“Kain na tayo!” masiglang declara at halos mapapalakpak sa tuwa si Cheska nang sabihin niya iyon.Nang tuluyang mabigyan ni Cheska ng makakain ang kapatid, naupo na rin siya upang kumain. Ngunit natigilan siya nang maupo si Azrael sa tabi niya. Ramdam niya ang tingin ni Cris kaya medyo umurong siya ng kaunti palayo kay Azrael. Ang hindi niya gustong mangyare ay isipin nito na may namamagutan sa kanila ni Azrael.“Cris, kain ka na. Saka salamat sa pagbisita kay Nero,” nakangiting sabi ni Cheska. Sobrang pasasalamat niya kay Cris dahil alam niyang kailangan din ni Nero ng ibang makakausap bukod sa kanya.“Alam mo namang hindi ko kayang tiisin ang kapatid mo,” simpleng sagot ni Cris, dahilan para mas lalong mapangiti si Cheska.Kukuha na sana si Cheska ng adobo, pero natigilan siya nang lagyan ni Azrael ng hipon ang pinggan niya. Napasulyap siya kay Azrael. Bago pa siya makapagsalita ay naunahan na siya ni Cris, na ngayo’y nakatayo na."Gusto mo bang patayin si Cheska?" Nanlaki ang mata
Mabilis na sinundan ni Cheska si Azrael papalabas at nang mahabol ay sinabayan niya ito sa paglalakad. Gusto sanang magsalita ni Cheska at kausapin ito, pero hindi niya magawa nang makita kung gaano ito kaseryoso.Kinagat ni Cheska ang labi dahil pakiramdam niya may ginawa siyang hindi nito nagustuhan, pero ano naman iyon? Iyon kayang narinig niya? Pero ano namang problema doon? Totoo naman na hindi siya nito liligawan at saka hindi niya ito sasagutin kung sakali. Saka totoo naman na mayaman ito kaya ano bang problema nito at parang hindi maipinta ang mukha sa seryoso?Halos hindi na alam ni Cheska kung ano ang iisipin kaya nang tuluyang makarating sila sa harap ng kotse ni Azrael ay hinarap na niya ito para makausap.“Bakit ba ang seryoso ng mukha—-”“I just call you if I need you. Huwag mo akong tatawagan o itetext, ako ang tatawag kapag kailangan kita,” mabilis na ani nito at saka sumakay sa kotse niya. Napakurap-kurap si Cheska sa narinig at hindi na nagawang makapagsalita hanggan
Chapter 35Tahimik ang buong kwarto. Tahimik si Cheska. Pero sa loob niya, hindi siya mapakali. Gabi na, ngunit hindi pa rin siya makatulog ng matiwasay dahil sa iniisip niya."Hindi niya ako gusto.Hindi ko rin siya gusto.Mas lalong hindi siya nagseselos.Bakit naman iyon magseselos? Wala naman dahilan kasi hindi naman niya ako gusto."Tuloy-tuloy sa isip ni Cheska iyon at parang gusto na lang niyang iuntog ang ulo para matigil na sa pag-iisip.Paulit-ulit niyang sinasabi iyon sa sarili, pero hindi iyon sapat para patahimikin ang mga alaala ng halik ng lalaki kagabi sa kanya, kung paano nito inangkin ang labi na animo'y uhaw na uhaw ito doon. Iyon bang pagdampi ng mga labi nito sa kanya na hindi pilit. Walang sapilitan. Walang usapan—pero naroon ang init. Ang totoo.At lalo siyang nababahala dahil hindi siya nakaramdam ng pagtutol. Wala siyang pagtutol. Imbes na itulak ito, tinanggap niya iyon. Hinayaan niya. At kung nagtagal pa ang halik na iyon, baka... baka hindi lang niya hinaya
