska sa narinig dahil kailan ay subrang sungit nito, pero hindi maintindihan ni Cheska ang sarili kung bakit niya tinanggal ang kamay ni Azrael.Kung ibang lalaki siguro ang lumapit sa kanya nang ganito kalapit, malamang ay siniko na niya ito, o kaya’y nasapatusan. Pero sa halip na gawin iyon, napahinga lang siya nang malalim at pinagmasdan ang iritadong ekspresyon ni Azrael—ang nakakunot nitong noo, ang
Chapter 15Gusto pang magmatigas ni Cheska dahil para sa kanya ay hassle ang magpalit pa ng damit gayong para sa kanya ay maayos naman na ang damit na suot, pero wala naman siyang magagawa gayong boss naman niya ang nagsabi at nag-utos. At saka kahit naman binabara bara niya iyon at sinsagotsagot ay takot pa rin ito na baka biglang magbago ang isip nito. Plano din kasi ni Cheska na kausapin si Azrael tungkol sa pagpapagamot ng kapatid niya kaya talagang hindi niya maipagkakailang masaya siya sa pagtawag nito.Matapos ang ilang minutong paghihintay, dumating na ang damit na ipinadala ni Azrael. Walang nagawa si Cheska kundi isuot ito, kahit pa ramdam niyang hindi niya ito kailanman isusuot kung siya ang masusunod.Paglabas niya mula sa restroom, agad niyang naramdaman ang kakaibang pakiramdam ng telang bumabalot sa katawan niya. Isang itim na fitted dress ang suot niya—hapit na hapit ito sa kanyang katawan, dinidikitan ang bawat hubog niya sa paraang hindi siya sanay. Ang tela ay manipi
Chapter 14Hindi na nagpalit si Cheska ng damit. Kung ano ang suot niya kanina habang nasa kalsada kasama si Cris, iyon na rin ang dinala niya sa mamahaling bar kung saan siya pinatawag ni Azrael. Naka-itim siyang t-shirt na kupas at maluwag sa kanya, halos mahulog na sa balikat. Ang suot niyang shorts ay mukhang hiniram niya pa sa kung sinong lalaki—lampas tuhod at luma na rin. Naka-black cap siya, pero hindi nito tuluyang natakpan ang mahaba niyang buhok na nakalugay, bumabagay sa overall niyang pormang parang tambay sa kanto.At ngayon, habang naglalakad siya sa loob ng bar, hindi niya maipinta ang mga tingin na ipinupukol sa kanya ng mga tao roon. Napapailing si Cheska dahil parang nanliliit ang mga matang nakatingin sa kanya, na animo’y sa tingin pa lang ay sinasabi nang hindi siya bagay sa lugar na iyon.Napapalatak si Cheska. “Ano bang problema ng mga ‘to? Saka ano namang pake nila?” bulong niya sa sarili at medyo nakaramdam ng inis.Ang mga babae sa paligid ay nakasuot ng mga f
“Huhulaan ko, nag-away na naman kayo ng Mama mo, no?”Hindi tinignan ni Cheska si Cris nang marinig niya ang boses nito. Sa halip tignan ito, nanatili siyang nakatitig sa kalsada, pinagmamasdan ang walang-humpay na daloy ng mga sasakyan. Ang ilaw mula sa mga headlight ay sumasalamin sa kanyang mga mata, pero hindi iyon sapat para tabunan ang lungkot na nararamdaman niya sa lahat ng masasakit na salita mula sa kanyang ina.“Wala siya ngayon, pero kahapon, oo. Ano pa nga ba? Wala namang bago doon. Himala na lang siguro kung hindi kami mag-aaway o magtatalo ng isang araw. Palagi naman kasing mainit ang ulo niya.” Mahina at sarkastikong sagot ni Cheska, kasabay ng mapait na ngiti.Napabuntong-hininga si Cris at umiling. "Masyado ka kasing mabait sa Mama mo. Halos ikaw na lahat ang gumagawa ng pera para kapatid mo at pati sa pagsusugal ni Tita. Huwag mo namang hayaang abusuhin ka niya, Cheska.""Hindi ko naman kayang maging matigas, Cris. Mama ko iyon, eh. Kahit ganoon iyon, mama ko pa r
