Celen PovMe: Mahal!!!Siga ko mula sa Cr. I need to activate my acting skills dahil gusto ko siyang e surprise dahil sa susunod na ang birthday niya. Veronica: Love, what happened?Nag aalalang tanong niya. Pinakita ko sa kaniya ang fake pregnancy test na may one red line. I fakely cry habang nakaupo sa sink ng showek.Me: Mahal, negative siya. Kinuha niya ang pregnancy test ngunit hindi naman siya nagalit as i didn't expect. Ininaba niya ako at pinunasan ang luha ko.Veronica: Its okay, we can try it again kung negative man. Don't cry na okay? Me: But what if hindi parin?Veronica: Nothing is impossible okay? Trust me, makakabuo din tayo.Kalma niya saakin. Nag take kase kami ng IVF (Author:correct me if I'm wrong) operation noong nakaraang buwan at halos tumalon ako sa saya dahil naging successful.I'm pregnant for 2 months now pero hindi niya alam. Hindi rin niya pansin ang mga cravings ko kaya masasabi ko talaga na minsan ay ang tanga niya.Me: Pero mahal—Hindi ko natuloy ang
Veronica PovNakakarating kolang mula sa work. I'm so tired as hell kaya naman sumakit ang buong katawan ko. I wonder what's my wife doing.Iniwan ko sa sala ang gamit ko at tumungo na sa kwarto namin. I didn't allow na sa ibang kwarto matutulog ang twins dahil baka may masamang mangyari sa kanila.I slowly open the door at doon ko nakita ang asawa ko na nagbabasa ng comics habang nakikinig naman ang dalawang anak namin. Ang pangalan nila ay Pearl and Debbie. They already 10 months old kaya marunong na silang gumapang at umupo.Dahil palaging nalilito si Celen at ginawan ko sila ng tag. They peacefully listening their mom. Pearl: Ni-ni Ma maSabi ni Pearl. Alam ko na sa kanilang dalawa kung sino man si Pearl or Debbie dahil madali lang naman kapag anak mo. Not just like Celen.Celen: Okay, kukuha si Mama ng Gatas baby—? Oh gosh. Saan ang mga name tag niyo.Hindi siya mapakali sa kakahanap hanggang sa nakita niya na naupuan lang pala niya.Celen: Sino sa inyo si Debbie?Tanong niya sa
Celen PovOur angel are twin. Babae sila kaya naman excited akong lumabas na sila. Kasama ko dito sa sala sina Jem at Carlo habang nanunuod kami ng Micky mouse.Carlo: Grabe naman ni Mr Duck hindi nakita yunSabi ni Carlo. Hindi kase nakita ni Duck ang susi na nasa ilalim ng couch pero kita naman kaya nainis siya.Jem: Tumahimik ka nga CarloSaway naman ni Jem. Nakangiti lang ako dahil nag aaway na naman ang dalawa ngunit napalitan din dahil biglang na feel ko na parang may basa kaya hinawakan ko ang panty ko.My gosh, my water broke.Me: Jem..CarloTawag ko sa kanila. Sabay silang napatingin saakin.Jem & Carlo: Ano?Me: My water brokeSabi ko at tumango lang sila at bumalik ulit ang tingin nila sa tv. Mga tanga talaga walang alam.Me: Mga bwesit manganganak na ako.Sigaw ko kaya muntik na silang napatalon. Hindi sila mapakala kung ano ba ang gagawin nila.Jem: Tumawag ka ng ambulance.Carlo: Anong Ambulance, sa car nalang.Jem: Asan ang susiCarlo: Eh asan ba?Hindi mapakaling sabi
Celen PovPinabantay muna namin ni Veronica ang kambal para naman makapag bebe time kami.Maingat niya akong pina-upo sa dulo ng kama at binuka ang mga hita ko. "Veron-" Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang lumuhod siya sa harap ko,she kiss me while gently caressing my thigh. She stop and look at me with full of lust in her eyes,she's like a predator na ano mang oras ay sasakmalin ako. She stand up again habang hindi parin naaalis ang mga kakaibang titig niya sa akin,she unbutton her white long-sleeved polo,she's not wearing bra kaya bumungad sa akin ang malulusog niyang hinaharap,she grab my both hands at inilagay sa dalawang dibdib niya. "You miss this right?” She said seductively,hindi naman ako makapag salita dahil sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko,wala pala akong kwenta sa kama kapag hindi ako lasing,kailangan ko pang manduhan bago ako kumilos. I massage her boobs and gently pinching her nipples,kakainin ko na sana ang dibdib niya but she stop me. "Luhod" utos niya.