Chapter 36Halos mapabalikwas si Cheska sa pagkakahiga nang sa wakas ay nakatanggap siya ng text mula kay Azrael. Alas onse na ng gabi at hindi pa rin siya makatulog tulad ng mga nakaraang gabi. Hindi niya rin inisip na makakatanggap siya ng text gayong ilang gabi na ngang wala siyang natatanggap.Azrael:I need a bodyguard. I'm already here outside of the hospital. Don’t make me fvcking wait.Kumunot ang noo niya sa napakalutong na mura ni Azrael sa text message niyang iyon. Kahit kasi text lang iyon ay parang naririnig niya ang malutong na mura nito."Ano ba kasing problema ng taong 'to? Ilang araw na hindi nagparamdam tapos ngayon mag tetext parang galit pa," mahinang ani ni Cheska sa sarili niya pero umiling lang din naman siya at saka mabilis na nagpalit ng damit.Nakasuot lamang siya ng manipis na puting shirt at shorts nang matanggap ang text kaya’t dali-dali siyang nagsuot ng hoodie at pantalon dahil gaya ng sinabi ni Azrael sa text ay bodyguard lang naman iyon."Kapag ako pin
"Are you deaf? I said drive--" Agad ng pinutol ni Cheska ang sinasabi ni Azrael.“Gusto mo akong mag-drive na ako? Eh kung sana sinasabi mo kung saan ko kayo dadalhin ng babae mo, edi kanina pa sana tayo nakarating,” mariin niyang sabi at saka umayos sa pagkakaupo, tumingin na lang sa harap dahil baka kung ano pang lumabas sa bibig niya na alam niya sa sarili niya na hindi niya magugustuhan.Nagpalitan ng tingin sina Azrael at Veronica sa likod. Isang malamig na tensyon ang bumalot sa loob ng sasakyan.“Is that how you talk to your boss? Azrael? You are letting her talk like that to you? I can't believe this, tauhan mo lang siya. Oo at pinakilala mo siya bilang girlfriend, and yes, aaminin kong naniwala na ako, pero, she is just your fake girlfiend, and she is talking to you that way?” Ani ni Veronica habang umiiling at punong puno ng panlalait para kay Cheska. Umirap pa ito at saka sumandal kay Azrael.Napatawa si Cheska sa inis habang napapailing. Hindi siya makapaniwala—ilang gabi
Chapter 38Nagngingitngit pa rin sa loob ng sasakyan si Cheska. Mariin ang pagkakahawak niya sa manibela. Naiinis siya, hindi lang dahil kay Azrael, kundi pati na rin sa sarili niya. Bakit ganito? Bakit siya naiinis kay Azrael, eh totoo namang tauhan lang siya at wala siyang karapatan na magalit o kung ano man. Wala siyang karapatang makealam kahit naman sino pa ang makaalam ay wala siyang pakealam doon kasi siya iyong tauhan at si Azrael ang boss niya.Ano naman kung may kahalikan ito? Ano naman kung sobrang lamig ng pakikitungo nito? Ano naman? Wala naman dapat siyang pakialam at hindi naman dapat siya naaapektuhan—pero hindi niya mapigilang maapektuhan.Gusto na niyang bumaba at umuwi, pero napapikit siya nang mariin. Hindi. Hindi pwede. Tauhan lang siya ni Azrael, kaya ang dapat niyang gawin ay sundin ang kung anong inuutos nito. Wala siyang karapatang magreklamo o kung ano pa man. Kailangang maging maayos ang trabaho niya kasi para ito sa kapatid niya. Kinagat ni Cheska nang mari
“Wow, look at you. Dedicated bilang bodyguard,” sabay tawa nito nang makalapit sa tabi niya.“Ayaw ko ng away—” Pero bago pa natapos si Cheska sa pagsasalita ay nagsalita na ulit si Veronica habang nilalabas ang lipstick niya sa bag."Ako ba gusto ko ng away? Come on, Cheska, sinasabi ko lang na subrang dedicated na bodyguard ka and that's a compliment huh kaya dapat maging masaya at isipin iyon bilang achievement." Nakangiting ani nto na animo'y subrang sincere ito sa sinsabi na compliment iyon.Binasa ni Cheska ang labi at ayaw ng patulan ito.“Nakatayo lang doon na parang aso, waiting for your boss’ command. Bagay sa'yo,” ani niya at muli siya nitong nginitian na para bang malapit sila sa isa’t isa.Narinig ni Cheska iyon ng maayos. Pero hindi siya kumibo. Hinigpitan lang niya ang hawak sa bag strap niya. Hindi siya magpapakita ng kahinaan.“Nasaan iyong tapang na pinakita mo noon? Napahiya ka, no? You didn’t expect na sasabihin ni Azrael sa akin ang tungkol sa pagpapanggap mo, na