Chapter 12Zara. Iyon ang pangalan ng kanilang ina.Palaging ganoon ang ina ni Cheska sa kanilang magkapatid. Sa kabila ng pagsusumikap ni Cheska na makatulong sa gastusin, puro masasakit na salita lang ang natatanggap nila mula sa kanilang ina at paulit ulit na panunumbat na walang katapusan.Paulit-ulit na binabanggit ng kanyang ina kung paano siya nagsisisi na sumama sa ama nila noong maayos pa ang buhay nito. Para bang isang pagkakamali ang kanilang pagdating sa mundo. Palagi nitong pinaparamdam na sila ang mismong sumira sa buhay nito.Alam din ni Cheska na dating guro ang kanyang ina sa kanilang probinsya. Lagi nitong sinasabi na may ibang lalaking gusto sana niyang pakasalan noon—at kung siya raw ang nasunod, hindi sana naging ganito ang buhay niya. Isang masakit na katotohanang palaging itinatanim sa isip ni Cheska, na para bang kasalanan nilang magkapatid kung bakit ganoon ang sinapit ng kanilang ina.“A-Ate, magpapagamot na po ako?”Kitang-kita ni Cheska ang pagningning ng mg
Chapter 11“Gwapo sana, kaso ang gago-gago niya.”Napabuntong-hininga si Cheska habang nakatitig sa hawak niyang cellphone. Napapailing na lang siya sa inis at halo halong nararamdaman niya. Hindi niya alam kung bubuksan ba niya ito o hindi—baka kasi may makita na naman siyang hindi niya magugustuhan. Kahit pa pilit niyang iwaksi sa isip ang nakita niya, patuloy itong bumabalik, paulit-ulit, na parang isang sirang plaka ang narinig niya kanina na talaga namang paulit ulit na lang sa isip ni Cheska.“Nagbibigay ng cellphone, tapos may nagbebembangan? Kinikilabutan pa rin ako. Ang gandang cellphone tapos may b0ld. Tanga na, gago pa. Paano na lang kung si Tita Daviah ang nakakuha at nagbukas ng phone? Ang tanga niya, sobra.”Napapailing siya habang kinakausap ang sarili at alam din naman niya na mukha na siyang tanga habang kausap ang sarili, pero talagang hindi niya mapigilan ang sarili. Hindi lang inis ang nararamdaman niya—may halong kilamot talaga. Hindi niya inakalang makakakita siya
Chapter 10"Iha, pasensya na kung marami kami ngayon dito. I am really just happy that my son already has a girlfriend, kaya talagang sinabihan ko ang lahat tungkol sayo. Mas marami pa sana ito kung hindi lang nasa ibang bansa at busy ang iba. And also, my husband is not here dahil may dinaluhang meeting, kaya hindi mo siya makikilala ngayon."Halos nawala lahat ng tapang ni Cheska nang makita niya kung gaano karami ang pamilya ni Azrael. Mukhang alam na ni Cheska kung bakit ganito kalaki at kalawak ang condo ni Azrael—dahil kung maliit ito, hindi sila magkakasya lahat."O-Okay lang po at saka m-masaya naman po akong makilala kayo," sinubukan ni Cheska na ngumiti at maging normal ang kilos, pero halos hindi niya magawa nang mabuti dahil alam naman niya sa sarili niya na hindi totoo ang lahat ng ito.Nang matapos sabihin ni Cheska iyon, agad siyang dinumog at nagpakilala isa-isa. Ang iba ay sabay-sabay pa nga sa pagsasabi ng pangalan, kaya halos wala nang matandaan si Cheska sa mga pang