MONICA'S POV"That is the problem with you! Wala kang pakialam sa amin ng anak mo!!!"Sigaw ni mama kay papa, hindi ko maintindihan pero hindi na natigil ang away nila, umaga at gabi, puro sila bulyawan."Ako pa ang walang pakialam ah, eh ikaw, bakit gusto mo umuwi ng pilipinas? Hindi ba dahil diyan sa pangarap mo na willing kang magkahiwalay kami ng anak mo para lang diyan!""Bakit ha? Ang galing mo naman magsalita, nagtatrabaho kaba rito sa ibang bansa? Wala ka ngang ibang ginawa kung hindi ang magbabae!!!"Inis na sabi ni mama, alam ko naman na tama si mama, nakita mismo ng dalawang mata ko ang pambababae ni papa, half Filipino-American si papa kaya iba ang pananaw sa buhay pero marunong magtagalog.Wala nang nangyari sa kanilang dalawa at hindi na rin naayos kaya naman tuluyan na kami umalis nila mama, kasama ang bunso kong kapatid na si James, bumalik kami ng pilipinas.Dahil teacher si mama, sapat lang ang sinasahod niya, hindi ganoon kalaki pero tama lang, doon sa private school
MONICA POVSa nalaman ko kay Mariz, aba siyempre, hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa at pinaghandaan ko na makapasok sa kumpaniya nila Sidney, pero sa tuwing babalakin ko ay hindi naman sila opening o hindi naman kaya eh hindi para roon sa main department ng CEO.Ilang buwan din akong nanlulumo dahil sa kakaabang ko na magkaroon ng opening, pero seriously, until now waley pa rin!"Ahhh!!! Nakakainis! Ang labo naman eh!!! Paano ba kasi ako makakalapit sa'yo?"Pagmamaktol ko habang nakahiga sa kama ko at nakatitig sa picture ni Sidney, hindi ko na alam kung ano pang option ang gagawin ko, ayoko naman maging stalker noh!Haist! Kahit anong gawin ko na kalimutan ang pangako na iyon, hindi ko pa rin magawa, she is always in my mind, kahit subukan ko mag-boyfriend or what hindi ko pa rin magawa!Kaya hanggat hindi natatahimik ang isip ko ay hindi ako titigil talaga. Habang nag-iisip ako ay nakatulog ako hanggang sa umaga na ako nagising with the same position kaya naman agad na ako naghilamo
MONICA'S POV"S-Sidney—""—ring...hello, yeah I am on the elevator now, just wait me sa lobby okay"Magsasalita na sana ako nang mayroon tumawag sa kaniya kaya naman nahinto ako, hmmmm pinagmamasdan ko siyang mabuti and I can see na tama nga siguro si Mariz, hindi niya na ako natatandaan though paano naman nangyari iyon kung siya nga hindi ko nakalimutan...hindi ko alam na habang nakatitig ako sa kaniya ay namumuo na pala ang luha ko...Napaiwas ako ng mukha para pahirin at nang hindi na pumatak pa...nang haharap akong muli ay nakatingin na siya sa akin na talagang ikinagulat ko kaya naman na-out balance nanaman ako at doon ko naramdaman ang kaparehas na bisig at amoy ng babaeng sumalo sa akin kanina..."Why are you always do this?"Nakakunot noo na tanong niya sabay itinayo ako ng maayos, napa-ayos na rin ako ng damit ko at buhok ko bago hinarap siya."S-Sorry po Ma'am, nagugulat kasi ako..."Sagot ko lang pero tinitigan niya lang ako at ni walang salitang lumabas sa bibig niya habang