Habang nakaupo si Cheska sa mas madilim na bahagi ng bar, hawak pa rin ang baso ng alak, isang lalaking hindi pamilyar ang lumapit sa kanya. Matangkad, maputi, at mukhang may kaya rin sa buhay. May suot itong branded na relo at ang aura nito ay parang isa sa mga lalaking sanay sa atensyon. Tila ba nakita na niya ito noon—siguro sa isa sa mga lugar na pinuntahan nila ni Azrael—pero hindi niya maalala kung saan.Napaayos siya sa pagkakaupo at hindi ito pinansin, lalo na nang naupo ito sa tabi niya na parang close na sila. Nakangiti pa nga ito sa kanya kaya napatingin siya sa suot niya. Kumpara sa mga suot ng ibang babae na naroon, masyadong nakakapagtaka na lumapit ito sa kanya.At nang itaas ng lalaki ang kamay, tila ba para na itong magpapakilala sa kanya, ay napakurap-kurap si Cheska.“I’m—” Hindi nito natapos ang sasabihin nang may magsalita sa gilid nila.“Let’s go,” malamig at matalim ang boses na dumaan sa tenga ni Cheska. Kahit hindi tumingin ay kilala niya kung sino iyon. Paimp
Mariing pumikit si Cheska at hinimas ang batok niya, sinusubukang kalmahin ang sarili. Pero nang marinig niya ang pag-andar ng makina, agad siyang sumakay sa front seat, hindi na nag-isip pa. Hindi niya alam kung bakit ganoon ang nararamdaman niya—parang may kung anong sumasakal sa dibdib niya habang pinagmamasdan si Azrael na tila ba hindi siya nakikita.Pagkaupo niya sa passenger seat, agad niyang nilingon si Azrael. Walang emosyon ang mukha nito, at tila ba tumagos ang katahimikan ng buong sasakyan sa balat niya."Hindi ba talaga kita makakausap ng matino?" Tanong ni Cheska at napapikit dahil sa suot nitong earbud, hindi siya sigurado kung naririnig ba siya nito o ano.Hindi na nakatiis si Cheska. Inabot niya ang kanang tainga ni Azrael at biglang inalis ang isang earbud. Kasabay ng pag-alis niya roon ay ang biglang pag-ikot ng mukha ng lalaki para tignan siya, puno ng iritasyon at pagkabigla.“What the fvck you fvcking think are you doing?” Inis na ani ni Azrael, masyadong diretso
Paglabas ni Cheska ng pinto ay agad siyang luminga sa magkabilang direksyon ng hallway, hinahanap ang pamilyar na porma ni Azrael. Mabilis ang pintig ng puso niya—hindi niya alam kung dahil ba sa kaba, inis, o… baka pareho, ewan, pati siya ay talagang nagugulugan sa nararamdaman. Kaso sa magkabilang dereksyon iyon ay wala siyang nakitang Azrael.“Ang bilis naman niya?” bulong ni Cheska sa sarili, bitbit ang iritang hindi niya maipaliwanag.Napahawak na lang si Cheska sa sintido. Dalawa ang elevator doon at sa dalawang hallway din ang daan kaya hindi niya alam kung alin sa dalawa ang sinakyan ni Azrael o tinungo nito.“Dito na nga lang!” Inis na ani Cheska sa sarili. Bahagyang nabunutan siya ng tinik nang makita niya ang pamilyar na likod nito—nakatayo, nakaharap sa elevator, at tila malapit nang sumakay. Mabilis ang lakad ni Azrael at may mga bumating nurse pa nga dito, dahil nga kilala ito doon, pero wala man lang itong pakealam o pinansin man lang. Diretso lang. Walang tingin. Walan