MONICA'S POVNatutulala akong lumabas ng meeting hall, ewan ko ba bakit naman bigla na lang nangyari sa akin ito, ano ba ang ginawa ko at parang ang malas yata ng unag araw ko...hays.Isang malalim na buntong hininga na lang ang nagawa ko habang papa-upo sa pwesto ko."Uyy okay ka lang ba? Eh huwag kang mag-alala, guide ka na lang namin sa paggawa""Naku sabi ko sa iyo eh, malaki ang sapak nun ni Ma'am Sidney!""Hmmm okay lang naman ako, pero nagulat lang ako kasi...""Kasi?"Nahinto ako sa sasabihin ko nang muntik ko nang mabanggit na hindi iyon ang inaasahan kong attitude niya, muntik-muntikan na ako, kailangan ko mag-ingat dahit baka magka-idea pa sila na kilala ko na si Sidney noon pa!Napatapik ako ng bibig ng wala sa oras sabay patay malisya kaya naman lalo nila akong kinulit."Ano nga kasi iyon? Naku ikaw ah, ang bago-bago mo pa lang eh ang lihim mo na!"Sabi ni Ms. Joyce."Wala po, ano kasi may naalala lang ako tapos ayun nakalimutan ko nanaman ulit...hehehe"Palusot ko at nang
MONICA'S POVPumasok akong walang pinapansin na kahit na sino, kahit sila Ms. Joyce and Ms. Maya, wala ako sa mood!Gustohin ko man um-absent ulit eh hindi na pwede, baka lalo ko pa makaaway si Sidney at pahirapan pa akong lalo!Alam kong nagtataka silang lahat sa pananahimik ko pero wala akong balak magsalita or what!Maya-maya lang ay dumating si sir Kirby na may dalang kung ano-ano, hindi ako sure kung pagkain ba pero bigla siyang nagsalita sa lahat."Oh, ito na ang meryenda para sa lahat! Pinabili ni Sidney!"Sabi ni sir Kirby kaya hindi ako lumingon at naka-focus lang sa monitor nang biglanf lumabas si Sidney."Pinabili ko yan lahat para sa inyo my thank you treat for your hard work"Sabi niya pero bigla siyang dumampot ng isa sabay personal na inabot sa akin."Here, this is for you, ako mismo ang pumili ng food na to"Sabi niya pero hindi ko siya pinansin kaya naman mas idinikit niya sa braso ko iyon."Hindi na po Ma'am, wala po akong gana kumain!"Sabi ko nang biglang simpleng
MONICA'S POVHere I am nakatayo sa labas at nag-iisip kung maghihintay ba ako kay Sidney...but I snapped that thought, bakit naman ako maghihintay sa kaniya? Ayan nanaman ako, nagiging tanga nanaman!Hindi na ako naghintay and just book a cab para makaalis na ako hanggang makarating ako sa office.So far naroon naman na sila Ms. Maya at Ms. Joyce at iba pang sinama ko sa team kasi sisimulan namin ang project na ipinagkatiwala sa akin ni Sidney."Oy Mon, kamusta? Okay na ba pakiramdam mo?""Ha? Sandali anong...""Ah sabi ni boss hindi raw maganda pakiramdam mo eh""Siya nagsabi?""Oo eh nang dumating from her break eh nag-announce agad tungkol sa lagay mo"Sab ni Ms. Joyce na sobrag natitigilan ako hindi ko in-expect ang pangyayaring iyon ah!Habang nagtitipon kami ngayon ay nagulantang kaming lahat sa pagdating niya, sasalubungin ko sana siya ng ngiti pero nakita ko agad ang hindi maipintang mukha niya.Dinaanan lang ako na parang hindi kami magkasama kahapon, hindi ko talaga mantindi
MONICA'S POV"I guess sumabay ka na sa akin pauwi"Sabi ni Sidney at sa part na yan eh umoo na lang ako, I want to go with the flow sa sinasabi niya, hindi ako sure sa kung anong mangyayari but I am sure na ako pa rin ang luluha kaya lang kasi...I still want to try, maybe there is still a chance...Nasa front seat na ako katabi siya habang nagda-drive at tahimik lang kami, hindi ko alam ang dapat sabihin but good thing siya ang unang nagsalita."I don't want to ask you about the past na hindi ko maalala but...isa lang, why you didn't tell me noon pa?""I guess I am scared...hindi ko alam kung maniniwala ka""And what's the difference now that you said it, are you more accurate now na paniniwalaan kita?""So it means hindi ka nga naniniwala?""I didn't say that but—""—summa ka sa akin sa loob ng bahay, sa kwarto ko, pwede kong ipakita sa iyo ang lahat"Sabi ko na nagpatahimik sa kaniya hanggang sa makarating kami sa bahay at pumayag naman siyang pumasok sa loob."Ikaw na ba iyan iha?
MONICA'S POVNatitigilan ako at hindi pa rin maalis sa isip ko ang ginawang pagbulong sa akin si Sidney, napapatakip ako ng mukha ko, hindi ko maintindihan pero nalilito ako...hmmmm, haysss ano ba talaga? Bakit ganon, sa tuwing gusto ko na siyang kalimutan na lang bakit biglang nag-iiba ang nangyayari?Napapasabunot na ako sa buhok ko nang tumunog ang cellphone ko at nagulat ako nang makatanggap ako ng message galing sa kaniya."Text me once you got home"Natulala ako sa nabasa ko...diyos ko Sidney! Nababaliw na talaga ako sa iyo!!!Bulyaw ko sa isip ko, hanggang makarating ako sa bahay ay halata agad ng parents ko na nakainum ako."Mukhang galing ka sa party anak ah?""Opo, nag...naghanda ng welcoming party ang ano...ahmmmm ang boyfriend ni Sidney..."Sabi ko na halos mautal ako at doon ay nahinto sa pagpupunas ng plato si Mama sabay tinignan ako, agad siyang lumapit sa akin, alam kong batid niya na agad ang luha kong gusto nang pumatak..."Anak...hmmmm halika nga at nang mayakap ka
MONICA'S POVNanlaki ang mata ko nang marinig ko ang sinabi ni Sidney na ako na ang bagong admin ng new marketing project para sa company namin.Hindi ko inasahan ang pagpili niya sa akin kaya naman agad na rin akong pumili ng iilan sa amin na magiging member.Napili ko sila Ms. Maya, Ms. Joyce, sila Chris at sabay-sabay kaming nag-present kay Sidney at nakita ko naman na okay sa kaniya ang mga napili ko.Nang makalabas kami ng office ay agad akong kinausap ni Ms. Maya."Mon, mamaya sumama ka ah""Saan po?""Eh kasi si Sir Kirby dumating na kanina at nag-set up na siya ng welcoming dinner para sa iyo Mon""Ha? Eh sino naman si Sir Kirby?"Nagtatakang tanong ko."Ah, oo nga pala hindi mo kilala si Sir, bali kasi siya ang partner si Ma'am Sidney dito sa kumpanya"Paliwanag ni Ms. Maya nang sumingit si Chris."Partner lang nga ba? Naku Mon, para lang alam mo, hindi lang partner dito sa kumpaniya, pati sa totoong buhay, secret boyfriend niya iyon, ang sabi pa nga ng iba eh engage na sila"
SIDNEY'S POVThe moment Monica alighted from my car, doon lang ako nakahinga ng maayos, I am not sure what kind of question I have asked her, it is not my usual, I dont really care with other people's issue or event but earlier, para akong nadala sa sitwasyon na meron siya.Honestly, that is so stupid, waiting to a promise to fulfilled? para kang naghihintay na pumuti ang uwak!I hate people making themselves stupid dahil lang sa pag-ibig! I know I am hard about it but I am being honest! Look at her, she is waiting sa parteng walang kasiguraduhan.Ewan ko ba why I am so upset with our convo when in fact I should be thinking this planned dinner with my mother.Kilala ko si Mom, she never thought of having this dinner for nothing kaya for sure may mahalagang sasabihin yon and I know hindi ko yon magugustuhan.Nang makarating ako sa mansion, sinalubong naman ako agad ng secretary ni Mama and the guide me going to the dinning area at umupo na ako sa usual spot ko.Maya-maya ay dumating an