“Huwag ka kasi mag-alala. Kaya ko ang sarili ko, at mabait naman iyong boss kong iyon kahit medyo bugnutin. Kaya relax ka lang diyan."Ngumiti si Cheska pagkatapos sabihin iyon. Naiintindihan naman ni Cheska kung bakit nag-aalala ang kaibigan. Hindi rin naman ito ang unang beses na subra ang pag-aalala ng kaibigan dahil sa lalake.Bumuntong-hininga si Cris, halatang napapaisip.“Kaya kumain na lang tayo nito. Sayang din, at saka para kang tanga magtampo—Shit!”Napasinghap si Cheska nang maramdaman ang malamig at malagkit na icing ng yema cake sa pisngi niya. Napapikit siya sa gulat, halos hindi makapaniwalang pinahiran din siya ni Cris ng yema cake sa mukha, gaya ng ginawa niya. Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata, naglalagablab ang titig, at unti-unting inangat ang ulo papunta kay Cris.Nakita niya itong may mahinang tawa habang hawak pa ang daliring may natirang icing, kitang-kita ang kalokohan sa mukha. Parang batang nakaiskor ng kalokohan.“Cris...” seryoso ang boses niya, m
"Kamusta po ang kapatid ko, Doc? Okay lang naman po siya, hindi ba? Matagal na din po kasi kami rito at palaging na dedelay ang operasyon ng kapatid ko. Medyo nag-aalala na rin po kasi ako at ang laki na ng bill namin dito. Nagmukha na ngang hotel itong hospital para sa amin ng kapatid ko kaya gustong gusto ko na pong malaman kung bumubuti na po ang lagay ko." Tuloy tuloy na tanong ni Cheska dahil nabalitaan niyang tapos na ang panibagong test na ginawa nila sa kapatid niya.Ngumiti ang doctor bago sumagot,“Bumubuti ang lagay ng kapatid mo, so we are really happy to say that we are going to schedule the operation for him next month, first week.”Nagliwanag ang mukha ni Cheska sa narinig mula sa doctor. Hindi ito iyong tita ni Azrael dahil naka-leave daw ito—kaya’t iba ang naka-assign na doktor na sumuri at dumalo sa kapatid niya ngayon. Ngunit kahit iba ang kausap niya, dala pa rin ng balitang iyon ang matinding ginhawa at pag-asa.“And na-inform na din namin si Dr. Villariva. We su
Napasulyap si Cheska kay Azrael, and Azrael just sighed. Biglang lumambot ang tingin nito at hindi tulad kanina na halos umigting na ang panga.“I’m really happy na nandito ka ngayon para sa anak ko,” masayang ani Daviah habang hindi pa rin binibitawan si Cheska. “Nandito sana ako para pagalitan siya. Pasensya ka na sa anak ko, ha. Nalaman ko kasing puro trabaho ang inaatupag nitong mga nakaraang araw. Hindi man lang siya makapaglaan ng oras para sayo. Sana hindi ka magsawa sa kanya.”Napatingin si Azrael sa ina, agad na sumabat, “Saan mo ba kasi nalaman yan, Ma? I told you, napag-usapan na namin ng girlfriend ko na kapag tungkol sa trabaho ay ayos lang kung—”“No way! Ayos lang? I told you, magsasawa siya kapag palagi kang busy sa trabaho!” Pagalit na ani ng kanyang ina kaya napahawak sa batok si Azrael.“She won’t. Hindi siya magsasawa sa akin and I am making my way para magkasama naman kami—and you don’t need to meddle in our relationship, Ma.” Mahinahong sagot ni Azrael, ngunit bu
“Get a day off today. Spend time with your girlfriend! Hindi ka naman kailangan sa kompanya kaya–”“Kailangan ako sa kompanya, Ma. I’m the boss–”“Come on! Hindi ikakabagsak ng kompanya ang isang day off ng boss!”Naalimpungatan si Cheska nang makarinig ng pag-uusap at pagtatalo sa kung saan.Mabigat ang talukap ng mga mata niya habang dahan-dahan itong iminulat. Ang una niyang napansin ay ang malambot na kutson ng sofa sa ilalim ng kanyang likod. May kumot na nakabalot sa kanya, at may unan sa ilalim ng ulo niya.Kumunot ang noo ni Cheska. Hindi niya maalala kung kailan siya nahiga nang maayos doon, pero masarap ang pakiramdam ng init ng kumot—parang may sumilong na yakap sa buong katawan niya. Sinalubong din siya ng mahinang aroma ng nilulutong pagkain—bawang na piniprito, longganisang medyo nanunuyot na sa kawali, at ang pinong halimuyak ng piniritong itlog. Lahat ng iyon ay humaplos sa kanyang ilong, tila inaakay siya na bumangon na.Napaupo siya, marahang itinulak ang kumot at na
Binuka ni Cheska ang labi, handang magsalita ulit—siguro para kontrahin siya, siguro para lang mapanatili ang kaunting distansya sa pagitan nila. Pero sa huli, isang mahabang buntong-hininga na lang ang pinakawalan niya. Tinitigan niya si Azrael, hindi gumalaw, hindi rin siya gumawa ng anumang hakbang para paalisin ito sa pagkakahiga sa kanyang hita.Alam naman kasi talaga ni Cheska na pagod na ito, kahit sino ay mapapagod pagkatapos ng nangyari kanina. Ni hindi nga naisip ni Cheska na hanggang ngayon ay gising pa ito gayong kanina pa niya nakikita ang pagod sa mata niya at gusto ng magpahiga.Hinigit ni Cheska ang paghinga at sinubukang sumulyap na lang sa ibang direksyon, pilit pinipigilan ang anumang emosyong bumabalot sa dibdib niya. Sinisubukang huwag mag-isip at hayaan na lang ito sa pwesto nito.Pero ilang sandali, kinagat ni Cheska ang labi at hindi mapigilan ang mapatitig ulit dito. Nakapikit na, pero hindi matukoy ni Cheska kung tulog na ba ito o ano.Napatingin siya sa mukh
Tahimik si Cheska habang nagluluto. Halos hindi niya magawa ang huminga ng malalim. Ilang beses na siyang napapahawak sa pisngi niyang alam niyang namumula dahil sa sobrang init ng pakiramdam niya sa mukha. Hindi niya alam kung dahil ba 'yun sa kalan o sa... nangyari kanina.Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala sa mga nangyare at lalo na sa inaasta niya mismo.Hindi niya makalimutan ang biglaan, marahas ngunit sabay rin na banayad na halik ni Azrael. Gulong-gulo pa rin siya sa sarili niya—at hindi lang dahil doon. Pati na rin sa kung paano siya tumugon, kung paano siya... napalapit at hinayaan ito na halikan siya ng ganoon kalalim. Sa isang taong hindi naman niya karelasyon dahil peke lang naman ang namamagitan sa kanila.Humigpit ang hawak ni Cheska sa sandok.Naririnig niya ang bawat tik-tak ng wall clock, parang ang lakas-lakas. Samantalang si Azrael—nakaupo lang sa gilid ng countertop, nakasandal, nakangiti, at... pinapanood siya. At dahil nga sa pinapanood siya nito,
Napatigil siya. Tahimik. Seryoso ang boses. Seryoso ang mukha. Wala na ang pilyong ngiti. Nakatitig lang si Azrael sa kanya—diretso, walang iwas. Kaya namutla bigla ang mga salitang gusto sanang ilabas ni Cheska. Parang may pumisil sa dibdib niya.“But I want to kiss you, only you this time,” mariing ani ni Azrael.Parang tumigil ang oras para kay Cheska. Lahat ng ingay sa paligid niya ay nawala. Ang naririnig lang niya ay ang tibok ng puso niya at ang tinig ni Azrael na tila dumiretso sa puso niya at hindi sa tenga. Napalunok siya, pero hindi siya kumibo. Hindi niya alam kung alin sa mga nararamdaman niya ang dapat unahin—galit, takot, o ‘yung matagal na niyang pilit itinatanggi na nararamdaman niya para sa lalaking nasa harapan niya ngayon.Masyado syang nagulat sa mga sinabi ni Azrael at hindi niya alam kung dapat ba niya iyong paniwalaan o ano.Isang hakbang lang ang pagitan nila. Isang hakbang na pwedeng burahin at itawid ng kahit sinong may lakas ng loob. At si Azrael—walang pag