MONICA'S POVHalos nagtagal pa ako ng ilang minuto sa washroom dahil maluha-luha ako sa encounter namin ni Sidney.Gusto kong magsisi sa sinabi ko pero for the first time, ang sama ng dating niya sa akin, sino siya para mangganun nang dahil lang sa bwesit na bracelet na yon!isang buntong hininga na lang ang ginawa ko going to my desk at since walang nakakaalam ng tagpo namin ni Sidney eh wala naman ni isang lumapit sa akin to ask me.Nagtuloy-tuloy na lang ako sa pagwo-work ko nang maihi nanaman ako kaya naman diretso banyo na agad ako.Nang matapos ako ay agad na akong bumalik sa desk ko nang makita kong nagkukumpulan sila ngayon doon na ikinataka ko naman."Oh, bakit? May nangyari ba?"Tanong ko."Mukhang kami yata ang dapat nagtatanong sa iyo niyan eh"Sa sinabi ni Ms. Maya eh napatingin ako sa lamesa ko at mayroong isang paper bag na kahawig sa binigay sa akin ni Sidney na chocolate cookie at ngayon ay kasama ang iced coffee."K-Kanino ito galing?"Maang-maangan ko naman."Kay bo
SIDNEY'S POV"P-Papa...papa...papa...!!!"isang malakas na sigaw ko nang magising ako, same dream again, palagi kong napapanaginipan si papa at ang eksenang iyon sa buhay ko na pilit kong kinalilimutan.They always advised me to move on, but how? Should I move on at the days where the last part of my life na naalala ko si Papa, oo masakit ang nangyari sa akin sa araw na iyon but that was the last that I am with him.He died on that accident so no choice but I need to live with my mother, a mother that I never been closed with.My other relatives told me how cruel and cold my mother is and they are all correct.All my cousins live with here at kalian lang ako napunta sa poder niya, on that moment I stepped into her lair, that change my life forever. My life has already been predicted by her, even the boyfriend I have, the company I owned, hindi madaling maging anak ng isang tycoon, a female billionaire chairman.I am now on my way to the office preparing for the Candy magazine project
MONICA'S POVHindi pa rin mawala sa isip ko ang ngiti ni Sidney, for the first time nakita ko siyang ngumiti ulit siguro dahil sa naging maayos ang presentation ko, kinikilig pa rin ako everytime na naiisip ko ang pagbili niya na breakfast para sa akin.Maaga akong nakauwi ng bahay at si Mariz ang bestfriend ko narito kasi since niyaya ko siyang dito matulog."Ang ganda ng ngiti ah, abot hanggang tenga!""Eh kasi ehhh...si Sidney, nakita kong masaya siya sa lollipop na binigay ko""Para iyon lang ganiyan ka na kasaya?""Oo naman! Alam mo naman na ang tagal kong hinintay na mapalapit sa kaniya ulit""Oo nga pero hindi ba sabi mo terror ang babaeng iyon?"Sa tanong ni Mariz parang doon ako biglang natahimik kasi pati ako nagtataka eh, kahit walong taon ang lumipas, kahit papaano dapat ay naalala niya man lang ako..."Hmmmm iyan din ang ipinagtataka ko eh, hindi niya man lang ako natatandaan""Eh paano ka naman niya matatandaan eh ang bata mo kaya noon""Hello, eight years lang ang lumip